Ενεργειακό Η υπόθεση του αγωγού ΤΑΡ

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΣΙΔΕΡΗ

Νέα τροπή παίρνει η ενεργειακή πολιτική της χώρας από τις πιέσεις που ασκούνται από τη μιά από την Ιταλία και από τις εταιρείες που εμπλέκονται στην κατασκευή  του αγωγού ΤΑΡ που θα διέρχεται από την Ελλάδα, την Αλβανία και την Ιταλία  και θα μεταφέρει Αζέρικο φυσικό αέριο στην κεντρική Ευρώπη ,  και από την άλλη , από την Κοινοπραξία του Σαχ Ντενίζ που θα πάρει το αργότερο σε δύο αποφάσεις τις αποφάσεις της για την επιλογή της πρότασης.
 
Στο σχέδιο του αγωγού έχει ενταχθεί και η πανίσχυρη ΒΡ που ήδη έχει επαφές με την ελληνική κυβέρνησης, προφανώς και με τις άλλες κυβερνήσεις προκειμένου να ληφθούν σύντομα πολιτικές αποφάσεις .
 
Στο πλαίσιο αυτό την Παρασκευή ο Υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Υπουργό Εξωτερικών της Ιταλίας Giulio Terzi και σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση κατά τη συνομιλία, οι δύο Υπουργοί αποφάσισαν να προωθήσουν τη διμερή συνεργασία σε θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και σε θέματα κοινού ενεργειακού ενδιαφέροντος.Ετσι, ο κ. Αβραμόπουλος μεταβαίνει αύριο στη Ρώμη συνοδευόμενος  από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ασημάκη Παπαγεωργίου και υπηρεσιακούς  παράγοντες.
 
Στην κατασκευή του εν λόγω αγωγού επιδιώκει να ενταχθεί και η ΔΕΠΑ , ενώ πριν από λίγες ημέρες εκπρόσωποι του ΤΑΡ είχαν επαφές με κυβερνητικούς αξιωματούχους , ενώ ιδιαίτερα στελέχη της ΒΡ πιέζουν γιατί σε λιγότερο από δύο μήνες το Αζερμπαιτζάν θα αποφασίσει για το σχέδιο που θα επιλεγεί  και για τον λόγο αυτό, υπάρχουν ρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Σημειώνεται ότι αν ενταχθεί τελικά η ΔΕΠΑ, και ληφθούν αποφάσεις για την κατασκευή του αγωγού, η τιμή της ελληνικής επιχείρησης αυξάνεται κατακόρυφα καθώς είναι γνωστό ότι έχει αρχίσει η διαδικασία ιδιωτικοποίησής της. Είναι γνωστό ωστόσο, ότι και εντός της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι παράγοντες του δημόσιου βίου ζητούν να παραμείνει η ΔΕΠΑ υπό δημόσιο έλεγχο , ώστε να παίξει ρόλο στην ενεργειακή πολιτική της χώρας.
 
Η υπόθεση αυτή φαίνεται να προωθείτα τελικά καθώς η επιλογή της Ελλάδας ήταν ο ITGI  που φαίνεται να εγκαταλείπεται , ωστόσο η Αθήνα , στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης και διπλωματικοί παράγοντες υποστήριξαν ότι αν υποστηριχθεί η λύση του ΤΑΡ πρέπει πρώτα να υποχρεωθεί η Αλβανία να κυρώσει από το κοινοβούλιό της τη συμφωνία με την χώρα μας για τις θαλάσσιες ζώνες (συμπεριλαμβανομένης της ΑΟΖ) που έχει παγώσει μετά την απόφαση του αλβανικού Συνταγματικου Δικαστηρίου.
 
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμμία ένδειξη ότι η σημερινή κυβέρνηση κινείται αποφασιστικά για να ξεμπλοκάρει η συμφωνία με την Αλβανία που  είναι μείζονος σημασίας για τα εθνικά συμφέροντα και θεωρείται από ειδικούς επιστήμονες ως μιά δίκαιη συμφωνία βασισμένη στο Δίκαιο της Θάλασσας. Ανεπίσημες κρούσεις που έχουν γίνει δεκάδες φορές προς την αλβανική κυβέρνηση  τα  τελευταία δύο χρόνια και προσωπικά στον Αλί Μπερίσα , η Αθήνα, εχει εισπράξει ασαφείς δηλώσεις κατανόησης και επίλυσης της εκκρεμότητας, τίποτα όμως δεν έχει γίνει  αφού τα Τίρανα, κατά κοινή ομολογία δεν νοιώθουν καμμία πίεση . 
Σύμφωνα με  διπλωματική πηγή, η αλλαγή στάσης των Τιράνων πρέπει να είναι όρος της ελληνικής πλευράς για να προωθηθεί ο ΤΑΡ. Προς το παρόν τίποτα δεν προοιωνίζεται κάποια αλλαγή στα Τίρανα. Αντίθετα, ο ανθελληνισμός καλπάζει και ο ορίζοντας των διμερών σχέσεων και ο σεβασμός των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας, γίνεται όλο και πιό σκοτεινός.

Η υπόθεση του αγωγού ΤΑΡ, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, είναι μιά μοναδική ευκαιρία, όχι μόνο η Ελλάδα αλλά και η Ιταλία και μεγάλες εταιρείες όπως η ΒΡ, να πιέσουν την αλβανική κυβέρνηση να κυρώσει τη συμφωνία με τη χώρα μας.  Αν δεν γίνει αυτό τώρα, τονίζουν οι ίδιες πηγές, θα υπάρξει μιά ακόμη αρνητική καταγραφή για τα εθνικά μας συμφέροντα.
 
Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, για να προχωρήσει το σχέδιο του αγωγού απαιτούνται υπογραφές συμφωνιών , συνολικά τριών συμφωνιών, για να πάρει σάρκα και οστά η συνεργασία. Πρώτη συμφωνία πρέπει να υπογραφεί μεταξύ της κοινοπραξίας Σαχ Ντενίζ με κάθε χώρα ξεχωριστά , δηλαδή , την Ελλάδα, την Αλβανία και την Ιταλία. Στη συνέχεια θα πρέπει να υπογραφεί διυπουργική απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης και στη συνέχεια να υπογραφεί διακρατική συμφωνία μεταξύ των τριών χωρών, από τους υπουργούς Ενέργειας κάθε χώρας.
 
Υπό το πρίσμα αυτό η επίσκεψη του κ. Αβραμόπουλου στη Ρώμη είναι σημαντική , αλλά θα είχε περισσότερη αξία , αν τελικά δημιουργούνταν μιά συμμαχία, μεταξύ Ελλάδας –Ιταλίας και εταιρειών πόυ εμπλέκονται στην κατασκευή του αγωγού, να αλλάξει η πολιτική των Τιράνων στο θέμα της ελληνοαλβανικής συμφωνίας, που είναι στρατηγικής σημασίας για την ενεργειακή πολιτική της χώρας μας. 

Απο papaioannou

Σχετικά και εδω