Του Λ. Τηλιγάδα.
Για να γνωρίζουν οι συμπολίτες μας τι ακριβώς «υπέγραψαν» οι πρώτοι εκατόν πενήντα (150) συμπολίτες μας είμαστε υποχρεωμένοι να αναδείξουμε τις συκοφαντίες. Δεν επιθυμούμε, αυτό το κείμενο να το υπογράψει, να το συνυπογράψει ή να το προσυπογράψει κανείς. Αρκεί μόνο να το διαβάσει και θα καταλάβει πολλά.
Ενημερωτικά να πούμε μόνο ότι η συγκεκριμένη επιστολή αποτελεί κατά την άποψη μας ΔΕΙΓΜΑ γραφής εμφυλιο-πολεμικού και «χωροφυλακίστικου» κειμένου. (Τα εντός των αγκυλών κείμενα «βαραίνουν» το συντάκτη, όχι της επιστολής, αλλά αυτής της ανάρτησης)
«ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ. Τους τελευταίους μήνες, έχουμε γίνει όλοι μας μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης κατάστασης.», λέει η επιστολή των “150″ που “υποστηρίζουν την ανάπλαση” του Πάρκου.
Και συνεχίζει:
«Μια ολιγάριθμη ομάδα συμπολιτών μας, με κραυγές και έωλα επιχειρήματα για μια ακόμη φορά, επιχειρεί να ματαιώσει μια σημαντική παρέμβαση που αποφάσισε η δημοτική αρχή της πόλης. Μια αναπλαστική παρέμβαση στο δημοτικό Πάρκο Αγρινίου και την ευρύτερη περιοχή του.»
[Συκοφαντία 1η: Αυτή η «ολιγάριθμη ομάδα συμπολιτών» ΠΟΤΕ δεν επιχείρησε «να ματαιώσει [...] περιοχή του Πάρκου». Αυτό που επιχείρησε και επιχειρεί, είναι να αποτρέψει είναι την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ.]
«Είναι η δεύτερη φορά», συνεχίζει η επιστολή, «τα τελευταία 15 χρόνια, που η ίδια κατά βάση ομάδα συμπολιτών μας, στέκεται εμπόδιο στην αδήριτη και αναγνωρισμένη από την συντριπτική πλειοψηφία των Αγρινιωτών, ανάγκη, ανάπλασης του δημοτικού πάρκου Αγρινίου».
[Συκοφαντία 2η: Κανένας δεν εμποδίζει την «αδήριτη και αναγνωρισμένη από την συντριπτική πλειοψηφία των Αγρινιωτών ανάγκη ανάπλασης του Δημοτικού Πάρκου Αγρινίου». Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, που αυτή τη στιγμή συντελείται στο Πάρκο.]
«Του Πάρκου μας, που επί δεκαετίες, αποτέλεσε τόπο συνάντησης και αναψυχής χιλιάδων κατοίκων αλλά που δυστυχώς τα τελευταία χρόνια για διάφορους λόγους και αιτίες, έγινε κυριολεκτικά μη επισκέψιμο».
[Παράλειψη 1η: Αν θέλετε να δείτε ποια ακριβώς γεγονότα ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ ο συγγραφέας της επιστολής, διαβάστε την ανάρτηση με τον τίτλο «Ανοιχτή επιστολή σε έναν “χωροφύλακα”»]
«Την πρώτη φορά, αυτή η ομάδα, με νομικά τεχνάσματα και βασικό επιχείρημα την ιστορικότητα του Πάρκου και την μοναδική αρχιτεκτονική του αξία (!!!) προσέφυγαν σε κρατικές υπηρεσίες που μετά από τέσσερα (4) χρόνια αποφάνθηκαν ότι κανένα από τα επιχειρήματα αυτά δεν ίσχυε. Όμως τα χρόνια αυτά ήταν αρκετά να χαθούν από τις πηγές χρηματοδότησης τα χρήματα και το έργο να ματαιωθεί επιβαρύνοντας τον αγρινιώτικο λαό με το κόστος της μελέτης που φυσικά πληρώθηκε!!!»
[Συκοφαντία 3η: Η μεγάλη πλειοψηφία όλων αυτών που σήμερα δίνουν τον δικό τους αγώνα κάτω από τον διακριτικό τίτλο «SOSτε το Πάρκο» είναι νέοι και νέες, οι οποίοι πριν από 15 χρόνια ήταν αρκετά μικροί για να έχουν οποιαδήποτε συμμετοχή σε παρόμοιους αγώνες. Επίσης, σε καμία περίπτωση, είτε η πλειοψηφία αυτών που έχουν υπογράψει την προσφυγή στο ΣτΕ, είτε συμμετέχουν στην ανοικτή συνέλευση για την προστασία του Πάρκου, δεν ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ στην προ 15ετίας προσφυγή στις κρατικές υπηρεσίες, ούτε ενυπογράφως, ούτε κινηματικά. (Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζουμε ότι θα ήταν κακό, αν το είχε κάνει.]
«Η δημοτική αρχή, με μελέτη της ίδιας της τεχνικής της, υπηρεσίας (δεν επιβαρύνθηκε ο δημότης) εντάσσει σε συγκεκριμένο πρόγραμμα αστικής ανάπλασης το έργο. Το έργο θεωρείται ώριμο, εξασφαλίζει όλες τις απαραίτητες κατά νόμο αδειοδοτήσεις και τελικά αφού εντάσσεται στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ «Αστικών Αναπλάσεων» εγκρίνεται από το δημοτικό συμβούλιο και δημοπρατείται, με προϋπολογισμό 4.700.000 ευρώ».
[Διευκρίνηση 1η: Για την συγκρότηση και διατήρηση ικανής τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου Αγρινίου, ο δημότης χρόνια τώρα βαρύνεται με ένα σωρό φόρους και τέλη, επιβαρύνεται δε κάθε φορά, που αυταρχικές πολιτικές, σπάταλες σε χρήμα και χρόνο καταρτισμένων στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης, τους ΧΡΕΩΝΟΥΝ την παραγωγή ενός έργου έξω από το γνωστικό τους αντικείμενο ή την εξειδίκευσή του, και ως εκ τούτου απαράδεκτο.]
«Δυστυχώς όμως, πάντα οι ίδιοι άνθρωποι και πάλι, μιλώντας και επικαλούμενοι ψευδώς την κοινωνία και την πλειοψηφία, θέτουν προσκόμματα και αρνούνται την υλοποίηση του».
[Συκοφαντία 4η: Επανάληψη προς εμπέδωση της 3ης συκοφαντίας].
«Μετά την δημοπράτηση του έργου (αρχές του έτους) προσφεύγουν στο Σ.τ.Ε. και ζητούν αναστολή των εργασιών.
Το Σ.τ.Ε. με απόφαση του πριν λίγο καιρό επιτρέπει στον εργολάβο που ανέλαβε την εκτέλεση του έργου να εγκατασταθεί και να πραγματοποιήσει τις εργασίες».
[Παραπλάνηση 1η: Η απόφαση του ΣτΕ, απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα, δεν επέτρεψε στον εργολάβο να πραγματοποιήσει τις εργασίες. Το αν πρέπει να πραγματοποιηθούν οι εργασίες ή όχι είναι ένα ανοικτό ακόμα ζήτημα. Η παρουσίαση της συγκεκριμένης απόφασης, ως τελεσίδικης, παραποιεί την αλήθεια.]
«Οι ολίγοι κραυγάζοντες όμως, έχουν διαφορετική γνώμη και πότε προπηλακίζοντας τους εργαζόμενους, πότε καταστρέφοντας τη νύχτα διάφορα υλικά που έχουν εγκατασταθεί στο χώρο του πάρκου, εμποδίζουν τα έργα, εξαναγκάζοντας έτσι τον εργολάβο να ζητήσει την προστασία της αστυνομίας».
[Συκοφαντία 5η: Κανείς δεν προπηλάκισε κανέναν. Με δυναμικό βέβαια τρόπο, όσοι παρευρέθησαν στο χώρο τέλεσης των εργασιών υπεραμύνθηκαν των απόψεων τους, ζήτησαν την επέμβαση του εισαγγελέα και οι εργασίες σταμάτησαν με εισαγγελική παρέμβαση. Απόδειξη τούτων ότι καμία μήνυση δεν κατατέθηκε για προπηλακισμό, και καμία σύλληψη δεν πραγματοποίησε η παρούσα αστυνομική δύναμη,
Σημείωση 1η: (Χωρίς πρόθεση ηρωοποίησης κανενός, αλλά και με αρκετό σκεπτικισμό πάνω στο δόκιμο ή μη της πρακτικής του συμπυκνωμένου νοήματος της φράσης «Βία στη βία της εξουσίας»).
Αρκετές ιστορικές στιγμές μεγάλου ή και μικρού ιστορικού ενδιαφέροντος, και τηρουμένων πάντα των αναλογιών, οργανωμένες ή και ανοργάνωτες ομάδες λαού, έχουν προβεί σε παράνομες και βίες ενέργειες υπερασπιζόμενοι, όσα κατά την κρίση τους, έχριζαν υπεράσπισης. Ιστορικά μάλιστα, έχει αποδεχθεί ότι αρκετές από αυτές τις ενέργειες και νομιμοποιήθηκαν και συμβολοποιήθηκαν αργότερα. Να μην μπούμε σε παραδείγματα τώρα.]
«Η τακτική αυτής της ομάδας έχει καταστεί πλέον σαφής. Αφού απέτυχε δικαστικά, επιχειρεί δια της πλαγίας την ματαίωση του έργου, κωλυσιεργώντας. Επιχειρεί να παρέλθει ο χρόνος να χαθούν οι πηγές χρηματοδότησης του έργου και αυτό να ματαιωθεί».
[Συκοφαντία 5η και τελευταία: Καμιά πλάγια οδό δεν χρησιμοποιεί η ομάδα SOSτε το Πάρκο και βέβαια σε καμιά περίπτωση στόχος της δεν είναι, να «παρέλθει ο χρόνος [...] και αυτό να ματαιωθεί». Το αντίθετο μάλιστα. Έχει διακηρύξει σε όλους τους τόνους, ότι επιζητεί την ήπια ανάπλαση του Πάρκου και αντιτίθεται σθεναρά στην καταστροφή του.]
«- Είμαστε αποφασισμένοι πλέον, βλέποντας και την επιφυλακτικότητα της δημοτικής αρχής να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα ανομίας, να μιλήσουμε και μεις, αναλαμβάνοντας δράση. [Πάει να πει: «Συγκροτούμε «Τάγματα ασφαλείας»]
- Είμαστε αποφασισμένοι να προστατέψουμε με κάθε νόμιμο
τρόπο, μέσο και δράση, την απαίτηση μας, να ξαναγίνει το δημοτικό πάρκο Αγρινίου επισκέψιμο και λειτουργικό. [Αυτή η διακήρυξη δεν έχει υπηρετηθεί μέχρι σήμερα από αυτούς, που την καταγράφουν σε αυτή την επιστολή, αλλά από όλους εμάς, που μέχρι και σήμερα συμμετέχουμε στην ανοιχτή συνέλευση του Πάρκου,]
- Είμαστε αποφασισμένοι πέρα και έξω από κάθε πολιτική στόχευση, να υπερασπιστούμε τα αυτονόητα και να σταθούμε εμπόδιο στις εμμονές αλλά και στις σκοπιμότητες που διακρίνουμε σε αυτή την κραυγάζουσα μειοψηφία.
- Συγκροτούμε άμεσα, Κίνηση Πολιτών υπέρ της ανάπλασης και των έργων στο Πάρκο και καλούμε όσους συμφωνούν μαζί μας, να την πλαισιώσουν δυναμικά.
- Παράλληλα ζητάμε και απαιτούμε από τον εργολάβο του έργου να επανέλθει άμεσα στις εργασίες που έχει αναλάβει και αναίτια έχει διακόψει.
- Απαιτούμε και ζητάμε, την άμεση απομάκρυνση των αστυνομικών από τον χώρο των έργων καθώς η νομιμότητα, δεν έχει καμία σχέση με τις δυνάμεις καταστολής.
ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΛΙΓΩΝ
ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ»
[Υστερόγραφο: Δεν σχολιάζουμε τις ΤΕΣΣΕΡΕΣ τελευταίες παραγράφους της επιστολής, γιατί αρνούμαστε να μπούμε στη «χωροφυλακίστικη» λογική που τις υπαγορεύει.
Να σημειώσουμε μόνο πως υπερθεματίζομαι στην εν κατακλείδι παράγραφο: «ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΚΟΦΑΝΤΩΝ
ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ».]
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΕΝΑ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑ
Ενημερωτικά να πούμε μόνο ότι η συγκεκριμένη επιστολή αποτελεί κατά την άποψη μας ΔΕΙΓΜΑ γραφής εμφυλιο-πολεμικού και «χωροφυλακίστικου» κειμένου. (Τα εντός των αγκυλών κείμενα «βαραίνουν» το συντάκτη, όχι της επιστολής, αλλά αυτής της ανάρτησης)
«ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ. Τους τελευταίους μήνες, έχουμε γίνει όλοι μας μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης κατάστασης.», λέει η επιστολή των “150″ που “υποστηρίζουν την ανάπλαση” του Πάρκου.
Και συνεχίζει:
«Μια ολιγάριθμη ομάδα συμπολιτών μας, με κραυγές και έωλα επιχειρήματα για μια ακόμη φορά, επιχειρεί να ματαιώσει μια σημαντική παρέμβαση που αποφάσισε η δημοτική αρχή της πόλης. Μια αναπλαστική παρέμβαση στο δημοτικό Πάρκο Αγρινίου και την ευρύτερη περιοχή του.»
[Συκοφαντία 1η: Αυτή η «ολιγάριθμη ομάδα συμπολιτών» ΠΟΤΕ δεν επιχείρησε «να ματαιώσει [...] περιοχή του Πάρκου». Αυτό που επιχείρησε και επιχειρεί, είναι να αποτρέψει είναι την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ.]
«Είναι η δεύτερη φορά», συνεχίζει η επιστολή, «τα τελευταία 15 χρόνια, που η ίδια κατά βάση ομάδα συμπολιτών μας, στέκεται εμπόδιο στην αδήριτη και αναγνωρισμένη από την συντριπτική πλειοψηφία των Αγρινιωτών, ανάγκη, ανάπλασης του δημοτικού πάρκου Αγρινίου».
[Συκοφαντία 2η: Κανένας δεν εμποδίζει την «αδήριτη και αναγνωρισμένη από την συντριπτική πλειοψηφία των Αγρινιωτών ανάγκη ανάπλασης του Δημοτικού Πάρκου Αγρινίου». Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, που αυτή τη στιγμή συντελείται στο Πάρκο.]
«Του Πάρκου μας, που επί δεκαετίες, αποτέλεσε τόπο συνάντησης και αναψυχής χιλιάδων κατοίκων αλλά που δυστυχώς τα τελευταία χρόνια για διάφορους λόγους και αιτίες, έγινε κυριολεκτικά μη επισκέψιμο».
[Παράλειψη 1η: Αν θέλετε να δείτε ποια ακριβώς γεγονότα ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ ο συγγραφέας της επιστολής, διαβάστε την ανάρτηση με τον τίτλο «Ανοιχτή επιστολή σε έναν “χωροφύλακα”»]
«Την πρώτη φορά, αυτή η ομάδα, με νομικά τεχνάσματα και βασικό επιχείρημα την ιστορικότητα του Πάρκου και την μοναδική αρχιτεκτονική του αξία (!!!) προσέφυγαν σε κρατικές υπηρεσίες που μετά από τέσσερα (4) χρόνια αποφάνθηκαν ότι κανένα από τα επιχειρήματα αυτά δεν ίσχυε. Όμως τα χρόνια αυτά ήταν αρκετά να χαθούν από τις πηγές χρηματοδότησης τα χρήματα και το έργο να ματαιωθεί επιβαρύνοντας τον αγρινιώτικο λαό με το κόστος της μελέτης που φυσικά πληρώθηκε!!!»
[Συκοφαντία 3η: Η μεγάλη πλειοψηφία όλων αυτών που σήμερα δίνουν τον δικό τους αγώνα κάτω από τον διακριτικό τίτλο «SOSτε το Πάρκο» είναι νέοι και νέες, οι οποίοι πριν από 15 χρόνια ήταν αρκετά μικροί για να έχουν οποιαδήποτε συμμετοχή σε παρόμοιους αγώνες. Επίσης, σε καμία περίπτωση, είτε η πλειοψηφία αυτών που έχουν υπογράψει την προσφυγή στο ΣτΕ, είτε συμμετέχουν στην ανοικτή συνέλευση για την προστασία του Πάρκου, δεν ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ στην προ 15ετίας προσφυγή στις κρατικές υπηρεσίες, ούτε ενυπογράφως, ούτε κινηματικά. (Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζουμε ότι θα ήταν κακό, αν το είχε κάνει.]
«Η δημοτική αρχή, με μελέτη της ίδιας της τεχνικής της, υπηρεσίας (δεν επιβαρύνθηκε ο δημότης) εντάσσει σε συγκεκριμένο πρόγραμμα αστικής ανάπλασης το έργο. Το έργο θεωρείται ώριμο, εξασφαλίζει όλες τις απαραίτητες κατά νόμο αδειοδοτήσεις και τελικά αφού εντάσσεται στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ «Αστικών Αναπλάσεων» εγκρίνεται από το δημοτικό συμβούλιο και δημοπρατείται, με προϋπολογισμό 4.700.000 ευρώ».
[Διευκρίνηση 1η: Για την συγκρότηση και διατήρηση ικανής τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου Αγρινίου, ο δημότης χρόνια τώρα βαρύνεται με ένα σωρό φόρους και τέλη, επιβαρύνεται δε κάθε φορά, που αυταρχικές πολιτικές, σπάταλες σε χρήμα και χρόνο καταρτισμένων στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης, τους ΧΡΕΩΝΟΥΝ την παραγωγή ενός έργου έξω από το γνωστικό τους αντικείμενο ή την εξειδίκευσή του, και ως εκ τούτου απαράδεκτο.]
«Δυστυχώς όμως, πάντα οι ίδιοι άνθρωποι και πάλι, μιλώντας και επικαλούμενοι ψευδώς την κοινωνία και την πλειοψηφία, θέτουν προσκόμματα και αρνούνται την υλοποίηση του».
[Συκοφαντία 4η: Επανάληψη προς εμπέδωση της 3ης συκοφαντίας].
«Μετά την δημοπράτηση του έργου (αρχές του έτους) προσφεύγουν στο Σ.τ.Ε. και ζητούν αναστολή των εργασιών.
Το Σ.τ.Ε. με απόφαση του πριν λίγο καιρό επιτρέπει στον εργολάβο που ανέλαβε την εκτέλεση του έργου να εγκατασταθεί και να πραγματοποιήσει τις εργασίες».
[Παραπλάνηση 1η: Η απόφαση του ΣτΕ, απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα, δεν επέτρεψε στον εργολάβο να πραγματοποιήσει τις εργασίες. Το αν πρέπει να πραγματοποιηθούν οι εργασίες ή όχι είναι ένα ανοικτό ακόμα ζήτημα. Η παρουσίαση της συγκεκριμένης απόφασης, ως τελεσίδικης, παραποιεί την αλήθεια.]
«Οι ολίγοι κραυγάζοντες όμως, έχουν διαφορετική γνώμη και πότε προπηλακίζοντας τους εργαζόμενους, πότε καταστρέφοντας τη νύχτα διάφορα υλικά που έχουν εγκατασταθεί στο χώρο του πάρκου, εμποδίζουν τα έργα, εξαναγκάζοντας έτσι τον εργολάβο να ζητήσει την προστασία της αστυνομίας».
[Συκοφαντία 5η: Κανείς δεν προπηλάκισε κανέναν. Με δυναμικό βέβαια τρόπο, όσοι παρευρέθησαν στο χώρο τέλεσης των εργασιών υπεραμύνθηκαν των απόψεων τους, ζήτησαν την επέμβαση του εισαγγελέα και οι εργασίες σταμάτησαν με εισαγγελική παρέμβαση. Απόδειξη τούτων ότι καμία μήνυση δεν κατατέθηκε για προπηλακισμό, και καμία σύλληψη δεν πραγματοποίησε η παρούσα αστυνομική δύναμη,
Σημείωση 1η: (Χωρίς πρόθεση ηρωοποίησης κανενός, αλλά και με αρκετό σκεπτικισμό πάνω στο δόκιμο ή μη της πρακτικής του συμπυκνωμένου νοήματος της φράσης «Βία στη βία της εξουσίας»).
Αρκετές ιστορικές στιγμές μεγάλου ή και μικρού ιστορικού ενδιαφέροντος, και τηρουμένων πάντα των αναλογιών, οργανωμένες ή και ανοργάνωτες ομάδες λαού, έχουν προβεί σε παράνομες και βίες ενέργειες υπερασπιζόμενοι, όσα κατά την κρίση τους, έχριζαν υπεράσπισης. Ιστορικά μάλιστα, έχει αποδεχθεί ότι αρκετές από αυτές τις ενέργειες και νομιμοποιήθηκαν και συμβολοποιήθηκαν αργότερα. Να μην μπούμε σε παραδείγματα τώρα.]
«Η τακτική αυτής της ομάδας έχει καταστεί πλέον σαφής. Αφού απέτυχε δικαστικά, επιχειρεί δια της πλαγίας την ματαίωση του έργου, κωλυσιεργώντας. Επιχειρεί να παρέλθει ο χρόνος να χαθούν οι πηγές χρηματοδότησης του έργου και αυτό να ματαιωθεί».
[Συκοφαντία 5η και τελευταία: Καμιά πλάγια οδό δεν χρησιμοποιεί η ομάδα SOSτε το Πάρκο και βέβαια σε καμιά περίπτωση στόχος της δεν είναι, να «παρέλθει ο χρόνος [...] και αυτό να ματαιωθεί». Το αντίθετο μάλιστα. Έχει διακηρύξει σε όλους τους τόνους, ότι επιζητεί την ήπια ανάπλαση του Πάρκου και αντιτίθεται σθεναρά στην καταστροφή του.]
«- Είμαστε αποφασισμένοι πλέον, βλέποντας και την επιφυλακτικότητα της δημοτικής αρχής να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα ανομίας, να μιλήσουμε και μεις, αναλαμβάνοντας δράση. [Πάει να πει: «Συγκροτούμε «Τάγματα ασφαλείας»]
- Είμαστε αποφασισμένοι να προστατέψουμε με κάθε νόμιμο
τρόπο, μέσο και δράση, την απαίτηση μας, να ξαναγίνει το δημοτικό πάρκο Αγρινίου επισκέψιμο και λειτουργικό. [Αυτή η διακήρυξη δεν έχει υπηρετηθεί μέχρι σήμερα από αυτούς, που την καταγράφουν σε αυτή την επιστολή, αλλά από όλους εμάς, που μέχρι και σήμερα συμμετέχουμε στην ανοιχτή συνέλευση του Πάρκου,]
- Είμαστε αποφασισμένοι πέρα και έξω από κάθε πολιτική στόχευση, να υπερασπιστούμε τα αυτονόητα και να σταθούμε εμπόδιο στις εμμονές αλλά και στις σκοπιμότητες που διακρίνουμε σε αυτή την κραυγάζουσα μειοψηφία.
- Συγκροτούμε άμεσα, Κίνηση Πολιτών υπέρ της ανάπλασης και των έργων στο Πάρκο και καλούμε όσους συμφωνούν μαζί μας, να την πλαισιώσουν δυναμικά.
- Παράλληλα ζητάμε και απαιτούμε από τον εργολάβο του έργου να επανέλθει άμεσα στις εργασίες που έχει αναλάβει και αναίτια έχει διακόψει.
- Απαιτούμε και ζητάμε, την άμεση απομάκρυνση των αστυνομικών από τον χώρο των έργων καθώς η νομιμότητα, δεν έχει καμία σχέση με τις δυνάμεις καταστολής.
ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΛΙΓΩΝ
ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ»
[Υστερόγραφο: Δεν σχολιάζουμε τις ΤΕΣΣΕΡΕΣ τελευταίες παραγράφους της επιστολής, γιατί αρνούμαστε να μπούμε στη «χωροφυλακίστικη» λογική που τις υπαγορεύει.
Να σημειώσουμε μόνο πως υπερθεματίζομαι στην εν κατακλείδι παράγραφο: «ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΚΟΦΑΝΤΩΝ
ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ».]
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕ ΕΝΑ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑ