ΠΑΡΚΟ: Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ

   

 του Δημήτρη Λυμπουρίδη

Ως ένας εκ των κυριοτέρων συντελεστών της προσφυγής των 23 Αγρινιωτών στο Συμβούλιο της Επικρατείας, κατά της σχεδιαζόμενης «ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ» του Πάρκου Αγρινίου, νοιώθω πως πρέπει να απαντήσω σε μερικά από αυτά τα πρόσφατα δημοσιεύματα του τοπικού τύπου, για να μην κουράσω. Επί της ουσίας της προσφυγής θα επανέλθω εν καιρώ.

1. Την ανάγκη πραγματικής ανάπλασης του Πάρκου Αγρινίου την έχουν επισημάνει μαζί μας χιλιάδες άλλοι συμπολίτες μας από 25ετίας. Αποτελούσε πάγιο αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των Αγρινιωτών προς τους Δημάρχους που διοίκησαν τον Δήμο την περίοδο αυτή. Ο ίδιος ο νυν Δήμαρχος παραδέχτηκε την (εγκληματική και εσκεμμένη) εγκατάλειψη του Πάρκου, συμπεριλαμβάνοντας και την δική του εξαετία.

2. Αναμφισβήτητα η ανάπλαση του Πάρκου είναι ένα...

πολύ μεγάλο και σημαντικό έργο από κάθε άποψη. Είναι έργο κόστους 4,7 εκατομμ. Ευρώ, σημαντικό από ιστορικής άποψης (Πάρκο εκατονταετίας), περιβαλλοντικής (όαση πρασίνου και δροσιάς), κοινωνικής ανάγκης (σημείο αναψυχής και ρεμβασμού) όπως ρητά εκφράζανε την επιθυμία τους να είναι το Πάρκο, οι δωρητές, αείμνηστοι Αφοι Παπαστράτου στο συμβόλαιο δωρεάς τους, κλπ. κλπ. Αυτό λοιπόν το μεγάλο και σημαντικό έργο άξιζε και θα έπρεπε να γίνει, μέσα από έναν Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό διαγωνισμό.

3. Υπενθυμίζω ότι η προ 15ετίας και πλέον, ανάπλαση της πλατείας Παναγοπούλου γνωστής ως «ΣΙΝΤΡΙΒΑΝΙ» έγινε κατόπιν τοπικού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού. Έτσι το Δημοτικό Συμβούλιο είχε να επιλέξει μεταξύ πολλών προτάσεων. Τηρουμένων των αναλογιών η ανάπλαση του Πάρκου Αγρινίου δικαιούταν λοιπόν τον Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό διαγωνισμό.

Για την ιστορία αναφέρω ότι ο τότε Δήμαρχος είχε επιλέξει άλλο σχέδιο και είχε κατακεραυνώσει τους πολίτες, όπου και πάλι πρωτοστατούσα, για την αντίδρασή τους στα σχέδιά του. Το αποτέλεσμα ήταν να επιβληθεί η άποψη των ενεργών πολιτών αλλά το σπουδαίο στην προκειμένη περίπτωση ήταν ότι στις αμέσως επόμενες εκλογές, ο ίδιος Δήμαρχος που κατακεραύνωνε τους πολίτες, έγραφε στο προεκλογικό του φυλλάδιο μεταξύ των λόγων για τους οποίους θα έπρεπε να ψηφιστεί. «Διότι είμαστε εμείς που διατηρήσαμε το ιστορικό σημείο αναφοράς της πόλης μας, το σιντριβάνι κλπ. κλπ.

4. Επομένως ο νυν Δήμαρχος, έσφαλε σημαντικά, παραβλέποντας εντελώς τις σωστές και διαφανείς διαδικασίες ενός διαγωνισμού, επιλέγοντας την απαράδεκτη διαδικασία να διατάξει τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου, να του ετοιμάσουν ένα σχέδιο ανάπλασης του Πάρκου όπως ακριβώς το ήθελε αυτός και όχι όλοι οι πολίτες της πόλης. Οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου όσο και αν διαθέτουν ικανά στελέχη, δεν διαθέτουν ειδικούς σε θέματα σαν αυτό που τους ανατέθηκε. Η περίπτωση μοιάζει σα να θέλουμε να αναθέσουμε σε ένα παθολόγο να κάνει σε άρρωστο εγχείρηση χολοκυστεκτομής. Γιατρός ο ένας, γιατρός και ο άλλος.

Το γεγονός ότι τις διαδικασίες για την ανάπλαση του Πάρκου τις είχε αρχίσει ο ίδιος ο κ. Μοσχολιός εδώ και τρία τουλάχιστον χρόνια, εξουδετερώνουν το ανυπόστατο επιχείρημά του ότι δεν υπήρχε χρόνος για Πανελλήνιο διαγωνισμό.

5. Πράγματι εδώ και μήνες είχαμε δηλώσει σαφέστατα ότι, εάν ο κ. Μοσχολιός προχωρήσει στα απαράδεκτα σχέδιά του, δεν είχαμε άλλη λύση από το να προσφύγουμε στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας το Σ.τ.Ε. πράγμα και το οποίο κάναμε. Αυτό οφείλεται στο ότι ο κ. Δήμαρχος περιφρονητικά αγνόησε όχι μόνο τους διάφορους ενεργούς πολίτες αλλά και σύσσωμη την αντιπολίτευση στο Δημοτικό Συμβούλιο με θέμα το Πάρκο. Πρέπει να αντιληφθούν κάποιοι ότι σε τέτοια σπουδαία θέματα επιβάλλεται η σύμπνοια και η συναίνεση, αν όχι όλων, τουλάχιστον των περισσοτέρων και ότι δεν επιβάλλονται σχέδια με μόνη την δικτατορία των εκπροσωπούντων την πλειοψηφία. Το Πάρκο ανήκει σε όλους και όχι μόνο στην εκάστοτε περιστασιακή πλειοψηφία.

6. Να επισημάνουμε ότι όλους αυτούς τους μήνες τα τοπικά ΜΜΕ πρόβαλλαν αποκλειστικά και μόνο τις απόψεις της Δημοτικής αρχής και ουδέποτε των ενεργών πολιτών. Όποτε το έκαναν, σε ελάχιστες περιπτώσεις, ήταν για να τις περιγελάσουν και να τους παρουσιάσουν σαν γραφικούς. Το γιατί είναι ένα ερώτημα και την απάντηση την γνωρίζουν πολύ καλά και αυτοί και εμείς. Όμως δημοσιογραφία είναι η αναζήτηση της αλήθειας και η αντικειμενική ενημέρωση των πολιτών και εδώ μόνον αυτά δεν αναζητήθηκαν. Τέλος θα πρέπει να απαντήσουμε εν συντομία και στα εξής ερωτήματά τους.

7. Υπέγραψαν την προσφυγή στο ΣτΕ. μόνο 23 πολίτες, διότι πρέπει αυτοί που προσφεύγουν, πρέπει να προσκομίσουν διάφορα έγγραφα και να υπογράψουν διάφορες συμβολαιογραφικές πράξεις. Αντιλαμβάνεται ο καθένας πόσο δύσκολο θα ήταν να βρεθούν ταυτόχρονα 100 ή 200 πολίτες για να υπογράψουν τέτοια έγγραφα.

8. Όσο για το που βρίσκονται τα χρήματα για τις ενέργειες μας αυτές τα βρίσκουμε με τον ίδιο τρόπο που τα βρήκαμε και για τον αγώνα κατά της εκτροπής του Αχελώου. Οι «ιδέες» για να υλοποιηθούν, απαιτούν θυσίες από κάποιους «γραφικούς», τις οποίες δεν φανταζόταν ο κ. Δήμαρχος ότι ήμασταν αποφασισμένοι να τις υποστούμε.

9. Είναι σε όλους γνωστό ότι ο κ. Ρακιτζής, επικεφαλής της ανεξάρτητης αρχής ελέγχου δημόσιας διοίκησης, κάθε χρόνο αναφέρει ως κέντρα διαφθοράς, 4-5 οργανισμούς. Ανάμεσα σ’ αυτούς μονίμως αναφέρει 1) τις πολεοδομίες, και 2) τους ΟΤΑ (Οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης). Μη ψάχνουν λοιπόν μερικοί σημάδια διαφθοράς σε ιδεαλιστές ενεργούς πολίτες. Τα άντρα διαφθοράς έχουν το όνομά τους από τον κ. Ρακιτζή.

Δημήτριος Λυμπουρίδης

πηγη:  η αιτωλοακαρνανία στην πρέσα