Τώρα που ξημερώνει Κυριακή ....

Γιάννης Σταύρου   Καμβάς σε λάδι 

Κάθεται και κοιτάζει προς το μνημείο των εκτελεσθέντων του εμφυλίου, σφηνωμένο μεταξύ μιας απόμερης κλινικής και της μάντρας του νοσοκομείου Σωτηρία. Ήθελε να με φέρει ως εδώ, να δω που εκτελέστηκε ο Μπελογιάννης, «όχι στο Γουδί που λένε, εδώ στη μάντρα του Σωτηρία, Κυριακή πριν ξημερώσει» λέει, κρυφά δαγκώνει τα χείλη, στα μάτια λύπη. 

Οι μνήμες είναι παντού αν κοιτάζεις. Εδώ στο Σωτηρία, που όπως προβλέπεται από τον εφαρμοστικό του δεύτερου πακέτου «διάσωσης» συγχωνεύεται, αφού πρώτα μεθοδευμένα το δυναμικό του υπολογίστηκε μικρότερο από αυτό που είναι για να μπορεί να μπει στις συγχωνεύσεις, με το Γενικό Κρατικό. «Νομίζαμε ότι ήταν τυχαίο λάθος» λέει, «τίποτα δεν είναι τυχαίο όμως».

Στην ουσία το μοναδικό πνευμονολογικό νοσοκομείο της χώρας κλείνει, και ας γυρίζει ο Λοβέρδος την Ευρωπη λέγοντας στους εταίρους πως η φυματίωση στην Ελλάδα έχει αυξηθεί 1250% λόγο της λαθρομετανάστευσης. Ότι να ναι υπουργέ μου, αρκεί να βγει το οργανόγραμμα που σου έσπρωξε η Τρόικα.

«Τι ωραίο πλιάτσικο»

«Είναι φιλετάκι χρυσό μου» λέει η πρόσφατα συνταξιοδοτημένη από το ΕΣΥ κυτταρολόγος, πριν δεκαετίες δούλεψε μερικά χρόνια και στο Σωτηρία. «Τετρακόσια στρέμματα στο κέντρο της πόλης, να μην αξιοποιηθούν για την επαναφορά την ανάπτυξη. Εδώ κάνανε οικόπεδα το Ελληνικό, αυτό θα αφήσουν». 

Πέρασαν πάνω από δυο χρόνια για να σκιαγραφηθεί αυτό που η Τρόικα και οι πρόθυμοι ντόπιοι εκτελεστές της εννοούν ως επιστροφή στις αγορές. Η υποψία για το οργανωμένο πλιάτσικο υπήρχε και από πριν, δύσκολο όμως να φανταστεί κανείς πως δεν θα πηγαίναμε εμείς στις αγορές, αλλά θα ερχόντουσαν αυτές σε εμάς. Νύχτα και Κυριακή.

Δημοσιογράφοι που βουρκώνουν στις αίθουσες σύνταξης γιατί δεν μπορούν να γράψουν όσα μαθαίνουν. Διευθυντές που καλύπτουν πρόθυμα του κολλητούς των αγορών, ενώ ξεσκίζονται στα πρωτοσέλιδα τους προς χάρη του νόμου και της τάξης, και ανησυχούν για την έκρηξη της βιας και ανομίας έντονα. Διατάξεις και τροπολογίες κρυμμένες σε άσχετα νομοσχέδια, άσχετων βουλευτών ή άλλων υπουργείων. 

 Μια κυβέρνηση μη εκλεγμένη, απαλλαγμένη από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο σε νομοθετικό και νομοτροποποιητικό παραλήρημα. Και ας έχει πει το ΣΤΕ ότι οι κρυμμένες διατάξεις και τροπολογίες ελέγχονται για αντισυνταγματικότητα, η λειτουργιά του κοινοβουλίου είναι ανεξάρτητη. Πάλι καλά που κάποιοι θυμούνται και την διαίρεση των εξουσιών σε αυτή τη χώρα, έστω και την πιο ακατάλληλη στιγμή.

Ευρωπη η χάος, προειδοποιούν τα πουλημένα φερέφωνα που ξέρουν με λεπτομέρειες πως το πλιάτσικο οργανώνεται παρασκηνιακά. Ενώ η κοινωνία ματώνει και εξωθείται στην ψυχολογική εξαθλίωση με ανύπαρκτα διλήμματα. 

Η κυριαρχία μοιράζει τα φιλέτα μεθοδικά, ένα εσύ, ένα εγώ και η κυβέρνηση ετοιμάζει και μερικές προ-εκλογικές προσλήψεις για να πέσουν οι ψήφοι στο κουτί. Ότι και να βγάλει, μετά θα έρθουν μέτρα. Σύμφωνα με τα «συμφωνηθέντα» η αγορά παραγωγής και διανομής ενέργειας απελευθερώνεται, η καλύτερα ρυθμίζεται. Η ΔΕΣΦΑ, τα ΕΛΠΕ και η ΔΕΗ πάνε για πούλημα.

 Η αγορά των ΑΠΕ τεμαχίζεται και εκποιείται με φωτογραφικές ρυθμίσεις εκτός ελεύθερης αγοράς, και ας ξεσκίζονται τσάμπα κάτι ιδεολόγοι νεοφιλελεύθεροι, δίνεται σε Ευρωπαίους «στρατηγικούς επενδυτές».

Η ένταξη στο PSI των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου έγινε εντελώς απροειδοποίητα και χωρίς πρώτα να χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη τους εφόσον δεν ήταν «θεσμικοί επενδυτές». Πανεπιστήμια και Νοσοκομεία, όπως και πολλοί άλλοι οργανισμοί, κουρεύτηκαν από 70 της εκατό και πάνω, πολλά από αυτά θα αντέξουν από μερικούς μήνες έως ένα χρόνο.

 Όπως παραδέχεται και Πασόκα χρόνια Γενική Γραμματέας σε υπουργείο, ήταν απαραίτητο να απορροφηθούν όλα τα διαθέσιμα για να μεγαλώσει το ποσοστό κουρέματος εφόσον η χώρα πτώχευσε, θα έπρεπε να ήμασταν χαρούμενοι εφόσον ο μανδύας του εθελοντικού κουρέματος έπεισε το κόσμο ότι δεν καταρρέουμε και δεν βγήκε στο δρόμο. Μετά τις εκλογές ελλείψει κεφαλαίων θα ξεκινήσουν, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα, οι συγχωνεύσεις και οι απολύσεις από το δημόσιο.

 Οι περισσότεροι γιατροί συμφωνούν ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα καταρρεύσει μες το καλοκαίρι, ενώ η πρωτοβάθμια Υγεία έχει εδώ και χρόνια μεθοδικά ξηλωθεί και σπρωχτεί εν είδη φιλέτου στα ιδιωτικά ιατρεία και νοσοκομεία. Θα απομείνουν μόνο βασικές παροχές διαθέσιμες σε όσους μπορούν να πληρώνουν το μίνιμουμ εισιτήριο, και ας ανησυχεί ο Λοβέρδος για την έξαρση της φυματίωσης. «Θα πεθαίνουν στους δρόμους» λέει γιατρός 30 χρόνια στο ΕΣΥ όταν τον ρωτάς τι θα γίνει. Για να σωθεί η Ευρωπαϊκή προοπτική και να «επιστρέψουν» οι αγορές στη χώρα, ο κόσμος θα πεθαίνει στους δρόμους, νύχτα και Κυριακή.

Μνήμη και έγκλημα

Δεν  υπάρχει μνήμη σε αυτό τον τόπο, όλες οι φυλακές, τα κρατητήρια βασανιστηρίων, οι τόποι εκτελέσεων βρίσκονται σε κάτι απόμερα παρκάκια. Μόνο συνταξιούχοι παππούδες πάνε εκεί και αδέσποτα σκυλιά. Χωρίς μνήμη ξεχνάει ο καθένας τι είναι ο άλλος, και τα σκουλήκια μεταμφιέζονται όπως μπορούν. Χωρίς μνήμη το έγκλημα ξεχνιέται. 

Τώρα που η κυριαρχία δρομολογεί τον εκφασισμό της κοινωνίας για να συγκρατήσει τους κοινωνικούς κραδασμούς οι πρώην υπερασπιστές του νόμου και της τάξης θέλουν να καταργήσουν τις διαδηλώσεις γιατί διαταράσσουν την κοινωνική ηρεμία και εύρυθμη οικονομική λειτουργία του κέντρου της Αθήνας. Δια του αποκλεισμού κατήργησαν μέχρι και τις παρελάσεις που υπογράμμιζαν για χρόνια το εθνικό μύθο του κράτους που τώρα ρημάζει. Θα πέσουν και άλλα προσωπεία μέχρις ότου δεν απομένει αμφιβολία, πάντα ήμασταν φασίστες.

Το Αριστερό Ανέκδοτο

Πρώτα μιλάνε οι νεκροί. Πως να ξεχάσει κανείς το χυδαίας αισθητικής γράμμα του Μάκη Μαίλη ενάντια στο αδημοσίευτο ακόμη βιβλίο της Έλλης Παππά. Πρώτα μιλάνε οι νεκροί κύριε, εσείς που έχετε τόσους δεν το μάθατε ακόμα αυτό.

Στα καφέ και τα εστιατόρια πέριξ των Εξαρχείων επίδοξοι επαναστάτες συγκρούονται λυσσαλέα για να βάλουν τους δικούς τους στο ψηφοδέλτιο. Γνώριμες φάτσες από παλιά. Άλλοι αγρεύουν ψηφαλάκια σε σουαρέ και παρουσιάσεις βιβλίων παλαιοαριστερών εξαπολύοντας αντι-μνημονιακές κορόνες. Εδώ και κάνα δυο μήνες κάθε οργάνωση που σέβεται τον εαυτό της οργανώνει μια ομιλία για την «Κρίση και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης», πρέπει να έχουν γίνει τουλάχιστον πέντε.

Ο Γ.Π. παλιός «τακτικιστής», ίσως και η σημαντικότερη σκιώδης φυσιογνωμία της Ελληνικής αριστεράς από τη δικτατορία και μετά, οργανώνει μυστική συνάντηση ηγετών της στο σπίτι του Μίκη Θεοδωράκι. Κουβέλης, Τσίπρας, Χαλβατζής, (τον οποίο δε ρώτησε κανένας αλλά αναφέρθηκε το όνομα του), Γλέζος, ο Ρούντι από την ΚΟΕ, ο Θεωνάς απο την ΚΕΔΑ, ο Κωσταντακόπουλος της Σπιθας, η Σακοράφα και Κουρουμπλής και οι θεωρητικοί Μπιτσάκης και Κοτζιάς. 

Τεράστια τα μεγέθη αλλά τελικά δεν προχωράει ούτε ως ιδέα, «έξαλλου θα ερχόντουσαν λιγότεροι και από τους μισούς και δε θα τα έβρισκαν» λέει ο ίδιος γελώντας, ξέρει καλά από συσχετισμούς και παρασκήνιο, και κυρίως το διασκεδάζει αφάνταστα. Έτσι δεν αποφύγαμε και το δίλημμα πάνω από την κάλπη, «Δημοκρατική Αλλαξοκωλιά» ή «το κόμμα που έβγαλε τον Κωσταντόπουλο περιμένεις να αλλάξει πότε ρε μαλακά μου» όπως σαφώς αρνητικά λέει επίδοξος καναλάρχης των κοινωνικών μέσων εδώ και μέρες.

 Άγρια διλήμματα στοιχειώνουν τους επαναστατημένους ύπνους μας ενώ η ώρα της αναμέτρησης με το μνημονιακό μέτωπο πλησιάζει. «Εγώ θα ψηφίσω Χρυσή Αυγή, για να μπει στη βουλή και να πάψουν οι αυταπάτες σας», λέει φέρελπις αριστερίζων δημοσιογραφίσκος με μπλοκάκι. Μάλλον δεν θα ξέρει τι χρώμα έχουν οι σκιές όταν μακραίνουν. Και το αστείο που λέγεται «Ελληνική Αριστερά» συνεχίζεται, με η χωρίς κοινό.

Και κάτι για το τέλος

Πρώτα μιλάνε οι νεκροί. Δείξε μου τους δικούς σου, να σου μετρήσω τους δικούς μου. Έχω μια στη Καισαριανή που δεν ξεπούλησε ποτέ, και δυο που οι ψυχές τους πέθαναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκείνα τα παλιά, τα κορμιά τους πολλά χρόνια αργότερα στην Αττική. Τι να μου πει που διαθέσιμοι ναιναίκοι υπουργοί εκτελούν το ραβασάκι πρόγραμμα της Τρόικα; Τι να μου πει το πλιάτσικο της ζωής μας; Που εκτελεστές συμφερόντων πυροβολούν τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία νύχτα και Κυριακή και ετοιμάζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης, σαν και αυτά που σου λέω πριν μισό αιώνα. 

Οποίος έχει βρεθεί για ένα λεπτό μόνο σε σωφρονιστικό κατάστημα ή κέντρο κράτησης μεταναστών ξέρει πως μυρίζει η κόλαση. «Αυτή τη μυρωδιά δε θα τη ξεχάσω ποτέ» λέει. Αυτά θα είναι κυρίως για τους έγχρωμους, τα άλλα ήταν για τους Εβραίους και τους παππούδες μας. Κάθε εποχή, κάθε κοινωνία, έχει τη δική της μνήμη, και όταν αυτή εκλείπει διαπράττει το δικό τη έγκλημα. Πάντως η θα γίνουν αυτά ή έξω από την Ευρωπη και χάος. 

Δυστυχώς η Ευρωπη που εννοεί η κυριαρχία και οι ντόπιοι ετερόφωτοι απολογητές της δεν υπάρχει πια. Ευρωπη ως μεταπολεμική ένωση; Δεν υπάρχει πια. Και η επιλογή μονόδρομος δεν υπάρχει επίσης, για την ακρίβεια δεν υπάρχει καν δρόμος προς τα εκεί. Και που να πάμε τώρα; Τι άλλη λύση υπάρχει; Τι εναλλακτική; Τι να ψηφίσουμε λέει; Ρωτήστε τους νεκρούς σας ρε μαλάκες. Κάθε Κυριακή τη νύχτα σας μιλάνε.

 

Αντί επιλόγου

Δυο ώρες μετά τον επίλογο αυτοκτόνησε και ο Δημήτρης Χριτσούλας στο Σύνταγμα. Άλλη μια φορά οι λέξεις δεν άλλαξαν το κόσμο. Ήξερα ένα ποιητή, και ξέρω λίγους, που έλεγε «έλα να δεις το αίμα στο δρόμο».Απο parallhlografos