(Από την ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ που κυκλοφορεί)
του Λευτέρη Τηλιγάδα
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΔΗΜΑΡΧΕ… Κόκκινο σε βρίσκω… Μέσα στην εξέγερση και την επανάσταση, να ζητάς τη συμπαράσταση και την κατανόηση της τοπικής κοινωνίας. Δεν θα μπορέσουμε όμως, Δήμαρχε, Τη συμπαράσταση που ζητάς η τοπική κοινωνία δεν θα στη δώσει, γιατί εδώ και δυόμιση χρόνια αυτή η τοπική κοινωνία, για την οποία, δήθεν, ενδιαφέρεσαι, σε βρήκε απέναντι της.
Που ήσουνα, Δήμαρχε, όταν οι δημότες σου κατέβαιναν στην πλατεία και διαμαρτύρονταν για τις απάνθρωπες πολιτικές των μειοδοτών συντρόφων σου;
Που ήσουνα, Δήμαρχε, στις απεργίες που οργάνωσε το συντονιστικό όλων των φορέων και των κινημάτων της πόλης;
Που ήσουνα, Δήμαρχε, όταν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι νέοι του Αγρινίου ήρθαν στο Δημοτικό Συμβούλιο, για συμπαράσταση στον αγώνα τους ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ;
Που ήσουνα, Δήμαρχε, όταν τα ειδοποιητήρια καιγότανε μπροστά στην εφορία;
Σε κανένα αγώνα της όχι απλά δεν σε βρήκε συμπαραστάτη της η τοπική κοινωνία, Δήμαρχε, ούτε καν σε είδε. Όταν δεν έκανες «τουμπεκί ψιλοκομμενο», είχες αναλάβει το ρόλο του δικαστή, που έπρεπε να αποφασίσει τι εί-ναι νόμιμο και τι είναι παράνομο.
Και πάντα ήσουνα με το νόμο, Δήμαρχε, ποτέ με τον αγώνα, που θα καταργούσε ό,τι παράνομο βάφτιζε νόμιμο μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία δοσίλογων και προδοτών, για να οικοδομήσει τη συρρίκνωση των δικαιωμάτων, τη διάλυση του κοινωνικού ιστού και την εξαθλίωση της κοινωνίας.
Τώρα γιατί παρανομείς, Δήμαρχε; Μήπως γιατί θίγεται το συμφέρον σου ή μήπως η περικοπή των πόρων δεν επιβάλλεται με νόμο; Αν αύριο η κυβέρνηση επιβάλει σε όλους μας έναν νέο φόρο υπέρ της τοπικής αυτοδιοίκησης, θα τον αρνηθείς; Συμπάθα με, αλλά δεν σε κόβω και για τόσο αγωνιστή, Δήμαρχε.
Ο αγώνας στον οποίο συμμετέχεις Δήμαρχε, είναι ένας αγώνας αλληλογραφίας και συνεντεύξεων τύπου με τους προϊσταμένους σου, για τη διαχείριση ενός «μαϊντανού» που θέλεις να καλλιεργηθεί στη πλάτη μας.
Δεν είναι ένας αγώνας για την ανατροπή και την κατάργηση του αποτυχημένου μνημονιακού κυβερνητικού εργαλείου, που η κυβέρνηση «των συνεργατών», δημιούργησε και ονόμασε «Καλλικράτη».
Ένα αποτυχημένο μνημονιακό εργαλείο, που έχει εγκαταλείψει τις μικρές κοινότητες της υπαίθρου στο έλεος της μοίρας τους, και που έχει μετατρέψει της μεγάλες αστικές περιοχές σε στάνες αρμέγματος των πολιτών. Εγκατάλειψη και άρμεγμα, αυτό είναι το μοντέλο της τοπικής αυτοδιοίκησης που υπερασπίστηκες και υπερασπίζεσαι, Δήμαρχε.
Γιατί λοιπόν οι τοπικές κοινωνίες του Αγγελοκάστρου, της Στράτου, των Παρακαμπυλίων, της Μακρυνείας, της Παραβόλας, να είναι μαζί σου σε αυτόν τον αγώνα Δήμαρχε; Που σε είδαν, αυτοί οι δημότες, στο αγώνα τους; Πουθενά.
Και λες και ψέματα Δήμαρχε.
Είπες στο Δημοτικό Συμβούλιο του Αυγούστου ότι, όσο είσαι δήμαρχος δεν θα ανατεθούν οι λειτουργίες του δήμου σε ιδιώτες.
Το ΧΥΤΑ Στράτου Δήμαρχε, ιδιώτης δεν είναι αυτός που τον δου-λεύει; Θα μου πεις βέβαια, τώρα αυτά τα οικτρά πολιτικάντικα, που συνηθίζεις να λες και που δεν τα ξέρεις και καλά: «Άλλο αυτό». Άλλο, ξ' άλλο, Δήμαρχε έτσι είναι.
Δήμαρχε. Ήσουνα και είσαι από κείνους, που ακόμα και σήμερα μιλά-νε με γεμάτο το στόμα για τους ισχυρούς και μεγάλους δήμους του «Καλλικράτη». Ή αφελής είσαι Δήμαρχε ή ανεπίδεκτος ή… (Αυτό δεν θα το πω, γιατί με τίποτα δεν θα ήθελα ο Δήμαρχος της πόλης μου να είναι και… τέτοιος).
Κοινότητα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου