Η Ελλάδα σύντομα θα καταστεί μοναδική χώρα στον κόσμο χωρίς 12ν.μ χωρικά ύδατα και ΑΟΖ

Η ανατομία ενός εθνικού εγκλήματος

Αγνωστες πτυχές για τις ΑΟΖ με τις χώρες της περιοχής αποκαλύπτει βιβλίο εμπειρογνώνονος του ΥΠΕΞ

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΣΙΔΕΡΗ

Η Ελλάδα είναι μία από λίγες χώρες στον κόσμο που δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα δώδεκα μιλλια και δεν έχει οριοθετήσει τις θαλάσσιες ζώνες, σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, τριάντα χρόνια μετά την υιθέτησή της και 17 χρόνια μετά την κύρωσή της από το κοινοβούλιο. 

Η χώρα μας, έχει οδηγηθεί σε κατάσταση μειωμένης κυριαρχίας και σε μιά ιδιότυπη παραλυτική κατάσταση, εξαιτίας των τουρκικών απειλών ως προς την άσκηση των δικαιωμάτων της, σε βαθμό που κατά την άποψη πολλών στη χώρα μας, είναι ανάγκη να γίνουν τα αναγκαία βήματα τώρα.
 

Το θέμα της ΑΟΖ και των γενικότερων δικαιωμάτων του ελληνικού κράτους αποτελεί αντικείμενο μελετών, συζητήσεων, ανέξοδης ρητορικής μεταξύ των κομμάτων, με κοινό παρανομαστή την αγωνία, ότι κάποια στιγμή η Ελλάδα πρέπει να πάρει αποφάσεις, να απεξαρτηθεί από την φοβία  της στις τουρκικές πιέσεις και να αποδείξει ότι διαθέτει την βούληση να χαράξει το δικό της μέλλον ως κυρίαρχο κράτος και να σταματήσει  να ετεροκαθορίζεται.
 

Σημαντική συνεισφορά στον δημόσιο διάλογο και τον εθνικό προβληματισμό γενικότερα, αποτελούν οι απόψεις των ειδικών επιστημόνων που οφείλουν όλοι να λάβουν υπόψη τους, στην άσκηση μιάς εθνικής πολιτικής. Προς αυτή την κατεύθυνση συμβάλλει αναμφίβολα το βιβλίο της κ. Αναστασίας Στρατή<< Ελληνικές θαλάσσιες ζώνες και οριοθέτηση με γειτονικά κράτη, εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη>>, που μέσα από την ενδελεχή επιστημονική προσέγγιση , αναδεικνύει όλες τις πτυχές των θεμάτων αυτών που πρέπει να έχει υπόψη της μιά πολιτική ηγεσία στην άσκηση της εθνικής πολιτικής.
 

Αν και στο σύνολό του το βιβλίο της κ. Στρατή, που εργάζεται και ως εμπειρογνώμονας στο υπουργείο Εξωτερικών, είναι αυστηρά επιστημονικό, ο αναγνώστης, αβίαστα εξάγει το πολιτικό συμπέρασμα ότι η Ελλάδα βρίσκεται βρίσκεται σε μιά ιδιότυπη κατάσταση ως προς την άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.Η συγγραφέας παρουσιάζει αποκαλυπτικά στοιχεία της εμπλοκής με την Αλβανία, σε βαθμό που εκθέτει πολιτικά και νομικά τα Τίρανα, καταγράφει το δυσεπίλυτο πρόβλημα με την Λιβύη για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, όπως επίσης την κατάσταση που διαμορφώνεται με την Αίγυπτο, ενώ ιδιαίτερη σημασία έχει η παρουσίαση  των προβλημάτων με την Τουρκία. 
 Ενα επίσης μελαγχολικό συμπέρασμα είναι ότι ολοκληρώνοντας κάποιος την ανάγνωση του βιβλίου, διαπιστώνει ότι ουδέποτε το ελληνικό κοινοβούλιο, ούτε καν η αρμόδια επιτροπή εξωτερικών και άμυνας, συζήτησε, μελέτησε, εισηγήθηκε,ούτε καν ακούστηκε να διατυπώνει μιά άποψη για τα μείζονα αυτά θέματα της χώρας.  Η ίδια η συγγραφέας, κλείνει την μελέτη της σημειώνοντας:
 

<<Το ερώτημα που τίθεται σήμερα, είναι εάν η Ελλάδα θα προχω ρήσει διεκδικώντας και εφαρμόζοντας στην πράξη το δικαίωμα θέσπισης θαλασσίων ζωνών, όπως αυτό ανεπιφύλακτα αναγνωρίζεται από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης των χωρικών υδάτων ή θα παραμείνει αδρανής 30 χρόνια μετά την υιοθέτηση της Σύμβασης, που η ίδια έχει αναγάγει σε ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής της πολιτικής.Το μετέωρο βήμα μιάς χώρας που βρίσκεται στην πιό κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας της>>.
 

Η κ. Στρατή τάσσεται υπέρ της επέκτασης των χωρικών υδάτων σημειώνοντας ότι <<θα ήταν σκόπιμο, η κήρυξη ΑΟΖ να συνδυάζεται με την επέκταση των χωρικών υδάτων, απαραίτητο δε, σε περίπτωση δικαστικής επίλυσης της διαφοράς οριοθέτησης με την Τουρκία. Και τούτο διότι, εάν οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ με το ισχύον εύρος των χωρικών υδάτων(σ.σ.δηλαδή τα 6ν.μ.) και δεν αποδοθεί πλήρης επήρρεια σε ορισμένα ελληνικά νησιά, η Ελλάδα δεν θα δικαιούται να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο μέλλον στις περιοχές που θα έχουν ήδη οριοθετηθεί και επηρρεάζονται απο την εν λόγω επέκταση>>. Υπενθυμίζεται, σημειώνει η κ. Στρατή ότι <<τα  διεθνή δικαιοδοτικά όργανα έχουν αποδεχθεί την υπεροχή του δικαιώματος σε αιγιαλίτιδα ζώνη έναντι του δικαιώματος σε υφαλοκρηπίδα /ΑΟΖ γειτονικού κράτους, σε περίπτωση δε επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12ν.μ.το 71.2% του Αιγαίου θα περιέλθει υπό ελληνική κυριαρχία>>, κάτι που ως γνωστόν προκαλεί πανικό στην Αγκυρα.
 

Ξεχωριστό ενδιαφέρον,όπως είπαμε, έχει η ανάλυση της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αλβανίας, την οποία η κ. Στρατή ξετινάζει κυριολεκτικά , σημειώνοντας παράλληλα ότι δεν πρόκειται περί ακύρωσης της Συμφωνίας, αρμοδιότητα που δεν έχει το Δικαστήριο, αλλά ότι κρίθηκε αντισυνταγματική. Ειδικότερα

Συμφωνία Ελλάδας –Αλβανίας
 

Είναι σημαντικό, ότι στη συμφωνία Ελλάδας –Αλβανίας που υπογράφηκε στις 27 Απριλίου 2009, τα δύο κράτη, όπως παρατηρεί η κ. Στρατή <<αποφάσισαν ότι το θαλάσσιο όριο θα καθοριστεί βάσει της αρχής της ίσης απόστασης, όπως αυτή εκφράζεται από τη μέση γραμμή>>. Σύμφωνα με την γνωστή απόφαση του αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου που  έκρινε αντισυνταγματική τη συμφωνία << αναγνωρίστηκε πλήρης επήρρεια σε όλα τα ελληνικά νησιά στην υπό οριοθέτηση περιοχή>> , ενώ, σύμφωνα με την ετυμηγορία του Δικαστηρίου <<θα έπρεπε να θεωρηθούν ως <<ειδικές περιστάσεις>> και να τους αποδοθεί μειωμένη επήρρεια>> που ως γνωστόν θυμίζει σχεδόν τις τουρκικές θέσεις. Το αλβανικό δικαστήριο επικαλέστηκε επίσης την έλλειψη πληρεξουσιότητας, δηλαδή για τη σύναψη τέτοιων συμφωνιών απαιτείται εξουσιοδότηση του προέδρου της δημοκρατίας και όχι του πρωθυπουργού, ότι υπάρχουν ασάφειες σχετικά με το περιεχόμενο της συμφωνίας και ότι δεν εφαρμόστηκε η αρχή της ευθιδικίας.
 

Η κ. Στρατή καταρρίπτει σημείο προς σημείο το σκεπτικό του Συνταγματικού Δικαστηρίου εξηγώντας ότι:
Σύμφωνα με τη Σύμβαση τηςΒιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, η έλλειψη πληρεξουσιότητας δεν αποτελεί λόγο ακυρότητας μιάς συνθήκης. Η ίδια διαδικασία ακολουθήθηκε για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Αλβανίας-Ιταλίας χωρίς ωστόσο να τεθεί ζήτημα αντισυνταγματικότητας. Αρα υπάρχει προηγούμενο
 

Ασάφειες. Σύμφωνα με το Δικαστήριο η συμφωνία δεν προσδιορίζει με σαφήνεια τις γραμμές βάσης. Το επιχείρημα του Δικαστηρίου είναι εντελώς αβάσιμο εφόσον δεν χαράχθηκαν από ελληνικής πλευράς ευθείες γραμμές βάσης. Τα ελληνικά νησιά ελήφθησαν υπόψιν αυτοτελώς ως <<σημεία βάσης>> για τη χάραξη της οριοθέτησης της γραμμής βάσει της αρχής της ίσης απόστασης, όπως προβλέπει το άρθρο 1 της Συμφωνίας. Ως προς το επιχείρημα της μειωμένης επήρρειας των ελληνικών νησιών, η κ. Στρατή σημειώνει ότι η ελληνοαλβανική συμφωνία αναγνωρίζει πλήρη επήρρεια και στα αλβανικά νησιά, στοιχείο άγνωστο μέχρι τώρα , ενώ υπενθυμίζει ότι πλήρης επήρρεια αποδόθηκε στην αλβανική νήσο Σάσωνα, στο πλαίσιο της συμφωνίας Αλβανίας-Ιταλίας το 1992.
 

Η συγγραφέας συμπεραίνει ότι <<η απόφαση του αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου περί αντισυνταγματικότητας είναι αβάσιμη και νομικά έωλη>> και κατά συνέπεια η εφαρμογή της είναι πολιτικό ζήτημα και όχι νομικό, ενώ είναι προφανές ότι η εφαρμογή της συμφωνίας πρέπει να είναι ύψιστη προτεραιότητα για την Ελλάδα.

ΕΛΛΑΔΑ –ΑΙΓΥΠΤΟΣ
 

Το θετικό με την Αιγυπτο είναι ότι αποδέχεται την αρχή της ίσης απόστασης/μέση γραμμή ως μέθοδο οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας /ΑΟΖ ,θέση που έχει και η Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι ότι η οριοθέτηση περιπλέκεται από το ζήτημα που έχει ανακύψει για το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλόριζου που βρίσκεται πολύ κοντά στις τουρκικές ακτές και επηρρεάζει καθοριστικά  τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, τόσο έναντι της Αιγύπτου, όσο και έναντι τηςΤουρκίας και της Κύπρου.
 

Η κ. Στρατή υπογραμμιζει ότι στην περίπτωση της οριοθέτησης με την Αίγυπτο, έχει ιδιαίτερη σημασία η συμπερίληψη του Καστελλόριζου στην υπό οριοθέτηση περιοχή, ιδίως μετά τις πρόσφατες διεκδικήσεις από την Τουρκία περιοχών της υφαλοκρηπίδας τη Ανατολικής Μεσογείου που βρίσκονται δυτικά του μεσημβρινού 32ο 16’18΄΄(εξετάζεται στη συνέχεια) και θέλοντας να τονίσει τη στρατηγική σημασία αυτού του νησιωτικού συμπλέγματος προσθέτει ότι <<είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Τουρκία, θα επιχειρήσει να παρουσιάσει οιαδήποτε διαφορετική ρύθμιση ως <<παραίτηση >>της Ελλάδας από τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην περιοχή, θέτοντας ζήτημα οριοθέτησης της τουρκική υφαλοκρηπίδας με την Αίγυπτο. Σημειώνεται ότι η Τουρκία και η Αίγυπτος θα έχουν κοινά όρια υφαλοκρηπίδας /ΑΟΖ μόνο εάν δεν αποδοθεί πλήρης επήρρεια στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλόριζου>>.
 

Για τους λόγους αυτούς η συγγραφέας τονίζει ότι ενδεχόμενη αναγνώριση πλήρους επήρρειας , ιδίως στη Στρογγύλη, θα κατοχυρώσει τα δικαιώματα της Ελλάδας σε μία ευρεία περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και θα αποτελούσε θετικό προηγούμενο και για την οριοθέτηση με την Τουρκία.

ΕΛΛΑΔΑ-ΛΙΒΥΗ
 

Η οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας –Λιβύης δεν έχει επιτευχθεί παρά τις πολύχρονες προσπάθειες της χώρας μας. Η στάση της Λιβύης, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του Καντάφι ήταν σχεδόν ίδια με την στάση της Τουρκίας. Οπως σημειώνει η κ. Στρατή, η Λιβύη αντιτίθεται στην απόδοση πλήρους επήρρειας στα νησιά, επικαλούμενη άλλοτε την μικρή τους έκταση ή την <<διαστρέβλωση>>της οριοθετικής τους γραμμής. Στην οριοθέτηση με την Ελλάδα, τη χάραξη της μέσης γραμμής επηρεάζουν τα νησιά που βρίσκονται νοτίως της Κρήτης και της Πελοποννήσου, δηλαδή,οι Στροφάδες,η Σαπιέντζα, η Σχίζα, η Γαύδος, η Χρυσή και το Κουφονήσι. 

Η συγγραφέας συμπεραίνει, έχοντας υπόψη της και τις διμερείς επαφές, ότι <<η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ με την Λιβύη ενέχει πολλά ζητήματα ορισμένα από τα οποία εμφανίζονται ως δισεπίλυτα, δεδομένου ότι οι θέσεις των δύο χωρών διαφέρουν ουσιωδώς μεταξύ τους>>. Προφανώς θα αναμένουμε την αποσαφήνιση των της πολιτικής της νέας κυβέρνησης στη Λιβύη για να διαπιστωθεί αν εμμένει στην πολιτική Καντάφι. Σε κάθε περίπτωση, το νέο καθεστώς φαίνεται ότι θα είναι περισσότερο φυλοδυτικό, πράγμα που σημαίνει ότι πέρα από τις διμερείς επαφές απαιτούνται συμμαχίες για μιά πιό αποτελεσματική διαπραγμάτευση.
 

ΕΛΛΑΔΑ –ΚΥΠΡΟΣ
 

Οπως είναι ήδη γνωστό και επαναλαμβάνει η κ. Στρατή στο βιβλίο της η οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου εξαρτάται από την αναγνώριση πλήρους επήρειας στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλόριζου και ειδικότερα στη νήσο Στρογγύλη. Σε αντίθετη περίπτωση, σημειώνει, η Ελλάδα και η Κύπρος δεν θα έχουν κοινά θαλάσσια όρια, εφόσον θα παρεμβάλλεται η τουρκική υφαλοκρηπίδα.
 

Αυτό που δεν ξέρουμε είναι τι θα συμβεί αν π.χ. υπάρξει προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο ή μετά από διμερείς διαπραγματεύσεις καθοριστεί μερική επήρεια του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελλόριζου και σε πιό βαθμό, η μερική επήρεια θα καθορίσει την ελληνική ΑΟΖ σε σχέση με την Τουρκία, την Κύπρο και την Αίγυπτο

ΕΛΛΑΔΑ –ΤΟΥΡΚΙΑ
 

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι το σχέδιο της Τουρκίας για τη μη αύξηση των χωρικών μας υδάτων, τον περιορισμό του εναερίου χώρου στα 6ν.μ.η άρνησή της να αναγνωρίσει υφαλοκρηπίδα στα νησιά είναι ένα ενιαίο πλαίσιο πολιτικής και διπλωματικής στρατηγικής που αποβλέπει όχι μόνο στην διεκδίκηση πιθανών κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και στον καλύτερο έλεγχο της περιοχής.
 

Η επιθετκότητα της Τουρκίας , που σημειωτέον δεν είναι συμβαλόμενο μέρος στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, θα κλιμακώνεται όσο η Κυπριακή Δημοκρατία συνεχίζει τις έρευνες και στην Ελλάδα, η πίεση για την ΑΟΖ γίνεται όλο και πιό δυναμική και υπό το πρίσμα αυτό, η στρατηγική της έντασης είναι επιλογή της Τουρκίας και μάλιστα επιθετ ική επίλογή.
 

Πέρα από τα τεχνικά στοιχεία που με λεπτομέρειες παραθέτει η συγγραφέας και είναι της αρμοδιότας των ειδικών επιστημόνων που συνεργάζονται με την κυβέρνηση, επισημαίνει κάποια στοιχεία που είναι χρήσιμα για τον απλό πολίτη για να διαμορφώσει δική του άποψη.
 

Η κ. Στρατή θυμίζει ότι η Ελλάδα με δήλωσή της την 21η Ιουλίου 1995, κατά την επικύρωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας τονίζει ότι η ίδια θα αποφασίσει, πότε και πως θα ασκήσει τα δικαιώματά της, σύμφωνα με την εθνική της στρατηγικη. <<Τούτο δεν σημαίνει κατ΄ελάχιστον απεμπόληση εκ μέρους της Ελλάδας των δικαιωμάτων της>>, αναφέρει η δήλωση.
 

Η συγγραφέας επισημαίνει όμως περαιτέρω ότι κίνδυνος να αποδυναμωθούν τα ελληνικά δικαιώματα, νομικά δεν υπάρχει. Πάρ όλα αυτά, προσθέτει<<εάν 17 χρόνια μετά την επικύρωση της Σύμβασης και την κατάθεση της εν λόγω δήλωσης η Ελλάδα προβεί σε κήρυξη νέων ζωνών δικαιοδοσίας χωρίς παράλληλη επέκταση των χωρικών  της υδάτων,<<παγιώνεται>> κατά κάποιο τρόπο το ισχύον καθεστώς. Η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12ν.μ. δεν θα έχει ως αποτέλεσμα μόνον την επέκταση της κυριαρχίας της Ελλάδας σε μιά ευρύτερη θαλάσσια περιοχή και την εναρμόνιση του εύρους της αιγιαλίτιδας ζώνης με αυτό της Αιγύπτου και της Λιβύης, αλλά θα ισχυροποιήσει και τη θέση της στις διαπραγματεύσεις>>.
 

Περαιτέρω προτείνεται<<η κήρυξη της ΑΟΖ να συνδυάζεται με την επέκταση των χωρικών υδάτων, απαραίτητο δε σε περίπτωση δικαστικής επίλυσης της διαφοράς με την Τουρκία. Και τούτο γιατί, εάν οριοθετηθεί η υφακοκρηπίδα /ΑΟΖ με το ισχύον εύρος χωρικών υδάτων και δεν αποδοθεί πλήρης επήρεια σε ορισμένα ελληνικά νησιά, η Ελλάδα δεν θα δικαιούται να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο μέλλον σε περιοχές που θα έχουν ήδη οριοθετηθεί..>>

ΤΟ   ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
 

Το συμπέρασμα της εμπειρογνώνονος του ΥΠΕΞ είναι ότι αν η Ελλάδα δεν επεκτείνει ή έστω κατοχυρώσει  μέσω διμερών οριοθετήσεων, όπου αυτό είναι εφικτό, την επέκταση της δικαιοδοσίας της στο μέλλον, ο ελληνικός θαλάσσιος χώρος κινδυνεύει να παραμείνει η τελευταία περιοχή της Μεσογείου, ενδεχομένως και της υφηλίου, όπου όχι μόνο δεν θα έχει θεσπιστεί ΑΟΖ ή κάποια άλλη θαλάσσια ζώνη, αλλά και το εύρος των χωρικών υδάτων θα είναι περιορισμένο. 

Σήμερα, τονίζει η κ. Στρατή, σε σύνολο 152 παράκτιων κρατών, μόνο 8, εκ των οποίων τα 5 στη Μεσόγειο, δεν έχουν κηρύξει ζώνες δικαιοδοσίας πέραν των χωρικών υδάτων και της υφαλοκρηπίδα. Είναι η Ελλάδα, η Αλβανία, η Βοσνία –Ερζεγοβίνη, η Ιορδανία, το Ιράκ, το Κουβέιτ, το Μαυροβούνιο και το Μονακό. Η Ιορδανία και η Βοσνία, λόγω γεωγραφίας δεν μπορούν να θεσπίσουν θαλάσσιες ζώνες, άρα μένουν τρία κράτη

Δημοσιεύεται στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Πηγη papaioannou

Σχετικά:

Ενεργειακό Η υπόθεση του αγωγού ΤΑΡ

 Νίκος Λυγερός: Τα διαγράμματα Voronoi ως υπόβαθρο της ΑΟΖ

 Η ΑΟΖ ως οικονομικό εργαλείο 

 «Εμείς είμαστε με το διεθνές δίκαιο»

 Ωκεανοί : Η Πηγή της Ζωής Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας 

Οταν το καθεστως μπουρδολογει

  by Ιαγοαρος

Το τέλος του κόσμου, όπως τον ξέρουμε,  δεν έρχεται ούτε από την κλιματική αλλαγή ούτε από κάποιον από μηχανής ευλογημένο ουράνιο μετεωρίτη. Το τέλος του κόσμου συμπίπτει με την καταστροφή των εννοιών και ερχεται ως συνήθως από τα γραφεία του City πασπαλισμένο με μια  γερή δόση νιχιλιστικού συμπλέγματος ανωτερότητας και νεοφεουδαρχικής μπουρδολογίας.
 Όταν βέβαια η μπουρδολογία γίνεται νομοθεσία με τις ευλογίες των πιο έγκριτων παχυλών πανεπιστημιακών του κλάδου τότε ο ορθός λόγος που έκανε κάποτε τον διαφωτισμό μια αχτίδα ελπίδας για τον κατατρεγμένο από την πνευματική και οικονομική χολέρα άνθρωπο του μεσαίωνα θάβεται εκ νέου. Κι αυτή τη φορά η γρανιτένια ταφόπλακα γράφει πάνω της με τεράστια μαύρα γράμματα απαισιοδοξίας την παλαιότατη ελληνική λέξη Α-ΝΟΗΣΙΑ. Στα ελληνικά γιατί? Όχι πάντως λόγω της συντελούμενης ασέλγειας πάνω στο νεκροφανές σώμα της ελληνικής κοινωνίας.
 Χειρότερα ακόμα η δική μας νεοελληνική παρακμιακή απόσταση μας εμποδίζει έστω και να τον προσεγγίσουμε αν και είναι βαθύτατα ελληνικός. Μας χρειάζεται λοιπόν ένας βελτιωτικός κρύσταλλος όρασης, ο Jankelevitch που στο νοητικό κέντημά του «η Ειρωνεία» κάνει, μεταξύ άλλων, μια ανατριχιαστική για τον σημερινό  έλληνα αναγνώστη λογοτεχνική μεταφορά. «Η σωκρατική λιτότητα υπήρξε κατά κάποιον τρόπο η ιστορική αποστολή της Ελλάδας, αν είναι αλήθεια πως η νικημένη Ελλάδα θριαμβεύτρια όμως μέσω της ίδιας της της ήττας, συμβολίζει την τελική νίκη του πνεύματος και τη δύναμη του αδυνάμου, την ισχυρή αδυναμία απέναντι στην αδύναμη ισχύ…Τα ελληνικά όπλα θα υποκύψουν στο πεδίο της μάχης, αλλά η ελληνική ειρωνεία ανανεώνει κάθε στιγμή τη μεγάλη νίκη της Σαλαμίνας ενάντια στους δράκοντες; του άμετρου και της γελοίας έμφασης»

Πικρή γεύση στο στόμα, επίγευση όλων εκείνων των πνευματικών ηττών που μας έφεραν εδώ που είμαστε. όλους παγκοσμιοποιητές και παγκοσμιοποιημένους στα κοφτερά δόντια των δρακόντων του άμετρου και της γελοίας έμφασης. Η προσπάθεια φρανκεσταϊνικής γλωσσοραπτικής με στόχο τον ελέγχο και την οικονομική εκμετάλλευση ακόμη και των οικοσυστημάτων που εκπορεύεται από το Βρετανικό κράτος είναι ενδεικτική.

 Στο βασίλειο του υπαρκτού τεχνο-καπιταλισμού η φύση ονομάζεται «φυσικό κεφάλαιο», τα φυσικά φαινόμενα «υπηρεσίες οικοσυστήματος» και η βιοποικιλότητα και οι οικότοποι είναι “κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων” μέσα σε μια “αγορά οικοσυστημάτων”, όπως διαβάζει κανείς στο εμφατικό άρθρο του George Monbiot στην Guardian. Μια ετικέτα τιμής κρεμασμένη σε κάθε τοπίο που είδε στις Εποχές του ο James Thomson  (The Seasons” (1726-1730)) σε κάθε δέντρο που τραγούδησε η ελληνική δημοτική ποίηση, σε κάθε αλώνι όπου στάθηκαν ήρωες υπαρκτοί και λογοτεχνικοί κάθε πολιτισμού και εποχής για να δώσουν μια μάχη ή να γευτούν τον έρωτα με αποκορύφωμα τον ομηρικό επίγονο Διγενή που πολεμάει τον ίδιο τον θάνατο σε ένα τέτοιο αλώνι, απομεινάρι θαυμαστο ερμιάς και μεγαλείου (βλ.Σολωμός – Ο Πόρφυρας) μιας παράδοσης  που περιφρονούσε τις νεωτερικές απωθήσεις του θανάτου και τις χειρουργικές ψευδολογίες επιμηκυμένης νεότητας.

Αλοίμονο, ο  άνθρωπος,  φαουστικός, επικυρίαρχος πλέον πάνω σε κάθε απομαγευμένο φυσικό πράγμα, και αφόρητα αντιμέτωπος με το αδιέξοδο της κοινωνικής και ατομικής θνητότητας να βυθίζεται στην άρνηση και τη λήθη οπως λέει κι ο Καστοριάδης (1).
Και τι άλλο παρά ειρωνεία, τραγική ενδεχομένως, δεν αποτελεί ότι αυτού του τύπου οι αρλουμπο-νομοθεσίες που πραγματώνονται πρώτα στο “σάπιο βασίλειο της Δανειμαρκίας”,  ψηφίζονται στο όνομα των “πνευματικών δικαιωμάτων”, λέξεις που χρησιμοποιούνται ως ραδιουργικός ευφημισμός για το αντίστροφο, την ιδιωτικοποίηση της  συλλογικής διανοητικής εργασίας.

Η μπουρδολογία  δεν σταματά  σε γλωσσικές νεοπλασίες, δκαιώνοντας όσους ταυτίζουν την απώλεια των εννοιών με εκείνη της σκέψης.  Στους τελευταίους Ολυμπιακούς αγώνες, με δικαιολογία ακριβώς αυτά τα πνευματικά δικαιώματσ καταπατήθηκε κάθε χωρική έννοια ελευθερίας που έχει απομείνει στον πολίτη του νέου καθεστώτος. 
Φουρναραίοι, και γιαγές έπεσαν ηρωϊκά μαχόμενοι για το δικαίωμα στο να σχηματίσουν τους ολυμπιακούς δακτυλίους με ζύμη ή πλεκτό και ανθοπώλες μετατράπηκαν σε σύμβολα αντίστασης καθώς τα χρωματιστά λουλούδινα στεφάνια των ολυμπιακών κύκλων κατάσχονταν με ζήλο που θα ζήλευε σταλινικός λογοκριτής!

Όσοι ξέρουν την ιστορία της λογοκρισίας παγκοσμιως δεν εκπλήσσονται.  Η απουσία νοήματος των πράξεων στο άνω όριο του ασκούμενου ελέγχου επί των πολιτών ενός καθεστώτος, υποδηλώνει και την απαρχή της ιδεολογικής του παρακμής. Κάποτε ήταν οι σταλινικοί γραφειοκράτες που καταδίκαζαν στο πυρ το εξώτερο τον ιμπρεσσιονισμο!!!  στη ζωγραφική και αναθεμάτιζαν την κυματική φυσική!!! ως αποπροσανατολιστική δοξασία της αστικής παρακμής. 
 Αν πλέον ο τεχνο-καπιταλισμός κυνηγάει τις γιαγιάδες που πλέκουν πλεκτά για φιλανθρωπικές εκδηλώσεις μπορούμε ίσως να αισιοδοξούμε για την πτώση του. Αν αυτή αργεί τότε δουλοπρεπέστατοι και ετερονομοταγείς ως Ελληνες δυνάμεθα να απαγορεύσουμε – έτσι για το κέφι μας – τη χρήση των λέξεων “Ολυμπιακοί αγώνες” αφού έτσι ορίζει η αγγλική νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων. 
Και με ραγιαδική επιμέλεια, να επεκτείνουμε το μέτρο σε μερικές χιλιάδες  ελληνικές λέξεις που αφορούν τις επιστήμες γιατί όχι αν έτσι ορίζει το νέο στυλ μπουρδο-διακυβέρνησης; Γιατι μόνο τα δάνεια μας να υπόκεινται στο αγγλικό δίκαιο και ουχί τα γλωσσικά δάνεια;

Αν δεν ήταν τόσο τραγικό θα ήταν σίγουρα αστείο. Με αυτές τις πρακτικές της δήθεν προφύλαξης αποκλειστικών “δικαιωμάτων” των μεγάλων πολυεθνικών, στο ποιος θα χρησιμοποιεί τις λέξεις “Ολυμπιακοί αγώνες”, ποιος θα τρώει και που ποιας μάρκας τηγανητές πατάτες, τι θα φοράει κανείς και που,  και αλλα πολλά που περιγράφονται εκτενώς στο υπέροχο άρθρο του S.I.Lex  ,  έχουν ιδιωτικοποιηθεί ουσιαστικής σημασίας δημόσια αγαθά, όπως οι λέξεις της γλώσσας, οι  πληροφορίες, ο αστικός χώρος, οι δημόσιες μεταφορές, τα τρόφιμα, οι ενδυματολογικοί κώδικες.

Η Hannah Arendt, εξηγεί πολύ καλά ότι ο ολοκληρωτισμός  λειτουργεί καταστρέφοντας τη διάκριση μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Στην περίπτωση των φασιστικών κασθεστώτων του μεσοπολέμου ή του σταλινισμού, είναι η δημόσια σφαίρα, που περιβάλλει τον ιδιωτικό τομέα ως που να τον καταβροχθίσει εντελώς. Οι υπερβολές του τεχνο-νεοφιλελευθερισμού που περιγράψαμε -και όσον αφορά το φυσικό περιβάλλον, αλλά και τη νομοθεσία που εγκρίθηκε, αναρωτιέται κανείς με τι νομική βάση, για τους Ολυμπιακούς αγώνες- λειτουργούν με τον αντίστροφο τρόπο. Αυτή τη φορά είναι η ιδιωτική σφαίρα που κυριεύει τον δημόσιο χώρο και τον καταστρέφει για να τον υποβάλλει στη δική της  αποκλειστική λογική. Οι καταστροφικές επιπτώσεις στις ατομικές ελευθερίες είναι ουσιαστικά ταυτόσημες.

Οι εννοιες μαζί με τον φυσικό κόσμο, τα δημόσια αγαθά, η συλλογική μας διανοητική κληρονομιά, όλα μοιάζουν να έχουν μπει στο προκρούστειο κρεβάτι του καθεστώτος, που παραζαλισμένο στον εθισμό του για χρήμα κόβει ο,τι περισσεύει και τραβάει ό,τι υπολείπεται μέχρι να “εφαρμόσει” τη δική του σαχλή ιδέα για την ύπαρξή μας και το νόημα της.  Και σε αυτό το κατασκευασμένο  και απονευρωμένο πολιτιστικό  multi culti σούπερμάρκετ  μπορεί ο καθένας να ξεχαστεί διαλέγοντας μια  μαραμένη και ρηχή απομίμηση ζωής,  μια αποχυμωμενη τουριστική σχέση με τον “άλλο” (άνθρωπο, πολιτισμό).

Η ιστορία έχει αποδείξει ωστόσο, οτι ακόμη και οι μεγαλύτερες τυραννίες που γνώρισε η ανθρωπότητα “έπεσαν” όταν έχασαν το έρεισμα τους στον ορθό λόγο. Όταν λοιπόν το καθεστώς μπουρδολογει, οι απανταχού αποκλεισμένοι έχουν ένα λόγο να υπομειδιούν προσμένοντας την πτώση.


(1) “Στις πλουσιες κοινωνίες με το τέλος των πολιτικών πεποιθήσεων και την  εξασθένιση της ικανότητας της κοινωνίας να δημιουργήσει νέες αξίες, οι οποίες θα μπορούσαν να σημαίνουν κάτι, κυριαρχεί αυτό που ο Pascal θα αποκαλούσε διασκέδαση, περισπασμό, λήθη. Δεν θέλουν να γνωρίζουν οτι είναι θνητοί, οτι θα πεθάνουν, οτι “επέκεινα” δεν υπάρχει, ούτε πληρωμή, ούτε αμοιβή. Ξεχνιούνται βλέποντας τηλεόραση κι αυτό δεν σημαίνει μια “κοινωνία του θεάματος” αλλά μια κοινωνία της λήθης, της λήθης του θανάτου και της διαπίστωσης ότι η ζωή δεν έχει νόημα παρά μόνο εκείνο το οποίο εμείς είμαστε ικανοί να της δώσουμε. (Συνέντευξη στον Marc Weitzamann , L’autre Journal 1993)

Πηγη :δι@λέκτορες

ΕΠΕΙΓΟΝ !! Η σημερινη πανσεληνος αναβαλλεται επ'αοριστον.

 
Παει..ΒΕΡΟΛΙΝΟ!
 
Τι να κανουμε... 
Βλεπεις σε καποιους εχει ταξει ..τον ουρανο με τ'αστρα.
 
Γιατι δεν ειναι δυνατον σε εποχη περικοπων οι Ελληνες να χαιρονται Δυο φεγγαρια τον Αυγουστο.
 
Ενα και πολυ τους παει 

Αναρχογατούλης

Τα σύνορα με την σοσιαλδημοκρατία....

Από τον "Αγωνιστή", όργανο της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ (1975) και η φωτό απο Sibilla-gr-Sibilla

Ο Νέος Αγωνιστής για την 3η Σεπτέμβρη

Ο ΝΕΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ και φέτος, όπως και άλλες χρονιές, διοργανώνει εκδήλωση για την 3η του Σεπτέμβρη γιατί διαπνεόμαστε από τις αρχές της στην πολιτική μας πράξη.  Σε αυτούς που έχουν απεμπολήσει και τώρα αντιποιούνται την ταυτότητα και την πολιτική κληρονομιά του  ΠΑΣΟΚ, παριστάνοντας ότι θίγονται, υπενθυμίζουμε ποιες είναι οι αρχές της διακήρυξης: Εθνική Ανεξαρτησία - Λαική Κυριαρχία - Κοινωνική Απελευθέρωση - Δημοκρατική Διαδικασία!

Ανακοίνωση του Νέου Αγωνιστή

Ο καθένας μπορεί να κρίνει αν το Μνημονιακό ΠΑΣΟΚ, με τις πολιτικές που προωθεί σε αγαστή συνεργασία με την Τρόικα εις βάρος του Ελληνικού λαού και της εθνικής οικονομίας, έχει οποιαδήποτε σχέση με αυτές τις αρχές.

Απαντούμε λοιπόν πως η Ιστορία είναι πράγματι γνωστή σε όλους και δεν ανέχεται την ειρωνεία και την απάτη. Ανήκει στους αγώνες για τη δικαίωσή της - και σίγουρα όχι στους ιδιοκτήτες του Μνημονίου που εξαθλιώνουν τον Ελληνικό λαό και εκκαθαρίζουν τη χώρα εν λειτουργία  προσπαθώντας να καλυφθούν πίσω από την ιστορική παρακαταθήκη.

Πάντως ο  λαός αντιστέκεται. Θυμάται τα νοήματα, συγκροτεί και μεγαλώνει κάθε μέρα τη Δημοκρατική Παράταξη της Αριστεράς, έχει αγωνιστικούς δεσμούς με τον σοσιαλισμό και όχι γραφειοκρατικά δεσμά, και παλεύει στο δρόμο για την επιβίωσή του. Εκεί συναντιόμαστε μαζί του, εκεί συναγωνιζόμαστε και εκεί θα νικήσουμε!

Όσο για την υπαναχώρηση  του συντρόφου Γκίβαλου – αν όντως είπε αυτά που του αποδίδονται – ή δεν θυμάται ή δεν ακριβολογεί ως προς την μεταξύ μας σαφέστατη συνεννόηση για τη διοργάνωση της εκδήλωσης  καθώς και την οργανική ένταξη του ΝΕΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
 Ο ίδιος διαχρονικά συνεπής αγωνιστής των κοινών αρχών μας και πολέμιος της ηθικής και πολιτικής φθοράς της δημόσιας ζωής, απλώς επέλεξε να είναι υπερβολικά έντιμος απέναντι σε άτιμους.

[ΣΗΜΕΙΩΣΗ]

Ο Νέος Αγωνιστής είναι μια δημοκρατική πολιτική συλλογικότητα, που λειτουργεί με όρους αυτοοργάνωσης. Μορφοποιήθηκε την περίοδο 2006-2007, στο πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ, μέσα από την πάλη ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος (Π-16), με απώτερο στόχο την συγκρότηση ενός μάχιμου σοσιαλιστικού ρεύματος. Με την επιβολή του μνημονιακού καθεστώτος στις 6 Μαίου 2010, ο Νέος Αγωνιστής κατήγγειλε τη μετατροπή της χώρας σε νεοαποικιακό προτεκτοράτο και εργαστήρι μαζικής κοινωνικής εξαθλίωσης, προχωρώντας σε ρήξη με το ψευδώνυμο ΠΑΣΟΚ.
 Συμμετείχε στους μαζικούς αγώνες κατά του μνημονιακού καθεστώτος σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, και το Μάρτιο 2012 στη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
 Αυτή την περίοδο ο Νέος Αγωνιστής συμμετέχει στις πολιτικές και οργανωτικές πρωτοβουλίες για τη συγκρότηση του ενιαίου κόμματος της δημοκρατικής παράταξης της αριστεράς, με στόχο την αποτίναξη του μνημονιακού καθεστώτος, την ανασυγκρότηση της χώρας και την προκοπή του ελληνικού λαού, έχοντας κατά νου ότι τα κόμματα υπάρχουν για να υπηρετούν το λαό και τον τόπο και όχι να είναι τα ίδια και η αναπαραγωγή τους αυτοσκοπός.

TVXS 

Σχετικά: Η υπαναχώρηση Γκίβαλου εδω

Η μυστική δράση των Τούρκων στην Ελλάδα και η σύγχρονη ΜΙΤ>Έτσι εξηγούνται οι Σουλειμάνηδες και το τουμπεκί των "πατριωτικών" κομμάτων.

Aναδημοσιεύουμε εδώ ένα εξαιρετικό άρθρο του Μ. Ηλιάδη στα “Επίκαιρα”, το οποίο εντοπίσαμε στον πολύ καλό ιστότοπο strategyreports.wordpress.com. Συνιστούμε σε όλους – και ειδικά σε όσους είναι σε θέσεις ευθύνης – να το διαβάσου

Στο πρόσφατο βιβλίο του Η μυστική δράση των Τούρκων στην Ελλάδα και η σύγχρονη ΜΙΤ ο συντάκτης του παρόντος είχε εκφράσει την άποψη ότι η τουρκική απειλή, χωρίς να παύσει ποτέ να εκφράζεται στο στρατιωτικό τομέα, όπως αποδεικνύεται από πλήθος στοιχείων, παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια μια διαφοροποίηση, με την παράλληλη εφαρμογή της στρατηγικής της απειλής χρήσεως βίας εναντίον της χώρας μας και της στρατηγικής της ήπιας ισχύος. 
Όπως τεκμηριώνεται στο παραπάνω βιβλίο, κεντρικά στοιχεία της νέας στρατηγικής, η οποία επετάθη τα τελευταία λίγα χρόνια και προσλαμβάνει ιδιαίτερη δυναμική μετά την είσοδο της Ελλάδας στην παρούσα κρίση, είναι η πολιτιστική διείσδυση, η οικονομική διείσδυση και η θρησκευτική διείσδυση.

Τον τελευταίο καιρό, η νέα αυτή στρατηγική φαίνεται να επικεντρώνεται σε αυτό το οποίο στο σύγχρονο ψυχολογικό πόλεμο αποκαλείται «ο αγώνας για την καρδιά και το μυαλό» του αντιπάλου, η υπονόμευση, δηλαδή, της θελήσεως του αντιπάλου να αντισταθεί και ο επηρεασμός του θυμικού του κατά τρόπο φιλικά διακείμενο προς τον ασκούντα τη στρατηγική διεισδύσεως και κυριαρχίας επί του αντιπάλου του χωρίς πόλεμο. 
Πρόκειται, δηλαδή, για μια στοχευμένη προσπάθεια τροποποιήσεως της αναλήψεως του αντιπάλου για την πραγματικότητα που θυμίζει τη γνωστή από την αρχαιότητα ρήση «ου τα πράγματα αλλά η των πραγμάτων δόξα [Σ.Σ: γνώμη] κινεί τον άνθρωπο».

Σύμφωνα με τον αποστάτη της ΚGB Yuri Besmenov -εκ των πλέον εμπείρων στελεχών της εν λόγω σοβιετικής υπηρεσίας, που έδινε διαλέξεις στις ΗΠΑ για θέματα πλύσεως εγκεφάλου και προπαγάνδας-, το πρώτο στάδιο προς την κατεύθυνση αυτή είναι αυτό της ηθικής αποδομήσεως και των παραδοσιακών αξιών του αντιπάλου (demoralization), που διαρκεί δεκαπέντε με είκοσι χρόνια.
 Όσος δηλαδή, είναι ο χρόνος που απαιτείται για τη διαμόρφωση μιας γενιάς με την Παιδεία μέσω της εκθέσεως του στην εχθρική ή κατευθυνόμενη ξένη «ιδεολογία». Το φαινόμενο αυτό υλοποιείται κυρίως μέσω του προσεταιρισμού ακαδημαϊκών, με σκοπό τον επηρεασμό της διδασκαλίας τους κατά τρόπο πρόσφορο για τους σκοπούς του ασκούντος την εν λόγω πολιτική.

Η άποψη ότι η τουρκική πλευρά επιδιώκει να διεισδύσει στο χώρο των ακαδημαϊκών και να δημιουργήσει φιλικό διακείμενο προς τις θέσεις της Τουρκίας καθηγητικό κατεστημένο είναι κυρίαρχη στο χώρο των καθηγητών των ΑΕΙ. Πρώτος διδάξας στη συγκεκριμένη θέση ήταν ο αείμνηστος καθηγητής Νεοκλής Σαρρής, μακράν ο καλύτερος και βαθύτερος γνώστης της Τουρκίας, ο οποίος έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την απειλή αλώσεως των ελληνικών πανεπιστημίων και ιδίως των εδρών Ιστορίας ήδη από τη δεκαετία του ΄90. 
Σημειώνεται ότι Έλληνες καθηγητές, γνωστοί για τη χαρακτηριστική προσέγγισή τους με τις τουρκικές θέσεις, δεν είναι άγνωστοι στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών…

Η ελληνοτουρκική επιτροπή για την άμβλυνση των ιστορικών αναφορών στα βιβλία της Ιστορίας (βλέπε την κατάπτυστη διατύπωση περί «συνωστισμού» στην προκυμαία της Σμύρνης) ήταν μία ακόμη διάσταση της προσπάθειας ελέγχου της Παιδείας. 

Στο ίδιο πλαίσιο τοποθετείται και η προ ολίγων ημερών έντονη διαμαρτυρία της περιβόητης Συμβουλευτικής Επιτροπής της Μειονότητας και του υποτιθέμενου «Έλληνα» βουλευτή Χατζηοσμάν -η παρουσία του οποίου στη Βουλή, όπως και των άλλων ομόδοξων του, αποτελεί όνειδος για τα κόμματά τους- όταν έγινε γνωστή η –κατά στοιχειώδη τρόπο- επανόρθωση της ασχήμιας του βιβλίου Ιστορίας της Έκτης Δημοτικού.
Προσέγγιση και δημοσιογράφων

Η προσπάθεια προσεγγίσεως έγκυρων Ελλήνων δημοσιογράφων-διαμορφωτών γνώμης είναι επίσης μία πάγια τακτική των Τούρκων, η οποία τον τελευταίο καιρό επιτείνεται. Πρόκειται για μια έμμεση προσπάθεια επηρεασμού των απόψεών τους μέσω προσκλήσεων σε συνεντεύξεις, ποντάροντας ότι λόγω «συναδελφικότητας», ευγένειας και κατάλληλης συμπεριφοράς και ερωτήσεων, οι Έλληνες δημοσιογράφοι θα «στρογγυλέψουν» τις θέσεις τους.

Στην ίδια κατεύθυνση έχει επισημανθεί πρόσφατα προσπάθεια ελέγχου των ελληνικής καταγωγής ανταποκριτών των τουρκικών ΜΜΕ, όπως και -κυρίως, μάλιστα – προσπάθεια μετοχικής διεισδύσεως σε ελληνικά ΜΜΕ.

Οι σχετικές πληροφορίες επί του θέματος αναφέρουν ότι η προσπάθεια αυτή αναμένεται να ενταθεί καθώς τα περισσότερα από τα Μέσα αυτά αντιμετωπίζουν έντονα οικονομικά προβλήματα.


Σημειώνεται ότι προ καιρού επισημάνθηκε από τις ελληνικές υπηρεσίες προσπάθεια εξαγοράς ελληνικού τηλεοπτικού σταθμού από τον Τούρκο υπήκοο Νετζίπ Βαρόλ, μέτοχο της τουρκικής εταιρείας ΜΕGΑ S.Α με έδρα τη Σμύρνη, μέσω της γερμανικής μητρικής της εταιρείας ΜΕGΑ Satellitenfersehen, προς απόκρυψη της τουρκικής ταυτότητας του πραγματικού αγοραστού.

Από τα πλέον σημαντικά μέσα της τουρκικής πολιτιστικής διεισδύσεως στην Ελλάδα είναι και οι γνωστές δακρύβρεχτες τουρκικές τηλεοπτικές σειρές που θυμίζουν τα μελό της δικής μας Μάρθας Βούρτση της δεκαετίας του ’50, που έχουν πλημμυρίσει τους ελληνικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, με ποσοστά τηλεθεάσεως που άρχισαν ήδη να αποδίδουν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. 
Σκοπός τους η εξοικείωση της ελληνικής κοινής γνώμης με το μέχρι χθες «μισητό αντίπαλο», ο οποίος εμφανίζεται ωραιοποιημένος και κατά τρόπο που πείθει ότι δεν διαφέρει σε τίποτε από εμάς. 

Σημειώνεται ότι την περασμένη εβδομάδα ολοκληρώθηκαν στη Λέρο τα γυρίσματα μιας ακόμη τουρκικής τηλεοπτικής σειράς ειδικώς φτιαγμένη για το ελληνικό κοινό, με τίτλο «Έρωτας στο Αιγαίο» [Σ.Σ: υποθέτουμε ότι ο άνδρας θα είναι, βέβαια, Τούρκος…].

 Η Ελληνοτουρκική συμφωνία που προέβλεπε μεταξύ άλλων συνεργασία “για την παρουσίαση της ιστορίας, της γεωγραφίας και του πολιτισμού ιδιαίτερα στα σχολικά βιβλία” όπως δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ/27-06-2001.

Πολιτιστικός ιμπεριαλισμός

Στη σφαίρα των διεθνών σχέσεων, το φαινόμενο είναι γνωστό ως «πολιτιστικός ιμπεριαλισμός», ο οποίος σε αντίθεση με το γνωστό ιμπεριαλισμό, που συνεπάγεται επιθετική συμπεριφορά, θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως συγκεκαλυμμένη πτυχή μιας ιμπεριαλιστικής πολιτικής ή ως «δευτερεύουσα επίθεση», η οποία απορρέει από μια πολιτική, άμεσος στόχος της οποίας δεν είναι η πολιτιστική σφαίρα. 
Κατά τον Thomas Guback (Πολιτιστικός Ιμπεριαλισμός – Παρατηρήσεις πάνω στον πολιτιστικό ιμπεριαλισμό, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, εκδόσεις Ηρόδοτος, 1987), ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός ερμηνεύεται ως η σκόπιμα δημιουργημένη από μια επεκτατική δύναμη κυριαρχία στην πολιτιστική σφαίρα, που πραγματοποιείται -χωρίς να εξαντλείται- με τη χειραγώγηση των πολιτιστικών προϊόντων (ταινίες τηλεοπτικά προγράμματα, εικονογραφημένα περιοδικά κ.λπ.), με στόχο τη δημιουργία και διατήρηση, για μια σειρά από λόγους της ηγεμονίας σε ένα ξένο κράτος.

Η σοβαρότητα αυτού του τύπου επεκτατικής πολιτικής συνεχίζει ο Guback, συχνά συγκαλύπτεται από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα αναψυχής και «φυγής» δεδομένου ότι οι ταινίες κ.λπ. είναι ακίνδυνες σε σχέση με τους πολέμους κ.λπ.

Κατά τον ίδιο, ο (απλός) ιμπεριαλισμός θεωρείται σαν κυβερνητική πολιτική γραμμή, η οποία εφαρμόζεται από κρατικούς υπαλλήλους, ένοπλες δυνάμεις ή πράκτορες, ενώ οι ιμπεριαλιστικές μέθοδοι που ενεργοποιούνται στο πολιτιστικό επίπεδο από κράτη με οικονομία της αγοράς έχουν το αποκλειστικό χαρακτηριστικό να αναπτύσσονται κυρίως από ιδιωτικές επιχειρήσεις, κάτι που τείνει να δημιουργήσει την εντύπωση ότι πρόκειται για μια πρακτική ανεξάρτητη από κυβερνήσεις. 
Αλλά, καταλήγει, όπως ο παραδοσιακός ιμπεριαλισμός, όσο και να φαίνεται πολιτικός δεν διαχωρίζεται από μία θεμελιώδη οικονομική διάσταση, έτσι και ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός δεν μπορεί να διαχωριστεί από κυβερνητικές εγγυήσεις που παρέχονται για μία σειρά από λόγους.

Αυτό που αγνοείται στη χώρα μας είναι το γεγονός ότι οι ταινίες και τα τηλεοπτικά προϊόντα δεν είναι μόνο όργανα «εισβολής» υπό την έννοια που προανεφέρθη, αλλά και πως λόγω της ίδιας της φύσεως τους είναι φορείς ιδεολογίας και αξιών που επιδιώκουν τη διαμόρφωση συνειδήσεως.

 Τούτο δε, όπως επεσήμανε προ ετών ο καθηγητής Γιάγκος Ανδρεάδης η διείσδυση δηλαδή αυτή, γίνεται ακριβώς σ’ εκείνο τον τομέα όπου είναι λιγότερο ορατή και μοιάζει πιο ακίνδυνη: στον τομέα του πολιτισμού, όπου τα τραύματα σε ένα λαό είναι τόσο βαθύτερα όσο πιο δύσκολα γίνονται αντιληπτά.

Το θέμα μεγάλο, όμως, όπως κι αυτό της συντηρήσεως των οθωμανικών μνημείων στην Ελλάδα που αναφέραμε στο προπροηγούμενο τεύχος γι’ αυτό και θα επανέλθουμε.

Μάνος Ηλιάδης / Επίκαιρα

Kourdistoportocali 
olympia.gr/

ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ ΗΜΕΡΑΣ: O Νέος Φόρος Πτυχίου και το Πτυχίο της Επανάστασης

 Από Βίκτωρ Τσιλώνης 
Απο Intellectum

Είναι μια είδηση που πέρασε κι αυτή στα «ψιλά γράμματα», που χάθηκε ή θάφτηκε εύκολα μέσα στο κανάλι των καθημερινών πληροφοριών που λαμβάνουμε. 
Μια είδηση, ωστόσο, τόσο σημαντική που σε κάνει να αναρωτιέσαι για τους πνευματικούς ανθρώπους αυτού του τόπου: ποιοι ακριβώς είναι, με ποια κριτήρια θεωρούνται άνθρωποι του πνεύματος και κυρίως τι πράττουν καθημερινά, αν πράττουν, για να επικυρώνουν την φωτεινή πνευματική τους ταυτότητα.

Αναφέρομαι στο δημοσίευμα της Ναυτεμπορικής στις 25-08 2012, σύμφωνα με το οποίο η συνασπισμένη κυβέρνηση αυτής της χώρας σκοπεύει να φορολογήσει 1.000.000 ελεύθερους επαγγελματίες με βάση τον αριθμό των πτυχίων τους (πτυχίο ή πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά). 
Το  νομοσχέδιο δηλαδή εισάγει ως τεκμήριο μαζί με την ύπαρξη πολυτελούς θαλαμηγού και Πόρσε, την κατοχή πανεπιστημιακών τίτλων σπουδών (όσα περισσότερα τόσο μεγαλύτερο το τεκμήριο φόρου που θα πρέπει να πληρώσει κανείς). 
 Από το νομοσχέδιο που κατατέθηκε προκύπτει πρώτον ότι, σε περίπτωση ψήφισης του, θα πρέπει να δηλώνουμε στο Ε1- ή κάποιο νέο έντυπο Ε- τον αριθμό των πτυχίων καθώς και το εκπαιδευτικό ίδρυμα και δεύτερον ότι η ανακριβής δήλωση των σπουδών του κάθε φορολογούμενου θα συνιστά πλέον σοβαρό φορολογικό αδίκημα.
 Κι αυτό γιατί η παράλειψη επακριβούς αναγραφής τους στο Ε1 (;)  θα θεωρείται ως έμμεση απόκρυψη ενός στοιχείου που κατά τεκμήριο για την ελληνική Εφορία αποκαλύπτει το τρέχον εισόδημα του κάθε πολίτη!

Επομένως, κάποιος ουσιαστικά ανενεργός ή ημιαπασχολούμενος έλληνας πολίτης, ο οποίος θα είναι ελεύθερος επαγγελματίας με την ατυχή έμπνευση να σπουδάσει εν καιρώ «εργασίας», αν κατά τη διάρκεια της κρίσης λάβει κάποιο άλλο πτυχίο, αυτό θα θεωρηθεί δια βίου τεκμήριο για την υψηλότερη φορολόγησή του.

Έτσι λοιπόν ο νέος «φόρος πτυχίου», έρχεται να αποτελέσει τη δεύτερη παγκόσμια πρωτοτυπία του Υπουργείου Οικονομικών μετά τον φόρο επιτηδεύματος ύψους 500 ευρώ, σύμφωνα με τον οποίο πρέπει κάθε ελεύθερος επαγγελματίας να καταβάλλει ‘βρέξει-χιονίσει’ 500 ευρώ ετησίως, ακόμη κι αν ασκεί το επάγγελμα του κουλουρτζή.

Τι απομένει να πράξει ένας νεαρός Έλληνας; Η μόνη του ελπίδα καταλήγει να είναι η απόδραση από αυτή τη χώρα και η εύρεση εργασίας στην Αγγλία, την Γερμανία, την Αυστραλία, τη Σομαλία ή έστω το Κονγκό, αφού δει πρώτα τρεις φορές την ταινία «Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χεήγουωρθ» για έμπνευση και ψυχολογική στήριξη.

Βέβαια, σε μια πολιτεία με στοιχειωδώς καλλιεργημένους πολίτες, η φορολόγηση των πολιτών με βάση τα πτυχία-διπλώματα που κατέχουν και του κατά πόσο ενεργοί-σκεπτόμενοι κατά τεκμήριο είναι θα έπρεπε να αποτελεί το νομιμοποιητικό έρεισμα για επανάσταση.Ωστόσο, η ελληνική πολιτεία δεν φαίνεται να είναι μία από αυτές.
 
Έτσι, το πιο πιθανό είναι σε λίγα χρόνια η Ελλάδα να μετατραπεί σε μια απέραντη άδεια πλατεία που θα τη λυμαίνονται «οι ναρκομανείς» του πολιτικού μας συστήματος, αυτοί δηλαδή που είναι υπεύθυνοι για την κατάντια της χώρας και οι οποίοι μαζί με τους παρατρεχάμενους τους θα έχουν ευκολότερο έργο ποδηγέτησης και παραπληροφόρησης να επιτελέσουν απέναντι στους πολίτες της τρίτης ηλικίας που θα έχουν μείνει εδώ.

Κι αυτό γιατί οι μηχανισμοί της εξουσίας όχι μόνο εφάρμοσαν προσαρμοσμένα το Δόγμα του Σοκ, αλλά γιατί γνωρίζουν ότι είμαστε η γενιά της λουκουμόσκονης, η γενιά που είναι εν μέρει ήδη διανοητικά ταϊσμένη με αμερικάνικο μεταλλαγμένο κουτόχορτο της Μοσάντο, εν μέρει ήδη φοβισμένη και ξενιτεμένη.

Και αφού έχουν πλέον βεβαιωθεί ότι η ελληνική κοινωνία δεν αφυπνίζεται με κανένα τρόπο, σκέπτονται σοβαρά να εξαιρέσουν από τη φορολογία το πτυχίο της σχολής της επανάστασης. Όχι γιατί το πτυχίο αυτό δεν είναι ακόμη επισήμως πιστοποιημένο. 

Αλλά γιατί οι επιστήμονες και οι ινστρούκτορες της σημερινής παγκοσμιοποιημένης εξουσίας πιστεύουν ότι αυτή τη Σχολή δεν θα μπορέσει να την τελειώσει κανένας από τους ελάχιστους Έλληνες εισακτέους που θα προσπαθήσουν να φοιτήσουν εκεί.
 
Εσείς;

Πηγη

Ασασσίνοι στο σαλονάκι μας...

Του ΣΤΑΘΗ

Ενίοτε, ή μάλλον πολύ συχνά, ο γρήγορος θάνατος δεν ωφελεί (τον εγκληματία). Κι έτσι υπάρχουν έκπαλαι αρχαία «κόλπα» που κάνουν όχι μόνον «στις Ινδίες», όπως τραγουδούσαν οι Κατσιμιχαίοι, αλλά και στην Κίνα και στο Σικάγοκι όπου αλλού έχει ευδοκιμήσει ο πολιτισμός.

(Μάλιστα, όπως χαιρέκακα ίσως θα παρατηρούσε ο Γέρος του Βουνού, όσον πιο πολύ ευδοκιμεί ο πολιτισμός των Δυνατών, τόσον πιο πολύ αναπτύσσεται και ο πολιτισμός των Ασασσίνων).

Τέχνες λοιπόν και δηλητηριώδη μαντζούνια βρίσκονται πάντα σε πρώτη ζήτηση, όχι μόνον από τους σατανικούς Φου Μαν Τσου αλλά και από τους καθώς πρέπει διευθυντές των Τραπεζών, τους ιδιοκτήτες των Εταιρειών (συν ένα μέρος των χρηστεπάγγελτων μεγαλο-μικρομετόχων) και τα πάσης φύσεως γκόλντεν-μπόυς.

Στις μέρες μας ο αργόσυρτος θάνατος από βραδήλατα δηλητήρια συμβάλλει κάργα στην κερδοφορία του 1% των κοινωνιών που διαθέτει πλέον τόσον πλούτο, όση αναλόγως φτώχεια διαθέτει το 80% των ίδιων κοινωνιών.

Θεϊκά πράγματα (αν και όχι κατά τη θεϊκή, νομιζόμενη, τάξη πραγμάτων), αρκεί οι νεκροί να παραμένουν τόσο ζωντανοί (ζόμπι) ώστε να εργάζονται (οι είλωτες) και να περιμένουν να εργαστούν (οι άνεργοι), καθώς ο νόμος και η τάξη της Νέας Τάξης προβλέπουν, προσδοκούν και επιβάλλουν.

Αργό δηλητήριο λοιπόν! το φάρμακο όλων των φαρμάκων – τσιφ στον εγκέφαλο! Δεν παραλύει το νευρικό σύστημα, ούτε το μυϊκό, ώστε το θύμα να συνεχίζει απρόσκοπτα το σύνηθες μαμ-κακά-και-νάνι με τον ιδρώτα του προσώπου του (ώσπου να εξιλεώσει το προπατορικό αμάρτημα) – εθίζει όμως την ψυχή του θύματος στη ρουτίνα της «σκέψης» των αφεντικών του. Δηλαδή στη φορμόλη της υποδοχής και της αποδοχής των υπαγορεύσεων (και των απαγορεύσεων).

Μην πας στα βαθιά, Βασιλάκη! μην πατάς το πράσινο, Βασιλάκη! μην καπνίζεις, Βασιλάκη! μην αντιμιλάς, Βασιλάκη -το παν είναι να πεθάνει μέσα σου ο Σπάρτακος- ζόμπι ο Βασιλάκης – και, να αρχίσεις να σκέφτεσαι με τις «σκέψεις» του αφεντικού, νομίζοντας ότι είναι δικές σου σκέψεις.

Ενα παράδειγμα του (εν προκειμένω νεοφιλελεύθερου) δηλητηρίου που σταλάζουν αργά – αργά πλην όμως καθημερινώς μέσα μας πολλά χρόνια τώρα,μπορείτε να διακρίνετε στη συζήτηση (ο Θεός να την κάνει) που διεξάγεται για τους μισθούς των ενστόλων. Ανάμεσα στα άλλα λέγεται ότι δεν θα ήταν σωστό (ούτε «νόμιμον άμα τε και ηθικόν») να περικοπεί κι άλλο ο έτσι κι αλλοιώς γλίσχρος μισθός των χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας διότι (άκουσον – άκουσον!) κυβερνούν «πανάκριβα αεροσκάφη»!

Κι αυτό λέγεται και λέγεται κι αναπαράγεται κι αναπαράγεται, λες και το ζητούμενο είναι η αξία του αεροσκάφους κι όχι η ζωή του πιλότου!

Αυτή είναι η νεοφιλελεύθερη «λογική»: πώς να κόψεις (πάλι) λεφτά από έναν άνθρωπο που χειρίζεται ένα πανάκριβο εργαλείο κι όχι πώς να σεβαστείς [κι αναλόγως να (εκ)τιμήσεις] τη ζωή ενός στρατευμένου πολίτη που παίζει διαρκώς την ύπαρξή του κορώνα γράμματα, ιππεύοντας τα θηρία των ουρανών, χάριν του κοινού καλού.

Αυτή είναι η ρεαλιστική, η πραγματιστική, η παραγωγική «λογική» των ιερέων του «ανταγωνισμού», των οικονομολόγων της «δεκάρας» και των πραιτοριανών του Καλιγούλα στα ΜΜΕ.

«Λογική» που εξέφρασε και η κυρία Πιπιλή όταν συνέστησε «ψυχραιμία» για το άγος της Κορίνθου, «διότι η αντιμετώπιση του εθνικού προβλήματος της λαθρομετανάστευσης έχει και ζεστό ευρωπαϊκό χρήμα» – αυτό είναι το πάπλωμα και η ταμπακιέρα: το ζεστό ευρωπαϊκό χρήμα – όχι το ζεστό αίμα του μετανάστη που πάει σφαχτάρι, όχι το κρύο σαν του φιδιού αίμα του Χρυσαυγίτη που παροτρύνει στη σφαγή, όταν δεν σφάζει ο ίδιος, αυτό είναι το ζητούμενο: το ζεστό ευρωπαϊκό χρήμα. Ζεστό είναι και το χρήμα απ’ το εμπόριο της ηρωίνης, αλλά κρύα είναι η ψυχή που σκέφτεται έτσι.

Κι έχει πλακώσει πολύ κρύο. Πολλή παγωνιά. Χιλιάδες άνθρωποι ζουν πια κλεισμένοι μέσα σε αυτήν την παγωνιά που πολιορκεί τη ζωή τους, ώσπου μιαν ακόμα πιο κρύα μέρα ή νύχτα το ψύχος «μπαίνει στην πόλη» και τους μαρμαρώνει τις προσδοκίες, τις ελπίδες, τις αναμνήσεις.

Μην πας στα βαθιά, Βασιλάκη! Μαζί τα φάγαμε, Βασιλάκη! Θέλεις να μας βγάλεις απ’ το Ευρώ, Βασιλάκη; Σκάσε και άκου, Βασιλάκη!

Σου μιλάει το «Mega»! Σου μιλάει ο «Σκάι»! Σου μιλάει η Φωνή του Κυρίου σου, Βασιλάκη…
 

                enikos.grhttp://www.enikos.gr/stathis/74092,Asassinoi_sto_salonaki_mas.html 

Στην έπαυλη του Ρότσιλντ στην Κέρκυρα ο Τ. Μπλερ

Φιλοξενούμενος στην έπαυλη του τραπεζίτη Λόρδου Ρότσιλντ στην Κέρκυρα, είναι ο Βρετανός πρώην πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ. Όπως αποκάλυψε η εφημερίδα «Espresso», το Τόνι Μπλερ έχει αγκυροβολήσει στην φημισμένη για την λευκή της παραλία περιοχή Κερασιά, στα βορειοανατολικά του νησιού του Ιονίου. 
Ο Τόνι Μπλερ έφθασε στο νησί με λίαρ τζετ και στη συνέχεια επιβιβάστηκε σε θαλαμηγό που τον μετέφερε στην Κερασιά.

Η βίλα που διαθέτει η οικογένεια Ρότσιλντ στην Κέρκυρα θεωρείται μοναδική, ενώ ένα κομμάτι της τοποθεσίας στην Κερασιά ανήκει στον τραπεζίτη.  

Ο Τόνι Μπλερ, ο οποίος είναι λάτρης της μεσογειακής κουζίνας, απολαμβάνει τον ήλιο και την θάλασσα, ενώ διαμένει σε μία από τις υπερσύγχρονες σουίτες που διαθέτει η επιβλητική έπαυλη και προορίζονται για τους επίσημους καλεσμένους. Η βίλα του τραπεζίτη Ρότσιλντ διαθέτει επίσης μαρίνα ελικοδρόμιο, γήπεδο γκολφ και όλες τις σύγχρονες ανέσεις. 

Όπως υποστηρίζουν καλά πληροφορημένες πηγές, ο Τόνι Μπλερ δεν αποκλείεται να κάνει μια μικρή κρουαζιέρα και σε άλλα νησιά του Ιονίου, το οποίο υπεραγαπά.

papaioannou

Αποκάλυψη> Πως ο Σόρος σόκαρε τον Έλληνα μεγαλοεπιχειρηματία-φίλο του που τον φιλοξενούσε στην θαλαμηγό και η κλοπή των διαλόγων που κόβουν την ανάσα!

 Από τον Τζο Πέσι 


Σε θαλαμηγό Έλληνα επιχειρηματία-κάπου στο βόρειο Αιγαίο- με τον οποίο έκαναν πετυχημένες μπίζνες στα Βαλκάνια φιλοξενήθηκε για λίγες μέρες ο Τζορτζ Σόρος.


Ο ανήσυχος τζογαδόρος του χρήματος δεν έκρυβε την ανησυχία του για τις εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Εκτίμησε μάλιστα πως ο μόνος τρόπος για να επανεκλεγεί ο Μπαράκ Ομπάμα είναι να στηθεί ένα σκηνικό πολέμου με πιο πρόσφορο εκείνο με το Ιράν. «Μόνο έτσι θα αλλάξει η ατζέντα και θα φύγει-έστω και για λίγο-η Οικονομία από την πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος της αμερικανικής κοινής γνώμης, κάτι που ευνοεί τον Ρόμνευ...»

Ο Σόρος κάτω από τον καυτό ήλιο του Αιγαίου μιλούσε πολύ συχνά για τα αγαπημένο του θέμα που δεν είναι άλλο από την είσοδο της Ελλάδας στο ΔΝΤ.

Ο Ντομινίκ είχε πει στον Γιώργο πως μ΄αυτό που πας να κάνεις θα καταστρέψεις το έθνος σου. Εκείνος δεν τον άκουσε. Ο Γιώργος (Παπανδρέου) είχε μπουχτίσει από την διαφθορά που υπήρχε στην Ελλάδα και πίστευε ότι με κάποιο τρόπο έπρεπε να συνετίσει τους Έλληνες. Διάλεξε τον πλέον επώδυνο. Όταν το συνειδητοποίησε ήταν πολύ αργά. Μπουχτισμένος με τους Έλληνες διηγούνταν ιστορίες εκβιασμών και διαφθοράς με πρωταγωνιστές δικούς σας αξιωματούχους.

Έλεγε για παράδειγμα πως όταν είχε επισκεφθεί την Κρήτη σαν πρωθυπουργός αμέσως μετά τις εκλογές του 2009, τον πλησίασε μια ομάδα μαυροντυμένων κρητικών για τους οποίους αρχικά πίστευε ότι είναι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ. Κάποιος από αυτούς του είπε απειλητικά
-Αν πειράξεις τον τάδε-πρώην κυβερνητικό στέλεχος στο υπ. Εθνικής Άμυνας-θα κυνηγάμε εσένα και την οικογένειά σου ως τα δισέγγονά σου...

Αυτή η ιστορία είναι μία από τις πολλές που κούμπωναν σ΄αυτά που πιστεύει ο πρώην πρωθυπουργός για σας τους Έλληνες...»
Ο επιχειρηματίας τον άκουγε με προσοχή.

Άλλωστε ο Σόρος τον είχε βοηθήσει να καταφέρει ένα καίριο επικοινωνιακό χτύπημα στον πρώην πρωθυπουργό. Μόνο που τώρα πλέον το κύριο μέλημά του ήταν η έλλειψη ρευστότητας που τον έκανε να κλονίζεται.


Προσπάθησε να πείσει τον συνομιλητή του να ενδιαφερθεί ξανά για μπίζνες στην Ελλάδα και μάλιστα για ένα τομέα φιλέτο που ενδιαφέρει σφόδρα τον επιχειρηματία μας. Ο Σόρος δεν έδειχνε ενδιαφέρον και άλλαζε την κουβέντα.
-Αυτή την πίτα την ελέγχουν έτσι κι αλλιώς Αμερικανοί και Ισραηλινοί, δεν μπορείς να μπεις εύκολα λόγω της συνεργασίας σου με τους Γερμανούς αλλά παρόλα αυτά θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω...
Τα λόγια του Σόρος ήχησαν κάπως παράξενα στ΄ αυτιά  του συνομιλητή του μια και μαζί-τα δυο τους-έκαναν πριν λίγα χρόνια μπίζνες στα Βαλκάνια για χάρη των Γερμανών.

Ο δικός μας επέλεξε να μην μιλήσει. Ο Σόρος συνέχισε.

-Θα σου πρότεινα να περιμένεις τις εξελίξεις και να φροντίσεις να ρίξεις ξανά γέφυρες στην οικογένεια Παπανδρέου. Η επιλογή σου να προσεγγίσεις τον Βενιζέλο είναι λάθος. Αν ο Ομπάμα χάσει τις εκλογές η Χίλαρυ θα επιστρέψει δυναμικά στο προσκήνιο. Τότε μάλιστα ο Παπανδρέου θα ταξιδεύει χωρίς φόβο στην Αμερική και θα βρεθεί ξανά καβάλα στ΄άλογο.
 Κι αν θέλεις μπορώ να στοιχηματίσω μαζί σου, ότι κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα δύο χρόνια στη χώρα σας θα γίνει δημοψήφισμα για να εκτονωθεί η εκρηκτική κατάσταση που θάχει δημιουργηθεί από την οργή της κοινωνίας για τα μέτρα. Εσύ τουλάχιστον ξέρεις πολύ καλά πως όλα αυτά γίνονται για να μοιρασθεί ο φυσικός πλούτος της χώρας σου (ορυκτός, μέταλλα, κλπ) και οι μισθοί να γίνουν στην κυριολεξία μισθοί πείνας όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες με φυσικό πλούτο.

 Αυτή είναι η αλήθεια φίλε μου...Αλλά και πιο πολύ από την φτώχια θα πρέπει να σας τρομάζει το ασιατικό τσουνάμι μεταναστών που θα πέσουν σαν ακρίδες στην χώρα σου. Το «Δουβλίνο 2» θα είναι ευλογία μπροστά σ΄αυτά που έρχονται...Δεν μπορώ να φαντασθώ πως κάτω από αυτές τις συνθήκες θα μπορούσε να έχει απόδοση ο τζόγος.
 Αυτό που θα σου πρότεινα είναι να εμπλακείς στα πετρέλαια και στα τρόφιμα. Το νερό μην το ακουμπήσεις, το "χειρίζονται" οι Ισραηλινοί. Όσο για τα μήντια αυτά θα είναι η καταστροφή σου. Πρόκειται για μαύρη τρύπα ιδιαίτερα τώρα με την επέλαση του ίντερνετ. Φύγε όσο μακριά γίνεται...»
Το τελευταίο ακούστηκε σαν μαχαιριά στην καρδιά του Έλληνα επιχειρηματία.
Άρχισε να συνειδητοποιεί πως κινδυνεύει να πληρώσει ακριβά το πάθος για τα διάφορα «ψώνια».
Στο πολυτελές σκάφος του ένας από το πλήρωμα ήταν για μήνες απλήρωτος.

Την ώρα που το αφεντικό του συνομιλούσε με τον Σόρος εκείνος κατέγραφε την συνομιλία. Αυτή η συνομιλία την οποία «πούλησε» στον τωρινό μεγάλο αντίπαλο του επιχειρηματία-σπουδαίος νταβατζής επίσης-θα του άνοιγε την πόρτα για την επόμενη δουλειά.


Τώρα πλέον είναι μέρος του πληρώματος του ανταγωνιστή επιχειρηματία, αλλά ετούτος εδώ, που είναι γάτα με πέταλα, το πρώτο που έκανε ήταν να του πάρει το κινητό και να το ξεψαχνίσει πριν το αντικαταστήσει με ένα από τα πολλά «δικά» του...

kourdistoportocali

30 Αυγούστου 1974 – 30 Αυγούστου 2012: Η αληθινή ιστορία για την αντίσταση ενάντια στη Χούντα…

Η αληθινή ιστορία για την αντίσταση ενάντια στη Χούντα, τους ακολούθους της και τα διχοτομικά τους σχέδια για την Κύπρο.

Στις 30 Αυγούστου 1974, γίνεται απόπειρα δολοφονίας του Αρχηγού της ΕΔΕΚ Βάσου Λυσσαρίδη, κατά την οποία σκοτώνεται ο Οργανωτικός Γραμματέας της ΕΔΕΝ Δώρος Λοίζου.

Αιτία η αντίσταση της ΕΔΕΚ στο πραξικόπημα αλλά και η ματαίωση του σχεδίου Γκιουνές από τον Γιατρό μερικές μέρες πριν.

Δώρος Λοΐζου - ο ήρωας ποιητής

 

 

 "Πάντως εμείς θα τους αντισταθούμε.

Όποιοι κι αν είναι. Όσο δυνατοί κι αν είναι"

Δώρος Λοίζου

 Δεν χρειάζεται να μιλάμε πολύ εμείς… 

Ποτέ δε χρειάστηκε… 

Αρκεί να με κοιτάς… 

Αρκεί να σε κοιτώ… 

Μ’ αυτό το καθάριο βλέμμα που δανειστήκαμε για λίγο από τον ήλιο…

 

 

Στην Κύπρο όλα τάσκιαζε η φοβέρα. Το προδοτικό πραξικόπημα, η τουρκική εισβολή πραγματοποιούσε τους στόχους της εισβάλλοντας ανενόχλητη στην Κύπρο, η χούντα είχε καταρρεύσει και οι λεγόμενοι «συνετοί και ρεαλιστές» ζητούσαν το συμβιβασμό, να δοθεί «γη και ύδωρ».
 

Κάποιοι, όπως και σήμερα, «αδιόρθωτοι κι ασυμβίβαστοι» κρατούσαν ψηλά το λάβαρο της αντίστασης κι μπροστάρης ο Βάσος Λυσσαρίδης.
 

Το πρωί της 30ης Αυγούστου 1974, οι γνωστοί-άγνωστοι οπλοφόροι έστησαν ενέδρα, στην καρδιά της Λευκωσίας κοντά στα Γραφεία του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΕΔΕΚ, στο Βάσο Λυσσαρίδη.

Ο τόπος του μαρτυρίου, ένα...
 περίπτερο κοντά στην Πλατεία Ελευθερίας. Ο δολοφόνος ενέδρευε για το Βάσο Λυσσαρίδη, αλλά ο δολοφόνος αστόχησε. Ο Λυσσαρίδης και η γυναίκα του Δώρου επέζησαν. Ο Δώρος κείτονταν νεκρός.
 

Με την απόπειρα δολοφονίας του Βάσου Λυσσαρίδη, ξένοι και ντόπιοι συνωμότες, προσδοκούσαν τον αποκεφαλισμό του αντιστασιακού κινήματος, που θα διευκόλυνε την επιβολή μιας λύσης τουρκοποίησης της Κύπρου, χωρίς την ενοχλητική αντίδραση της αντιστασιακής ηγεσίας.
 

Οι σφαίρες δεν βρήκαν το στόχο τους, αλλά το εκλεκτό παλικάρι της Κύπρου. Ο αγωνιστής ποιητής Δώρος Λοΐζου έπεφτε νεκρός.
Με τα μαλλιά ριγμένα πίσω, με το ματωμένο πρόσωπο ανάποδα φυτευόταν στο χώμα για να γίνει κήρυκας και σηματοδότης στον αγώνα που θα ακολουθούσε και που ακόμα συνεχίζεται.
 

Γέννημα θρέμμα του λαού, διανοούμενος μαζί και αγωνιστής, εραστής της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής ιστορίας, σοσιαλιστής και πάνω απ’ όλα ποιητής. Ένας «επικίνδυνος ποιητής» για το κατεστημένο, την αδικία, τους αμερικανοτσολιάδες.
 

Προφητικοί οι στίχοι του, «να πυροβοληθεί χωρίς προειδοποίηση».

«φρουρός στις αυλάδες του κόσμου
με την αγάπη για όπλο του
και τους στίχους φυσέκια»

Έφυγε ο Δώρος της Αντίστασης και του αγώνα, ο Δώρος της ποίησης και του οράματος.
Η δολοφονία του μήνυμα και υποθήκη για συνέχιση και καταξίωση ενός αγώνα που δεν έχει ακόμα δικαιωθεί.
 

Σήμερα, μετά από 34 χρόνια, συνεχίζεται η κατοχή της μαρτυρικής Νήσου, οι κίνδυνοι για ολοκληρωτικό, εθνικό αφανισμό δεν έχουν εξαλειφθεί ακόμα.
 

Σήμερα, που η κατοχή ντροπιάζει τον ελληνισμό, τους δήθεν πολιτισμένους ευρωπαίους και η θυσία του Δώρου παραμένει αδικαίωτη.
 

Αποτελεί χρέος η συνέχιση της αντίστασης και του αγώνα.
 

Αυτό είναι το νόημα και η επιταγή από την υπέροχη θυσία του Δώρου Λοΐζου.

Αυτό είναι το πατριωτικό-δημοκρατικό-αριστερό καθήκον για το σήμερα και το αύριο.

"Πάντως εμείς θα τους αντισταθούμε.

Όποιοι κι αν είναι. Όσο δυνατοί κι αν είναι"

Δώρος Λοίζου

► Η ζωή του ήρωα, εδώ: Δώρος Λοΐζου: Ο ήρωας Ποιητής

► Ορισμένοι στίχοι του ήρωα, εδώ: Κι οι ποιητές να γράφουν πρέπει διαρκώς...

 Απο sibilla-gr-sibilla

Δελτιο τύπου Αnt1 για τον Σουλεϊμάν .. Άλλη μία πολιτιστική προσφορά του ΑΝΤ1!

 Tο δελτίο τύπου του σταθμού για την σειρά – "σταθμό":

 Η σειρά «Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής» προβλήθηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση της Τουρκίας τον Ιανουάριο του 2011 και κέρδισε αμέσως το τηλεοπτικό κοινό της γειτονικής χώρας. Ταυτόχρονα, αναδείχτηκε ως μια από τις πιο επιτυχημένες παραγωγές, καθώς απέσπασε σπουδαίες διακρίσεις, όπως: 4 Βραβεία “ Antalya Television”, τα αντίστοιχα δηλαδή Emmy Awards, συμπεριλαμβανομένου και του “Best Drama 2011”.

 Ο σεναριογράφος της σειράς Meral Okay, είναι από τους διασημότερους και πιο καταξιωμένους στην Τουρκία και θεωρείται κορυφαίος στο είδος του. Στο ρόλο του Σουλεϊμάν, ο αγαπητός και ιδιαίτερα δημοφιλής στο ελληνικό τηλεοπτικό κοινό, Halit Ergenc (Ονούρ, «1001 Νύχτες») και στον ρόλο της Αλεξάνδρας (La Rossa / Hurrem) η ταλαντούχα Meryem Uzerli.
 
Το εντυπωσιακό δράμα «Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής» έρχεται τον Σεπτέμβριο στον ΑΝΤ1 για να μας ταξιδέψει σε μια υπέρλαμπρη εποχή, όπου η Τουρκική Αυτοκρατορία κυριαρχούσε σε Ανατολή και Δύση. Η σειρά εστιάζει στον 16ο αιώνα και περιγράφει τη δυνατή ερωτική ιστορία της Ορθόδοξης Αλεξάνδρας (La Rossa / Hurrem) που συλλαμβάνεται από τους Τούρκους κατακτητές και καταλήγει στο χαρέμι του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή.
 
Η βασιλεία του ξακουστού Σουλτάνου σηματοδότησε την έναρξη ενός αιώνα υπεροχής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σε ηλικία 26 ετών, ο Σουλτάνος Σουλεϊμάν ξεκίνησε για να χτίσει μια πανίσχυρη αυτοκρατορία, μεγαλύτερη κι από αυτή του Μέγα Αλέξανδρου (Σ.Σ. ΕΛΕΕΙΝΟ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟ ΨΕΜΑ, ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΟΙ ΜΟΓΓΟΛΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΟΥΣΟΥΦΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΠΟΥΝ!). Έτσι, στα 46 χρόνια της βασιλείας του έγινε γνωστός ως ο ισχυρότερος πολεμιστής και ο κυβερνήτης Ανατολής και Δύσης.
 
Ο νεαρός Σουλεϊμάν ανέβηκε στον θρόνο το 1520. Μη γνωρίζοντας ότι θα ξεκινήσει σε μια εποχή που αργότερα θα μπορούσε να θεωρείται το απόγειο της Οθωμανικής κυριαρχίας, άφησε πίσω του τη σύζυγό του Mahidevran του και τον γιο τους Μουσταφά, στη Manisa και μαζί με έναν καλό του φίλο, πήρε τον δρόμο για το παλάτι Τοπ Καπί στην Κωνσταντινούπολη.
 
Στη διαδρομή, ένα οθωμανικό πλοίο διασχίζει τη Μαύρη Θάλασσα, φέρνοντας σκλάβες ως δώρα για το παλάτι. Σε αυτό το πλοίο βρίσκεται και η Αλεξάνδρα La Rossa. Η νεαρή κοπέλα, έχει απαχθεί από την οικογένειά της και πωλείται ως σκλάβα στο παλάτι.
 
Η κοπέλα γοήτευσε με την πρώτη ματιά τον Σουλτάνο Σουλεϊμάν κι εκείνος δεν δίστασε να της προσφέρει… τα πάντα! Όμως το πάθος του αυτό, φέρνει μαζί αιματοχυσία και πρωτοφανείς ίντριγκες στην αυλή του. Πώς θα διαχειριστεί τον αθεράπευτο έρωτα του Σουλεϊμάν η σύζυγός του και Βασίλισσα, Mahidevran; 

Τι ρόλο θα παίξει η σχέση του Μεγάλου Βεζίρη και της αδελφής του Σουλεϊμάν; Η ένταση μεταξύ της Χριστιανικής Ευρώπης και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πώς θα επηρεάσει τις ζωές των πρωταγωνιστών και την εξέλιξη της ιστορίας;
 
Εντυπωσιακές πολεμικές σκηνές, φανταχτερά κοστούμια, μαγευτική σκηνοθεσία, ξεχωριστή πλοκή, έρχονται με την υπερπαραγωγή, «Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής». Σε μια συναρπαστική ιστορία με έντονες διαμάχες για εξουσία, δυνατές συγκρούσεις, παθιασμένους έρωτες, ίντριγκες, αλλά και παιχνίδια συνομωσίας δίνουμε ραντεβού τη νέα σεζόν στον ΑΝΤ1 για την πιο μεγαλοπρεπή σειρά που είδαμε ποτέ στην τηλεόραση!

 Το δελτίο τύπου απο αρθρο του  olympia

Ο Στουρνάρας, ο Ολάντ και η παρέα της Σύρου.......

Οι φίλοι στα δύσκολα κρίνονται, λέει μια γνωστή ρήση. Αυτό καλείται να αποδείξει ο Φρανσουά Ολάντ προς την Ελλάδα, καθώς είναι καλοί φίλοι από το παρελθόν με το Γιάννη Στουρνάρα από την περίοδο που πραγματοποιούσαν τις διακοπές τους στη Σύρο μαζί με τον πρώην υπουργό Γιάννη Παπαντωνίου και Γάλλους διπλωμάτες, σε σπίτι που διατηρεί ο κ. Στουρνάρας.

Ο γάλλος πρόεδρος δεν έκρυψε τη γνωριμία του με τον Στουρνάρα, μιλώντας στην Κριστίν Ριπέρ, διευθύντρια επικοινωνίας του γραφείου Τύπου της γαλλικής Προεδρίας, ούτε κατά τη διάρκεια συνομιλίας που είχε με τον Αντώνη Σαμαρά, όπου στο τέλος αυτής εξομολογήθηκε στον πρωθυπουργό της Ελλάδας ότι  «η παρέα της Σύρου είναι πολύ ανεβασμένη».

sofokleousin

Αφιερωμένο στους οπαδούς των ιδιωτικοποιήσεων Το Δημόσιο θα πληρώσει τα δάνεια για την Εγνατία οδό !!!!

Οσμή σκανδάλου φέρει η υπόθεση της αποκρατικοποίησης της Εγνατιας Οδού καθώς έχουν ήδη κινηθεί οι διαδικασίες για την εκχώρησή της για την εκχώρησή της. Όπως όμως αποκαλύπτει η εφημερίδα Το Βήμα τα δάνεια που είχαν συναφθεί για τη χρηματοδότηση του έργου θα αποπληρωθούν από το κράτος και θα επιβαρυνουν τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η τροπή που λαμβάνει η υπόθεση εγείρει ερωτηματικά, ενώ από το ΤΑΙΠΕΔ και το υπουργείο υποδομών επισημαίνουν ότι στόχος είναι να γίνει πιο ελκυστική η Εγνατία Οδός ΑΕ προσελκύοντας μεγάλους επενδυτές και ανεβάζοντας το τίμημα για το Δημόσιο.

Sofokleousin

Το αρθρο του Βήματος και εδω 

Τρεις αποσπασμένοι υπάλληλοι της Βουλής στην Δ.Λιάνη-Παπανδρέου...

Την δική της απάντηση έδωσε η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου για το δημοσίευμα εφημερίδας που την .....
θέλει να απασχολεί τρεις αποσπασμένους υπαλλήλους της βουλής, έναν οδηγό και δύο γραμματείς.

Κάνει λόγο για... αδικαιολόγητο πόλεμο, όπως λέει η ίδια, που της κάνουν αφού οι θέσεις αυτές καλύπτονται από τον Νόμο Ραγκούση που είχε προβλέψει για τις χήρες των πρωθυπουργών.
 
Όπως δήλωσε η ίδια πρόκειται για άτομα με τα οποία συνεργάζεται χρόνια και μέσα στις αρμοδιότητές τους είναι να κρατούν και αρχεία του σπιτιού.
 
Πρόσθεσε επίσης ότι το είχε ζητήσει ο ίδιος ο Αντρέας Παπανδρέου για να την προστατεύουν εφ’όρου ζωής.
 
απο το greece-salonika.blogspot.com μεσω sfendoni

Η Κύπρος στα διεθνή πετρελαϊκά φόρα !!

Τον ρόλο της Κύπρου στο νέο ενεργειακό τοπίο που δημιουργείται στην ανατολική Μεσόγειο θα αναδείξει σε διεθνές συνέδριο στη Νορβηγία ο υπουργός Εμπορίου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νεοκλής Συλικιώτης. Το συνέδριο διοργανώνει το “Οffshore Νorthern Seas Foundation” και σε αυτό συμμετέχουν παράγοντες της πολιτικής και εκπρόσωποι των μεγαλύτερων εταιρειών πετρελαιοειδών στον κόσμο.

Το συνέδριο αυτό θεωρείται από τα σημαντικότερα στον κόσμο στα θέματα ενέργειας και διεξάγεται στην πόλη που βρίσκεται το ενεργειακό κέντρο της Νορβηγικής Stat Oil και είναι έδρα της Διεύθυνσης Νορβηγικών Πετρελαίων. Συμμετέχουν υπουργοί ενέργειας και εξωτερικών από πετρελαιοπαραγωγούς χώρες και εκπρόσωποι όλων των μεγάλων εταιρειών πετρελαίου και Φυσικού αερίου.

Ο υπουργός Εμπορίου Νεοκλής Συλικιώτης δήλωσε ότι από την περιοχή μας μπορεί να υπάρξει μια πολύ σημαντική συνεισφορά στην ενεργειακή ασφάλεια διεθνώς και ιδιαίτερα της Ευρώπης. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα στο συνέδριο θα παρίσταται και θα μιλά και ο Ελλαδίτης υπουργός…

 DEFENCE-POINT.GRhttp://www.defence-point.gr/news/?p=56604

Ήρθε η ώρα των πολιτικών προσώπων για τον Πεπόνη και τον Μουζακίτη

Το κατώφλι των οικονομικών εισαγγελέων Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρου Μουζακίτη αναμένεται να περάσουν την ερχόμενη εβδομάδα πέντε πολιτικά πρόσωπά ανάμεσά τους και πρώην υπουργοί.

Η κλήτευσή τους από τους οικονομικούς εισαγγελείς γίνεται στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργούν με αφορμή τις δηλώσεις του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), Παναγιώτη Ρουμελιώτη, ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας από το ΔΝΤ, ήταν καταδικασμένο να αποτύχει.

Τα πέντε πολιτικά πρόσωπα, που θα καταθέσουν ως μάρτυρες, κλήθηκαν μια περίπου εβδομάδα μετά την πεντάωρη κατάθεση που είχε δώσει ο κ. Ρουμελιώτης στους κ.κ. Πεπόνη και Μουζακίτη. Υπενθυμίζεται ότι αντικείμενο της έρευνας είναι η αναζήτηση τυχόν ποινικών ευθυνών υπηρεσιακών παραγόντων για ενδεχόμενη διάπραξη του αδικήματος της απιστίας σε βάρος του δημοσίου.

Μετά την κατάθεσή των πολιτικών προσώπων θα κριθεί η περαιτέρω πορεία της έρευνας από τους δυο εισαγγελείς, αφού πρώτα αξιολογηθούν όλα τα στοιχεία της δικογραφίας. Θα αποφασιστεί δηλαδή, εάν η δικογραφία διαβιβαστεί στη Βουλή με βάση το νόμο περί ευθύνης υπουργών.

dailynews24