Απόρρητα έγγραφα του ΔΝΤ κατέθεσε στη Βουλή η Κωνσταντοπούλου

 Την ύπαρξη εγγράφου του ΔΝΤ με ημερομηνία 29 Μαρτίου του 2010 προς τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, με το οποίο του επισήμαινε ότι το μνημόνιο θα φέρει βαθιά ύφεση, θα δοκιμάσει τον κοινωνικό ιστό και δεν πρόκειται να υλοποιηθεί, δημοσιοποίησε στη Βουλή η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζ. Κωνσταντοπούλου.

Οπως είπε η κ. Κωνσταντοπούλου στη δικογραφία με τις καταγγελίες Ρουμελιώτη υπάρχουν δύο αποκαλυπτικά έγγραφα.

Το πρώτο αφορά σε fax που είχε αποστείλει ο κ. Ρουμελιώτη προς τον κ. Προβόπουλο με το οποίο του γνωστοποιούσε έγγραφο του ΔΝΤ με ημερομηνία 29.3.2010 (σ.σ. προ της υπογραφής του μνημονίου) που ανέφερε ότι το πρόγραμμα θα φέρει βαθιά ύφεση, θα δοκιμάσει τον κοινωνικό ιστό και δεν είναι εφικτό να εφαρμοστεί.

Στο εν λόγω κείμενο ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ εμφανίζεται να αναφέρει: «Ακόμη και με επιπρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα της τάξης του 2 με 2,5% του ΑΕΠ κάθε χρόνο και για διάστημα πέντε χρόνων, το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα ανέβει περίπου στο 150% του ΑΕΠ μέχρι το 2013, πριν σταθεροποιηθεί και ξεκινήσει αργά να μειώνεται. Μια πολύ γρηγορότερη προσαρμογή –σαν αυτή που υπονοείται από τον στόχο του 3% του ΑΕΠ στο έλλειμμα για το 2012, που θέτει το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης- θα είναι πολύ ριψοκίνδυνη».

Το δεύτερο έγγραφο που κατέθεσε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει την ενημέρωση της ελληνικής πρεσβείας από το ΔΝΤ ότι το Ταμείο ουδέποτε θα ζητούσε από μια χώρα να προχωρήσει σε ακαριαία μείωση χρέους σε ένα έτος.

Σύμφωνα με το έγγραφο: «Το ΔΝΤ ουδέποτε θα υποχρέωνε μια κυβέρνηση να περιορίσει το δημοσιονομικό έλλειμμα κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες σε ένα μόνο έτος (στόχο τον οποίο χαρακτήρισε υπερβολικά φιλόδοξο και μάλλον ανέφικτο καθώς δεν υφίσταται αντίστοιχο προηγούμενο σε ιστορία παγκόσμιας οικονομίας)», σημειώνεται στο ενημερωτικό έγγραφο της πρεσβείας.

 Επίσης αναφερόταν ότι: «Οι προσπάθειες αντιμετώπισης μιας οικονομικής κρίσης προκειμένου να καταστούν αποτελεσματικές θα πρέπει να έχουν βάθος χρόνου, αποφευγόμενης κατά το δυνατόν υπερβολικής έξαρσης κοινωνικών εντάσεων που υπονομεύουν το όλο εγχείρημα ή πάντως καθυστερούν την υλοποίησή του».

πηγη