Νομίζω ότι είναι ηλίου φαεινότερο το γεγονός πως το πολιτικό σύστημα
στην Ελλάδα έχει αποτύχει παταγωδώς. Φταίει η Δημοκρατία; Δεν θα
μπορούσε, γιατί απλά, στην Ελλάδα δεν έχουμε Δημοκρατία. Αυτό το οποίο
έχουμε είναι ένα πολύ νεαρό (γεννήθηκε μόλις το 1974) πολιτικό σύστημα
το οποίο ονομάζουμε Δημοκρατία αλλά δεν είναι. Γιατί; Γιατί απλά
Δημοκρατία σημαίνει λαϊκή κυριαρχία. Θυμηθείτε αυτές τις δύο λέξεις : λαϊκή κυριαρχία.
Ίσως κάποιος αναρωτηθεί, τι σημαίνει πραγματικά λαϊκή κυριαρχία; Και αυτό είναι απλό. Ο λαός είναι ο μόνος ο οποίος δικαιούται και νομιμοποιείται να αποφασίζει για ότι αυτός νομίζει σημαντικό. Δηλαδή, δεν χρειαζόμαστε ούτε οδοφράγματα, ούτε βία, ούτε επαναστάσεις.
Στην πραγματικότητα δεν χρειαζόμαστε ούτε καν να αλλάξουμε τα κόμματα και τους πολιτικούς. Τους αφήνουμε και νομοθετούν. Τους νόμους που μας ικανοποιούν, αυτούς με τους οποίους έστω μπορούμε να ζήσουμε μαζί, τους αποδεχόμαστε (φυσικάόλοι οι νόμοι ‘κατατίθενται’ στο διαδίκτυο και τυπωμένοι σε χαρτί σε δημόσιους χώρους για να ενημερωνόμαστε πριν την ψήφιση τους στην βουλή).
Δηλαδή, δεν κάνουμε τίποτα ενάντια στον νόμο και στις επόμενες εκλογές θυμόμαστε και υποστηρίζουμε τον ‘καλό νομοθέτη’. Αν όμως ο νόμος δεν μας αρέσει, αν πιστεύουμε ότι είναι δόλιος, παράλογος ή απλά λανθασμένος τον ακυρώνουμε. Πως; Με ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Εδώ θα ήθελα να τονίσω ξανά ότι η λέξη ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ είναι απαγορευμένη και δεν αναφέρεται από ΚΑΝΕΝΑ πολιτικό χώρο και κόμμα. Ο λόγος είναι προφανέστατος.
Το δημοψήφισμα ενισχύει τους πολίτες και αποδυναμώνει τραγικά τα πολιτικά κόμματα. Για αυτό ΚΑΝΕΙΣ (επιμένω στο ΚΑΝΕΙΣ) δεν το επιθυμεί.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ;
Ζητάμε να προστεθούν στο Σύνταγμα τρία άρθρα.
1ον : Οι πολίτες μπορούν να ακυρώσουν τον οποιοδήποτε νόμο (χωρίς καμιά απολύτως εξαίρεση) προκαλώντας ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Αν ένας άνθρωπος, μια ομάδα ή οποιαδήποτε άλλη συλλογικότητα καταφέρει να συλλέξει 100.000 (το ένα εκατοστό των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων) ενάντια στον νόμο, προκηρύσσεται δημοψήφισμα στο οποίο οι πολίτες κρίνουν αν ο νόμος θα εφαρμοστεί ή θα ακυρωθεί.
2ον : Οποιαδήποτε αλλαγή στο Σύνταγμα, από όπου και να προέρχεται, πρέπει υποχρεωτικά να κατοχυρωθεί από τους πολίτες μέσω δημοψηφίσματος. Γιατί το Σύνταγμα ως ο βασικός νόμος της Ελλάδας οφείλει να αντικατοπτρίζει όσο το δυνατό πιστότερα τις ιδέες και τις επιθυμίες των Ελλήνων.
3ον : Αν μια ομάδα 200.000 πολιτών ζητήσει την πρόσθεση ενός άρθρου (το οποίο αυτή έχει συγγράψει) στο Σύνταγμα, γίνεται δημοψήφισμα και αν οι πολίτες συμφωνούν, η πρόταση των συμπολιτών τους γίνεται άρθρο του Συντάγματος. Εννοείται ότι το παραπάνω δημοψήφισμα λαϊκής πρωτοβουλίας δεν μπορεί να θέτει ζητήματα που άπτονται ατομικών ελευθεριών και ανθρώπινων δικαιωμάτων.
ΑΛΛΑ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΜΕ;
Όλα τα παραπάνω είναι οι σημαντικότεροι θεσμοί μιας πραγματικής Δημοκρατίας. Δηλαδή μια Δημοκρατίας άμεσης καισυμμετοχικής.
Τι όμως απαιτεί η Δημοκρατία από τους πολίτες εκτός της συμμετοχής τους; Σίγουρα δεν την αφορούν οι πολιτικές του θέσεις. Για την Δημοκρατία είναι αδιάφορο αν κάποιος θεωρεί τον εαυτό του ‘δεξιό’, κεντρώο’ ή ‘αριστερό’. Είναι αδιάφορο αν κάποιος είναι συντηρητικός, προοδευτικός ή ριζοσπάστης.
Αντίθετα η ποικιλία των απόψεων και των θέσεων ενδυναμώνουν την Δημοκρατία. Και αυτό ‘απαιτεί’ η Δημοκρατία : τον διάλογο. Τον σεβασμό στην διαφορετικότητα, στην άποψη του άλλου και φυσικά στην δυνατότητα του να την εκφράζει. Είμαι Δημοκράτης σημαίνει δίνω λόγο στον Άλλον. Τον ακούω και χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απαραίτητα συμφωνώ, σέβομαι τις απόψεις του. Θα πρέπει να βάλουμε στο πολιτικό μας λεξιλόγιο τις λέξεις συναίνεση και συμβιβασμός. Μόνο τότε θα αλλάξει ο πολιτικός μας πολιτισμός. Και μην ξεχνάτε ότι η λέξη πολιτισμός προέρχεται από την λέξη πολίτης. Είμαστε πολιτισμένοι μόνο όταν είμαστε πολίτες και είμαστε πραγματικά πολίτες μόνο όταν είμαστε πραγματικά Δημοκράτες.
ΜΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
Υπάρχει μια όμορφη πόλη με 400.000 ευτυχισμένους – όσο μπορεί να είναι ένας άνθρωπος – πολίτες. Στις 18 Μαΐου του 2003 οι κάτοικοι της ψήφισαν για εννέα εθνικά θέματα, ένα ζήτημα το οποίο αφορούσε την περιφέρεια τους και άλλα δύο ζητήματα της ίδιας της πόλης. Αυτό ακριβώς σημαίνει λαϊκή κυριαρχία. Στην δική μας αντιπροσωπευτική δημοκρατία αντίστοιχα ζητήματα θα περνούσαν όλα ‘κάτω από το τραπέζι’.
Δεν θα είχαμε καν ενημερωθεί και αν θέλαμε να αντιδράσουμε σε κάποια από αυτά απλά δεν θα μπορούσαμε. Οι κάτοικοι της Ζυρίχης ξέρουν πολύ καλά ότι όπως η αρχαία Ελλάδα ήταν η μητέρα της – μίας και μόνης – Άμεσης Δημοκρατίας έτσι και η Ελβετία είναι η μητέρα της σύγχρονης Άμεσης Δημοκρατίας, και είναι πολύ περήφανοι για αυτό. Το ίδιο περήφανοι και χαρούμενοι είναι πολύ άνθρωποι σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο που ανακαλύπτουν την πραγματική Δημοκρατία και προχωρούν αργά αλλά σταθερά στην εκδημοκράτιση της ‘Δημοκρατίας’ τους.
ΩΡΑΙΑ ΜΑΣ ΕΠΕΙΣΕΣ, ΠΕΣ ΜΑΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ
Εν μέσω κρίσης οι Μεσσίες περισσεύουν. Είναι πολλοί αυτοί που προθυμοποιήθηκαν να μας σώσουν. Κάποιοι από αυτούς προχώρησαν και στην δημιουργία των απαραίτητων ιδιωτικών επιχειρήσεων (δηλαδή πολιτικών κομμάτων) προκειμένου να μας σώσουν. Φυσικά με το αζημίωτο.
Αυτό πρέπει να καταλάβουμε.Οι πολιτικοί δεν θα μας σώσουν ποτέ, οι πολιτικοί θα σώζουν πάντα τους εαυτούς τους και μόνο αυτούς. Η συντριπτική πλειοψηφία τους στην Ελλάδα είναι άθλιοι, ανίκανοι, ανεπάγγελτοι και αήθεις.
Ο μόνος που μπορεί να μας σώσει είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Συμμετέχοντας στην πολιτική, δηλαδή συμμετέχοντας στην ίδια μας την
ζωή. Πως; Κλείνοντας την τηλεόραση, διαβάζοντας ένα
βιβλίο, δραπετεύοντας από το σπίτι μας και μιλώντας με τους συμπολίτες
μας. Και αν τους βρείτε απογοητευμένους ή ακόμα και σε απόγνωση με όλα
αυτά τα οποία ζούμε πείτε τους ότι υπάρχει λύση. Λέγεται Δημοκρατία και
είναι δίπλα μας. Και όταν στην συνέχεια σας ρωτήσουν τι πρέπει να κάνουμε να τους πείτε μόνο μια λέξη : ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Ζητείστε τους να ενημερωθούν, να το εξετάσουν ως θεσμό και αν τελικά συμφωνούν να το μεταφέρουν σε όσους περισσότερους συμπολίτες μας μπορούνε.
Και αν σας πούνε ότι οι Έλληνες δεν ξέρουν, ότι δεν είναι πολιτικά επαρκείς να τους απαντήσετε ότι ακόμα και αν δεν ξέρουν, ακόμα και αν όντως δεν είναι πολιτικά επαρκείς, μόνο αυτοί δικαιούνται να αποφασίζουν για την ζωή και το μέλλον τους. Αν και εγώ είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι πολίτες ΠΑΝΤΑ και ΠΑΝΤΟΥ ξέρουν καλύτερα από τους πολιτικούς.
Γιατί απλά οι πολίτες ποτέ δεν είναι ταυτόχρονα τόσο άθλιοι, ανίκανοι, ανεπάγγελτοι και αήθεις.
Όσοι ξέρετε Αγγλικά διαβάστε αυτό : http://www.democracy-international.org/book-direct-democracy.html.
Είναι ένα ΣΠΟΥΔΑΙΟ βιβλίο το οποίο πρέπει να διαβάσει ο κάθε Έλληνας. Εσείς που δεν μπορείτε να το διαβάσετε στα Αγγλικά θα περιμένετε λίγο. Ελπίζω σύντομα (με την βοήθεια κάποιων καλών φίλων) να είμαστε σε θέση να σας το ‘προσφέρουμε’ στα Ελληνικά. Οποιοσδήποτε θέλει και μπορεί να βοηθήσει είναι ευπρόσδεκτος.
Aπο tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου