Η οικονομική πρωτεύουσα της Αιτωλοακαρνανίας, το άλλοτε κραταιό
Αγρίνιο, βιώνει την απόλυτη κατάρρευση. Το 35% των καταστημάτων της
πόλης έχουν βάλει λουκέτο. Οι επιχειρήσεις αδυνατούν η μία μετά την άλλη
να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους και υπό το βάρος της νεκρής
αγοραστικής κίνησης, καταστρέφονται οικονομικά και κλείνουν. Κεντρικοί
εμπορικοί δρόμοι της πόλης, όπως οι οδοί Παπαστράτου, Στάϊκου, Μπαϊμπά,
Σουλίου, Κακκαβία, πλατεία Στράτου κ.α. θυμίζουν νεκροταφείο! Ερημιά και
καταστήματα που έχουν βάλει λουκέτο!
«Το φαινόμενο εξαπλώνεται ως επιδημία και δεν μπορεί να ελεγχθεί πλέον», υπογραμμίζει ο πρόεδρος των εμπόρων Αγρινίου κ. Παναγιώτης Μπεσίνης στο makeleio.gr και επισημαίνει ότι η αιτία του κακού, βρίσκεται στην διαχρονική ανικανότητα των κυβερνήσεων οι οποίες από την δεκαετία του 1980 έως σήμερα, «κατάφεραν» να εξαφανίσουν τον παραγωγικό ιστό της πόλης.
Το Αγρίνιο, από τα τέλη του 19ου και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα κατέστη μεγάλη οικονομική δύναμη από την καλλιέργεια του καπνού. Εκεί χτίστηκαν τεράστιες αποθήκες και εργοστάσια επεξεργασίας του καπνού, με κυριότερες αυτές των οικογενειών Παπαστράτου, Παπαπέτρου και Παναγόπουλου. Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όμως, όχι μόνο δεν διεκδίκησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτά που έπρεπε για τους καπνοπαραγωγούς αλλά κυριολεκτικά κατάργησαν την παραγωγή του Αγρινίου και της Αιτωλοακαρνανίας γενικότερα!
Ο Παναγιώτης Μπεσίνης, Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου, έμπορος ενδυμάτων ο ίδιος, απευθύνεται τόσο προς τους κυβερνώντες και πολιτικούς της περιοχής (οι οποίοι δείχνουν να έχουν ξεχάσει το Αγρίνιο) αλλά και προς τον Πρόεδρο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου Βασίλη Κορκίδη, ο οποίος έχει γίνει τηλεοπτικός αστέρας, χωρίς όμως να ασχολείται δυναμικά με την επίλυση των προβλημάτων των εμπόρων, κάνοντας απλώς «ασκήσεις επί χάρτου», όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο κ. Μπεσίνης.
-Κύριε Μπεσίνη, επισκεφτήκαμε την αγορά του Αγρινίου και η εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Παντού βλέπουμε λουκέτα στα μαγαζιά.
-Στον σκληρό πυρήνα της αγοράς, μέχρι και το 50% των καταστημάτων έχουν βάλει λουκέτο. Σίγουρα πάντως κατά μέσο όρο το 35% των μαγαζιών έχουν κλείσει και πρακτικά είναι αδύνατο να παρακολουθήσει κανείς το φαινόμενο, με την έννοια ότι αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Κι εμείς οι ίδιοι εκπλησσόμεθα όταν το πρωί πάμε να ανοίξουμε το δικό μας μαγαζί και ο συνάδελφος δίπλα, είναι κλειστός. Τα καταστήματα κλείνουν εν μία νυκτί που λέμε…
-Έχετε επικοινωνήσει με κάποιο υπουργείο ή άλλο αρμόδιο φορέα για να πείτε ότι το Αγρίνιο καταστρέφεται; Έχετε αναλάβει τέλος πάντων κάποιες πρωτοβουλίες;
Και με το δευτεροβάθμιο όργανο που είναι η Ομοσπονδία μας, έχουμε κάνει παραστάσεις και διαβήματα. Σε συντονισμό με τους φορείς της τοπικής κοινωνίας, προσπαθούμε να αναδείξουμε το ζήτημα, έχουμε καλέσει τους βουλευτές του νομού να διαπιστώσουν ότι ο νομός είναι σε δεινή θέση, διότι δεν υπάρχει παραγωγικός ιστός πλέον. Αυτός που υπήρχε έχει ήδη μηδενιστεί γιατί δεν υφίσταται η αγροτική παραγωγή, δεν υπάρχει μεταποίηση, δεν υπάρχει τριτογενής τομέας, δεν υπάρχει τίποτε απολύτως. Μείναμε κάποιοι λίγοι έμποροι να φυλάττουμε Θερμοπύλες. Εάν η οικονομία δεν παράγει υπεραξία, οι έμποροι από μόνοι τους δεν αρκούν. Οι έμποροι είναι συμπληρωματική δύναμη σε μια οικονομία.
-Και όμως, στο σχολείο μαθαίναμε ότι η Αιτωλοακαρνανία ήταν μεγάλη δύναμη στην αγροτική παραγωγή της χώρας.
Αυτό κύριε Βραχιολίδη, συνέβαινε μια φορά κι ένα καιρό. Τώρα, ο τόπος έχει χερσώσει. Όταν η Αιτωλοακαρνανία ήταν πραγματική δύναμη στην αγροτική παραγωγή και το Αγρίνιο ως πόλη-αγορά, ήταν ανθηρή. Όταν οι αγρότες μπορούσαν και παρήγαγαν προϊόντα και κέρδιζαν χρήματα, οι αγορά αντίστοιχα γέμιζε κόσμο και χρήμα. Εκεί άλλωστε στηρίχτηκε και η πόλη, στην εσωτερική της οικονομία.
-Ποιος φταίει για το ότι «αποφλοιώθηκε» η αγροτική παραγωγή;
Εμείς οι έμποροι, επειδή έχουμε συνδυάσει την ύπαρξή μας και την αξιοπρεπή μας επαγγελματική πορεία με το τι συμβαίνει στους άλλους κλάδους, και εν προκειμένω στους αγρότες, μια και ήταν οι βασικοί μας τροφοδότες, πιστεύω ότι οι κεντρικές πολιτικές επιλογές εδώ και πάρα πολλά χρόνια, που έχουν να κάνουν με το τι διαπραγματεύτηκε η χώρα στην Ευρώπη σε σχέση με την αγροτική της παραγωγή και μιλάω για την ΚΑΠ 1 και την ΚΑΠ 2 , οδήγησαν στον μαρασμό και την αποψίλωση της επαρχίας και της αγροτικής οικονομίας. Ταυτόχρονα, δεν δόθηκε στους αγρότες ένας κεντρικός σχεδιασμός για το τι μπορούν πλέον να παράγουν. Μόνο αποσπασματικές ενέργειες και μικρο-ιδέες του τύπου «πάρτε και κάντε σπαράγγια» χωρίς να έχει εξασφαλιστεί ο τρόπος διάθεσης ή «επιδοτηθείτε για να φτιάξετε αμπέλια» και μετά από 5 χρόνια «επιδοτηθείτε για να τα ξηλώσετε», όλα αυτά τα μπρος-πίσω χωρίς ένα σχεδιασμό και χωρίς μια προοπτική στην αγροτική οικονομία, έχουν φέρει τους αγρότες εδώ που είναι τώρα, να κλαίνε τη μοίρα τους κι εμείς μαζί τους να κλαίμε τα μαγαζιά μας.
-Εν’ όψει των νέων μέτρων τα οποία θα κυμανθούν από 11,5 έως 13,5 δις ευρώ, τι προβλέπετε ότι θα δημιουργήσουν στην αγορά του Αγρινίου;
Αυτό μπορεί να το φαντασθεί ο καθένας και δεν έχει να κάνει μόνο με την αγορά του Αγρινίου. Η δική μας αγορά, δεν έχει πού αλλού να απευθυνθεί. Η αγροτική οικονομία έπαψε να υφίσταται και απέμεινε μόνο μια τάξη δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων να συντηρεί την εμπορική αγορά, αλλά και αυτοί όταν βλέπουν διαρκώς τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται και η αγοραστική τους δύναμη «πάει περίπατο». Δεν έχουμε πια να περιμένουμε πελάτες.
-Έχετε κάνει κάποια ύστατη προσπάθεια, εν όψει των νέων μέτρων; Στείλατε κάποια επιστολή προς την Κυβέρνηση;
Εμείς θα κάνουμε και παραστάσεις και προσπαθούμε να συντονιστούμε πανελλαδικά με τα πρωτοβάθμια όργανα των εμπορικών συλλόγων, με το δευτεροβάθμιο αλλά και με το τριτοβάθμιο όργανό μας την ΕΣΕΕ. Δυστυχώς θα το πω, η ΕΣΕΕ (Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου με Πρόεδρο τον Β. Κορκίδη), μάλλον δεν έχει αντιληφθεί την πραγματική διάσταση του προβλήματος για την εμπορική τάξη της χώρας και αρέσκεται να αναλίσκεται σε ασκήσεις επί χάρτου, θεωρώντας ότι έτσι μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα
Πιστεύω ότι οι έμποροι πρέπει να βγουν και με απαίτηση να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν. Γιατί η χώρα στηρίχθηκε στην εμπορική της τάξη διαχρονικά και σήμερα δεν μπορεί οι έμποροι να είναι του πεταμού. Πιστεύω ότι πρέπει να το παλέψουμε πιο οργανωμένα, να συντονιστούμε και με τις άλλες κοινωνικές ομάδες και να απαιτήσουμε την ανάκαμψη της χώρας και άρα και της οικονομίας και των επιχειρήσεών μας.
-Αναφερθήκατε συγκεκριμένα στην ΕΣΕΕ . Δεν έχετε ουσιαστική βοήθεια από τον κ. Κορκίδη, τον Πρόεδρο της ΕΣΕΕ; Τον βλέπουμε συχνά να βγαίνει στην τηλεόραση και να δίνει αγώνα.
-Θεωρώ ότι ο κατά τα άλλα φίλος Βασίλης Κορκίδης και το τριτοβάθμιο όργανο, πρέπει να βγουν μπροστά και να διεκδικήσουν δυναμικά τα δικαιώματά μας. Με συμμετοχή στον κοινωνικό διάλογο και απλές ασκήσεις επί χάρτου, έχει αποδειχθεί ότι δεν μας λαμβάνει κανένας σοβαρά υπόψιν ή μας εμπαίζουν τέλος πάντων.
-Κάποιοι λένε «αφήστε τους Αγρινιώτες, δεν έχουν ανάγκη. Οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν κλείσει τα μαγαζιά τους είναι «φτιαγμένοι», έχουν εξοχικά και βίλες στην Λευκάδα».
-Αυτοί που τα λένε αυτά, δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Μετά από πολλά χρόνια στην αγορά και γόνος εμπορικής οικογένειας, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι αυτό είναι ένας μύθος, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Επιπλέον, πιστεύω ότι αυτό είναι ένα «τρυπάκι» που μας βάζει σε μια διελκυστίνδα της μιας κοινωνικής τάξης απέναντι στην άλλη ώστε τελικά να μην διεκδικεί τίποτα για την βελτίωση της θέσης της αλλά αντίθετα να την χειροτερεύει.
Απο agrinioculture
«Το φαινόμενο εξαπλώνεται ως επιδημία και δεν μπορεί να ελεγχθεί πλέον», υπογραμμίζει ο πρόεδρος των εμπόρων Αγρινίου κ. Παναγιώτης Μπεσίνης στο makeleio.gr και επισημαίνει ότι η αιτία του κακού, βρίσκεται στην διαχρονική ανικανότητα των κυβερνήσεων οι οποίες από την δεκαετία του 1980 έως σήμερα, «κατάφεραν» να εξαφανίσουν τον παραγωγικό ιστό της πόλης.
Το Αγρίνιο, από τα τέλη του 19ου και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα κατέστη μεγάλη οικονομική δύναμη από την καλλιέργεια του καπνού. Εκεί χτίστηκαν τεράστιες αποθήκες και εργοστάσια επεξεργασίας του καπνού, με κυριότερες αυτές των οικογενειών Παπαστράτου, Παπαπέτρου και Παναγόπουλου. Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όμως, όχι μόνο δεν διεκδίκησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτά που έπρεπε για τους καπνοπαραγωγούς αλλά κυριολεκτικά κατάργησαν την παραγωγή του Αγρινίου και της Αιτωλοακαρνανίας γενικότερα!
Ο Παναγιώτης Μπεσίνης, Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου, έμπορος ενδυμάτων ο ίδιος, απευθύνεται τόσο προς τους κυβερνώντες και πολιτικούς της περιοχής (οι οποίοι δείχνουν να έχουν ξεχάσει το Αγρίνιο) αλλά και προς τον Πρόεδρο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου Βασίλη Κορκίδη, ο οποίος έχει γίνει τηλεοπτικός αστέρας, χωρίς όμως να ασχολείται δυναμικά με την επίλυση των προβλημάτων των εμπόρων, κάνοντας απλώς «ασκήσεις επί χάρτου», όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο κ. Μπεσίνης.
-Κύριε Μπεσίνη, επισκεφτήκαμε την αγορά του Αγρινίου και η εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Παντού βλέπουμε λουκέτα στα μαγαζιά.
-Στον σκληρό πυρήνα της αγοράς, μέχρι και το 50% των καταστημάτων έχουν βάλει λουκέτο. Σίγουρα πάντως κατά μέσο όρο το 35% των μαγαζιών έχουν κλείσει και πρακτικά είναι αδύνατο να παρακολουθήσει κανείς το φαινόμενο, με την έννοια ότι αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Κι εμείς οι ίδιοι εκπλησσόμεθα όταν το πρωί πάμε να ανοίξουμε το δικό μας μαγαζί και ο συνάδελφος δίπλα, είναι κλειστός. Τα καταστήματα κλείνουν εν μία νυκτί που λέμε…
-Έχετε επικοινωνήσει με κάποιο υπουργείο ή άλλο αρμόδιο φορέα για να πείτε ότι το Αγρίνιο καταστρέφεται; Έχετε αναλάβει τέλος πάντων κάποιες πρωτοβουλίες;
Και με το δευτεροβάθμιο όργανο που είναι η Ομοσπονδία μας, έχουμε κάνει παραστάσεις και διαβήματα. Σε συντονισμό με τους φορείς της τοπικής κοινωνίας, προσπαθούμε να αναδείξουμε το ζήτημα, έχουμε καλέσει τους βουλευτές του νομού να διαπιστώσουν ότι ο νομός είναι σε δεινή θέση, διότι δεν υπάρχει παραγωγικός ιστός πλέον. Αυτός που υπήρχε έχει ήδη μηδενιστεί γιατί δεν υφίσταται η αγροτική παραγωγή, δεν υπάρχει μεταποίηση, δεν υπάρχει τριτογενής τομέας, δεν υπάρχει τίποτε απολύτως. Μείναμε κάποιοι λίγοι έμποροι να φυλάττουμε Θερμοπύλες. Εάν η οικονομία δεν παράγει υπεραξία, οι έμποροι από μόνοι τους δεν αρκούν. Οι έμποροι είναι συμπληρωματική δύναμη σε μια οικονομία.
-Και όμως, στο σχολείο μαθαίναμε ότι η Αιτωλοακαρνανία ήταν μεγάλη δύναμη στην αγροτική παραγωγή της χώρας.
Αυτό κύριε Βραχιολίδη, συνέβαινε μια φορά κι ένα καιρό. Τώρα, ο τόπος έχει χερσώσει. Όταν η Αιτωλοακαρνανία ήταν πραγματική δύναμη στην αγροτική παραγωγή και το Αγρίνιο ως πόλη-αγορά, ήταν ανθηρή. Όταν οι αγρότες μπορούσαν και παρήγαγαν προϊόντα και κέρδιζαν χρήματα, οι αγορά αντίστοιχα γέμιζε κόσμο και χρήμα. Εκεί άλλωστε στηρίχτηκε και η πόλη, στην εσωτερική της οικονομία.
-Ποιος φταίει για το ότι «αποφλοιώθηκε» η αγροτική παραγωγή;
Εμείς οι έμποροι, επειδή έχουμε συνδυάσει την ύπαρξή μας και την αξιοπρεπή μας επαγγελματική πορεία με το τι συμβαίνει στους άλλους κλάδους, και εν προκειμένω στους αγρότες, μια και ήταν οι βασικοί μας τροφοδότες, πιστεύω ότι οι κεντρικές πολιτικές επιλογές εδώ και πάρα πολλά χρόνια, που έχουν να κάνουν με το τι διαπραγματεύτηκε η χώρα στην Ευρώπη σε σχέση με την αγροτική της παραγωγή και μιλάω για την ΚΑΠ 1 και την ΚΑΠ 2 , οδήγησαν στον μαρασμό και την αποψίλωση της επαρχίας και της αγροτικής οικονομίας. Ταυτόχρονα, δεν δόθηκε στους αγρότες ένας κεντρικός σχεδιασμός για το τι μπορούν πλέον να παράγουν. Μόνο αποσπασματικές ενέργειες και μικρο-ιδέες του τύπου «πάρτε και κάντε σπαράγγια» χωρίς να έχει εξασφαλιστεί ο τρόπος διάθεσης ή «επιδοτηθείτε για να φτιάξετε αμπέλια» και μετά από 5 χρόνια «επιδοτηθείτε για να τα ξηλώσετε», όλα αυτά τα μπρος-πίσω χωρίς ένα σχεδιασμό και χωρίς μια προοπτική στην αγροτική οικονομία, έχουν φέρει τους αγρότες εδώ που είναι τώρα, να κλαίνε τη μοίρα τους κι εμείς μαζί τους να κλαίμε τα μαγαζιά μας.
-Εν’ όψει των νέων μέτρων τα οποία θα κυμανθούν από 11,5 έως 13,5 δις ευρώ, τι προβλέπετε ότι θα δημιουργήσουν στην αγορά του Αγρινίου;
Αυτό μπορεί να το φαντασθεί ο καθένας και δεν έχει να κάνει μόνο με την αγορά του Αγρινίου. Η δική μας αγορά, δεν έχει πού αλλού να απευθυνθεί. Η αγροτική οικονομία έπαψε να υφίσταται και απέμεινε μόνο μια τάξη δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων να συντηρεί την εμπορική αγορά, αλλά και αυτοί όταν βλέπουν διαρκώς τα εισοδήματά τους να συρρικνώνονται και η αγοραστική τους δύναμη «πάει περίπατο». Δεν έχουμε πια να περιμένουμε πελάτες.
-Έχετε κάνει κάποια ύστατη προσπάθεια, εν όψει των νέων μέτρων; Στείλατε κάποια επιστολή προς την Κυβέρνηση;
Εμείς θα κάνουμε και παραστάσεις και προσπαθούμε να συντονιστούμε πανελλαδικά με τα πρωτοβάθμια όργανα των εμπορικών συλλόγων, με το δευτεροβάθμιο αλλά και με το τριτοβάθμιο όργανό μας την ΕΣΕΕ. Δυστυχώς θα το πω, η ΕΣΕΕ (Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου με Πρόεδρο τον Β. Κορκίδη), μάλλον δεν έχει αντιληφθεί την πραγματική διάσταση του προβλήματος για την εμπορική τάξη της χώρας και αρέσκεται να αναλίσκεται σε ασκήσεις επί χάρτου, θεωρώντας ότι έτσι μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα
Πιστεύω ότι οι έμποροι πρέπει να βγουν και με απαίτηση να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν. Γιατί η χώρα στηρίχθηκε στην εμπορική της τάξη διαχρονικά και σήμερα δεν μπορεί οι έμποροι να είναι του πεταμού. Πιστεύω ότι πρέπει να το παλέψουμε πιο οργανωμένα, να συντονιστούμε και με τις άλλες κοινωνικές ομάδες και να απαιτήσουμε την ανάκαμψη της χώρας και άρα και της οικονομίας και των επιχειρήσεών μας.
-Αναφερθήκατε συγκεκριμένα στην ΕΣΕΕ . Δεν έχετε ουσιαστική βοήθεια από τον κ. Κορκίδη, τον Πρόεδρο της ΕΣΕΕ; Τον βλέπουμε συχνά να βγαίνει στην τηλεόραση και να δίνει αγώνα.
-Θεωρώ ότι ο κατά τα άλλα φίλος Βασίλης Κορκίδης και το τριτοβάθμιο όργανο, πρέπει να βγουν μπροστά και να διεκδικήσουν δυναμικά τα δικαιώματά μας. Με συμμετοχή στον κοινωνικό διάλογο και απλές ασκήσεις επί χάρτου, έχει αποδειχθεί ότι δεν μας λαμβάνει κανένας σοβαρά υπόψιν ή μας εμπαίζουν τέλος πάντων.
-Κάποιοι λένε «αφήστε τους Αγρινιώτες, δεν έχουν ανάγκη. Οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν κλείσει τα μαγαζιά τους είναι «φτιαγμένοι», έχουν εξοχικά και βίλες στην Λευκάδα».
-Αυτοί που τα λένε αυτά, δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Μετά από πολλά χρόνια στην αγορά και γόνος εμπορικής οικογένειας, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι αυτό είναι ένας μύθος, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Επιπλέον, πιστεύω ότι αυτό είναι ένα «τρυπάκι» που μας βάζει σε μια διελκυστίνδα της μιας κοινωνικής τάξης απέναντι στην άλλη ώστε τελικά να μην διεκδικεί τίποτα για την βελτίωση της θέσης της αλλά αντίθετα να την χειροτερεύει.
Απο agrinioculture
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου