Πριν 216 χρονια , την 5η Δεκεμβριου 1791 σε ένα μικρο σπιτι Rauchengastei, στην Βιεννη κοντα στην Μητροπολη του Αγιου Στεφανου, μια από τις μεγαλυτερες μορφες στην ιστορια της μουσικης, ο Βολφγκανγκ Αμαντεους Μοτσαρτ, πεθανε δυο περιπου μηνες πριν συμπληρωσει τα 36 χρονια του.
Από τους κορυφαίους συνθέτες όλων των εποχών, τα έργα του οποίου αποτελούν μέρος του ρεπερτορίου κάθε ορχήστρας που σέβεται τον εαυτό της.
Το πλήρες όνομά του είναι Γιοχάνες Κρισόστομους Βολφγκάνγκους Τεόφιλους (Αμαντέους) Μότσαρτ και γεννήθηκε την 8η πρωινή της 27ης Ιανουαρίου 1756 στο Ζάλτσμπουργκ, τμήμα τότε της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους και νυν της Αυστρίας. Ήταν γιος του συνθέτη Λεοπόλδου Μότσαρτ και της Άννας Μαρίας Περτλ.
Ο Μότσαρτ έζησε μόνο 35 χρόνια, πρόλαβε όμως να συνθέσει περίπου 600 έργα (συμφωνικά, δωματίου, κονσέρτα, όπερες και χορωδιακά), τα περισσότερα από τα οποία είναι αριστουργήματα. Σε ηλικία τριών χρονών έπαιζε πιάνο, στα πέντε του συνέθετε και στα έξι έδωσε το πρώτο του κοντσέρτο. Μιλάμε για τον ορισμό της ιδιοφυΐας.
Ο Μότσαρτ, αν και συνθέτης, είναι ένας μύθος, ένα λαϊκό είδωλο. Είχε το χάρισμα να γράφει απλές και ευκολομνημόνευτες μελωδίες, μέσα στη συνθετότητά τους. Έργα του ακούγονται όχι μόνο στις αίθουσες συναυλιών, αλλά και σε ασανσέρ, εμπορικά κέντρα, αίθουσες χειρουργείων και ως ηχητικά σήματα από κινητά τηλέφωνα.
Η μουσική του έχει και «μαγικές» ιδιότητες. Κτηνοτρόφοι παίζουν Μότσαρτ στις αγελάδες για να αυξήσουν την παραγωγή τους σε γάλα ή να μας δώσουν πιο τρυφερό κρέας. Έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά ότι η ακρόαση της μουσικής του βοηθά στην ανάπτυξη της νοημοσύνης των βρεφών και των παιδιών.
Η μορφή του απεικονίζεται σε σοκολατάκια, σουβενίρ και άλλα είδη διακόσμησης.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου λέγεται ότι αν υπήρχε δυνατότητα ο Μότσαρτ να διεκδικήσει τα δικαιώματα για τη χρήση της μουσικής και του ονόματός του θα μπορούσε να αγοράσει όλη την Αυστρία.
Άλλωστε, η γενέτειρά του Ζάλτσμπουργκ ζει και αναπτύσσεται μέχρι σήμερα χάρις στον Μότσαρτ.
Και όμως, ο συνθέτης της «Μικρής Νυχτερινής Μουσικής», του «Ντον Τζιοβάνι» του «Μαγεμένου Αυλού» και άλλων αριστουργημάτων πάλευε για να τα φέρει βόλτα με τα οικονομικά του στον σύντομο βίο του.
Στο πιστοποιητικο θανατου που κατετεθη στα αρχεια της εκκλησιας του αγιου Στεφανου, οπου εταφη δυο μερες αργοτερα με κηδεια απορου, αιτια θανατου αναφερεται εμπυρετος πορφυρα (hitzigen Frieselfieber).
Πολλοι μεταγενεστεροι μελετητες ασχοληθηκαν με την εντοπιση της αιτιας θανατου του Μοτσαρτ, στηριζομενοι στις περιγραφες των συμπτωματων και σημειων που αναφερονται σε σημειωσεις των θεραποντων γιατρων αλλα κυριως στις βιογραφιες του συνθετη και στα απομνημονευματα συγγενων και φιλων του.
Παραληλλα υπηρξαν πολλες, μυθιστορηματικες επι το πλειστον, εκδοχες που απεδωσαν το θανατο του Μοτσαρτ σε δηλητηριαση με τις υποψιες ενοχης να βαραινουν κυκλους της Μασονικης στοας της Βιεννης, της οποιας και ο Μοτσαρτ ηταν μελος, και κυριως τον συνθετη Αντονιο Σαλιερι.
Οι υποψιες κατά του Σαλιερι διατυπωθηκαν από καλιττεχνικους κυριως κυκλους , από την εποχη εκεινη ως και τις μας, αν αναλογισθουμε το θεατρικο ( και κινηματογραφικο ) « Αμαντεους » του Πητερ Σαφφερ.
Παντως εναντιον της εκδοχης αυτης και εκτος από την συγκλονιστικη και επιμονη αρνηση του ιδιου του Σαλιερι που εγκλειστος σε ασυλο φρενοβλαβων ορκιζοταν μεχρι τις τελευταιες του στιγμες του 1825 οτι ηταν αθωος των κατηγοριων αυτων, υπαρχει και η επισημη καταθεση του αρχιατρου της Βιεννης και της περιοχης της ανω Αυστριας, Edmund Vinzenz Guldener von Lobes ( 1763 1827 ) κατοπιν του νομικου Giuseppe Carpani , συνηγορου του Σαλιερι, στην οποια τονιζεται, με βαση τα εγγραφα και τις καταθεσεις των θεραποντων ιατρων του Μοτσαρτ, ότι περιπτωση δηλητηριασεως δεν υπηρξε.
Σίγουρα υπάρχουν σπουδαιότερες επιρροές από το έργο του συνθέτη, ωστόσο και αυτή θα πρέπει να καταγραφεί. Πέθανε διάσημος, αλλά φτωχός, ένα βράδυ, πριν από 216 χρόνια.
Πηγη sansimera
Blog Th AP
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου