“Νοιώθεις βρώμικος. Τόσες ώρες ανάμεσά τους…”
Για πρώτη φορά στα χρονικά, βουλευτής της Χρυσής Αυγής κάθισε στο εδώλιο κατηγορούμενος… Για συνέργεια σε επίθεση (και με μαχαίρι) και ληστεία… Κακούργημα… Αθωώθηκε γιατί “το δικαστήριο έχει αμφιβολίες” όπως ψέλλισε ο πρόεδρος του δικαστηρίου. Ψέλλισε την ώρα που η κατάμεστη αίθουσα από μέλη της Χρυσής Αυγής ξαφνικά φάνηκε να… ήρθε ένα βήμα μπροστά. Συντεταγμένα, τρομακτικά προς το μέρος του.
Ψέλλισε ο πρόεδρος την αθώωση του κατηγορουμένου (σ.σ στον οποίο ουδέποτε αναφέρθηκε ως ‘κατηγορούμενο’ αλλά πάντοτε με το επώνυμό του και το ΄’κύριε’).
Ψέλλισε και το σκεπτικό: “Αποδυναμώθηκε η κατάθεση της αυτόπτη μάρτυρα… Δεν επιβεβαιώνεται…”.
Δεν επιβεβαιώθηκε, όμως και το “άλλοθι” του βουλευτή… Λεπτομέρειες… Λεπτομέρειες για μια τρομαγμένη έδρα, λεπτομέρειες για έναν εισαγγελέα που έδειχνε να έχει την πρόταση έτοιμη στο μυαλό του… Λεπτομέρειες…
Λεπτομέρεια ήταν για το δικαστήριο και ο τραυματισμός με μαχαίρι του φοιτητή… “Μόνο μια μικρή… τομή”… Λεπτομέρειες για την ανήθικη “ηθική” τους και η επίθεση στη μάρτυρα σε προσωπικό επίπεδο, με ασέβεια… Τουλάχιστον ασέβεια…
Τα πάντα κρίθηκαν στις… λεπτομέρειες εκεί στη Γ. 100 αίθουσα του εφετείου…Με την διαδικασία να ξεκινάει στις 9, ήδη μιάμιση ώρα πριν η αίθουσα είχε γεμίσει από μέλη της Χ.Α. Και από τις 8 και μετά δεν επιτρέπονταν σε κανέναν να μπει… Ακόμη και οι δημοσιογράφοι έδωσαν μάχη για να τους επιτραπεί η… είσοδος. Απειλές έξω από την αίθουσα, απειλές και μέσα… “Με εσας θα τα πούμε μετά…”.
Τα… είπαν μετά μέσω της δήλωσης του “αρχηγού” τους.
Εξι χρόνια πριν… “Ετοιμαζόμουν να πάρω τη μηχανή μου έξω από το πανεπιστήμιο… Κάποιος με πλησιάζει:
“Είσαι αναρχικός ρε μουνί;” Τον κοίταξα με απορία… Πριν προλάβω να καταλάβω τι συμβαίνει, στο σημεία έφτασαν άλλα τέσσερα άτομα, έβγαλαν ξύλινα γκλομπ και άρχισαν να με χτυπούν. Καταφέρνω να διαφύγω και να τρέξω προς την είσοδο. Με προλαβαίνουν. Νέα σφοδρότατη επίθεση, κλωτσιές, ρόπαλα, γροθιές. Προσπαθούσα να προφυλάξω το κεφάλι μου. Μου ζητούν ταυτότητα. Αρνούμαι. Νέα χτυπήματα κι εκεί που με σκυμμένος βλέπω αίματα… Δεν είχα καταλάβει ότι μαχαιρώθηκα….”
Δέχεσαι δολοφονική επίθεση (και) με μαχαίρι… Το καταγγελίες και χρειάζεται να περιμένεις έξι ολόκληρα χρόνια μέχρι τη δίκη…Εχεις και μάρτυρες. Αγωνία, απειλές, τρομοκρατία… Αλλά εξακολουθείς να εμπιστεύεσαι την δικαιοσύνη… Κι έρχεται η στιγμή… Και την δικαιοσύνη εκπροσωπεί μια τρομαγμένη, αν όχι εχθρική έδρα…Ο εισαγγελέας σου στέλνει το μήνυμα απ το ξεκίνημα… Βρίσκεσαι εσύ απέναντι σε μια συμπεριφορά σαν… κατηγορούμενος. “Εάν ήθελαν να σας κάνουν κακό γιατί δεν το καναν βραδυνές ώρες;” Έκπληξη.
Οι δικοί σου μάρτυρες “ανεπαρκείς”… Οι δικοί τους “αξιόπιστοι”… Τα δικά σου στοιχεία “ανεπαρκή” επίσης… Τα δικά τους απλώς ανύπαρκτα… Λεπτομέρειες…
“Συμπάσχω με το θύμα. Αυτές είναι πράξεις αλητείας και τέτοιου είδους πράξεις τις καταδικάζω απ όποιον χώρο κι αν προέρχονται” είπε με έμφαση στην απολογία του ο Κασιδιάρης. Νωρίτερα, υποστήριξε πως ήταν σε δουλειά με το αυτοκίνητό του, το οποίο πάρκαρε σε πάρκινγκ καφετέριας, ενώ έχει και την απόδειξη… Η απόδειξη, βέβαια, δεν βρέθηκε ποτέ… Λεπτομέρειες…
Είχε και μάρτυρα γιατρό με τον οποίο φέρεται να συνεργάστηκε την μέρα εκείνη… Μεγάλη η απόκλιση στο χρονικό διάστημα…
Είχε και μάρτυρα την Νάντια Αλεξίου, γνωστή αστυνομική ρεπόρτερ, η οποία μάλιστα παραδέχτηκε στο δικαστήριο πως αυτή ενημέρωσε τον Κασιδιάρη ότι οι πινακίδες του “κυκλοφορούν” στα Indymedia. Αλήθεια, γνώριζε… απ έξω τις πινακίδες του Κασιδιάρη; Αλήθεια, πράγματι “κυκλοφόρησαν” στα Indymedia; Αυτό δεν αποδείχτηκε ποτέ… Ηταν όμως μια καλή ευκαιρία να “δικαστούν” και τα indymedia. “Στοχοποιούν κόσμο, στοχοποίησαν τον Κασιδιάρη, έχουν στοχοποιήσει κι εμένα, κι εσάς κυριε συνήγορε” είπε η Νάντια Αλεξίου.
Η Νάντια Αλεξίου, η οποία είχε αντιδράσει στο “εγέρθουτο” του μεγάλου “αρχηγού”. “Στημένους” μας έχουν; Και πόσο; Πολλοί θεωρούν ότι η δική της κατάθεση έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αθώωση του Κασιδιάρη καθώς στην ουσία ενίσχυσε την υπερασπική γραμμή περί σκευωρίας της αριστεράς. Θα διαφωνήσω.
Καμία απολύτως κατάθεση δεν έπαιξε ρόλο στην ετυμηγορία. Η απόφαση ήταν μία. Αυτή. Από την αρχή. Από πάντα. Σε αντίθετη περίπτωση – λέμε τώρα – δεν μπορώ να φανταστώ τι θα συνέβαινε στην αίθουσα. Οσο για τα περί σκευωρίας της αριστεράς, αναρωτιέμαι εάν η συγκεκριμένη δίκη μπορούσε να μαγνητοσκοπηθεί και ο συνήγορος υπεράσπισης, αραχτός στην σπιταρόνα του, την έβλεπε σε βίντεο δεν θα ντρεπόταν; Ο εισαγγελέας; Ο πρόεδρος; Ντροπή. “Σκευωρία” με επιχειρήματα που…. έμπαζαν από παντού.
Γύρω στις 15:00 ανακοινώθηκε η απόφαση… Οι χρυσαυγίτες περιμένουν τον μεγάλο αρχηγό και τον αποθεώνουν. Αποχωρούν σαν στρατός, φωνάζοντας “Αίμα, Τιμή, Χρυσή Αυγή”… Στην άκρη εμείς, δίπλα σε μια διμοιρία… Ψάχνω τρόπο να φύγω δίχως να ακολουθήσω το “τάγμα” του Κασιδιάρη…
Εκανε και δήλωση. Ετριψε την απόφαση του δικαστηρίου στα μούτρα των δημοσιογράφων. Δεν έμεινα να τον ακούσω. Οχι άλλο.
Εβαλα στη θέση της Μ. τον εαυτό μου. Πόση δύναμη, πόση αξιοπρέπεια. “Ναι” βιάζομαι να… σκεφτώ, θα κανα το ίδιο. Αλλά τελικά έχει νόημα; Για ποια δικαιοσύνη; Για ποια “¨ηθική”; Με ποιο κόστος;
Στόχος τους είναι ο φόβος. Και δεν πρέπει να τον πετύχουν. Με όποιο κόστος.
ΥΓ. Σε ένα διάλειμμα της δίκης Κασιδιάρη, ο ΙΔΙΟΣ πρόεδρος δίκασε και καταδίκασε έναν μετανάστη που δήλωνε αθώος. Η διαδικασία κράτησε δέκα λεπτά. Χωρίς μάρτυρες και στοιχεία. Με μοναδικό στοιχείο μαρτυρία ιδιοκτήτη ίντερνετ καφέ, ο οποίος στη συνέχεια ανασκεύασε. Εξι χρόνια φυλακή και απέλαση. Ο μετανάστης δήλωνε αθώος.
ΥΓ2. Κατά τη διάρκεια της… μίνι δίκης του μετανάστη, μέλη της Χρυσής Αυγής φώναζαν “Εις Θάνατον”
ΥΓ3. Σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής στο δικαστήριο. Μετά το τέλος, οι βουλευτές έδιναν εντολές στους “οπαδούς” για το πως θα κινηθούν.
ΥΓ4. “Τι κάνει η μητέρα σου; Δώσ της χαιρετίσματα”. Διάλογος μέλους της Χ.Α με τον… εισαγγελέα.
Παραλληλογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου