Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Η ιδεολογία της καταστροφής Του Κώστα Βεργόπουλου


Τι χρειάζεται για να ξεσπάσει μια μεγάλη και ιστορική οικονομική κρίση; 
 Ο απολογισμός της ιστορίας δείχνει ότι οι κρίσεις ξεσπούν ακόμη και από μη οικονομικές αιτίες. Ανάμεσα σε αυτές, η ιδεολογία της κρίσης παίζει καθοριστικό ρόλο. 
Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Αυστριακός Γιόζεφ Σουμπέτερ απέδιδε τις κυκλικές κρίσεις του καπιταλισμού στην κυμαινόμενη ψυχική διάθεση των επενδυτών: όταν οι προβλέψεις είναι αισιόδοξες, τότε επενδύουν μαζικά, με συνέπεια την ανοδική πορεία της οικονομίας. Όταν οι προβλέψεις είναι απαισιόδοξες, τότε αποσύρουν κεφάλαια από τις επιχειρήσεις, με συνέπεια την κρίση και την οικονομική συρρίκνωση.

Η αμερικανική οικονομία δεν βγήκε από την κρίση του 1930, παρά μόνον όταν ο πρόεδρος Ρούζβελτ εγγυήθηκε στους επιχειρηματίες την άνοδο τιμών, αντί της μέχρι τότε καθοδικής πορείας του. Σήμερα πάλι, στη μείζονα κρίση του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου συστήματος, ο ρόλος της ιδεολογίας παραμένει καθοριστικός.

Ο αρθρογράφος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» Μάρτιν Γουλφ ομολογεί ότι μόλις σήμερα (2012) κατανοεί το πώς επήλθε η μεγάλη κρίση του 1930, που όλοι έβλεπαν να έρχεται και κανείς δεν στάθηκε ικανός να αποτρέψει. 
Δεν αρκεί η οικονομία να είναι εύθραυστη ούτε ότι το νόμισμα παραμένει δύσκαμπτο και δυσπροσάρμοστο στις ανάγκες της οικονομίας, χρειάζεται επίσης να είναι ευρέως διαδεδομένη η πεποίθηση ότι «αξίζουμε να τιμωρηθούμε για την άμμετρη ευωχία, την οποία υποτίθεται ότι βιώσαμε κατά την προηγηθείσα περίοδο».

Σε κάθε κρίση καταγράφεται μια «τιμωρητική διάθεση», που ανταποκρίνεται στις απαισιόδοξες και αρνητικές προσδοκίες της κοινής γνώμης, στο συναίσθημα ότι προηγήθηκε η υπερβολή και η ύβρις, ώστε η κρίση να προσλαμβάνεται ως «αναγκαία επανορθωτική διαδικασία», προκειμένου να αναδιαρθρώσει τα πράγματα για μια νέα επανεκκίνηση. 

Δεν είναι λίγοι αυτοί που κατανοούν την κρίση ως «επιβεβλημένη εξιλέωση» για κάποια ακόμη και κατά φαντασίαν «αμαρτήματα». Ακόμη και ο τραπεζικός πανικός (bank run), οσάκις εκδηλώνεται, δεν εμφορείται από ορθολογική αντιμετώπιση, αλλά κυρίως από ενοχοποιημένη συνείδηση. Χρειάζεται ιδεολογική καταρράκωση του πληθυσμού για να ξεσπάσει η βαθιά οικονομική κρίση, απεριόριστη δυσπιστία έναντι της πολιτικής ηγεσίας, απώλεια κάθε σημείου αναφοράς. 
 Σήμερα, οι πολιτικές και οικονομικές ηγεσίες, σημειώνει ο Βρετανός αρθρογράφος, αντί να διαλύουν τους φόβους της κοινής γνώμης, τους εξάπτουν, με τον υπολογισμό ότι θα αντλήσουν έτσι πολιτικά οφέλη. Έτσι, φυσικά, η μείζων κρίση δεν αποτρέπεται, αλλά επισπεύδεται.

Σύμφωνα με τον Αμερικανό νομπελίστα της οικονομίας Πολ Κρούγκμαν, οι πολιτικές λιτότητας, που σήμερα κατά κόρον κατακλύζουν την Ευρώπη, δεν αποβλέπουν στην απεμπλοκή της από την ύφεση, αλλά κυρίως στην εκμετάλλευσή της από αυτούς που την έχουν προκαλέσει και συνεχίζουν να την τροφοδοτούν.
 Ο ίδιος επισημαίνει ότι η επιλογή της ύφεσης δεν θα ήταν δυνατή, αν δεν υπήρχε διάχυτη στην κοινή γνώμη η «νοοτροπία», που αντιλαμβάνεται τον οικονομικό πόνο ως «λύτρωση» και «εξιλέωση» για την «υπερβολική σπατάλη», που υποτίθεται πως είχε προηγηθεί. Το σύνδρομο αυτό ονομάζει «σαδομονεταρισμό». Όποιες και αν είναι οι βαθύτερες ρίζες του, σημειώνει, οδηγεί στην απόλυτη καταστροφή, δικαιολογώντας οποιαδήποτε επιλογή στο όνομα της διάσωσης των τραπεζών. Μόνον όταν η καταστροφή ολοκληρωθεί θα μπορέσει η νοοτροπία αυτή να ξεπεραστεί.


Στην Ελλάδα, η κρίση επιδιώκει ιδεολογική νομιμοποίηση, ενοχοποιώντας την κοινή γνώμη για κάποιο μεγάλο φαγοπότι που προηγήθηκε και στο οποίο ο κόσμος της εργασίας δεν έλαβε μέρος. Στη χώρα με το χαμηλότερο στην Ευρώπη κόστος δημόσιας διοίκησης εδραιώνεται η ατεκμηρίωτη πεποίθηση περί «σπάταλου κράτους». 
Στη χώρα με τον υψηλότερο στην Ευρώπη σχηματισμό πάγιου κεφαλαίου κατά την 8ετία 2001-2008 διαπιστεύεται η ιδέα του υπερκαταναλωτισμού ως αιτία της κρίσης. Η ένοχη συνείδηση επιβαρύνεται με αδιάκοπο σφυροκόπημα περί πελατειακών σχέσεων και διαφθοράς. Ωστόσο, κάθε ελληνική «ιδιαιτερότητα», όσο μεγάλη και αν θεωρηθεί, ωχριά σε σύγκριση με το καθοριστικό κενό ευρωπαϊκής διαχείρισης της κρίσης.

Η κερδοσκοπία που σήμερα πλήττει την Ευρώπη απορρέει από την ανισομέρεια ανάμεσα στις χώρες – μέλη. Θα όφειλε το ευρωπαϊκό σύνολο να καλύπτει τις αποκλίσεις των μελών του. Αντ΄ αυτού, τις αφήνει ακάλυπτες, τις προσφέρει στην κερδοσκοπία, ενοχοποιώντας γι' αυτό τα θύματα. 

Όταν τα τελευταία «κατανοούν» την εξόντωσή τους, τότε μόνον η ολοκλήρωση της καταστροφής μπορεί να εξαντλήσει την ιδεολογία της καταστροφής.

Πηγή: απεργιακή Ελευθεροτυπία, 16/6/2012

Πηγη

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΕΓΕΣ για την πώληση της ΑΤΕ

Τη βαθύτατη ανησυχία της εκφράζει η ΠΑΣΕΓΕΣ μετά την ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδος για την προσάρτηση της ΑΤΕ στην Τράπεζα Πειραιώς. Η Συνομοσπονδία διατυπώνει ταυτόχρονα κρίσιμα ερωτήματα για τις εξελίξεις στον αγροτικό τομέα που σχετίζονται με τις αλλαγές στην τράπεζα.
 
Από την απόφαση, σύμφωνα με την ΠΑΣΕΓΕΣ, προκύπτουν κορυφαία πολιτικά και νομικά ζητήματα, όπως, για παράδειγμα, η δέσμευση των τριών πολιτικών κομμάτων που απαρτίζουν την Κυβέρνηση ότι η ΑΤΕ θα παραμείνει υπό κρατικό έλεγχο. Ανεξάρτητα από τον ρόλο της ΑΤΕ τα τελευταία χρόνια και πέραν των ζητημάτων που θα προκύψουν, τους αγρότες παραγωγούς προϊόντων και τροφίμων της πατρίδας μας απασχολούν, συγκεκριμένα κρίσιμα ερωτήματα για τα οποία ζητούν συγκεκριμένες κρίσιμης σημασίας απαντήσεις:
 
α) Τι θα γίνει με τη χρηματοδότηση της παραγωγικής διαδικασίας του αγροτικού τομέα, δεδομένου ότι στο διάστημα των τελευταίων ετών διαπιστώνεται πρωτοφανής υποχρηματοδότηση, που είναι βέβαιο ότι προκαλεί εξαιρετικά δυσμενείς επιπτώσεις στον όγκο της αγροτικής παραγωγής, επιδεινώνοντας περαιτέρω το ήδη μειωμένο αγροτικό εισόδημα. Η Κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα οφείλουν να απαντήσουν άμεσα στο ζήτημα της υποχρηματοδότησης της αγροτικής παραγωγής και να πουν πώς θα το λύσουν. Πρέπει να μας δείξουν και να μας παρουσιάσουν, με απόλυτη σαφήνεια, ποιο θα είναι το ειδικευμένο χρηματοδοτικό εκείνο εργαλείο για τη στήριξη του αγροτικού τομέα, ώστε να αποτελέσει - μαζί με ορισμένους άλλους τομείς της οικονομίας, έναν από τους βασικούς πυλώνες της οικονομικής ανάκαμψης της χώρας, αλλά κυρίως να διασφαλίσει τη διατροφική επάρκειά του πληθυσμού της.
 
β) Τι θα γίνει με τα χρέη και τις δανειακές υποχρεώσεις των αγροτών, μεγάλο μερίδιο των οποίων δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αλλά και λόγω της μεγάλης ανόδου του κόστους παραγωγής σε σχέση με την καθήλωση και τη μείωση των τιμών παραγωγού.
 
γ) Ποιο είναι το σχέδιο της Κυβέρνησης για την εξυγίανση των αγροτικών συνεταιρισμών, με όρους αγοράς, όπως επιδιώκει για άλλους κλάδους επιχειρήσεων, αλλά και για το ίδιο το τραπεζικό σύστημα. Θα επιμείνει στην εφαρμογή του αντισυνταγματικού νόμου 4015/2011, ο οποίος μετά βεβαιότητας έχει θέσει σε κρίση τις υγιείς συνεταιριστικές επιχειρήσεις, ή θα εφαρμόσει πολιτικές, όπως αυτές που έχουν τεθεί από την ΠΑΣΕΓΕΣ προκειμένου να επιτευχθεί η εξυγίανση και η ανάπτυξή τους, αντιμετωπίζοντας άμεσα προβλήματα που κυρίως προέρχονται από την οικονομική κρίση, αλλά και από την κρίση της αγοράς.
 
δ) Τι θα γίνει με τις αγροτικές-συνεταιριστικές εταιρείες (Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, Δωδώνη, ΣΕΚΑΠ) και κυρίως με εκείνες που συνδέονται με τον διατροφικό τομέα. Θα αφήσει τον ελληνικό λαό χωρίς βασικά τρόφιμα, όπως για παράδειγμα η ζάχαρη, αγνοώντας ασφαλείς προβλέψεις, που επιβεβαιώνουν το μεγάλο έλλειμμα τροφίμων, σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο που επίκειται τα επόμενα χρόνια. Θα πουλήσει τη Δωδώνη, το όνομα της οποίας έχει ταυτιστεί με το πλέον επώνυμο και προβεβλημένο διατροφικό προϊόν της χώρας, όπως η ελληνική φέτα, σε αμφιλεγόμενους επιχειρηματίες ή θα ακούσει την πρόταση των τοπικών συνεταιρισμών.
 
ε) Τι θα γίνει με σημαντικά ζητήματα που συνδέονται με τις υποθήκες και το “σύστημα διασφαλίσεων” των δανείων της ΑΤΕ προς τον αγροτικό κόσμο. Πως θα αντιμετωπιστεί το μείζον θέμα των υπέρογκων και δυσβάσταχτων για τους αγρότες διασφαλίσεων των δανείων τους (υποθηκών, προσημειώσεων και λοιπών δεσμεύσεων) με τα νομικά προνόμια που της έχουν εκχωρηθεί από το κράτος, τα οποία βρίσκονται έξω και πάνω από τα όρια του τραπεζικού συστήματος σε διεθνές επίπεδο (διασφάλιση μέχρι το 120% της αξίας).
 
Η Κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα που την απαρτίζουν - τα οποία άλλα ισχυριζόντουσαν προεκλογικά σε σχέση με αυτά που υλοποιούν σήμερα, οφείλουν πρώτα να απαντήσουν και να δώσουν λύσεις στα αναφερόμενα προβλήματα που προκύπτουν - και όχι μόνο, πριν προχωρήσουν σε ότι έχει σχέση με την μεταβολή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της ΑΤΕ.
 
Για τα προηγούμενα κρίσιμα ζητήματα και προβλήματα ζωτικής σημασίας για τον αγροτικό κόσμο της χώρας, ήδη αποφασίστηκε, την ερχόμενη Τρίτη, στις 31.7.2012, έκτακτη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΑΣΕΓΕΣ. 

ΣΕΒ: Ξεπερασμένο το Μνημόνιο, χρειάζεται «ευρύτερο εθνικό σχέδιο»

Την άποψη ότι το Μνημόνιο έχει ξεπεραστεί, αποτελεί παρελθόν και πρέπει να αντικατασταθεί από ένα ευρύτερο εθνικό σχέδιο ανόρθωσης, ευρωπαϊκών προδιαγραφών, διατύπωσε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ανακοινώνοντας ότι παρέδωσε στον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο, επιστολή με έξι προτάσεις για την οικονομία, στις οποίες περιλαμβάνονται η επιμήκυνση του προγράμματος και το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ.



Στην επιστολή του προς τον Ζοζέ Μπαρόζο ο ΣΕΒ ζητά :
 

  • Άμεση απελευθέρωση των 7 δισ. ευρώ για την αποπληρωμή των οφειλών προς τον ιδιωτικό τομέα.
  • Παράταση της περιόδου προσαρμογής κατά δύο χρόνια.
  • Πώληση των ομολόγων της ΕΚΤ στην τιμή αγοράς συν εύλογο κέρδος και όχι στην ονομαστική τους αξία και επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε στην Ισπανία.
  • Δημιουργία οχήματος ειδικού σκοπού για την επαναγορά ελληνικών ομολόγων.
  • Αύξηση της απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων με ανάθεση μέρους των διαδικασιών στις τράπεζες.
  • Αξιοποίηση των αδιάθετων κοινοτικών κονδυλίων ως εγγύηση για δάνεια που θα χορηγήσει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων σε επιχειρήσεις.

Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος χαρακτήρισε «αδιέξοδη» τη λογική των οριζόντιων περικοπών και της αύξησης φόρων και επισήμανε την ανάγκη να δοθεί έμφαση στις μεταρρυθμίσεις, την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και το «μάζεμα» του κράτους.

Αναφερόμενος στις αποκρατικοποιήσεις ο πρόεδρος του ΣΕΒ ανέφερε ότι είναι αναγκαίες,  ωστόσο υποστήριξε ότι στο σημερινό ελληνικό περιβάλλον κανένας ξένος επενδυτής δεν θα διανοηθεί να έρθει στην Ελλάδα.

«Οι ιδιωτικοποιήσεις θα αποφέρουν έσοδα και θα δημιουργήσουν συνθήκες ανταγωνισμού στις αντίστοιχες αγορές, εφόσον οι προτάσεις μας για επανεκκίνηση της οικονομίας και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις υλοποιηθούν με πληρότητα και αποτελεσματικότητα» , δήλωσε.

Επιπλέον κατηγόρησε τόσο τις ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά και τους Ευρωπαίους εταίρους για λάθος προτεραιότητες και αποτυχία προβλέψεων από την πλευρά της τρόικας και έλλειμμα πολιτικής βούλησης από την ελληνική πλευρά.

«Ο καταστροφικός αυτός συνδυασμός επέφερε τη συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης της χώρας» , πρόσθεσε.

«Οι πολιτικές που ακολουθούνται σήμερα δεν οδηγούν σε έξοδο από την κρίση. Αυτό που θέλει σήμερα η κοινωνία είναι να μην καταστραφεί. Οι πολίτες ζητούν σωτηρία και όχι αδιέξοδα μέτρα, ούτε εύκολες καταγγελίες. Δεν καλούμαστε σήμερα να επαναδιαπραγματευτούμε το μνημόνιο αλλά το εθνικό μας μέλλον. Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση για όσους κυβερνούν ή φιλοδοξούν να κυβερνήσουν τον τόπο» , ανέφερε.

Σχετικά με τη νέα κυβέρνηση συνεργασίας υποστήριξε ότι τουλάχιστον όσον αφορά στις διακηρύξεις της έχει κάνει «στροφή στον ρεαλισμό». «Ευελπιστούμε ότι και η αξιωματική, ιδιαίτερα, αντιπολίτευση θα ολοκληρώσει τη δική της ρεαλιστική στροφή, θα απεγκλωβιστεί από την άγονη ρητορεία ενός παρωχημένου αντιμνημονιακού αγώνα και θα εισφέρει τις δικές της διακριτές προτάσεις στην ανάγκη της εθνικής αλλαγής», δήλωσε.


πηγη

ΠΩΣ Η ΤΡ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΑΠΟΡΡΟΦΑ, ΧΩΡΙΣ ΤΙΜΗΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΔΡΗ ΠΡΟΙΚΑ ΤΗΝ «ΚΑΛΗ» ΑΤΕ


 ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΜΕΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΑΤΕ ΧΑΝΟΥΝ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ!

Η Iskra παραθέτει αποκαλυπτικό δημοσίευμα του Πέτρου Λεωτσάκου στο www.bankingnews.gr, το οποίο αν και φαινομενικά εξωραϊστικό, είναι άκρως αποκαλυπτικό του σκανδάλου εκχώρησης της «καλής» ΑΤΕ στην Τράπεζα Πειραιώς, όχι μόνο χωρίς τίμημα αλλά στην ουσία και με μεγάλη «προίκα» προς την Τρ. Πειραιώς.

Ολόκληρο το δημοσίευμα έχει ως εξής:

ΜΕ ΜΕΤΡΗΤΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗΜΑ 95 ΕΚΑΤ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ DEAL ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ "ΚΑΛΗΣ" ATE BANK
TO FUNDING GAP ΠΕΡΙ ΤΑ 6,6 ΔΙΣ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΤΧΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ 500 ΕΚΑΤ ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

To πρώτο βήμα για την αναδιαμόρφωση του τραπεζικού χάρτη είναι γεγονός. Η κυβέρνηση, η ΤτΕ και το ΤΧΣ με πολύ άμεσες και αποτελεσματικές διαδικασίες ολοκλήρωσαν την μεγαλύτερη τραπεζική αναδιάρθρωση της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Έσπασαν σε good και bad bank την ΑΤΕ Bank και ταυτόχρονα πούλησαν την νέα good ATE στην τράπεζα Πειραιώς.

Το deal με στατικούς οικονομικούς όρους ευνοεί την Πειραιώς αλλά με δυναμικούς όρους αποτελεί ένα καλό deal καθώς διασφαλίζονται οι θέσεις εργασίας που αποτέλεσε βασικό σημείο της πρότασης της Πειραιώς και ταυτόχρονα το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιακών στοιχείων της ΑΤΕ δεν απαξιώνονται αλλά ενσωματώνονται στον ενοποιημένο ισολογισμό της Πειραιώς.

Το deal με οικονομικοτεχνικούς όρους ήταν καλό καθώς με βάση τις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν από τους συμβούλους Alvarez & Marsal, την Bain και την Moelis προέκυψε ότι η αλληλοεπικάλυψη του δικτύου καταστημάτων στο σχήμα Πειραιώς good AΤΕ ήταν η μικρότερη ποσοστιαία ενώ ταυτόχρονα λόγω της συμπληρωματικότητας των δύο τραπεζών ο ενοποιημένος ισολογισμός της Πειραιώς θα ευνοηθεί σημαντικά. Μάλιστα εμφανίζει σε αυτή την φάση την μεγαλύτερη πιθανότητα γρηγορότερης ανάκαμψης και επιστροφής στην κερδοφορία. Η παράμετρος αυτό θα είναι σημαντική και για την μετοχή της Πειραιώς.

Με δυναμικούς όρους η Πειραιώς κερδίζει ρευστότητα καθώς το funding gap της good AΤΕ θα το καλύψει το ΤΧΣ, θα δοθούν και επιπλέον 500 εκατ ως προκαταβολή ώστε το tier 1 να βρεθεί περί το 8,2% και στρατηγικά, η Πειραιώς παίρνει 14,3 δις ευρώ καταθέσεις και 15,4 δις ευρώ δάνεια εκ των οποίων τα 3 δις είναι του αγροτικού τομέα.

Λόγω της καλής ποιότητας των στοιχείων ενεργητικού της good ATE η Πειραιώς θα φθάσει να διαθέτει ενοποιημένα 75 δις ενεργητικό εκ των οποίων τα 15 δις θα είναι καθαρό ενεργητικό χωρίς βάρη ή προβλήματα.
Αυτό σημαίνει ότι το σχήμα αυτό θα χρειαστεί λιγότερα αναλογικά κεφάλαια. 

ΟΙ ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ 

Οι πρώτες πληροφορίες που έχουν συγκεντρωθεί αναφέρουν ότι

1)Από τον ισολογισμό της ΑΤΕ διαχωρίζονται και τοποθετούνται σε bad bank 6 δις ευρώ προβληματικά δάνεια ή δάνεια που βρίσκονται σε καθυστέρηση και δυνητικά δεν εξυπηρετούνται.
Σε αυτά περιλαμβάνονται και όλες οι μη χρηματοοικονομικές θυγατρικές της ΑΤΕ όλες οι εταιρίες τύπου ΕΒΖ, ΔΩΔΩΝΗ, ΣΕΚΑΠ κ.α.

2)Στην good ATE τοποθετούνται όλες οι καταθέσεις 15,4 δις ευρώ, που διασφαλίζονται 100% μέσα στο πλαίσιο του γεγονότος ότι η ενοποιημένη τράπεζα θα είναι συστημική άρα θα στηριχθεί από το ΤΧΣ.

Στην good ATE εντάσσονται και οι θυγατρικές στα Βαλκάνια σε Ρουμανία και Σερβία.

3)Η νέα Good Bank πωλήθηκε στην Πειραιώς όχι με ανταλλαγή μετοχών αλλά με μετρητά τελικώς στην τιμή που προσδιορίζεται σε P/BV 0,19 ή 95 εκατ μετά τα πρόσθετα 500 εκατ που δόθηκαν στον ενοποιημένο ισολογισμό.

Να σημειωθεί ότι τα κεφάλαια της good ATE την στιγμή της εξαγοράς από την Πειραιώς ήταν μηδέν.
Το ΤΧΣ εν συνεχεία κατέβαλλε ως νέα προκαταβολή στο νέο ενοποιημένο σχήμα Πειραιώςgood ATE επιπλέον 500 εκατ ευρώ.

Η Πειραιώς είχε λάβει 4,7 δις και επιπλέον 500 εκατ σημαίνει σύνολο 5,2 δις ευρώ κεφάλαια.

Τα 5,2 δις αποτελούν προκαταβολή και όχι το τελικό ύψος ανακεφαλαιοποίησης που εκτιμάται σε 5,7 με 5,8  δις ευρώ.

Το νέο ενοποιημένο σχήμα Πειραιώς – good ATE θα έχει δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας tier 1 8,2% περίπου.
Για να φθάσει ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας tier 1 το οποίο ταυτόχρονα είναι και core tier 1 καθώς είναι καθαρό κεφάλαιο από αμκ από  8,2% στο 10% θα χρειαστεί επιπλέον 750 εκατ ευρώ.

Άρα 5,2 δις ευρώ τα υφιστάμενα κεφάλαια που δόθηκαν συν τα 750 εκατ η νέα τράπεζα Πειραιώςgood ΑΤΕ Bank θα έχει λάβει περίπου 6 δις ευρώ από το ΤΧΣ.
 

Σε καθαρό κεφάλαιο το νέο σχήμα θα διαθέτει 3 δις τα υφιστάμενα κεφάλαια της Πειραιώς συν τα 500 εκατ που δόθηκαν ως προκαταβολή στο ενοποιημένο σχήμα συν τα 750 εκατ επιπλέον που θα χρειαστούν συνολικά δηλαδή 4,25 δις ευρώ.

4)Με δεδομένο ότι σε μια διάσπαση good και bad το παθητικό είναι ανεπηρέαστο το ενεργητικό της ΑΤΕ εμφανίζει ένα χάσμα 6,6 δις που αφαιρέθηκαν για να τοποθετηθούν στην bad bank.
Ως γνωστό το ενεργητικό και παθητικό είναι πάντα το ίδιο όπερ σημαίνει ότι προκύπτει ένα funding gap ένα χάσμα χρηματοδότησης συνολικά 6,6 δις ευρώ περίπου.
Αυτά τα 6,6 δις ευρώ τα καταβάλλει το ΤΧΣ στο νέο σχήμα και προσοχή αυτά τα 6,6 δις το ΤΧΣ δεν θα ζητήσει να επιστραφούν πίσω. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα bonus προς την εξαγορά. Αντίστοιχο bonus 1,1 δις είχε δοθεί στην νέα Proton και 770 εκατ στην TBank.

Το ΤΧΣ θα επιχειρήσει να πάρει πίσω ότι μπορεί από την διαδικασία της εκκαθάρισης των παλαιών δανείων.

5)Η Πειραιώς έχει λάβει 25 δις ευρώ ρευστότητα από την ΕΚΤ και 7 δις η ΑΤΕ. Συνολικά 32 δις ευρώ.
Η εξάρτηση αυτή θα αρχίσει να μειώνεται άπαξ και κάλυψε funding gap το ΤΧΣ.

6)Τι συνέβη με την πρόταση της Eurobank;
Κατά πληροφορίες η προσφορά της Eurobank έθετε ένα προαπαιτούμενο το οποίο αφορούσε τον τρόπο ανακεφαλαιοποίησης του σχήματος και η πρόταση αυτή δεν θεωρήθηκε ιδιαίτερα ελκυστική.

7)Εδώ και ημέρες προειδοποιούσαμε για την μετοχή της ΑΤΕ ότι οι επενδυτές αν παραμείνουν θα χάσουν τα λεφτά τους.
Όσοι είχαν μετοχές ΑΤΕ μετά το κλείσιμο της αγοράς στις 27 Ιουλίου 2012 την Δευτέρα 30 Ιουλίου μην ξαφνιαστούν. Δεν θα υπάρχουν μετοχές χάθηκαν οι μετοχές και όλα τα χρήματα που είχαν επενδυθεί σε αυτές. Όπως χάθηκαν οι μετοχές στην νέα Proton bank έτσι χάνονται και οι μετοχές στην good ATE.  

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Η Αγροτική μια ιστορική τράπεζα γυρνάει σελίδα αλλά το όνομα της θα παραμείνει.
Η Πειραιώς επίσης γυρνάει μια σελίδα.
Οι δύο τράπεζες αλληλοσυμπληρώνονται.
Η Πειραιώς επωφελείται καθώς αυξάνει το ενεργητικό της και με 75 δις σε ενοποιημένη βάση γίνεται ακόμη περισσότερο συστημική.
Όσο περισσότερο συστημική είναι μια τράπεζα τόσο περισσότερο προστατεύεται.
Η Πειραιώς κερδίζει σε κεφάλαια και ρευστότητα. Είναι ένα καλό deal για την τράπεζα

Πειραιώς καθώς περιλαμβάνει παραμέτρους πολύ καλές.

Το επόμενο deal θα είναι της Emporiki. Παίζουν δυναμικότερα Alpha και Εθνική.

Ως www.bankingnews.gr είμαστε υπερήφανοι καθώς αποκαλύψαμε το μεγάλο deal με μεγάλη ακρίβεια Πειραιώς good ATE και βεβαίως το γεγονός ότι πωλείται η Emporiki από την Credit Agricole.
Πιστεύω να είμαστε λίγο χρήσιμοι στην ενημέρωση σας.

Πηγή: www.bankingnews.gr 
iskra
Κυριακή 29 Ιουλίου 2012.

"Ολα στο σφυρί ".......


Απο το πρωτοσέλιδο της Κυριακάτικης Αυγής απουσιάζε το ξεπούλημα της ΑΤΕ...Ο λόγος βρίσκεται στο οπισθόφυλλο..??.

.Διαδηλώνω γιά την πατρίδα μου καί στό όνομα όσων της χάρισαν τη ζωή τους

Δεν φεύγει η Τρόικα ...εκαναν κοπάνα οι υπουργοι...


Η τρόικα άλλαξε τον προγραμματισμό της και όπως διαμηνύθηκε -από τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν- στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα δεν πρόκειται να φύγει από την Αθήνα εάν δεν «κλείσει» το πακέτο των νέων μέτρων. Οι εκπρόσωποι της τρόικας, θα παραμείνουν στην Αθήνα, μέχρι το Σεπτέμβριο

Η παράταση της παραμονής της Τρόικας στην Αθήνα μάλλον δυσαρέστησε πολλά από τα κυβερνητικά στελέχη που σχεδίαζαν να ξεμπερδεύουν μια ώρα αρχύτερα με τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην Τρόικα και στη συνέχεια να αρχίσουν τις αποδράσεις στα νησιά, όπως διαβάζουμε στο Εθνος.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, αυτός ήταν ο λόγος που κάποιοι υπουργοί έσπευσαν να την κοπανήσουν το Σαββατοκύριακο, αναζητώντας μια σύντομη ανάπαυλα σε κάποιον αιγαιοπελαγίτικο προορισμό.

enikos. και εδω

Eπιτέλους, ας ζήσουμε ανήθικα


“Από τις αρχές του 20ου αιώνα, τα καμπανάκια χαιρετούν καθημερινά το άνοιγμα και το κλείσιμο του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης. Με τον τρόπο αυτό τιμούν την εργασία και την αυτοθυσία των κερδοσκόπων που ποντάρουν τον πλανήτη, αποφασίζουν για την αξία των πραγμάτων και των κρατών, κατασκευάζουν εκατομμυριούχους και ζητιάνους, και είναι ικανοί να σκοτώσουν περισσότερο κόσμο απ’ ότι ο πόλεμος, η πανούκλα ή η ξηρασία.

Στις 24 Οκτωβρίου 1929 τα καμπανάκια χτύπησαν χαρούμενα ως συνήθως, όμως ήταν η χειρότερη μέρα σε ολόκληρη την ιστορία του τεμένους της οικονομίας. Η πτώση του έκλεισε τράπεζες κι εργοστάσια, ανέβασε την ανεργία στα ύψη και κατέβασε τους μισθούς στο υπόγειο, κι ολόκληρος ο κόσμος πλήρωσε τα σπασμένα.

Ο υπουργός Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Άντριου Μέλον, παρηγόρησε τα θύματα. Είπε ότι η κρίση είχε τη θετική της πλευρά, γιατί «έτσι ο κόσμος θα δουλέψει πιο σκληρά και θα ζήσει μια πιο ηθική ζωή»”

Εντουάρντο Γκαλεάνο – War Street // Καθρέφτες
Ας ζήσουμε κάποτε και χωρίς πλαφόν, παραγωγικότητα, αποδοτικότητα, περικοπές, υπομονή, δωρέες σαν εκποιήσεις. Όχι άλλη ηθική. Δεν αντέχεται

http://tovytio.wordpress.com/2012/07/29/eth/

Πώς γίνονται οι ιδιωτικοποιήσεις οι καλές

«Πείτε μας επιτέλους μια ιδιωτικοποίηση στην οποία δεν είστε αντίθετοι…»
Σχέδιο του Δημήτρη Μεγαλίδη (από το βιβλίο «Αλιβέρι», έκδ. της ΔΕΗ, 1950). Από το μπλογκ του πενταθέσιου δημοτικού σχολείου Αγίου Ιωάννη Αλιβερίου (dim-ag-ioann.eyv.sch.gr).
 του Άγγελου Τσέκερη

Στην πολυκατοικία μας αποφασίσαμε να αναμετρηθούμε με τις μεγάλες ιστορικές προκλήσεις και να ιδιωτικοποιήσουμε τον ανελκυστήρα.

Τις εποχές που ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας, ο ανελκυστήρας ήταν δημόσιο αγαθό. Αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν τζάμπα. Τον πληρώναμε κάθε μήνα στα κοινόχρηστα, για να βγουν τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης. Ο διαχειριστής, ο κ. Πουρνάρας, μας άνοιξε τα μάτια.

Η παραχώρηση της λειτουργίας του ανελκυστήρα σε ιδιώτες ήταν μια συμφέρουσα αναπτυξιακή πρόταση. Θα μας γλύτωνε από μια μέση μηνιαία επιβάρυνση της τάξης των 20 ευρώ ανά διαμέρισμα, που αντιστοιχεί σε τρία πακέτα μακαρόνια, δύο μπουκάλια γάλα και μια κάρτα κινητής τηλεφωνίας για κάθε οικογένεια. Ταυτόχρονα θα καλύπταμε το έλλειμμα της πολυκατοικίας, δημιουργημένο από αντιπαραγωγικές καταστάσεις του παρελθόντος, από τις οποίες βασικός ωφελημένος ήταν ο ίδιος ο κ. Πουρνάρας.

Στην επικύρωση της απόφασης συνέβαλλε και η καλοπροαίρετη αδιαφορία των ενοίκων. Ούτε η μείωση του ελλείμματος, ούτε η προοπτική να γλυτώνουμε κάνα εικοσάρικο από τα κοινόχρηστα μας δυσαρεστούσε. Έτσι η ιδιωτικοποίηση προχώρησε με ελάχιστες αντιδράσεις. Για να γίνει μάλιστα ανταγωνιστικός ο ανελκυστήρας, και να προσελκύσει το ενδιαφέρον των επενδυτών, αποφασίσαμε να εκχωρήσουμε μόνο τη λειτουργία και να κρατήσουμε υπό δημόσιο έλεγχο τη συντήρηση.

Αποτίμηση της ιδιωτικοποίησης

 Μετά λύπης μας είμαστε αναγκασμένοι να αποδεχτούμε ότι η ιδιωτικοποίηση του ανελκυστήρα δεν έχει αποδώσει μέχρι στιγμής[1] τα αναμενόμενα οφέλη. Τα ελλείμματα της πολυκατοικίας παραμένουν αμετάβλητα.[2] Αυτό αποδίδεται μάλλον στους εξής λόγους:

α) Λόγω της γενικευμένης οικονομικής κρίσης, το τίμημα εξαγοράς ήταν αρκετά χαμηλότερο από το προσδοκώμενο.

β) Ένα μέρος του τιμήματος πήγε ως νόμιμη προμήθεια στην εταιρεία η οποία εκδίδει τα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας μας, και η οποία ανέλαβε να διεκπεραιώσει όλες τις σχετικές διαδικασίες την πώλησης. Δηλαδή την αποτίμηση της αξίας του ανελκυστήρα, την προσέλκυση των επενδυτών, την αξιολόγηση των προσφορών και την κατάρτιση της σύμβασης. Α, σημειωτέον ότι αυτή η εταιρεία αγόρασε κιόλας τον ανελκυστήρα, μέσω μιας θυγατρικής την οποία συνέστησε γι αυτόν ακριβώς τον σκοπό.

γ) Ένα άλλο ποσόν από το τίμημα, δαπανήθηκε για την ανακαίνιση του διαμερίσματος του κ. Πουρνάρα. Ο ίδιος, όταν τον κάναμε τσακωτό, ισχυρίστηκε ότι η ανακαίνιση ήταν εκτός της συμφωνίας αγοράς, ένα συμβολικό δώρο του επενδυτή για την επικύρωση των σχέσεων καλής συνεργασίας. Κάποιοι του επεσήμαναν ότι θα μπορούσε να αρνηθεί την προσφορά και να ζητήσει να συνυπολογιστεί το κόστος στο τελικό ποσόν της πώλησης, αλλά ο κ. Πουρνάρας τους συνέστησε σε πολύ αυστηρό ύφος να μην είναι αυθάδεις και αλαζονικοί.

δ) Ένα άλλο μέρος του τιμήματος συμψηφίστηκε με το «Έργο καθαρισμού της δεξαμενής καυσίμου», το οποίο βάσει της σύμβασης που υπογράψαμε ανέλαβε χωρίς διαγωνισμό ο ίδιος ο επενδυτής. Ήταν κραυγαλέα υπερκοστολογημένο, αν και οι δύο συμπαθέστατοι μαροκινοί εργαζόμενοι που το εκτέλεσαν, πληρώνονται 15 ευρώ ημερομίσθιο (και οι δύο μαζί) με μπλοκάκι από το ΤΕΒΕ.

ε) Με την ίδια ακριβώς λογική, ένα κομμάτι της αξίας του ανελκυστήρα θα καταβληθεί από τον επενδυτή υπό μορφή πρόσθετων υπηρεσιών προς την πολυκατοικία, όπως η μετακίνηση δύο φίκων στην είσοδο, και η τοποθέτηση πινακίδας αποτροπής για τους διανομείς διαφημιστικού υλικού.[3] Προβλέπεται επίσης η διοργάνωση σεμιναρίων για τους ενοίκους με θέμα την διαφάνεια, στο πρότυπο του εξωδικαστικού συμβιβασμού του ελληνικού κράτους με την Siemens.

στ) Το υπόλοιπο ποσόν θα καταβληθεί σε δόσεις εντός της επόμενης εξαετίας, φυσικά με ρήτρα κερδοφορίας, δηλαδή εφ’ όσον ο επενδυτής έχει βγάλει από την χρήση του ανελκυστήρα τα χρήματα με τα οποία θα μας πληρώσει. Το ποσόν θα αποδίδεται με βάση τα καθαρά και όχι τα ακαθάριστα κέρδη, δηλαδή αφού ο επενδυτής εξαφανίσει λογιστικά μερικά από τα χρήματα που βγάζει, παρουσιάζοντάς τα ως έξοδα σε ψεύτικες ενδοομιλικές συναλλαγές. Εδώ ακολουθήθηκε το επιτυχημένο παράδειγμα της Αττικής Οδού.

Οι κοινωνικές επιπτώσεις

Με την υπογραφή της σύμβασης, η εταιρεία ανέλαβε αμέσως την λειτουργία του ανελκυστήρα, και έβαλε εισιτήριο. Το ύψος του κομίστρου καθορίστηκε με κοινωνικά κριτήρια, και συγκεκριμένα με την ζωτική κοινωνική ανάγκη του επενδυτή για γρήγορη απόσβεση της επένδυσης.

Από την πλευρά του ο κ. Πουρνάρας ανακοίνωσε ότι «είχαμε απόκλιση από την αρχική πρόβλεψη για την πορεία των ελλειμμάτων», και δεδομένου μάλιστα ότι απολαμβάναμε τα χαμηλότερα κοινόχρηστα στην γειτονιά,[4] έπρεπε να δείξουμε υπευθυνότητα. Έτσι, στη θέση του κόστους λειτουργίας του ασανσέρ, που είχε φύγει από τα κοινόχρηστα (αλλά όχι από εμάς), θα πληρώναμε 15 ευρώ το μήνα ως «εισφορά αλληλεγγύης».[5] 

Εξακολουθούσαμε φυσικά να καταβάλλουμε και τα έξοδα συντήρησης, τα οποία είχαν εξαιρεθεί από την ιδιωτικοποίηση, και τα οποία για κάποιον λόγο έδειχναν ανησυχητικές τάσεις υπερτιμολόγησης εν σχέσει με την προηγούμενη περίοδο. Πιθανώς επειδή, βάσει της σύμβασης, τη συντήρηση μας την έκανε πλέον ο επενδυτής, σε φιλική (γι’ αυτόν) τιμή.

Το αποτέλεσμα είναι ότι ο κόσμος σταμάτησε να χρησιμοποιεί τον ανελκυστήρα. Εκτός φυσικά από αυτούς που δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.

Ως απάντηση, η εταιρεία ανέβασε το κόμιστρο[6] προκειμένου να κρατήσει ψηλά τα περιθώρια κέρδους. Αυτό όμως δημιούργησε νέα μείωση στη ζήτηση.

Τότε ο κ. Πουρνάρας εμφανίστηκε πολύ ανήσυχος. Η ύφεση έδειχνε επικίνδυνα τα δόντια της. Αν η εταιρεία δεν εισέπραττε, δεν θα μπορούσε να πληρώσει τις υποχρεώσεις της έναντι της πολυκατοικίας, και όλο το σύστημα θα κινδύνευε να καταρρεύσει.[7] Η βρώμα θα μας καταλάμβανε, το ρεύμα στους διαδρόμους θα κοβόταν, τα σπασμένα τζάμια δεν θα μπορούσαν να αντικατασταθούν, και άστεγοι θα τρύπωναν στα υπόγειά μας. 

Για αυτό, ο κ. Πουρνάρας ήταν αναγκασμένος να προχωρήσει σε έναν επώδυνο αλλά αναγκαίο μέτρο: να βάλει διόδια και στις σκάλες, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τα ελλείμματα. Οι σταθμοί πληρωμής τοποθετήθηκαν ανά όροφο, και την διαχείριση του συστήματος ανάλαβε μια εταιρεία η οποία… (ναι, ναι, έχετε μπει εντελώς στο νόημα).

Η απόφαση του κ Πουρνάρα χαιρετήθηκε ως μέτρο ευθύνης, που γρήγορα θα αναζωογονούσε την επιχειρηματικότητα και τον ανταγωνισμό. Πράγματι, βρίσκοντας διόδια στο κλιμακοστάσιο, αρκετός κόσμος στράφηκε ξανά, έστω και βρίζοντας, στη χρήση του ανελκυστήρα. Τότε η ιδιοκτήτρια εταιρεία ανακοίνωσε αύξηση του κομίστρου, λόγω εκτίναξης του κόστους λειτουργίας, της γενικευμένης ανασφάλειας που επικρατεί στις διεθνείς αγορές κλπ.
 Λίγες μέρες αργότερα πληροφορηθήκαμε ότι τα διόδια στις σκάλες συμπαρασύρονται από τις «διακυμάνσεις»[8] του εισιτηρίου στο ασανσέρ, προκειμένου να αποφεύγεται ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Δηλαδή αυξήθηκαν επίσης. Όταν κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν, ο κ. Πουρνάρας, τους είπε σε αυστηρό ύφος να πάνε στη Βόρεια Κορέα.

Προοπτικές

 Τώρα δεν έχουμε δωρεάν τρόπο να φτάσουμε μέχρι την πόρτα μας. Αυτά που πληρώναμε έχουν αυξηθεί στο τριπλάσιο και θα συνεχίσουν να αυξάνονται εσαεί. Αλλά όπως λέει και η κυρία Αναγνώστου δίπλα, τουλάχιστον έχει ησυχάσει το κεφάλι μας από το κοριτσάκι του 4ου, που του άρεσε να χοροπηδάει και να φωνάζει στον θάλαμο του ασανσέρ, και να μελετά την αντήχηση στο φρεάτιο σηκώνοντας στο πόδι την πολυκατοικία. Τέλος πια με τις βολεμένες συντεχνίες. Μια νέα εποχή έχει αρχίσει.


[1] Εδώ το «μέχρι στιγμής» υπονοεί ότι η ιδιωτικοποίηση μπορεί να αποδώσει στο μέλλον.
[2] Το τρίτο πρόσωπο υπαινίσσεται ότι η ιδιωτικοποίηση «δεν απέδωσε» και τα ελλείμματα «παραμένουν αμετάβλητα» εξαιτίας κάποιας προσωπικής τους παραξενιάς.
[3] Σε πολύ αυστηρό ύφος και υπερσύγχρονης τεχνολογίας, από εκτυπωτή laser.
[4] Συγκριμένα στοιχεία δεν παρατέθηκαν, αλλά όλοι νοιώσαμε ένοχοι.
[5] Δεν πρόκειται για αλληλεγγύη σε κάποιον, αλλά για έναν όρο που κάνει πιο ελκυστικό το χαράτσι. Μια «εισφορά δυσκοιλιότητας» στο ίδιο ύψος, θα προκαλούσε μεγαλύτερες αντιδράσεις.
[6] Το παράδοξο είναι ότι με βάση τα ιερά κείμενα του νεοφιλελευθερισμού, η μείωση της ζήτησης θα έπρεπε κανονικά να ρίξει την τιμή, όπως διαπίστωσε εργαστηριακά ο Μίλτον Φρίντμαν, μελετώντας δύο απολύτως ισοδύναμους παγωτατζήδες σε απολύτως ουδέτερο περιβάλλον.
[7] Η λήψη έκτακτων μέτρων από τον διαχειριστή βασίστηκε σε στοιχεία από έκθεση αξιολόγησης, που εκπονήθηκε με έξοδα της πολυκατοικίας, από ανεξάρτητη εταιρεία, συμφερόντων ξέρετε ποιανού.
[8] Το λέμε «διακυμάνσεις του εισιτηρίου», ώστε να δημιουργεί την εντύπωση ότι το εισιτήριο μπορεί κάποτε και να μειωθεί.

 Ενθεματα

Οταν θα σου μιλάνε για το ρυθμό ανάπτυξης του Μπαγκλαντές ..να ξέρεις.....

 
Αστυνομικός επιτιθεται σε παιδι-εργάτη που απεργει σε δυτικό εργοστάσιο ενδυμάτων για τους μισθους και τις εργασιακες συνθηκες, Μπαγκλαντες, 2011. 
Εκτιμήσεις για την παιδική εργασία μιλούν για 250 με 500 εκατομμυρια παιδιά, τα περισσότερα κάτω απο απάνθρωπες και επικίνδυνες συνθήκες, όλα υπο καλοντυμένους εργοδότες.


ΡΥΘΜΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ 7%- Μ.Ο. ΜΙΣΘΟΥ 48 ΕΥΡΩ 


Αναρχογατούλης

Τσιτουρίδης: “Γιατι μέσα σε 40 ημέρες αλλάξε θέση η ΝΔ για την ΑΤΕ;”


Με αφορμή τις αποφάσεις που ανακοινώθηκαν από τα ΜΜΕ για την ΑΤΕ ο πρώην υπουργός Σάββας Τσιτουρίδης έκανε την παρακάτω δήλωση:
 
«Όταν πρόσφατα ζήτησα την ψήφο των πολιτών του Κιλκίς για τη ΝΔ και για μένα, διαβεβαίωνα, μεταξύ των άλλων, τους συντοπίτες μου ότι η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας θα παραμείνει δημόσια και θα ενισχυθεί και αυτή με δημόσιο χρήμα, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, για να συνεχίσει να έχει η Τράπεζα αυτή τον σημαντικό ρόλο που διαχρονικά είχε στην ανάπτυξη του αγροτικού τομέα στη χώρα μας.
 
Τη διαβεβαίωση αυτή την έδινα γιατί αυτή ήταν η θέση της ΝΔ από πάντοτε, μέχρι και τις εκλογές της 17ης Ιουνίου.
Πληροφορήθηκα από τα ΜΜΕ, ότι η θέση αυτή άλλαξε κι ότι η ΑΤΕ χωρίζεται σε «καλή και «κακή» με την καλή να απορροφάται από μια ιδιωτική τράπεζα.
 
Η απόφαση αυτή, δημιουργεί ερωτηματικά οικονομικής και χρηματοπιστωτικής φύσεως, που είναι προφανές ότι θα απαντηθούν, όπως για παράδειγμα το πώς επιλέγει αυτή η ιδιωτική τράπεζα και πως γίνεται μια ιδιωτική τράπεζα να ενισχύεται με δημόσιο χρήμα για να αγοράσει το «καλό» μέρος μιας δημόσιας τράπεζας.
Εκτιμώ ότι στα ερωτηματικά αυτά θα υπάρξουν απαντήσεις από την κυβέρνηση.
 
Εγώ στέκομαι σήμερα σε ένα μόνο ερώτημα που μου τίθεται από τους πολίτες των οποίων την ψήφο ζήτησα. Τι άλλαξε μέσα σε 40 ημέρες από τις εκλογές ώστε η ΝΔ να αλλάξει θέση σε ένα κρίσιμο ζήτημα για την ελληνική περιφέρεια και τους έλληνες αγρότες;
 
Στο ερώτημά αυτό θα περιμένω την απάντηση του κόμματός μου, για να μπορέσω με τη σειρά μου να απαντήσω στα επιτακτικά ερωτήματα, αυτών των οποίων την ψήφο ζήτησα».

papaioannou 

Σχόλιο ΚΑΠΑ : Στη συζήτηση του Προέδρου της ΝΔ κ. Αντώνη Σαμαρά με νέους στη Θεσσαλονίκη - Βελλίδειο στις 14.06.2012 ο κ. Σαμαράς είχε πει τότε μεταξύ άλλων

 
  "Για μας..η Αγροτική Τράπεζα είναι ένας δημόσιος τραπεζικός πυλώνας που δεν πρέπει να κλείσει."

Υπάρχουν περίπου 7 δις ευρώ που υπολογίζουμε ότι θα παραμείνουνε ...περισσέψουνε από την ανακεφαλαιώση των τραπεζών και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την Αγροτική


Το βίντεο της εκδήλωσης ΕΔΩ
 

Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Η Χρυση Αυγη γίνεται κόμμα και διορίζει κόσμο



Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ  γίνεται “σοβαρό” κόμμα και σαν όλα τα υπόλοιπα μπαίνει στο πάρτι διορισμών στο “χρυσό” κλουβί της βουλής, βολεύοντας και τακτοποιώντας τα δικά της παιδιά όπως ήταν αναμενόμενο.
Παρά τους χιλιάδες υπαλλήλους στην Βουλή η ΧΑ θα επιβαρύνει κι άλλο τον προϋπολογισμό και το  έγγραφο από το makeleio  είναι αποκαλυπτικό…

Papaioannou

Ψόφα, twitter

Photo: EntreClick

Για μισό λεπτό, δηλαδή. Όλοι εσείς που φρίττετε με τα γελοία tweet της Παπαχρήστου, δεν φρίττετε με τις ασύλληπτες αηδίες που διαβάζετε καθημερινά στο twitter; Δεν ανατριχιάζετε με τις βαρύγδουπες αρλούμπες που όλο το 24ωρο εκτοξεύονται με καταιγιστικούς ρυθμούς; Δεν έχετε καταλάβει ότι το twitter ωθεί τον χρήστη σε ακρότητες, προκειμένου να «υπάρχει» εκεί μέσα; 

Δεν αντιλαμβάνεστε ότι οι περισσότεροι χρήστες που έχουν χιλιάδες «ακόλουθους» είναι αυτοί που φωνάζουν περισσότερο, συνεχώς, που προκαλούν όσο πιο αισχρά και χυδαία μπορούν, που ανά πάσα ώρα και στιγμή εφευρίσκουν φράσεις που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα σας γυρνούσαν τα άντερα;

Εσείς οι ίδιοι αναπαράγετε οποιαδήποτε σαχλαμάρα άκρως σεξιστική, ρατσιστική, φιλήδονη, σαδομαζοχιστική, ρατσιστική, εμετική, βρωμιάρικη, αηδιαστική. 
Εσείς οι ίδιοι κάνετε φίρμες κάτι ελεεινούς ψευδώνυμους τύπους που σαν τα τέρατα του λούνα παρκ πετιούνται για να ρίξουν τις φρικώδεις ατάκες τους. 
Εσείς οι ίδιοι βιάζεστε να επικροτήσετε προγραφές, απειλές, λαϊκά δικαστήρια, ανατριχιαστικούς χαρακτηρισμούς και κατάρες του είδους «ψόφα».
 Εσείς οι ίδιοι δεν φείδεστε λέξεων για πρόσωπα που σας είναι εντελώς άγνωστα και, επί της ουσίας, αδιάφορα.

Η Βούλα Παπαχρήστου –την οποία αγνοούσα έως χθες- είναι μια επιπόλαιη νεαρή αθλήτρια που εκπροσωπεί την Ελλάδα. Η μετεξέλιξη του «εμείς οι Έλληνες έχουμε το DNA της νίκης». 

Προς τι τόση έκπληξη; Προφανώς είδε αηδίες στο twitter και σκέφτηκε κι εκείνη να πει τις δικές της. Γιατί σας έκανε τόση εντύπωση; Θέλησε κι εκείνη να φωνάξει, να κάνει ηχηρή την παρουσία τους στο μέσο αυτό με τον τρόπο που χρησιμοποιούν οι υπόλοιποι.

 Η Παπαχρήστου είναι ο αδύναμος κρίκος, αυτή που δεν είναι φίρμα στο twitter, άρα δεν έχει «προστασία» απ΄ τους ακολούθους της και θα της την πέσουν όλοι. Δεν ξέρω πόσα «ψόφα» της γράψατε, αλλά να ξέρετε ότι η Παπαχρήστου δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να σας μιμηθεί.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών 
 της Χριστίνας Ταχιάου

Βιβλιοθήκες και δικτάτορες


Ο Ενβέρ Χότζα μαζί με την γυναίκα του σε μια απο τις αγαπημένες τους πόζες, μπροστά σε ένα απόσπασμα της τεράστιας βιβλιοθήκης τους. Εάν κάνει κανείς ζουμ στην φωτογραφία και καταφέρει να δει τους τίτλους θα διαπιστώσει ότι το 90% των βιβλίων που υπάρχουν στα ράφια της βιβλιοθήκης ήταν απαγορευμένα για τους υπηκόους τους

Υπάρχουν σπίτια χωρίς βιβλιοθήκες. Υπάρχουν σπίτια με φτωχές βιβλιοθήκες. Υπάρχουν σπίτια με δήθεν-βιβλιοθήκες. Υπάρχουν σπίτια με υπέροχες βιβλιοθήκες. Υπάρχουν και άλλα με καμένες, κατεστραμμένες ή κρυφές βιβλιοθήκες. (Νομίζω ότι τέτοια σπίτια ήταν εκείνα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης στην Κατοχή). Οι ιδιωτικές βιβλιοθήκες του εικοστού αιώνα μπορούν να αφηγούνται την πολιτική του ιστορία και υστερία. Τα μεγάλα του πάθη, τα μεγάλα του εγκλήματα, τις κραυγαλέες του αντιφάσεις.
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου υπήρχε μια μεσαίου μεγέθους βιβλιοθήκη, γεμάτη βιβλία, τα περισσότερα των οποίων τα απεχθανόμουν. Οι φοβισμένοι γονείς μου, διωκόμενοι από το καθεστώς, προσπαθούσαν να φτιάξουν μια βιβλιοθήκη- βιτρίνα που θα αποδείκνυε την πίστη τους στο καθεστώς, με την ελπίδα ότι θα γλίτωναν περισσότερες διώξεις και βάσανα. Ήταν γνωστό σε όλους ότι το μάτι ενός χαφιέ του καθεστώτος έπεφτε ανελλιπώς πάνω στην βιβλιοθήκη, εφόσον υπήρχε…

Τα ράφια της βιβλιοθήκης μας ήταν γεμάτα από βιβλία των «Ηγετών του Κόμματος» και τα λαμπρά πνεύματα του μαρξισμού- λενινισμού. Μόνο έργα του Ενβέρ Χότζα υπήρχαν καμιά εβδομηνταριά και συνεχώς προσθέτονταν και άλλα. Μετά, έρχονταν τα βιβλία των «αγαπημένων συντρόφων» του Κόμματος. Λιγότερα από εκείνα του Ηγέτη, φυσικά. 
Κανείς δεν επιτρεπόταν να τον ξεπεράσει. Έπειτα έρχονταν τα ξένα βιβλία, τα «καθώς πρέπει», μεταφρασμένα στα αλβανικά. Το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος» του Μαρξ και δίπλα του το «Κεφάλαιο». Με κόκκινο εξώφυλλο το ένα, με μαύρο το άλλο. Κάποια βιβλία του Ένγκελς, με πράσινα εξώφυλλα.

Τα βιβλία του Λένιν. Ακολουθούσαν βιβλία του Στάλιν, σχεδόν όλα με γκρι εξώφυλλα. Κάποια στιγμή προστέθηκαν και τα βιβλία του Μάο. Ένα από αυτά ήταν συλλογή ποιημάτων, γραμμένα, εάν δεν κάνω λάθος, στη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης. Την περίοδο της μεγάλης σφαγής, τον σύντροφο Μάο, τον είχε συνεπάρει ο ποιητικός οίστρος. Υπήρχε επίσης, αν  θυμάμαι καλά, η «Η Μάνα» του Γκόρκι και δυο τόμοι του «Δον Κιχώτη»…

Η βιβλιοθήκη με την οποία μεγάλωσα είχε μια άλλη ιδιαιτερότητα: πάθαινε αυξομειώσεις. Καινούργια βιβλία προσθέτονταν και άλλα εξαφανίζονταν. Όχι επειδή δεν υπήρχε θέση πια στη βιβλιοθήκη αλλά επειδή έμπαιναν στη μαύρη λίστα και γίνονταν ανεπιθύμητα. Έτσι εξαφανίστηκαν μια μέρα, ξαφνικά, τα βιβλία του συντρόφου Μάο, όταν η Αλβανία διέρρηξε τις σχέσεις με την Κίνα. Κάθε τόσο, επίσης, εξαφανίζονταν τα βιβλία των προδοτών, πρώην «αγαπημένοι σύντροφοι» του Κόμματος.

Μεγαλώνοντας, ανακάλυψα ότι εκτός από αυτήν τη βιβλιοθήκη-βιτρίνα, οι γονείς μου φύλαγαν και «επικίνδυνα», απαγορευμένα, τα λεγόμενα «καταραμένα βιβλία». Συνήθως τα κράταγαν στο υπνοδωμάτιο, κλεισμένα προσεχτικά στα κομοδίνα, δεξιά και αριστερά του κρεβατιού. Σαν αμαρτωλές αποδείξεις που έπρεπε να μείνουν κρυμμένες στο σκοτάδι. 
Τέτοια βιβλία δεν κυκλοφορούσαν ποτέ στο σπίτι. Δεν τα έβρισκες ξεχασμένα πάνω σε τραπέζι ή στον καναπέ. Ήταν σαν φοβερά μυστικά που προέρχονταν και αποσύρονταν στο σκοτάδι. Η πρόσβασή μου στα «καταραμένα βιβλία» έγινε εφικτή μόνο όταν μπήκα στην εφηβεία. Και υπό τον όρο και τον όρκο ότι δεν θα συζητούσα έξω από το σπίτι για αυτά. Τότε, λοιπόν, έγινε η μύησή μου στα «καταραμένα βιβλία». Αυτά που έπρεπε να διαβάσεις και να μην συζητήσεις. Αυτά που δεν τα έβρισκες σε καμία βιβλιοθήκη, δημόσια η ιδιωτική...

Τότε είχαμε πολύ χρόνο στη διάθεσή μας για να διαβάσουμε βιβλία. Δεν είχαμε όμως τη δυνατότητα να διαβάσουμε τα βιβλία που θέλαμε. Σήμερα, που έχω την δυνατότητα να διαβάσω τα βιβλία που θέλω, δεν έχω πια τον χρόνο. Τα σπίτια των μεταναστών είναι συνήθως σπίτια χωρίς βιβλιοθήκες.
 Εγώ ανήκω στους τυχερούς μετανάστες της πρώτης γενιάς που έχουν την πολυτέλεια μιας βιβλιοθήκης. Βλέποντας τα βιβλία στα ράφια της βιβλιοθήκης, πολλές φορές με ένα αίσθημα ηττοπάθειας, νοσταλγώ εκείνη την εποχή, όπου το διάβασμα των «καταραμένων βιβλίων» αποτελούσε πραγματική ιεροτελεστία. Η σχέση με το βιβλίο ήταν ερωτική...

Το 2009 βρέθηκα ξανά στα Τίρανα. Στα πλαίσια μιας ιστορικής έρευνας που κάνω για την ζωή (και τους αμέτρητους φόνους) στην «αυλή» του Ενβέρ Χότζα, αναγκάστηκα να συναντήσω και να συζητήσω με ανθρώπους του παλιού καθεστώτος. Ανάμεσα στα άλλα, μου έκανε εντύπωση ο κεντρικός ρόλος που έπαιζαν οι βιβλιοθήκες και τα βιβλία στην αυλή του Ενβέρ Χότζα.

 Οι άνθρωποι που έκαιγαν βιβλιοθήκες και βιβλία ήταν συνάμα παθιασμένοι βιβλιοφάγοι και συλλέκτες βιβλίων. Ανταγωνίζονταν ο ένας τον άλλον για το ποιος έχει διαβάσει περισσότερα βιβλία και είχε τη μεγαλύτερη και την πιο πλούσια βιβλιοθήκη. Ο ίδιος ο Χότζα ήταν δεινός αναγνώστης.

Ήταν κάτοχος μιας τεράστιας βιβλιοθήκης που ξεπερνούσε τους τριάντα χιλιάδες τίτλους. Μερικά από αυτά τα βιβλία τα είχε, κυριολεκτικά, κλέψει από τις βιβλιοθήκες των «εχθρών του καθεστώτος», τις οποίες είχε δώσει εντολή να καούν. Η ιδιωτική του βιβλιοθήκη αυτή δεν υπάρχει πια.
 Τα βιβλία του παλιού τυράννου κλάπηκαν από τους κυβερνώντες της νέας εποχή. Έτσι, ξεκινούσαν την νέα καριέρα τους, με την ληστεία της βιβλιοθήκης του παλιού τους «αφεντικού». Κάποιοι, υποστηρικτές και νοσταλγοί του καθεστώτος, πήραν τα βιβλία από την βιβλιοθήκη του τυράννου ως ενθύμιο. Άλλοι, πιο περίεργοι, σαν λάφυρα. Με λίγα λόγια, η βιβλιοθήκη του τυράννου έγινε χίλια κομμάτια και εξαφανίστηκε.

Πέρσι, τέτοια εποχή περίπου, είχα συναντήσει στα Τίρανα τον Ραμίζ Αλία*, έναν από τους πιο στενούς συνεργάτες και διάδοχος του Ε. Χότζα. Συναντηθήκαμε στο σπίτι του - λίγα μέτρα από την πρώην βίλλα του - ένα ψηλοτάβανο τριάρι στο κέντρο των Τιράνων, όπου ζούσε μόνος του. Στο τέλος της συνέντευξης που είχαμε, προθυμοποιήθηκε να μου δείξει την ιδιαίτερη αγάπη του: την βιβλιοθήκη του. «Ξέρετε» μου είπε «πολλά βιβλία μου τα έκλεψαν τότε». Το «τότε» σήμαινε «τότε που έχασα την εξουσία». Άρχισε να μου αραδιάσει τα βιβλία που του είχαν κλέψει.

Θυμάμαι ότι ανέφερε τον Ναμπόκοφ, τον Μπωντλέρ, τον Κάφκα. Ακούγοντας αυτά τα ονόματα θυμήθηκα ότι τέτοια βιβλία, τον καιρό που κυβερνούσε, ήταν απαγορευμένα στην Αλβανία. «Συγνώμη αλλά ξέρετε ότι «τότε» εάν έπιαναν κάποιον με ένα από αυτά τα βιβλία μπορεί να τον έβαζαν μέσα;» τον ρώτησα. Έκανε σαν να μην άκουσε και συνέχισε να μου μιλά για βιβλία και εκδόσεις. Αυτό δυνάμωσε το πείσμα μου. «Αλήθεια γιατί ήταν απαγορευμένα αυτά τα βιβλία τότε;» επέμενα.

Χαμογέλασε, με εκείνο το χαρακτηριστικό κυνικό του χαμόγελο. «Γιατί τα μυαλά των ανθρώπων δεν ήταν έτοιμα για τέτοια βιβλία. Είναι σαν τον πατέρα που προστατεύει το παιδί του να μην πάθει κακό» απάντησε. Μετά από είκοσι χρόνια από την πτώση του καθεστώτος υπερασπιζόταν ακόμα τις μεθόδους του. Χαιρετηθήκαμε και ενώ κατέβαινα τις σκάλες του σοβιετικού τύπου πολυκατοικίας του σκέφτηκα ότι όσα χρόνια και αν περνούν οι τύραννοι δεν μετανιώνουν ποτέ. Αν έπαιρναν ξανά την εξουσία θα έκαναν ακριβώς τα ίδια...

        Ο Ραμίζ Αλία πέθανε το 2011
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό "Το Δέντρο" τον Μάρτιο του 2012

   tvxs

Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

«Ο θείος μου ο Σπύρος Λούης»

Σπάνιο φωτογραφικό τεκμήριο. Ο Σπύρος Λούης ασκώντας το επάγγελμα του νερουλά.

  Ενας Μαρουσιώτης ανασύρει από το οικογενειακό του λεύκωμα εικόνες και στιγμές που έζησε δίπλα στον νερουλά που στέφθηκε ολυμπιονίκης τον Μάρτιο του 1896.

«Hταν το 1937 όταν τον είδα για πρώτη φορά, πιτσιρίκι εγώ, κοντά 7 ετών. Πήγαινε στην πλατεία Ηρώων, πίσω από το παλιό δημαρχείο του Αμαρουσίου. Εγώ έπαιζα στην πλατεία,εκείνος δούλευε υδρονομέας.Κανονικά τον είχαν παύσει, γιατί η κοινότητα αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, αλλά είχε παρέμβει ο υπουργός Κώστας Κοτζιάς ζητώντας να συνεχίσουν να του δίνουν μισθό.Εκείνος όμως ήταν περήφανος: “Θέλω να βγάζω τα λεφτά μου τίμια” έλεγε και παρακολουθούσε από κοντά τη λειτουργία της πομόνας που αντλούσε το νερό για την ύδρευση της κοινότητας. 
Αρρενωπός, μεγάλου αναστήματος, ευθυτενής, ακόμα και σήμερα μπορώ να φέρω μπροστά μου την εικόνα του. Μάλιστα μίλαγε πολύ γρήγορα και έτσι που ήταν βροντώδης εμείς τα παιδιά τον φοβόμασταν λιγάκι». Ο 80χρονος σήμερα Δημήτρης Μασούρης, επίτιμος σχολικός σύμβουλος Φιλολόγων, καταθέτει τα δικά του βιώματα από τον θείο του, τον θρυλικό ολυμπιονίκη του 1896 Σπύρο Λούη. Ζητεί μόνο να είμαστε προσεκτικοί με το παρελθόν του: «Βλέπετε,οι αναμνήσεις τρέφουν το μέλλον. Και εγώ είμαι δεμένος με τις αναμνήσεις μου».

«Αυτοί είναι οι καλύτεροι»


Ο πατέρας του κ. Μασούρη έτρεξε και αυτός στον μαραθώνιο του 1896. «Είχε έρθει στο καφενείο του Αλημαλά στο Μαρούσι ένας γυμναστής από την Αθήνα, ο Κώστας Πιέτρης. Ζήτησε από τον παπά να φωνάξει τους ωκύποδες (=ταχύποδες) Μαρουσιώτες. Πέντε αγροτόπαιδα παράτησαν αμέσως τις τσάπες τους και παρουσιάστηκαν.Ανάμεσά τους ήταν ο Σπύρος Λούης και ο πρώτος ξάδελφός του και πατέρας μου Σταμάτης Μασούρης (ο προπάππος μου και η μητέρα του Λούη ήταν αδέλφια). Πήγαιναν με τα πόδια το πρωί στα χωράφια τους στη Μάκρη, στη Ραφήνα και αλλού, και το βράδυ γύριζαν στο Μαρούσι. Μεγάλο κατόρθωμα τότε. Πήγαν και άλλοι πολλοί, αλλά ο Πιέτρης είπε: “Οχι,αυτοί είναι οι καλύτεροι!”. Είχε πάρει και τη γνώμη του ιερέα που τα γνώριζε τότε όλα: “Είναι καλά παιδιά, να τους δείξεις εμπιστοσύνη, θα τα καταφέρουν”. Τους έστειλε στην Αθήνα να κάνουν αίτηση για τους προκριματικούς» .

Στον ολυμπιακό μαραθώνιο της 29ης Μαρτίου 1896 (σύμφωνα με το ιουλιανό ημερολόγιο που χρησιμοποιούνταν ακόμη τότε) πήραν τελικά μέρος 17 αθλητές από πέντε χώρες.

 Ο Σπυρίδων Λούης εστέφθη νικητής με χρόνο 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα: «Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψευδοσόφισμα από το ότι “παρέκαμψε” τη διαδρομή» τονίζει ο κ. Μασούρης. «Υπάρχουν αδιάψευστες μαρτυρίες. Ο δρόμος ήταν καθορισμένος και εποπτευόταν από συνοδεία ιππικού και πλήθος κόσμου που παρακολουθούσε. Αλλωστε και πολλοί Μαρουσιώτες είχαν πάει στον Μαραθώνα, στη διασταύρωση της Ραφήνας, στο Πικέρμι,στο Χαρβάτι,στον Σταυρό και στην Αγία Παρασκευή για να δουν τους συγχωριανούς τους και τους άλλους δρομείς. Τους είχαν ετοιμάσει μάλιστα βραστά αβγά και κρασί. Οι πέντε μαρουσιώτες μαραθωνοδρόμοι έτρεχαν όλοι μαζί. Μάλιστα κοντά στον Σταυρό ο Λούης φώναξε στον πατέρα μου: “Στάμο, τώρα ανοίγω και ό,τι γίνει, ακολουθάτε”».

Αντιζηλία στην οικογένεια


Ο Σταμάτιος Μασούρης τερμάτισε τελικά όγδοος (ή έκτος, σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή), αλλά ο χρόνος του δεν καταγράφηκε: «Ο πατέρας μου δεν ξανάτρεξε ποτέ. Μόνο γύρω γύρω στο κτήμα στο Μαρούσι, όπου τον προσέλαβε αργότερα δασοφύλακα η Ιφιγένεια Συγγρού. Δεν το ξεπέρασε που δεν ήρθε εκείνος πρώτος ενώ ήταν, όπως πίστευε, εφάμιλλος του Λούη. Από τότε είχε πάντα μιαν αντιζηλία με τον πρωτοξάδελφο. Ηταν και ο παππούς μου που τον τσίγκλαγε : “Καλά, δεν μου έλεγες να πάω εγώ; Θα τους είχα κάνει σκόνη”. Αργότερα,όταν του ζητούσα εγώ, ο μικρότερος γιος του, να μου μιλήσει για τον μαραθώνιο, έλεγε: “Τι τα θέλεις όλα αυτά; Ασ΄τα, είναι στο παρελθόν. Επειτα, δεν ήρθα και πρώτος”. Και για τους Ολυμπιακούς του Βερολίνου (στους οποίους ο Λούης παρέστη ως τιμώμενος προσκεκλημένος) είχε μόνο ένα πικρόχολο σχόλιο : “Μεγαλεία που τυχαίνουν στους ανθρώπους!”» .

 

«ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΑΚΟΜΗ ΒΟΗΘΟΥΣΕ...»

Ακόμη και μετά τον θάνατό του - πέθανε λίγους μήνες πριν από την ιταλική εισβολή - ο Σπύρος Λούης,όπως αφηγείται ο κ. Δ. Μασούρης,συνέχισε να είναι «παρών». «Ενα βράδυ,τον Δεκέμβριο του 1941, ένας μεθυσμένος Γερμανός μπήκε στο αγροτόσπιτό μας στο Μαρούσι κραδαίνοντας ένα στιλέτο και ζητώντας: “Ντράκμες, ντράκμες”. Μας έπιασε όλους στον ύπνο, εγώ και η αδελφή μου, τα μικρότερα από τα οκτώ παιδιά, τρέμαμε ολόκληρα. Ομως οι γονείς μου κατάφεραν να τον αφοπλίσουν. Υστερα τον πήγαμε τσούρμο,με τη συνοδεία όλης της γειτονιάς, στην Κομαντατούρ, κάπου ένα χιλιόμετρο από το σπίτι μας. Για μία εβδομάδα ο γερμανός φρούραρχος καλούσε τον πατέρα και τη μάνα μου για ανάκριση. Εβγαζαν καμιά δεκαριά στρατιώτες - ανάμεσά τους και τον δικό μας νυχτερινό “επισκέπτη” - και τους ζητούσαν να αναγνωρίσουν ποιος ήταν. Οι γονείς μου τον θυμούνταν βέβαια καλά.


Και πάντα μετά την ανάκριση έρχονταν στο σπίτι μας να κάνουν έρευνα και αυτοψία. Οι ανακρίσεις ήταν ένα μαρτύριο. Ολη η γειτονιά μάς συμπαραστεκόταν. Υστερα από μία εβδομάδα η μάνα μου πήρε την απόφαση. O ίδιος ο πατέρας μου ήταν πολύ περήφανος για να ρίξει τα μούτρα του. Η μάνα μου όμως πήγε στο σπίτι του Σπύρου Λούη, κάπου 800 μέτρα από το δικό μας, και βρήκε τη νύφη του, από τον δεύτερό του γιο, τον Γιώργο,την κυρία Ευτυχία.» Αυτή η γυναίκα είχε γερονταγωγήσει και γηροτροφήσει τον Λούη με μεγάλη αφοσίωση. Αυτή ήταν που είχε συγκεντρώσει στοργικά και τα ενθυμήματά του, όσα σώζονταν. Η μάνα μου της ζήτησε εκείνη τη φωτογραφία του στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου. Είναι η στιγμή που ντυμένος με φουστανέλα προσφέρει στον Χίτλερ ένα κλαδί αγριελιάς. 

Μόλις ο ναζί φρούραρχος είδε τη φωτογραφία και άκουσε πως ο πατέρας μου ήταν συγγενής του Λούη ένιωσε δέος. Πετάχτηκε σαν ελατήριο από το κάθισμά του και υψώνοντας το δεξί του χέρι είπε με βροντερή φωνή: “Χάιλ,Χίτλερ”. Η φωτογραφία είχε κάνει το θαύμα της. Οι γονείς μου αφέθηκαν αμέσως ελεύθεροι. Δεν τους ξαναπείραξε κανείς.Και από τον τάφο του ακόμη ο Λούης βοηθούσε τους συμπατριώτες του. Οπως μάθαμε αργότερα,τον γερμανό στρατιώτη που είχε εισβάλει στο σπίτι μας τον μετακίνησαν στο μέτωπο της Ρωσίας».
 

Σύμφωνα με τον κ.Μασούρη, δεν θα είναι η μοναδική φορά που το ενσταντανέ του έλληνα ολυμπιονίκη με την Αυτού Φαυλότητα, τον Φύρερ,έσωζε ανθρώπινες ζωές επί Κατοχής: «Είχαν δώσει τη φωτογραφία και σε άλλους που είχαν ανάγκη και κυνηγιούνταν από τους Γερμανούς.Πάντα “έπιανε”».

 Αρκετά χρόνια αργότερα ο κ.Μασούρης ο νεότερος επισκέφθηκε την κυρία Ευτυχία: «Είχε φυλαγμένη όλη την αλληλογραφία του Λούη (με συγχαρητήριες επιστολές από σημαίνουσες προσωπικότητες) μέσα σε μια πετσέτα της κουζίνας. Τη ρώτησα γιατί οι όλοι οι φάκελοι ήταν σκισμένοι. Μου απάντησε ότι κάποιοι ήρθαν και έσκισαν τα γραμματόσημα. Η ίδια ούτε που αντιλήφθηκε πώς τα πήραν. Πρέπει να ήταν συλλέκτες. Μέχρι σήμερα δεν ξέρω τι έχει απογίνει όλη αυτή η αλληλογραφία» καταλήγει.Μάλλον διότι οι μνήμες, οικογενειακές και εθνικές, δεν τυγχάνουν πάντα του σεβασμού που τους αρμόζει




Amarousion


 

Για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας ΔΗΜΑΡ και ΑΤΕ

Η αριστερά του υπεύθυνου ξεπουλήματος

Στις 14 Ιουνίου 2012, δηλαδή 3 ημέρες πριν τις εκλογές, όταν ο Χατζησωκράτης και η ΔΗΜΑΡ δεν είχαν συμμετοχή στην κυβέρνηση (και διεκδικούσαν την ψήφο μας) , άλλα έλεγαν στους εργαζόμενους της ΑΤΕ .Αυτα τα θυμήθηκε ο   Μπαγεώργος που πριν λίγες μέρες αποχώρησε απο τη ΔΗΜΑΡ και ανέβασε την επιστολή   Χατζησωκρατη προς τους εργαζόμενους στην ΑΤΕ στο  Bacebook με σχόλιο «για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας»


«Απάντηση του υπεύθυνου Οικονομικής Πολιτικής της ΔΗΜ.ΑΡ., Δημήτρη Χατζησωκράτη, στους εκπροσώπους των εργαζόμενων στην ΑΤΕ

Δημοσιεύτηκε στις Τρίτη, 12 Ιουνίου 2012 11:36
Προς το Προεδρείο του Δ.Σ του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στην Α. Τ. Ε.,


Αγαπητοί φίλοι,
Απαντώντας στην από 7/6/12 επιστολή σας προς τον Πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, θα ήθελα να σημειώσω τα παρακάτω:
Ως κόμμα, θεωρούμε εξαιρετικά σημαντικές τις εξελίξεις στο χρηματοπιστωτικό χώρο και τις παρακολουθούμε από κοντά.
 

Η ανακεφαλαιοποίηση των τεσσάρων (4) πρώτων τραπεζών (Εθνική, Alpha Bank, Eurobank, Πειραιώς) από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας οι οποίες κριθήκαν σημαντικές – συστημικές είναι το πρώτο βήμα για την ανακεφαλαιοποιηση του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Θα πρέπει να τηρηθεί η ίδια διαδικασία και να ισχύσουν οι ίδιοι κανόνες αξιολόγησης των επιχειρησιακών σχεδίων που προβλέπονται από την σχετική νομοθεσία και για τις υπόλοιπες τράπεζες εκ των οποίων και η Αγροτική Τράπεζα.
 

Η θέση λοιπόν είναι σαφώς υπέρ της ανακεφαλαιοποιησης της ΑΤΕ , εφόσον πληρούνται όλα τα κριτήρια που θα διασφαλίζουν τη βιωσιμότητας της.
Σύμφωνα με την επιστολή σας , κατανοούμε ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η Τράπεζα δεν είναι βιώσιμη και επομένως εμείς θεωρούμε δεδομένη την αναγκαιότητα για ανακεφαλαιοποίησή της.
Σε αυτή τη κατεύθυνση θα κινηθούμε και μετά τις εκλογές από όποια θέση ευθύνης βρεθούμε .
 

Η πολιτική μας τοποθέτηση είναι ότι , το Ελληνικό Δημόσιο ως κυρίως μέτοχος στη Τράπεζα, πρέπει να προστατεύσει την περιουσία του από κάθε μορφή απομείωσης και απαξίωσης, καθώς επίσης και να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας σε ένα υγιές τραπεζικό σύστημα.
 

Βασική επιλογή της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι η διαμόρφωση ενός ισχυρού τραπεζικού πυλώνα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό τον έλεγχο του δημοσίου. Εκτιμούμε ότι ο εν λόγω πυλώνας μπορεί να προκύψει από τη σύμπραξη Εθνικής, Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος, Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων.
Έχουμε την πεποίθηση ότι οι τράπεζες είναι αναγκαία και χρήσιμα μέσα για την εφαρμογή των πολιτικό-οικονομικών μας επιλογών ώστε το χρηματοοικονομικό σύστημα να υπηρετήσει την πραγματική οικονομία και τις ανάγκες της κοινωνίας .


Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Δημήτρης Χατζησωκράτης
Υπεύθυνος για την Οικονομική και Κοινωνική πολιτική
της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ»

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Η ΑΤΕ ( το υγιές κομάτι ) πήγε Σάλλα..για τα ενεχυρα αγροτικής γης ,αναμείνατε ..


Στη μεταβίβαση του υγιούς τμήματος της Αγροτικής Τράπεζας στην Τράπεζα Πειραιώς προχώρησε η Τράπεζας της Ελλάδος, κατόπιν σχετικής πρότασης της τελευταίας, που έχει εγκριθεί από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Όπως αναφέρει στη σχετική της ανακοίνωση η Τράπεζα της Ελλάδος, στο πλαίσιο των διαδικασιών εξυγίανσης, που προβλέπει ο σχετικός νόμος 4021/2011, διερευνήθηκε το ενδιαφέρον εγχώριων και ξένων τραπεζών για την απόκτηση του υγιούς τμήματος της Αγροτικής Τράπεζας.

Το υγιές τμήμα περιλαμβάνει κυρίως τα χαρτοφυλάκια ενήμερων δανείων και τίτλων καθώς και το σύνολο των καταθέσεων. Η διαφορά της αξίας των μεταφερόμενων στοιχείων ενεργητικού και παθητικού καλύπτεται από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας όπως ορίζει ο νόμος.

Η άδεια της παλαιάς τράπεζας ανακλήθηκε. Για τα μη ενήμερα δάνεια με ενέχυρο αγροτική γη, που δεν θα μεταβιβαστούν στην Τράπεζα Πειραιώς, θα υπάρξει σύντομα ειδική νομοθετική μέριμνα, προστίθεται στη σχετική ανακοίνωση. Επίσης, οι θυγατρικές εταιρείες που δεν θα μεταβιβαστούν θα αξιοποιηθούν από το Δημόσιο ως περιουσιακό του στοιχείο.

Η ΤτΕ υπογραμμίζει πως με τη λύση που δρομολογήθηκε διασφαλίζονται στο ακέραιο οι καταθέσεις του συνόλου των πελατών της Αγροτικής Τράπεζας και η ομαλή συνέχιση των εργασιών της.

Στη δική της ανακοίνωση η Τράπεζα Πειραιώς διαβεβαιώνει πως η προσφορά της διασφαλίζει όλες τις θέσεις απασχόλησης των εργαζομένων της Αγροτικής Τράπεζας, «πράγμα που αποτελεί και δέσμευση της Διοίκησης», η οποία καλωσορίζει τους νέους εργαζόμενους στην Τράπεζα Πειραιώς.

Από την προσεχή Δευτέρα, 30 Ιουλίου, όλο το δίκτυο καταστημάτων της Αγροτικής θα λειτουργεί υπό το σχήμα της Πειραιώς, διατηρώντας όμως την εμπορική επωνυμία "ATEbank". Όλες οι συναλλαγές των πελατών της Αγροτικής θα εξακολουθούν να πραγματοποιούνται κανονικά, όπως μέχρι σήμερα, χωρίς καμία αλλαγή.

Όπως επισημαίνει η Τράπεζα Πειραιώς πλέον δημιουργείται ένας ισχυρός εγχώριος τραπεζικός οργανισμός, που παρέχει απόλυτη προστασία στον αγροτικό κόσμο, καλύτερη εξυπηρέτηση όλων των πελατών, καταθετών και δανειοληπτών, ποιότητα υπηρεσιών και μεγαλύτερες δυνατότητες χρηματοδότησης της εθνικής οικονομίας, με σύνολο ενεργητικού 75 δισ. ευρώ, καταθέσεων 35 δισ. ευρώ και χορηγήσεων 47 δισ. ευρώ.

Το προσωπικό του Ομίλου ανέρχεται σε 17.000 εργαζόμενους και το σύνολο του δικτύου των καταστημάτων σε 1.230, με παρουσία σε εννέα ακόμη χώρες εκτός Ελλάδας.

«Η λύση που προκρίθηκε ενισχύει το τραπεζικό σύστημα, είναι σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή πρακτική εξυγίανσης τραπεζών και υλοποιήθηκε σύμφωνα με τα ισχύοντα στην εθνική νομοθεσία, πάντα με γνώμονα τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος, την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος, τη διασφάλιση των καταθετών και την ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος στην κρίσιμη περίοδο που διανύει σήμερα η χώρα» τονίζει στη δική του ανακοίνωση το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας..

Γνωστοποιεί ακόμη πως για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με το θέμα της Αγροτικής Τράπεζας λειτουργεί Τηλεφωνικό Κέντρο Ενημέρωσης στο 210 98 92 800.


ΣΥΡΙΖΑ: Μείζον έγκλημα σε βάρος της Αγροτικής

Για «μείζον έγκλημα» σε βάρος της Αγροτικής Τράπεζας κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τη μεταβίβαση του υγιούς τμήματος της ΑΤΕ στην Τράπεζα Πειραιώς, δηλώνοντας πως θα επιδιώξει να διερευνηθεί «η ύπαρξη σοβαρών ευθυνών από την κυβέρνηση, επειδή δεν διαφυλάχθηκε σημαντικής αξίας δημόσια περιουσία».

«Η επιχειρούμενη διάλυση της Αγροτικής Τράπεζας μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την τύχη ολόκληρου του ελληνικού λαού, αφού θα ελέγχει το σύνολο σχεδόν της γεωργικής δραστηριότητας στη χώρα», προειδοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Όπως εξηγεί, αυτός ο οποίος ελέγχει την Αγροτική Τράπεζα «στην πραγματικότητα θα ελέγχει ως ιδιοκτήτης το 40% του εγγείου κεφαλαίου της χώρας, το οποίο είναι υποθηκευμένο σ' αυτήν και μπορεί, να τους «κατευθύνει» σε μορφές παραγωγής, οι οποίες μπορεί να μη συμφέρουν τον ελληνικό λαό», και οι οποίες στην πραγματικότητα «συμφέρουν τους «επενδυτές» της τράπεζας».

Επισημαίνει παράλληλα ότι η ΑΤΕ είναι η μόνη αμιγώς κρατική τράπεζα της χώρας, είναι η μόνη που πορεύεται αυτή τη στιγμή χωρίς κρατική ενίσχυση μέσω προνομιούχων μετοχών και προσθέτει ότι τα κεφάλαια που χρειάζεται η Αγροτική Τράπεζα αφορούν αποκλειστικά απώλειες από το κούρεμα των κρατικών ομολόγων, σε αντίθεση με τις τέσσερις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες που για να επιβιώσουν απαιτείται κάλυψη και των τεράστιων λειτουργικών ζημιών τους.

Η Κουμουνδούρου διαμηνύει ότι δεν θα επιτρέψει την «άνευ όρων παράδοση της περιουσίας του ελληνικού λαού» και καλεί την κυβέρνηση και την Τράπεζα της Ελλάδος να διευκρινίσουν πώς γίνεται αποδεκτή προσφορά μιας ιδιωτικής τράπεζας, που διαθέτει κεφαλαιακή επάρκεια με ενίσχυση από το ΤΧΣ, για την απορρόφηση κρατικής τράπεζας.

Ζητεί ακόμη να κοινοποιηθούν τα κριτήρια με βάση τα οποία κρίθηκαν βιώσιμες οι τέσσερις τράπεζες και μη βιώσιμη η Αγροτική, οι εκθέσεις των συμβούλων για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, τα business plans και τα capital plans, όπως επιβάλλουν και οι διεθνείς κανόνες για τη διαφάνεια, η περίφημη Βασιλεία ΙΙ.

Τέλος ζητείται η δημοσιοποίηση των στοιχείων όλων των βιώσιμων τραπεζών ειδικά, όπως επισημαίνεται, όταν παρατηρούνται φαινόμενα καταχώρισης έκτακτων προβλέψεων και να καταγραφούν αναλυτικά οι επισφάλειες που έχουν καταγράψει οι τέσσερις τράπεζες.

Ναυτεμπορική 


ΥΓ : Πώς ο καθηγητής της Παντείου και σύμβουλος του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου δημιούργησε τον Όμιλο Πειραιώς   εδω