Ακυβέρνητες Πολιτείες

Ενα απο τα μεγαλύτερα ναυάγια της Ιστορίας

 
Τι παραπάνω έχουν από τις κυβερνώμενες;

Όχι τίποτα σπουδαίο, παρά μόνον έναν καραγκιόζη που τον χειροκροτούν οι υπήκοοί του ακόμα κι όταν χασμουριέται, που ανατριχιάζουν όταν σηκώνει το χέρι του πάνω απ' τον ώμο του, ακόμη κι αν σοπεύει να ξύσει την πλάτη του, που ζητωκραυγάζουν μόλις με στόμφο ανοίξει διάπλατα το στόμα του, ακόμη κι αν σκοπεύει να φταρνιστεί.

Μια ακυβέρνητη πολιτεία δεν είναι τίποτα χειρότερο από μια κυβερνώμενη πολιτεία.
Ό,τι έχει αποφασισθεί, εξακολουθεί να εφαρμόζεται.
Μόνο που δεν εφαρμόζονται νέες ιδέες, νέοι νόμοι.
Κι αν κρίνουμε απ' τους νόμους που ψηφίζονται κι απ' τις ιδέες που προτείνονται, καλύτερα να παραμείνουμε ακυβέρνητοι...

Μια ακυβέρνητη πολιτεία έχει λιγότερα έξοδα από μια κυβερνώμενη.
Δεν ξοδεύει αφειδώς εκατομμύρια για νέους στημένους πλειοδοτικούς διαγωνισμούς, για νέες φωτογραφικές προκηρύξεις.
Δεν σπαταλά το κρατικό χρήμα για να πληρώνονται καμιά πενηνταριά παιδιά του κομματικού σωλήνα και να το παίζουν υπουργοί, αντικαθιστώντας τα ζιβάγκο με γραβάτες και τα συμπαθή ξώβυζα με σοβαροφανή ταγέρ.

Μια ακυβέρνητη πολιτεία δεν έχει κανέναν στο πηδάλιο και αφήνεται στις διαθέσεις του κύματος.
Και η Φύση συνήθως ξέρει καλύτερα.
Ο Οδυσσέας εξάλλου με μια σχεδία, έρμαιο των κυμάτων, ταξίδευε ανά τη Μεσόγειο και κάποια στιγμή έφτασε στην Ιθάκη, ενώ ο Τιτανικός που είχε και σπουδαγμένο Κυβερνήτη σωριάστηκε μόλις αντίκρυσε το πρώτο παγόβουνο...

Τι τους θέλουμε τους Κυβερνήτες;
Ο Στρατής Τσίρκας έγαψε κάποτε την τριλογία "Ακυβέρνητες Πολιτείες".
Είναι ίσως το πιο ακαταλαβίστικο λογοτεχνικό έργο που έπεσε ποτέ στα χέρια μου.
Μα έτσι φαίνεται πως είναι οι Ακυβέρνητες Πολιτείες εν γένει: Ακαταλαβίστικες.
Γι' αυτό και ενδιαφέρουσες!

Κι εξάλλου, άμα είναι να 'χεις Πρωθυπουργό μαλάκα ή πουλημένο, καλύτερα να μην έχεις κανέναν.

Απο τοιχο-τοιχο