«Όταν ο Ολάντ ενθαρρύνει την ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα» είναι ο τίτλος του γαλλικού περιοδικού Basta , που δημοσιεύει πρώτο την ανοιχτή επιστολή του ελληνικού κινήματος νερού προς τον γαλλικό λαό.
Ακολουθεί η επιστολή σε ελληνικά και γαλλικά.
Les tyrans ont toujours quelque ombre de vertu Ils soutiennent les lois avant de les abattre
Voltaire
(Οι τύραννοι βρίσκονται πάντα στο λυκόφως της αρετής. Υποστηρίζουν τους νόμους πριν τους καταστρέψουν.)
Γάλλοι , αδέλφια μας!
Στις 19.02.2013 ο Πρόεδρος σας, ο Φρανσουά Ολάντ, επισκέφθηκε την πρωτεύουσα της Χώρας μας, την Αθήνα..«Το μήνυμα μας προς την Ελλάδα, είναι μήνυμα φιλίας, στήριξης, εμπιστοσύνης και ανάπτυξης», ανέφερε ο Πρόεδρος σας και ζήτησε από γαλλικές εταιρείες να επενδύσουν……να επενδύσουν σε γη και ύδωρ.
Ο Hollande και ο Σαμαράς μιλούν για «επενδύσεις» στον τομέα της διαχείρισης των υδάτινων πόρων της Ελλάδος, φυσικούς πόρους που προστατεύει το ελληνικό Σύνταγμα. και που δεν ανήκουν σε κανέναν μας, ούτε και στον πρωθυπουργό, για να τους εμπορεύεται.
Γνωρίζουμε πολύ καλά τον αγώνα που κάνετε για την προστασία των κοινωνικών και συλλογικών αγαθών και την ευαισθησία που έχετε στο θέμα της διαχείρισης του νερού. Μετά από δεκαετίες ιδιωτικής διαχείρισης και παρόλο που οι δύο μεγαλύτερες πολυεθνικές νερού, η Suez και η Veolia, είναι γαλλικών συμφερόντων, το Παρίσι, Brest, Varage, Durance-Luberon, Castres, Cherbourg η Toulouse και άλλοι διεκδίκησαν και πέτυχαν την επιστροφή του νερού σε δημόσια χέρια.
Και το έκαναν αφού βίωσαν τις συνέπειες από την εμπορευματοποίηση του νερού, την αλματώδη αύξηση των τιμών, την άνιση πρόσβαση στις υπηρεσίες ύδρευσης, την υποβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, τις μειωμένες επενδύσεις σε συντήρηση και επέκταση του δικτύου και τις μονοπωλιακές πρακτικές.
Αν και στην Ελλάδα οι πολίτες έχουν ξεχάσει τη μακρινή εποχή του 1925, απόρροια του τότε διεθνούς οικονομικού ελέγχου, όπου το νερό της Αθήνας ήταν στα χέρια της αμερικάνικης Ulen, οι νεότεροι, διαβάζοντας και μελετώντας, μοιραζόμαστε μαζί σας τις ίδιες ακριβώς ανησυχίες για την επικείμενη ιδιωτικοποίηση των ελληνικών δημόσιων υπηρεσιών ύδρευσης ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ αλλά και πολλών δημοτικών υπηρεσιών όπως φημολογείται.
Η αγωνία μας, εντείνεται ακόμη περισσότερο και μετατρέπεται σε οργή, μετά και από την απάντηση του Διευθυντηρίου του Επιτρόπου της ΕΕ, Όλι Ρεν, προς τις ομάδες της κοινωνίας των πολιτών, που επιβεβαιώνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί σκοπίμως την ιδιωτικοποίηση σε όλες τις χώρες που λαμβάνουν πακέτα διάσωσης. παρόλο που αυτό αντίκειται στην Οδηγία περί ουδετερότητας σε σχέση με την ιδιωτική ή δημόσια ιδιοκτησία και διαχείριση των υπηρεσιών νερού (άρθρο 345 TFEU και άρθρο 171 της Οδηγίας 2006/123/EC σχετικά με υπηρεσίες εσωτερικής αγοράς) αλλά και στο Πρωτόκολλο για τις Δημόσιες Υπηρεσίες της Συνθήκης. Ταυτόχρονα, αγνοείται εκουσίως από την Κομισιόν αλλά και την ελληνική κυβέρνηση, το γεγονός ότι η είναι η ίδια (η Κομισιον) που διεξάγει έρευνα για τις μεγαλύτερες πολυεθνικές νερού, (Suez, Veolia, Saur), για μονοπωλιακές πρακτικές και πρακτικές εναρμόνισης συμπεριφοράς.
Σε αυτή λοιπόν τη χώρα που βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, που μέρα με τη μέρα χάνει μέρος της εθνικής της ανεξαρτησίας και που οι φωνές και οι αντιδράσεις των πολιτών της έναντι του αποικιακού τύπου ξεπουλήματος των φυσικών της πόρων πνίγονται υπό το δόγμα της “μηδενικής ανοχής”, η ελληνική κυβέρνηση, που υφάρπαξε την ψήφο των Ελλήνων για να «επαναδιαπραγματευθεί» το μνημόνιο, θεωρεί ότι είναι επείγον να γεμίσουν τα ταμεία της με ό,τι πωλείται, και φαίνεται για πούλημα δεν έχουν μόνο την κληρονομιά της αλλά και ένα κομμάτι από την ψυχή της. Εμείς οι Έλληνες πολίτες ταπεινωμένοι γυρνάμε στην εποχή του προτεκτοράτου, αναγκασμένοι να ιδιωτικοποιήσουμε το νερό μας καθιστώντας το επισφαλές και ακριβό.
Μετά το μεγαλειώδες ιταλικό δημοψήφισμα για το νερό το 2011, την επαναδημοτικοποίηση του σε πολλές περιοχές της Γαλλίας, την νομοθέτηση από την Ολλανδία το 2004 της υποχρεωτικής διαχείρισης των υδάτων από δημόσιες υπηρεσίες και την προστασία του από το γερμανικό σύνταγμα, αναρωτιόμαστε: η Ε.Ε. μας θεωρεί ακόμα Ευρωπαίους; Κι εμείς λυπούμαστε, ακριβώς επειδή είμαστε Ευρωπαίοι, όχι μόνο για μας, αλλά μη γίνουμε άθελα μας ο Δούρειος Ίππος για τη δημιουργία αγοράς νερού σε όλη την Ευρώπη.
Ξέρουμε ότι ο γαλλικός λαός δεν θα έχει γίνει σε τίποτα πλουσιότερος από τη δράση των γαλλικών πολυεθνικών νερού, ακόμα κι αν εξαπλώνονταν και στο τελευταίο νησί μας και σας καλούμε να σταθείτε στο πλευρό μας. Δεν θέλουμε τέτοιες «επενδύσεις», που σημαίνουν ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση του κόστους, που θα κρατήσουν τη χώρα μας χρεωμένη στον αιώνα τον άπαντα..
Θέλουμε να σας φωνάξουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα είναι ζήτημα όλων των Ευρωπαίων που εδώ και χρόνια αντιστέκονται σθεναρά στη εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης. Είναι ένα βήμα πίσω στον κοινό μας αγώνα για τα συλλογικά αγαθά και την ανθρώπινη ζωή. Για όλους μας το νερό δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό αγαθό, είναι σύμβολο δικαιοσύνης και ελευθερίας, συλλογική κληρονομιά που είμαστε υποχρεωμένοι να τη διαφυλάξουμε και να τη παραδώσουμε ασφαλή και ελεύθερη στην επόμενη γενιά.
Εν κατακλείδι, η μοίρα της Ελλάδος είναι και μοίρα της Ευρώπης, μιας Ευρώπης που συμπεριφέρεται ως αντιδημοκρατική ολιγαρχία, εγκαθιστώντας μια νέου τύπου φεουδαρχία του 21ου αιώνα που λόγο έχουν μόνο τα λόμπι της αγοράς.
Γάλλοι αδέλφια μας, εμείς οι Έλληνες πολίτες σας ζητάμε να είστε δίπλα μας σε αυτό τον δύσκολο αγώνα που δίνουμε για τη δημοκρατική διαχείριση των υδάτινων πόρων μας, έναντι μιας τρόικας που αποφασίζει και διατάζει και μίας κυβέρνησης που είναι αλυσοδέσμια, καμιά φορά προς ευχαρίστησή της, στους όρους του μνημονίου.
Ήρθε η ώρα από κοινού να δώσουμε μία νέα πνοή στο τρίπτυχο ελευθερία – ισότητα – αδελφοσύνη.
Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται.
αυτό που εναντιώνεται στο δυνάστη λέγεται λαός
Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ.
« Les tyrans ont toujours quelque ombre de vertu. Ils soutiennent les lois avant de les abattre. » Voltaire, Catilina, acte I, scène 5.
Français, nos frères !
Le 19 février 2013, votre président, François Hollande, s’est rendu dans notre capitale Athènes. « Notre message envers la Grèce est un message d’amitié profonde, de soutien, de confiance et de croissance » : voilà ce qu’a dit votre président. Avant d’appeler les entreprises françaises à investir… dans la terre et l’eau.
François Hollande et Antonis Samaras (Premier ministre grec) parlent « d’investissements » dans le domaine de la gestion des ressources en eau de la Grèce, ressources naturelles protégées par la Constitution grecque, qui n’appartiennent à personne d’entre nous, ni même au Premier ministre qui veut en faire commerce.
Nous connaissons très bien votre combat pour la protection des biens publics et sociaux et votre sensibilisation au sujet de la gestion de l’eau. Après des dizaines d’années de gestion privée de l’eau, et bien que Suez et Veolia, les deux grandes multinationales de l’eau, aient des intérêts français, les villes de Paris, Brest, Varages, Durance-Lubéron, Castres, Cherbourg, Toulouse et d’autres, se sont battues et ont obtenu que la gestion de l’eau redevienne publique. Ces villes ont agi ainsi après avoir vécu les conséquences de la commercialisation de l’eau, la montée vertigineuse des prix, l’accès inégal aux services hydrauliques, la baisse des investissements dans l’entretien du réseau, et les pratiques monopolistiques.
Même si en Grèce les citoyens ont oublié les temps lointains de 1925, quand l’eau d’Athènes était aux mains de l’entreprise américaine Ulen, nous les plus jeunes avons étudié et réfléchi à cette question, et nous partageons des inquiétudes similaires aux vôtres concernant la privatisation à venir des Compagnies des eaux ΕΥΑΘ et ΕΥΔΑΠ (compagnies de gestion de l’eau à Athènes et Thessalonique), et de nombreux autres services municipaux selon les bruits qui courent.
Notre inquiétude grandit et se transforme en colère quand nous lisons la réponse du commissaire européen Olli Rhen aux organisations de la société civile, qui confirme que la Commission européenne promeut à dessein la privatisation dans tous les pays qui bénéficient de plans de sauvetage. Bien que cela soit totalement contraire à la Directive de neutralité concernant la propriété ou la gestion privée ou publique des services de l’eau [1], mais aussi contraire au Protocole concernant les Services publics du Traité. Dans le même temps, la Commission et le gouvernement grec font semblant d’ignorer que la Commission elle-même effectue une recherche sur les pratiques monopolistiques de Suez, Veolia et Saur.
Dans notre pays qui se trouve au bord de la faillite et qui jour après jour perd une partie de sa souveraineté et de son indépendance, où les voix et protestations des citoyens contre le bradage colonialiste de ses ressources naturelles sont noyées sous le dogme de la « tolérance zéro », le gouvernement grec – qui a escamoté le vote des Grecs pour « renégocier » le mémorandum – considère qu’il est urgent de remplir ses caisses avec tout ce qui peut se vendre. Il semble qu’il vende non seulement son héritage, mais aussi une partie de son âme. Nous, les citoyens grecs, nous retournons, humiliés, aux temps du protectorat, obligés de privatiser notre eau – ce qui la rend chère et peu sûre.
Après l’impressionnant référendum italien pour l’eau, en 2011, le retour à la gestion publique dans de nombreuses villes françaises, la réglementation aux Pays-Bas en 2004 qui impose une gestion publique des services de l’eau, et la protection de l’eau par la constitution allemande, nous ne pouvons que nous demander : l’Union européenne nous considère-t-elle encore comme des Européens ? Et nous sommes tristes, justement parce que nous sommes Européens, non seulement pour nous, mais parce que nous allons devenir contre notre volonté le cheval de Troie de la marchandisation de l’eau partout en Europe.
Nous savons que le peuple français ne s’enrichira pas de l’activité des multinationales françaises de l’eau, même si elle devait s’étendre jusqu’à la dernière de nos îles. C’est pourquoi nous vous invitons à vous tenir à nos côtés. Nous ne voulons pas de ces « investissements », qui signifient privatisation des gains et socialisation des coûts. Ce qui conduira notre pays à s’endetter jusqu’à la nuit des temps.
Nous voulons vous crier du fond de notre âme que la privatisation de l’eau, en Grèce, est une question qui concerne tous les Européens, qui depuis des années résistent vigoureusement à toute marchandisation des services de l’eau. C’est un pas en arrière dans notre combat pour les biens publics et pour la vie humaine. Pour nous tous, l’eau est plus qu’un bien commun, c’est le symbole de la justice et de la liberté, un héritage collectif que nous avons le devoir de protéger, pour le transmettre libre et sûr à la génération future.
En conclusion, le destin de la Grèce est aussi le destin de l’Europe. Une Europe qui se comporte en oligarchie anti-démocratique, installant une féodalité du XXIe siècle d’un nouveau genre, où la prise de décision est réservée aux lobbies.
Français, nos frères, nous les citoyens grecs, nous vous demandons d’être à nos côtés dans le combat que nous menons pour une gestion démocratique de nos ressources en eau, face à une troïka (FMI, Banque mondiale, Commission européenne, ndlr), qui décide et ordonne, et un gouvernement grec, qui n’est qu’aliéné, parfois de bon gré, aux directives du mémorandum. L’heure est venue que nous donnions ensemble un nouveau souffle à la devise liberté-égalité-fraternité.
Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται. «
On appelle démos (le peuple), ceux qui s’opposent au tyran. »
Thucydide (460-394 av. J.-C.).
savegreekwater
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου