Αγαπημένο μου ημερολόγιο

 Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Από τότε που έγινα αξιωματική αντιπολίτευση, είχα την ευκαιρία να υλοποιήσω όλες μου τις παιδικές και εφηβικές φαντασιώσεις.

Τον Σεπτέμβρη, ντύθηκα Αντρέας Παπανδρέου και γιόρτασα την ημέρα της ιδρυτικής διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ. Και το καλύτερο; Έφερα το ΠΑΣΟΚ σπίτι μου! Μετά, και για να κρατήσω τις ισορροπίες με το ζιβάγκο μου, διακήρυξα ότι αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη σήμερα είναι ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ. Ήταν πολύ ωραία!

Τον Οκτώβρη, ντύθηκα ΚΚΕ, αλλά χωρίς σφυροδρέπανα, και διαδήλωσα με την φαντασία μου στην Ακρόπολη. Έστειλα και καρτ ποστάλ στους φίλους μου στην Ιρλανδία και την Ισπανία να με καμαρώσουν.
 

Τον Νοέμβρη, κάποιοι φίλοι μου δοκίμασαν να κατεβούν στο δρόμο. Είδαμε ότι δεν είμαστε και πολλοί. Πιο ωραία περάσαμε όταν κάναμε τους επαναστάτες έξω απ' τη Βουλή όταν ήταν οι άλλοι στο δρόμο με τα ΜΑΤ και τα χημικά. Τραγουδήσαμε και το "Πότε θα κάνει ξαστεριά!" Στην πρεσβεία του Ισραήλ πάντως δεν πήγαμε, είχε έρθει ο Πέρες στα γραφεία μας και δε χρειάστηκε.
 

Τον Δεκέμβρη, σύσφιξα τις σχέσεις μου με τον αναρχικό χώρο στα πλαίσια των κοινών μας ιδεών και οραμάτων. Είναι ένας μήνας που εμπνέει την αντιεξουσιαστική μου πλευρά. Κατόπιν πανηγύρησα την προοπτική του Μνημονίου στην Κύπρο (από αλληλεγγύη για το ΑΚΕΛ, την κυπριακή και διεθνιστικά αλληλέγγυά μου πλευρά). Μετά, κι επειδή ο μήνας ήταν μακρύς και δεν περνούσε η ώρα μου, έστειλα ένα φίλο μου να διαμαρτυρηθεί για τους αλλοδαπούς που πουλάνε ναρκωτικά στα ελληνόπουλα, για να εκφράσω και την εθνοπατριωτική μου πλευρά. Μ' αυτά και μ' αυτά, έκλεισε η πιο συναρπαστική χρονιά της ζωής μου, μέχρι την επόμενη βέβαια!
 
Ο Ιανουάριος ήταν πολύ συναρπαστικός! Πήγα στην Λατινική Αμερική και συναντήθηκα με πολλούς σοσιαλιστές κι έναν παππά, Ταράσιο, Γεννάδιο, δε θυμάμαι. Κατά τα μέσα του μήνα, αποκήρυξα το Δεκέμβρη, τους αναρχικούς και τη βία από όπου κι αν προέρχεται σε έναν πολύ καλό κύριο που μού πήρε συνέντευξη. Ελπίζω να μη μου θυμώσει ο Νώντας! Μετά, πήγα στη Γερμανία και συναντήθηκα με τον κύριο Σόιμπλε, που αυτός με κάλεσε, επειδή μετράει η γνώμη μου! Τόσες καινούργιες εμπειρίες, αγαπημένο μου ημερολόγιο, με έφεραν σε μια κατάσταση τρέλας και ξεγνοιασιάς! 

Έτσι, είπα να κάνουμε κι ένα συνεδριάκι με την εκκλησία και τον χουντικό Μητροπολίτη Άνθιμο, και να μιλάμε για τη βασιλεία του Θεού και τη λαϊκή εξουσία! Αλλά εγώ δεν πήγα στο συνέδριο με τους παπάδες, έκανα κάτι ακόμα πιο wild! Πήγα σ' όλα τα think tanks της αμερικανικής πλουτοκρατίας και του ιμπεριαλισμού και τα πίεσα προς τα αριστερά! Σ' αυτά τα πλαίσια, μια καλή μου φίλη είχε την καταπληκτική ιδέα να ντύσουμε τον Ομπάμα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, αφού είναι και οι δύο μαύροι! Σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα wow πράγματα, πατεντάραμε και τη θεωρία ότι η οικονομική κρίση οφείλεται τελικά σε λογιστικό λάθος! Η κυβέρνηση, που είναι πολύ κακιά, έκανε κάτι επιστρατεύσεις, επιτάξεις, τέτοια, έστειλα τον Παναγιώτη για να μη φανεί ότι δεν ασχολούμαστε.
 
Ευτυχώς που ο Φλεβάρης είναι κουτσός, αγαπημένο μου ημερολόγιο, γιατί δεν ξέρω πόσες wow εμπειρίες θα άντεχα μετά από έναν τόσο συναρπαστικό Ιανουάριο! Ο μήνας μου ξεκίνησε χαλαρά, ξεμπέρδεψα νωρίς και με κάτι ενοχλητικά ζητήματα που ήθελε να συζητήσουμε ο Παναγιώτης, και το ριξα πάλι στην καταδίκη της βίας, των ακροτήτων και της ανομίας από όπου κι αν προέρχεται με τους φίλους μου τον Δημοσθένη και τη Ρένα. Sorry Νώντα! Μετά, έκανα κάποια ενωτικά πράγματα για τους κομμουνιστές, που κάνουν φασαρία στο δρόμο και δεν με αφήνουν να συγκεντρωθώ. Εκεί απάνω, με ξανάπιασε και το εθνοπατριωτικό και σούταρα έναν σύντροφο που έπαιζε με το facebook.

 Ο μήνας ήταν λίγο μπερδευτικός, και κάπου στη μέση μπλέχτηκα με τα συνταγματικά τόξα και πού είμαστε εμείς. Το υπόλοιπο του μήνα μου το πέρασα ήσυχα, κυρίως με φραξιονισμό στο ΚΚΕ μέσω του Παναγιώτη και διαρκείς επιθέσεις στα Μέσα Ενημέρωσης των κομμουνιστών, γιατί, αγαπημένο μου ημερολόγιο, δεν ησυχάζουν και μας κουράζουνε!  Πάλι καλά που ξαναήρθε η ώρα για το αγαπημένο μου μηνιαίο καρναβάλι και ντύθηκα Αντόνιο Γκράμσι για να δείξω και το ιταλικό μου αυτό που έχω.   
Αλλά τώρα που λέω το ιταλικό μου, caro μου diario, μάντεψε τι έγινε στα τέλη του μήνα! Ένας άλλος Αλέξης, πιο τριχωτός, πιο κατσαρός, πιο εύσωμος, αναδύθηκε στην Ιταλία! Wow! Σπεύσαμε, κι εγώ και οι φίλοι μου, να τον βαφτίσουμε κι αυτόν ελπίδα του μέλλοντος και μέγα επαναστάτη μην μας προλάβει κανας άλλος! Είναι και αμεσοδημοκράτης και αγανακτισμένος στο κάτω-κάτω! Κι εμείς, έχουμε κι εμείς το αμεσοδημοκρατικό και αγανακτισμένο κατιτίς μας, έτσι;
 
Κι έτσι μπήκε και ο Μάρτης, κατεξοχήν μήνας καρναβαλιού, κι έτσι σήμερα, caro diario, πήγα στο Ινστιτούτο Καραμανλή και ντύθηκα και Νέα Δημοκρατία! Προηγουμένως, είχα προλάβει να τα πω με τους συντρόφους στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο και να συζητήσω για τα στάδια μετάβασης στο σοσιαλισμό με το Γιάννη Αλαφούζο! Δυστυχώς όμως τώρα πρέπει να σε αφήσω, αγαπημένο μου ημερολόγιο, γιατί στο μεταξύ πέθανε ο Ούγκο Τσάβεζ και πρέπει να πάω στη Βενεζουέλα να τον κλάψω ντυμένος Τσε Γκεβάρα! 

Ποιος να το λεγε ότι ως αξιωματική αντιπολίτευση θα άλλαζα ρούχα συχνότερα κι απ' την Μπίμπι Μπο! Hasta la vista,  baby!

 leninreloaded