Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Π.ΚΑΜΜΕΝΟΣ VS Ν.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ - ΤΟΛΜΑΣ ΚΑΙ ΜΙΛΑΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ?

Ρέ κωλόπαιδο, ρε ψυχοπαθή , σήμερα Ελληνικές οικογένειες κλαίνε, πεινούν ,πονάνε ΑΝΘΡΩΠΟΙ στήν Πατρίδα της δημοκρατίας ΑΥΤΟΠΥΡΠΟΛΟΥΝΤΑΙ ,ντρέπονται παππούδες και δακρύζουν γιατί δεν έχουν να πάρουν δώρο στα εγγόνια τους, γιατί ?

Γιατί εσύ με την ιδιότητα του αδελφού πήγαινες στο Αμπου Ντάμπι με το κρατικό αεροσκάφος τρώγοντας αστακούς 28000 $ για να πουλήσεις στον Σάφα τα ναυπηγεία Σκαραμανγκά, που σήμερα ο Αβραμόπουλος αφού ο δντης του έφαγε με τον Χάλλακ τον δανειστή του μπαμπά δίνει 108 εκ. Ευρώ για δουλειά που έχει σταματήσει και υπογράφει το 5ο υποβρύχιο.

Την ώρα που εσύ με το κότερο του μεσάζοντα κάνεις βόλτες στη Μύκονο και βγάζεις φωτογραφίες μανάδες αφήνουν τα παιδιά τους γιατί δεν έχουν να τα θρέψουν.

Ο αδελφός σου δουλεύει σε εταιρείες που πόνταραν στην πτώχευση της Ελλάδας που στήσατε σαν οικογένεια. Μέ εταιρείες στην Ελβετία .Άσε τον αστακό και το Ελληνικό.

ΤΟΛΜΑΣ ΚΑΙ ΜΙΛΑΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ?

Αυτά γράφει ο Πάνος Καμμένος στο προφίλ του στο facebook απαντώντας στο παρακάτω άρθρο του Νίκου Παπανδρέου στην iefimerida

O αδελφός του πρωθυπουργού με στη σειρά του, είχε απαντήσει σε άρθρο του Χρήστου Ράπτη>

Πρώτον

Είναι ο πρώτος και μοναδικός πρωθυπουργός από τότε που θυμάμαι έφυγε οικειοθελώς από την πρωθυπουργία. Παραιτήθηκε. Και το είχε προτείνει (να παραιτηθεί) και τον Ιούνιο αλλά για λόγους κακιάς διαχείρισης από πλευρά ΣΑΜΑΡΑ χάλασε – η θριαμβολογία της ΝΔ μόλις το πρότεινε ότι “αν είμαι ΕΓΩ το πρόβλημα, φεύγω” ακολούθησε με το “Ο Φαήλος έδιωξε τον Παπανδρέου” και έτσι χάλασε η πρόταση.

Ουδεμία σχέση είχε με “οικογενειακές” παρεμβάσεις. Αυτά είναι του χαλιμά. Άρα προσφέρθηκε να παραιτηθεί αλλά ο μεγάλος διαπραγματευτής της δεξιάς Σαμαράς (αλήθεια, μπορείτε να μου πείτε μια επιτυχία του στα 30 χρόνια πολιτικής του ζωής;) δεν ήξερε πως να το χειριστεί.

Μετράν τα λόγια ή οι πράξεις; Παραιτήθηκε ή όχι από την πρωθυπουργία; Και έλεγε ο ΓΑΠ εξάρχής, δεν με ενδιαφέρει να ξαναβγώ, να σώσω τη χώρα από την χρεοκοπία θέλω. Το έχουμε ξαναδεί; Να μην υπολογίζει τα γκάλοπ; Και φυσικά το πακέτο το “προδοτικό” της 26 Οκτωβρίου το πέρασαν τα μήντια ως “καλό για τη χώρα” μόλις έφυγε ο ΓΑΠ. Το ίδιο πακέτο των 180 δις συν haircut…. Τόση υποκρισία έχουμε ξαναδεί; “Θα φύγει ο ΓΑΠ και θα πάρει τα μέτρα μαζί του” έλεγαν.. Αμ δε.

Δεύτερον, ως προς την δημοκρατία του; Πιο ελεύθερα πρωθυπουργός να αφήνει τους υπουργούς του, χωρίς ενδείξεις, αλλά περιμένοντας πρωτοβουλίες δικές τους, δεν έχει περάσει. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΕ ΕΝΤΟΛΕΣ (Σε στυλ Καραμανλή και Ανδρέα) και γι’ αυτό κατηγορήθηκε.

Το αντίθετο. Λειτουργούσε με κλίμα συναίνεσης πάντα.. Ο ΓΑΠ περίμενε να αναλάβουν και πρωτοβουλίες οι υπουργοί τους…. το έκαναν όμως; Μεγαλύτερη δυνατότητα ανεξάρτητης δράσης υπουργών δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία μας. Τι έκαναν; Κρίνονται όλοι τους σήμερα.
Δημοκρατία στο μάξιμουμ. Αν οι περισσότεροι υπουργοί περίμεναν να κινηθούν ΜΟΝΟ με άνωθεν εντολές δείχνει ένα είδος ραγιαδισμού που φαίνεται το θέλουμε… Η υπερδημοκρατία του ΓΑΠ τον έφαγε και όχι το αντίθετο.

Το ότι δεν “παραιτείται” από αρχηγός του ΠΑΣΟΚ τι σχέση έχει με την δημοκρατία; Επειδή το θέλουν τα μήντια; Έλεος.
Αυτά για σήμερα, μια μέρα πριν αλλάξει το έτος!
Ν. Τροτκσυ (παρατσούκλι)

Κατά κόσμον, Νίκος Παπανδρέου

Ο μύθος της ανεξάρτητης δικαιοσύνης και οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς

Ανέκαθεν το σύστημα διαλαλούσε σε όλους τους τόνους την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.
Φωτεινές εξαιρέσεις έντιμων δικαστικών λειτουργών, ενίσχυε πολλές φορές αυτή την εντύπωση.

Τώρα έρχεται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο η παραίτηση των δύο οικονομικών εισαγγελέων Γρ. Πεπόνη και Σπ. Μουζακίτη, να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να αποκαθηλώσει μύθους.

Οταν για παράδειγμα βλέπουμε να ψηφίζονται μνημονιακοί νόμοι που ξεπουλάνε μια χώρα και εξανδραποδίζουν τον λαό της ή να ψηφίζονται σε μια νυχτα συμβάσεις παραχώρησης των εθνικών δρόμων σε μεγαλοεργολάβους ή ακόμη και η περίφημη ντροπολογία Ρέπα (που καθιστά παράβαση του ΚΟΚ την μη καταβολή σε ιδιώτη των χαρατσιών των διοδίων) ή ακόμη να επιτρέπουν σε μια ιδιωτική εταιρία να επιβάλλει το 20πλάσιο πρόστιμο προχωρώντας σε κατάσχεση της σύνταξης 90 χρονης γιαγιάς, να κόβουν το ρεύμα σε ηλικιωμένους διαβητικούς καρδιοπαθείς με κίνδυνο να πεθάνουν, τότε αυτοί που αναφέρονται στην ταξική φύση της δικαιοσύνης δικαιώνονται.

Και όλα αυτά με την υπογραφή βουλευτών και την τελική υπογραφή του μεγάλου ταγού, του προέδρου της Δημοκρατίας...

Ο θόρυβος απο την εντυπωσιακή παραίτηση και τις καταγγελίες, των δυο οικονομικών εισαγγελέων, όχι μόνο δεν κοπάζει, αλλά φουντώνει.

Αξίζει να αναφερθούμε στις υποθέσεις που είχαν αναλάβει να διερευνήσουν για να καταλάβουμε από που προέρχοντο οι πιέσεις και παρεμβάσεις, όπως κατήγγειλαν οι δύο εισαγγελείς. Βέβαια καλό θα ήταν να μάθουμε αν στις υποθέσεις που διερευνούσαν ήταν και τα σκάνδαλα της παραχώρησης των εθνικών μας δρόμων στους μεγαλοεργολάβους, στον τρόπο που γίνεται η απόδοση της πίτας των διοδίων στο δημόσιο, το σκάνδαλο της Αττικής οδού, το σκάνδαλο της Ολυμπίας οδού στον δρόμο καρμανιόλα Κορίνθου- Πατρών κλπ.

Υπάρχει άφθονο υλικό για αυτά, από τον ίδιο τον αστικό τύπο.
Περιμένουμε να πληροφορηθούμε αν και αυτά τα σκάνδαλα ήταν μέσα στις περιπτώσεις που διερευνούσαν.

Μεταξύ των υποθέσεων που χειρίστηκαν οι δύο εισαγγελείς είναι:

1. οι καταγγελίες για παραποίηση των στοιχείων του τεχνητά διογκωμένου ελλείμματος του 2009 από την ΕΛΣΤΑΤ, προκειμένου να επιβληθούν τα απάνθρωπα μέτρα του μνημονίου

2. η καταγγελία του πρώην υφυπουργού Οικονομικών Δ. Κουσελά για ύπαρξη λίστας φοροφυγάδων

3. οι καταγγελίες για ύπαρξη μηχανισμού στο υπουργείο Οικονομικών που αδρανοποιεί τη διαδικασία είσπραξης προστίμων μέσω του προγράμματος ΗΦΑΙΣΤΟΣ

4. καταγγελίες για εφοριακούς που κάνουν παράνομες «εκπτώσεις» για πληρωμές οφειλών στο Δημόσιο

5. καταγγελίες για συμμετοχή του Ν. Παπανδρέου, αδελφού του πρωθυπουργού, σε εταιρεία που φέρεται να εμπλέκεται με ασφάλιστρα κινδύνου των ελληνικών ομολόγων (CDS)

6. δανειοδότηση κομμάτων από τράπεζες

7. δανειοδότηση Alter απο τράπεζες

8. το σκάνδαλο της Proton bank

9. καταγγελίες κατά Καπελέρη (γενικός γραμματέας Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων του υπουργείου Οικονομικών και πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ) για την υπόθεση λαθρεμπορίου πετρελαίου - υπόθεση Διομήδη Σπινέλη (δες σχετικό άρθρο του Εθνους)
απο την εφημερίδα ΕθνοςΑΝΕΙΣΠΡΑΚΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ

Κατέθεσε στον οικονομικό εισαγγελέα ο Ι.Καπελέρης

Στο γραφείο του αναπληρωτή οικονομικού εισαγγελέα Σπύρου Μουζακίτη, στο ΣΔΟΕ και όχι στα
γραφεία που βρίσκεται η έδρα του εισαγγελέα, στο Εφετείο Αθηνών, κατέθεσε ο γενικός γραμματέας Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων του υπουργείου Οικονομικών και πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Ιωάννης Καπαλέρης.

Ο κ. Καπελέρης κλήθηκε απο τον αναπληρωτή οικονομικό εισαγγελέα ως ύποπτος για τη διάπραξη αδικήματος, σχετικά με την υπόθεση των καταγγελιών περί ανείσπραχτων προστίμων από το υπουργείο Οικονομικών για λαθρεμπόριο καυσίμων και με ερευνόμενο αδίκημα την απιστία.

Η εισαγγελική έρευνα ξεκίνησε μετά απο καταγγελίες στο Τύπο περί «παραμηχανισμού στο υπουργείο Οικονομικών που εμπόδιζε την είσπραξη προστίμων για λαθρεμπόριο καυσίμων».

Η έρευνα είχε ως κεντρικό πρόσωπο παραιτηθέντα Γενικό Γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων, Διομήδη Σπινέλη καθώς τα δημοσιεύματα «συνέδεαν» την υποβολή παραίτησης του με την ύπαρξη αυτού του παραμηχανισμού.

Συγκεκριμένα δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή» εμφάνιζε την παραίτηση Σπινέλη να συνδέεται άμεσα με την καθυστέρηση ή άρνηση είσπραξης προστίμων από λαθρεμπόριο καυσίμων από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών.

Η κλήση του κ.Καπελέρη ήρθε μετά την κατάθεση του κ. Σπινέλλη στον ίδιο εισαγγελέα, ενώ στα ίδια δημοσιεύματα γινόταν επίκληση «εξαιρετικά επείγουσας» εγκυκλίου του Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών, τον περασμένο Αύγουστο, η οποία ανέφερε πως επίκειται νομοθετική ρύθμιση για το θέμα των προστίμων και ζητούσε την αναστολή είσπραξης των ποσών.

Οι οικονομικοί εισαγγελείς Γρ. Πεπόνης και Σπ. Μουζακίτης, είναι οι εισαγγελείς που έστειλαν στο Αυτόφωρο τον τελευταίο καιρό μεγαλοεπιχειρηματίες για τη μη απόδοση του ΦΠΑ.
πηγή: ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
Κινηματα απο τα κατω

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ


Φέτος θα ζητήσουμε απο τον Αη Βασίλη ,Τροϊκα ,Παπαδή-μιους, Δ.Ν.Τ. στο δι@ολο  να τους στείλει

Καλή  χρονιά σε όλους !!!

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Μισώ τους αδιάφορους




Του Αντόνιο Γκράμσι

11 Φλεβάρη 1917

«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.

Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα.

Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα.

Αυτό που…συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.

Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί.

Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν.

 Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;

Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.

Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει.

Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος.

 Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους».

Mετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς

Πηγή: epohi.gr.
Aformi

ΚΑΤΑΘΕΣΗ 1€ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ !!! [Video]

Ένα (1) ευρώ για τα τέλη κυκλοφορίας κατέθεσαν δύο εκπαιδευτικοί στη ΔΟΥ Αγρινίου
Τα τέλη κυκλοφορίας δεν είναι φόρος αλλά ανταποδοτική χρήση υπηρεσιών κάτι που ρυθμίζεται κάθε φορά από την εξουσία ανάλογα με τις υπηρεσίες που μας παρέχουν.

Δεν προβλέπονται πρόστιμα για την περίπτωση διότι δεν αρνούμαστε τη χρήση έστω των κακών δρόμων, διαφωνούμε όμως στο ύψος της αξίας των προσφερόμενων υπηρεσιών του κράτους και την οριζόντια εφαρμογή του.

 Ούτε μπορεί να μας βάλει πρόστιμο η Δ.Ο.Υ. ότι δεν καταβάλαμε εμπρόθεσμα τα τέλη! Ας προχωρήσει σε νέα πράξη αλλά πρέπει να απαντήσει στους νόμιμους λόγους που προβάλουμε στο γραμμάτιο πληρωμής που καταθέτουμε.

Άλλωστε μην γελιόμαστε η άρνηση-διαμαρτυρία αυτή είναι και ένας τρόπος ανυπακοής, δήλωσαν στο newspressagrinio οι δύο εκπαιδευτικοί που χθες  Τετάρτη 28-12-2011 κατέθεσαν στο παρακαταθηκών και δανείων του Αγρινίου το ποσό του ενός (1) ευρώ.

Ο εκπαιδευτικός Κώστας Κορδάτος και Γεν. Γραμματέας της Β’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας έδωσε συνέντευξη στον ΑΧΕΛΩΟ TV, όπως διαβεβαίωσαν οι υπεύθυνου της τοπικής τηλεόρασης, στα δελτία ειδήσεων του καναλιού, όπου μεταξύ άλλων είπε ότι  <<η κίνηση αυτή έχει συμβολικό χαρακτήρα και είναι μια πρώιμη ανυπακοή σε έναν εισπρακτικό μηχανισμό που η πλειοψηφία των πολιτών τον έχει αποδεχτεί διότι οι θεσμικές άμυνες της είναι ανύπαρκτες και της έχει επιβληθεί η προσωπική ευθύνη έναντι της κρατικής κυριαρχίας των αστικών δομών.

Δεν είναι μια ακτιβίστικη δράση αλλά μια σοβαρή πολιτική πράξη με κοινωνικό και νομικό υπόβαθρο.

 Κάτι που στην Κέρκυρα γίνεται με συλλογικό τρόπου και πρωτοβουλία του τ. βουλευτή Γιώργο Καλούδη και νυν περιφερειακού συμβούλου Ιονίων νήσων. Το σοβαρό των επιχειρημάτων μας φαίνεται από το γεγονός ότι το ταμείο παρακαταθηκών και δανείων με αφορμή την παρέμβαση της Κέρκυρας έχει υποβάλει ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για γνωμάτευση περί των αιτιάσεων και στο τι ισχύει τελικά. >>

Άρα η ρωγμή και στην είσπραξη του υπέρογκου χαρατσιού των τελών κυκλοφορίας είναι γεγονός και ένα νέο κοινωνικό μέτωπο κατά των διεθνών και ντόπιων τοκογλύφων ξεκινάει”…

Στις ειδήσεις των 8 σας μιλάει το Δ.Ν.Τ

Αναστέλετε για ενα χρόνο ο φόρος 20% επι των τηλεοπτικών διαφημίσεων !!!!!!!!!!!!!!!

Από τη σημερινή συνεδρίαση του υπουργικού Συμβουλίου.
Εφεδρεία, οφειλές και αυθαίρετα
Θα εξαιρεθούν από την προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα (εφεδρεία), έξι Ακόλουθοι Τύπου που θα συνταξιοδοτηθούν τον Μάρτιο του 2012 καθώς και οι οδηγοί των εταιρειών ΟΣΣΥ, ΣΤΑΣΥ, ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Το υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε επίσης την κατά ένα έτος αναστολή επιβολής φόρους 20% επί των διαφημίσεων στα τηλεοπτικά κανάλια, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, εκφράστηκε η άποψη ότι ο συγκεκριμένος νόμος πρέπει να καταργηθεί.

Το υπουργικό Συμβούλιο επιπλέον ενέκρινε την εξουσιοδότηση δικηγορικών γραφείων για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών στο δημόσιο.
Αναφορικά με την υποβολή δήλωσης για αυθαίρετη κατοικία, το υπουργικό Συμβούλιο επεξέτεινε τα όρια υποβολής ως τις 28 Φεβρουαρίου 2012.
Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες στη διάρκεια της συνεδρίασης του υπουργικού Συμβουλίου, ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Λοβέρδος, αναφερόμενος στις απεργιακές κινητοποιήσεις γιατρών του ΙΚΑ και φαρμακοποιών είπε ότι είναι άλλο πράγμα οι κοινωνικές συγκρούσεις, τις οποίες αντιλαμβανόμαστε, και άλλο οι υποδαυλιζόμενες κινητοποιήσεις.

Το μισθολόγιο των δημοσιογράφων

Στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου προβλέπεται, μεταξύ άλλων, “η τροποποίηση της παρ. 3 του άρθρου 32 του Ενιαίου Μισθολογίου όσον αφορά τις αποδοχές των δημοσιογράφων που απασχολούνται είτε στον στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, είτε στην ΕΡΤ”.

Σύμφωνα με πηγές της κυβέρνησης οι αμοιβές των δημοσιογράφων θα καθορίζονται από κοινές υπουργικές αποφάσεις έπειτα από διαβούλευση με τις οικείες δημοσιογραφικές Ενώσεις.
Πηγη papaioannou

Ένα (1) ευρώ για τα τέλη κυκλοφορίας κατέθεσαν δύο εκπαιδευτικοί στη ΔΟΥ Αγρινίου

Ένα (1) ευρώ κατέθεσαν για τα τέλη κυκλοφορίας του 2012 δυο εκπαιδευτικοί στη ΔΟΥ Αγρινίου.

Τα τέλη κυκλοφορίας δεν είναι φόρος αλλά ανταποδοτική χρήση υπηρεσιών κάτι που ρυθμίζεται κάθε φορά από την εξουσία ανάλογα με τις υπηρεσίες που μας παρέχουν.

Δεν προβλέπονται πρόστιμα για την περίπτωση
διότι δεν αρνούμαστε τη χρήση έστω των κακών δρόμων, διαφωνούμε όμως στο ύψος της αξίας των προσφερόμενων υπηρεσιών του κράτους και την οριζόντια εφαρμογή του.

 Ούτε μπορεί να μας βάλει πρόστιμο η Δ.Ο.Υ. ότι δεν καταβάλαμε εμπρόθεσμα τα τέλη! Ας προχωρήσει σε νέα πράξη αλλά πρέπει να απαντήσει στους νόμιμους λόγους που προβάλουμε στο γραμμάτιο πληρωμής που καταθέτουμε.

Άλλωστε μην γελιόμαστε η άρνηση-διαμαρτυρία αυτή είναι και ένας τρόπος ανυπακοής., δήλωσαν στο newspressagrinio οι δύο εκπαιδευτικοί που χθες Τετάρτη 28-12-2011 κατέθεσαν στο παρακαταθηκών και δανείων του Αγρινίου το ποσό του ενός (1) ευρώ.






Ο εκπαιδευτικός Κώστας Κορδάτος και Γεν. Γραμματέας της Β’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας έδωσε συνέντευξη στον ΑΧΕΛΩΟ TV και θα μεταδοθεί σήμερα Πέμπτη, όπως διαβεβαίωσαν οι υπεύθυνου της τοπικής τηλεόρασης, στα δελτία ειδήσεων του καναλιού, όπου μεταξύ άλλων είπε: «ότι η κίνηση αυτή έχει συμβολικό χαρακτήρα και είναι μια πρώιμη ανυπακοή σε έναν εισπρακτικό μηχανισμό που η πλειοψηφία των πολιτών τον έχει αποδεχτεί διότι οι θεσμικές άμυνές της είναι ανύπαρκτες και της έχει επιβληθεί η προσωπική ευθύνη έναντι της κρατικής κυριαρχίας των αστικών δομών.

Δεν είναι μια ακτιβίστικη δράση αλλά μια σοβαρή πολιτική πράξη με κοινωνικό και νομικό υπόβαθρο. Κάτι που στην Κέρκυρα γίνεται με συλλογικό τρόπου και πρωτοβουλία του τ. βουλευτή Γιώργο Καλούδη και νυν περιφερειακού συμβούλου Ιονίων νήσων.

Το σοβαρό των επιχειρημάτων μας φαίνεται από το γεγονός ότι το ταμείο παρακαταθηκών και δανείων με αφορμή την παρέμβαση της Κέρκυρας έχει υποβάλει ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για γνωμάτευση περί των αιτιάσεων και στο τι ισχύει τελικά. Άρα η ρωγμή και στην είσπραξη του υπέρογκου χαρατσιού των τελών κυκλοφορίας είναι γεγονός και ένα νέο κοινωνικό μέτωπο κατά των διεθνών και ντόπιων τοκογλύφων ξεκινάει»…

Δείτε την αιτιολογική αίτηση – δήλωση που κατατέθηκε για τα τέλη κυκλοφορίας έτους 2012………
ΑΙΤΗΣΗ-ΔΗΛΩΣΗ
Κορδάτου Κων/νου του Διονυσίου
Κατοίκου Αγρινίου
Κάτοχος του υπ’ αριθμόν κυκλοφορίας
ΥΗΡ 2869 οχήματος, 1761 Κ.Ε.Κ.
Αρ. ειδοποιητηρίου προμήθειας σήματος: 66906482 1075017 030000
Αγρίνιο 28 Δεκεμβρίου 2011
ΠΡΟΣ
Τον κ. Προϊστάμενο του ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Ενταύθα
ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ: – Προϊστάμενο Δ.Ο.Υ
- Υπουργό Οικονομικών

Θέμα: «Κατάθεση ποσού ενός (1) ευρώ για τα τέλη κυκλοφορίας 2012»

Κύριε προϊστάμενε
Παρακαλώ να μου εκδώσετε γραμμάτιο πληρωμής τελών κυκλοφορίας έτους 2012 για το αυτοκίνητό μου ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΥΗΡ2869 με το ποσόν του ενός (1) ευρώ υπέρ δημοσίου στο οποίο να αναγράφεται η παρακάτω αιτιολογία:

1) Διότι, ενώ τα τέλη κυκλοφορίας είναι τέλος ανταποδοτικό και έπρεπε άμεσα να επανεπενδύεται στον τόπο είσπραξης, στη προκειμένη περίπτωση στην Αιτωλοακαρνανία, για συντήρηση του οδικού δικτύου και κατασκευή νέων δρόμων, από τα ποσά που εισέπραξε πέρυσι το κράτος, που εσείς εκπροσωπείτε, από τα τέλη κυκλοφορίας μόνον ένα πολύ μικρό μέρος επέστρεψε στο νομό Αιτωλ/νίας και στην περιοχή που ζω, εργάζομαι και δραστηριοποιούμε. Αποτέλεσμα οι δρόμοι να είναι άθλιοι, επικίνδυνοι, γεμάτοι λακκούβες παντού, βασανιστήριο καθημερινό για τους πληρωτές Αιτωλοακαρνάνες του τέλους ιδιοκτήτες των Ι.Χ.

Η  υστέρηση και υπανάπτυξη του νομού οφείλεται κύρια και από το άθλιο και ελλιπές οδικό δίκτυο σε αντιδιαστολή με τα υπέρογκα τέλη κυκλοφορίας που επέβαλαν οι κυβερνώντες.
Αντί να καταβάλω τέλη κυκλοφορίας σε ένα οδικό δίκτυο που δεν χρησιμοποιώ ως πολίτης πρέπει να εισπράξω αποζημίωση από το κράτος (εσάς) και την αυτοδιοίκηση που δεν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιώ το αυτοκίνητό μου στις περισσότερες περιοχές και όχι να πληρώνω και από πάνω αυτά τα δυσβάστακτα χαράτσια.

2) Διότι, δεν υπάρχει λογοδοσία από τους υπουργούς και τους βουλευτές που πήγαν τα χρήματά μας, και γιατί σημαντικό μέρος τους, δεν επανεπενδύθηκε στη συντήρηση του οδικού  δικτύου της Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

3) Διότι, αντισυνταγματικά και παράνομα ζητούνται προκαταβολικά τα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτου.

4) Διότι, αντισυνταγματικά και παράνομα προβλέπεται διπλασιασμός των τελών σε όποιον τα καταβάλει μετά την 1η του έτους.

5) Διότι, το κράτος δεν εφάρμοσε τον ανταποδοτικό τους χαρακτήρα, ως όφειλε!

6) Διότι, ενώ ο μισθός, και το οικογενειακό μου εισόδημα μειώθηκαν, κατά 40 %-50% παρά του ότι είμαι πολύτεκνος (4 παιδιά) με δύο θυγατέρες που σπουδάζουν εκτός της μονίμου κατοικίας, ταυτόχρονα αυξήσατε τα τέλη κυκλοφορίας κατά ληστρικό τρόπο και χωρίς αιτιολογία και μάλιστα σε ένα παλαιό αυτοκίνητο που κατάφερα να προμηθευτώ με δόσεις. Τα τέλη που ζητούνται να πληρώσω  για το όχημα αυτό πλησιάζουν περίπου στην τιμή αγοράς του μεταχειρισμένου οχήματος μου!

7) Διότι, αδυνατώ να τα πληρώσω, αφού μείωσα και τις μετακινήσεις μου με το αυτοκίνητο το δε Δημόσιο – Κράτος (Εσείς) εισπράττει ως φόρο το 60 % του ποσού (1,78 €) που πληρώνω για κάθε ένα λίτρο βενζίνης, χωρίς να μας λέτε που πάνε οι φόροι μας και αφήνατε τους δρόμους άθλιους και ένα καθημερινό βασανιστήριο περιμένει όλους τους πολίτες προκειμένω να μεταβούν με το αυτοκίνητό τους, όπως εγώ σε επαρχιακό σχολείο που εργάζομαι με ζημίες και με διάφορες φθορές  στο όχημά μου χωρίς κανείς να με αποζημιώνει ούτε σε είδος αλλά ούτε και σε υπηρεσίες για τις ζημιές αυτές.

Συνημμένο 1.
Ειδοποιητήριο – απόδειξη πληρωμής τελών κυκλοφορίας 2012
Με τιμή
Κώστας Διον. Κορδάτος
Εκπαιδευτικός


Ταμείο αξιοποίησης Δημόσιας περιουσίας ...όπως Τροϊχαντ ???

Με τη χώρα ένα βήμα πριν από την πτώχευση – αποφασισμένη και μένουν μόνο οι λεπτομέρειες –, οι δανειστές της, μέσω της τρόικας, έχουν πάρει τις αποφάσεις τους, οι οποίες έχουν ήδη εκφραστεί και θα εκφραστούν ακόμη εναργέστερα με το τελικό σχέδιο «λύσης για το δημόσιο χρέος».

Η βασική παράμετρος του σχεδίου, όπως επί μήνες επιμένουμε να φωνάζουμε, αφορά τη δημόσια περιουσία. Όπως όλοι γνωρίζουμε, η διαχείρισή της θα περάσει σε εταιρεία εκτός της χώρας και στην αποκλειστική διάθεση των δανειστών, οι οποίοι θα την εκποιήσουν παραχωρώντας ό,τι θέλουν... σε όποιον θέλουν.

 Με το μοντέλο της γερμανικής Τρόιχαντ, η οποία διέλυσε την Ανατολική Γερμανία, οι διαχειριστές θα πουλάνε... στους εαυτούς τους – ακόμη και έναντι ενός ευρώ ανά επιχείρηση.
Χωρίς τύμπανα και φανφάρες, η λέξη Τρόιχαντ μπήκε, πια, στη ζωή μας.

 Η Τρόιχαντ, λοιπόν, ή το Τρόιχαντ, είναι το ίδρυμα που κλήθηκε να διαχειριστεί την αποκρατικοποίηση, όπερ ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων και της κρατικής περιουσίας της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας, έπειτα από την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990, μετά την Πτώση του Τείχους.

Ωραίες εποχές. Όταν ο – γεννημένος στο Ανόβερο – Γερμανός Klaus Meine και οι λοιποί της παρέας των Scorpions τραγουδούσαν την ίδια χρονιά το Wind of Change, είναι βέβαιο ότι δεν είχαν ακριβώς  αυτό στο μυαλό τους.
Το Τρόιχαντ, δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση, το Ταμείο Αξιοποίησης Γερμανικής Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, φέρει τη σφραγίδα ενός καγκελαρίου, αφού ιδρύθηκε από τον κ. Κολ για τη μαζική εκποίηση της δημόσιας περιουσίας της προσαρτημένης Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας.

Λίγη (γερμανική) ιστορία
Το Τreuhandanstalt – τα γερμανικά που λέγαμε – αποδίδεται από κάποιους και ως ίδρυμα καταπιστευτικής διαχείρισης, πρόκειται, δηλαδή, για μια οργάνωση δημοσίου δικαίου.

 Την 1η Ιουλίου 1990, έμπαινε σε εφαρμογή ο στόχος της Τροϊχαντάνσταλτ: Η ιδιωτικοποίηση της κρατικής περιουσίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.

Βασικό σλόγκαν της; Η καλύτερη εξυγίανση μιας επιχείρησης, είναι η ιδιωτικοποίησή της.

Πράγματι, εξυγίανε 8.500 κρατικές επιχειρήσεις. Μόνο που είχαμε ένα θεματάκι: Να, ξέρετε, η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής (ψιλο)απεβίωσε.

Από θανάτους; Όσους θες και πάσης φυσιολογίας. Από ζωντανούς νεκρούς, τους ανέργους, τα νέα ζόμπι των σύγχρονων πόλεων, μέχρι πραγματικούς, αληθινούς νεκρούς. Για παράδειγμα, ο πρώτος πρόεδρος του Τρόιχαντ δολοφονήθηκε επίσημα από τρομοκρατικό χτύπημα.

 Ανεπίσημα, όμως, τον έφαγε το οργανωμένο έγκλημα, το οποίο είχε αναπτύξει στενότατες σχέσεις με το συγκεκριμένο ίδρυμα, σύμφωνα με κακές γλώσσες που γνώριζαν.
Επίσης, το συγκεκριμένο Ταμείο – που αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα της Γερμανίας – παραλίγο να καταβαραθρώσει τον Κολ και το κόμμα του. Και όταν το Τρόιχαντ διαλύθηκε στα 1995, η τότε πρόεδρός του κα Μπρόιλερ, παραδέχτηκε ότι ειδικά στα προσαρτημένα κρατίδια της άλλοτε ΓΛΔ, ήταν το πλέον μισητό ίδρυμα.

Από δηλώσεις, έχουμε κι άλλες. Ο κ. Βολφ Κλιντς, 70 ετών, είναι Γερµανός ευρωβουλευτής, εκλεγµένος µε το Κόµµα των Ελεύθερων Δηµοκρατών και επικεφαλής της Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου για τη χρηµατοοικονοµική, οικονοµική και κοινωνική κρίση.

 Από το 1991 ως το 1994 ο κ. Κλιντς διετέλεσε µέλος του διοικητικού συµβουλίου του Τρόιχαντ. Δήλωσε πρόσφατα στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ, ότι οι εταιρείες που ενσωµατώθηκαν στο ταμείο, στην εταιρεία που λέγεται Τρόιχαντ, είχαν 4,5 εκατοµµύρια εργαζοµένους το 1990 και 2,1 εκατοµµύρια το 1994. Και ποιος θα μπορούσε να αντιδράσει; Η Τρόιχαντ βρισκόταν υπό καθεστώς νοµικής προστασίας.

H Τρόιχαντ έχει σαφείς κανόνες. Υπήρχε και υπάρχει ένας Κώδικας κανόνων (rule book), τον οποίο ακολουθούσαν πιστά. Μέσα σε αυτόν περιγράφονταν τα πάντα, βήµα προς βήµα. Πώς αποφασίζεις αν θα ιδιωτικοποιήσεις, πότε και σε ποια τιµή. Πώς αποφασίζεις αν θα κλείσεις µια εταιρεία και θα απολύσεις, πώς προχωρείς για να επιβάλεις ενδιάµεσες λύσεις

. Για παράδειγµα, η εταιρεία υψηλής τεχνολογίας Robotron είχε µείνει τρεις γενιές πίσω και δεν µπορούσε να λειτουργήσει εκτός του ανατολικού µπλοκ, το οποίο πλέον δεν υπήρχε. Την έκλεισαν και απέλυσαν 12.000 εργαζοµένους. Μέσα σε µία ηµέρα.

Η Τreuhandanstalt είναι το ίδιο το ξεπούλημα, ο ορισμός του, για όσα-όσα. Θυμίζω την περίπτωση της επιχείρησης WBB, της μεγαλύτερης εταιρείας κατασκευής εγκαταστάσεων θέρμανσης στη Γερμανία, με αξία που υπολογιζόταν στα 160 εκατ. μάρκα. Δια χειρός Τρόιχαντ πουλήθηκε μόλις για δύο εκατ. μάρκα, στον δυτικογερμανό επιχειρηματία Μίχαελ Ρότμαν.

 Αυτός απέλυσε τους 1.200 εργαζομένους, έκλεισε την επιχείρηση, πούλησε τα ακίνητά της για 150 εκατ. μάρκα και έφυγε με τα χρήματα στο εξωτερικό. Ύστερα από 14 χρόνια ο Ρότμαν καταδικάστηκε – το 2009 – για απιστία, σε τρία χρόνια φυλάκιση. Και δεν ήταν μόνος. Περισσότερες από 4.000 δίκες έγιναν για κακοδιαχείριση, υπό τον κωδικό Τρόιχαντ.

Η Τρόιχαντ, το Τρόιχαντ, whatever, θα μπορούσαμε να πούμε ότι έλυσε το οικονομικό πρόβλημα της Γερμανίας;
 Δεν χρειάζεται να έχεις υψηλό δείκτη IQ για να απαντήσεις, δίχως περιστροφές, όχι

.Τα τελευταία 16 χρόνια έχει δοθεί βοήθεια ύψους 1.600 δισ., από τη Δυτική στην Ανατολική Γερμανία

.
Λίγη (ελληνική) ιστορία
Όπως έχω γράψει ξανά εδώ στο protagon, για πρώτη φορά η έννοια της αποκρατικοποίησης στην Ελλάδα αναφέρθηκε στις Προγραμματικές Δηλώσεις που ανέγνωσε στη Βουλή ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, στις 24 Απριλίου 1990.
Η πρώτη ιδιωτικοποίηση ήταν εκείνη της Επιχείρησης Αστικών Συγκοινωνιών (ΕΑΣ), το 1991. Όπως προκύπτει από την Εισηγητική Έκθεση του Κρατικού Προϋπολογισμού του 1992, το Δημόσιο επιβαρύνθηκε με 12 δισ. δραχμές.

Η πρώτη ουσιαστική ιδιωτικοποίηση ήταν η πώληση της Τράπεζας Πειραιώς, σε Όμιλο Επενδυτών, το 1991.
Το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων τέθηκε ξανά επί τάπητος στη συνεδρίαση του άτυπου Υπουργικού Συμβουλίου, περίπου ένα χρόνο πριν, την Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010, υπό τον Γιώργο Παπανδρέου. Η κυβέρνηση απηύθυνε προσκλητήριο σε ξένους και εγχώριους επενδυτές μέσω ενός προγράμματος μετοχοποιήσεων, αποκρατικοποιήσεων, συμβάσεων παραχώρησης και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

Με αυτά συμφωνεί και ο – θυμίζω, μετριοπαθής – Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και πρόεδρος του Εurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, με την πρότασή του περί εφαρμογής του μοντέλου της ανατολικογερμανικής Τreuhand για την αποκρατικοποίηση της περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου, έτσι όπως το απαιτούν τώρα η τρόικα και οι διεθνείς αγορές.
Κι εσύ, τέκνον Γιούνκερ;

πηγη protagon
troktiko
το ποντικι







Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Ελλάδα 2011 με ενα "κλικ"



Αυτό που θέλουν ,είναι να σταματήσει να γίνεται συνείδηση στο λαό η δύναμή του

Την Τρίτη 28 και Τετάρτη 29 του Ιούνη δυο μεγάλες ειρηνικές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα και ιδιαίτερα της Τετάρτης που είχε σηματοδοτηθεί σαν η κορύφωση των κινητοποιήσεων,  έγιναν στόχος του κρατικού μηχανισμού με τις δυνάμεις καταστολής του και συγκεκριμένα των ΜΑΤ.

Η φωτογραφία της κυρίας που ,ενω μεταφέρεται  σε φορείο τραυματισμένη απο την επίθεση των ΜΑΤ,επιμένει να σχηματίζει το σήμα της Νίκης.ειναι το σημαντικότερο φωτογραφικό στιγμιότυπο για την Ελλάδα του 2011 και μας φέρνει στο νου τους στίχους του ποιητή...

"...Ωστόσο εγω θα επιμένω να λέω την ελεφθερία ελεφθερία
 το φόνο  φόνο
 την ενοχή  ενοχή
 μ' ένα πείσμα τρελού
που σκαλίζει στον τοίχο τ' όνομά-του με τα νύχια"


"σχεδόν μηδίζοντες" Λεύκιος Ζαφειρίου - Κύπρος

Κ.Α.Π.Α

Ποιά είναι η διαδηλώτρια – το πρόσωπο της χρονιάς, στο TIME

Το πρόσωπό της έγινε το σύμβολο μιας ολόκληρης χρονιάς διαδηλώσεων, από την Πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου έως το κέντρο της Νέας Υόρκης. Αφότου επιλέχθηκε στο εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού «Time» ως το «πρόσωπο της χρονιάς», ήταν θέμα χρόνου να εντοπιστεί η ταυτότητά της – από δημοσιογράφους τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Βρετανία.
 
Πρόκειται για την 25χρονη Σάρα Μέισον, μέλος του κινήματος «Καταλάβατε το Λος Αντζελες».
Το χαρακτηριστικό κίτρινο μάλλινο σκουφί της, το ανυπότακτο βλέμμα και το μαντίλι που γράφει «99%» (το σύνθημα των αμερικανών «Αγανακτισμένων» για το 1% που κατέχει το μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πλούτου και το 99% που αποκλείονται από αυτόν) εντυπωσίασαν τον φωτογράφο Τεντ Σόκι που τράβηξε τη φωτογραφία της. Κατόπιν ο καλλιτέχνης γκραφίτι Σέπαρντ Φέιρι επεξεργάστηκε τη φωτογραφία.
 
Η Μέισον έσπευσε να κρυφτεί την ημέρα που εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού – η φωτογραφία την έδειχνε να κρατιέται από τα χέρια σε έναν κύκλο με άλλους διαδηλωτές στην πλατεία μπροστά από την Bank of America στις 17 Νοεμβρίου. Το ίδιο βράδυ συνελήφθη από την Αστυνομία επειδή αρνήθηκε να απομακρυνθεί από την πλατεία.
 
Η νεαρή γυναίκα που εργάζεται σε γκαλερί τέχνης στη Σάντα Μόνικα είχε βρέξει το μαντίλι της με ξίδι για την περίπτωση που η Αστυνομία θα χρησιμοποιούσε σπρέι πιπεριού ή δακρυγόνα. Την ίδια εκείνη ημέρα στη Νέα Υόρκη περισσότεροι από 1.000 διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί έξω από το χρηματιστήριο φωνάζοντας «Ολη την ημέρα, όλη την εβδομάδα να κλείσει η Γουόλ Στριτ», ενώ λίγο πιο μακριά μερικές χιλιάδες διαδηλωτές έκαναν πορεία στη γέφυρα του Μπρούκλιν.
 
 
Η Σάρα Μέισον εντάχθηκε στο κίνημα Occupy όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα και να αποπληρώσει το δάνειο που είχε πάρει προκειμένου να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Αριζόνας. Οπως δήλωσε στο περιοδικό 360, «πιστεύω ότι το κίνημα «Καταλάβατε τη Γουόλ Στριτ» ανέδειξε το γεγονός πως οι φοιτητές κάνουν μια επένδυση στη μόρφωσή τους και κατόπιν βγαίνουν στον πραγματικό κόσμο και διαπιστώνουν ότι η επένδυση εκείνη ήταν ουσιαστικά άχρηστη».
 
Τη νύχτα της τελευταίας εφόδου της Αστυνομίας που συνέπεσε με τη δημοσίευση του «Time» η Μέισον μαζί με έναν φίλο της, τον Σκοτ Σούστερ, δήλωσε σε δημοσιογράφο των «Los Angeles Times» ότι θα έφευγε από τον καταυλισμό του κινήματος επειδή δεν ήθελε να ρισκάρει να συλληφθεί ξανά. Χθες ο Σούστερ δήλωσε πως η Σάρα «εξεπλάγη όταν είδε τη φωτογραφία της στο εξώφυλλο και αισθάνθηκε λίγο αμήχανα.
 
Μεταξύ των διαδηλωτών η Μέισον είχε τη φήμη ότι προσπαθούσε πάντα να επιτύχει συναίνεση καθώς μια φορά έδειχνε στους αστυνομικούς πώς να πάρουν μέρος στη γενική συνέλευση των διαδηλωτών.
 
 «Η Σάρα μεγάλωσε μέσα από το κίνημα, πολιτικά και προσωπικά», λέει ο Σούστερ. «Βρήκε τη φωνή της. Αλλά βέβαια εγώ δεν είμαι και ο κατάλληλος να πει για εκείνη, μια και την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά»

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Δωδεκα χωριά του Κιλκίς στο Fast track

Εικόνα: φωτοτυπία από τη μελέτη του Ν.Γ.ΜΕΛΙΔΩΝΗ “Το τόξον των νεοηφαιστειακών πετρωμάτων Στρυμονικού – Μεταμορφώσεως (κεντρική Μακεδονία)”- Ινστιτούτον Γεωλογίας και Ερευνών Υπεδάφους. Μεταλλευτικαί έρευναι, αρ.5. 1972.

Η εικόνα δείχνει καθαρά ότι το κοίτασμα πορφύρη (“ηφαιστίτη”) της Βάθης, η εκμετάλλευση του οποίου – μαζί με την ευρύτερη περιοχή έκτασης 91.000 στρεμμάτων – μόλις προκηρύχθηκε από το ΥΠΕΚΑ, βρίσκεται ακριβώς κάτω από τα σπίτια του χωριού!
Άρθρο του κ. Σαράντη Δημητριάδη, ομότιμου καθηγητή γεωλογίας Α.Π.Θ.

Δώδεκα χωριά του Κιλκίς στο μεταλλευτικό μαντρί

Ήδη τρέχει ο χρόνος υποβολής προτάσεων στον ανοικτό πλειοδοτικό διαγωνισμό που το ΥΠΕΚΑ προκήρυξε για τη μίσθωση του Δημόσιου Μεταλλευτικού χώρου «που περιλαμβάνεται στις περιοχές Μεταξοχωρίου, Βάθης, Γερακαριού, Φύσκας, Κεντρικού, Μυλοχωρίου και Αντιγόνειας».

 Την προκήρυξη συνοδεύει χάρτης με περιγραμμένη την προς μίσθωση υποψήφια για μεταλλευτική δράση έκταση, όπου φαίνεται η ένταξη δώδεκα χωριών του νομού Κιλκίς εντός της έκτασης αυτής (Μεταξοχώρι, Γερακαριό, Μυλοχώρι, Αντιγόνεια, Κεντρικό, Άνω Θεοδωράκι, Κάτω Θεοδωράκι, Φύσκα, Σπουργίτης, Δίβουνο, Παλατιανό, Βάθη).

Στο χάρτη αυτόν είναι χαρακτηριστική η προσπάθεια να περικλεισθούν εντός του μεταλλευτικού χώρου όσο γίνεται περισσότερα χωριά της περιοχής, με εξαίρεση μόνο την Ευκαρπία, ίσως θα έλεγε κάποιος κακόπιστος γιατί αυτή είναι η ιδιαίτερη πατρίδα του νυν Δημάρχου Κιλκίς και της πρέπει ως εκ τούτου μια ειδική μεταχείρηση.

Το περίγραμμα του μεταλλευτικού χώρου λοιπόν καθορίζεται από τη θέση των συνοριακών χωριών που επιλέχθηκαν, ως πάσσαλοι σηματοδότησης, και όχι, όπως θα έπρεπε, από τα χαρακτηρηστικά της γεωλογικής διερεύνησης του πεδίου και τις όποιες τυχόν υπάρχουν επιφανειακές ή από γεωτρήσεις ενδείξεις μεταλλοφορίας. Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι το σχεδιαστικό looping στην προσπάθεια εγκόλπωσης εντός του μεταλλευτικού χώρου και του χωριού Αντιγόνεια.

Θα περίμενε κανείς κανονικά, για λόγους μικρότερης αναστάτωσης του τοπικού πληθισμού, να γίνει το αντίθετο, να μείνουν δηλαδή έστω και οριακά έξω τα περισσότερα από τα δώδεκα εν συνόλω χωριά που τώρα μαντρώθηκαν στο μεταλλευτικό χώρο. Ποιόν σκοπό λοιπόν μπορεί να εξυπηρετεί αυτή η προφανής προσπάθεια να μαντρωθούν όσο περισσότερα χωριά ήταν δυνατό μέσα στο μεταλλευτικό χώρο; Iδού κάποιοι προφανείς σε εμένα λόγοι:

1. Η ένταξη ενός χωριού εντός του μεταλλευτικού χώρου περιορίζει κατά πολύ κάθε εμπράγματο δικαίωμα των κατοίκων του χωριού αυτού έναντι του απόλυτα επικρατούντος στο μεταλλευτικό χώρο εμπράγματου δικαιώματος της μεταλλειοκτησίας. Με άμεσο συνεπακόλουθο την με διαδικασίες fast tract ταχεία, μαζική και με εξευτελιστικές αποζημιώσεις διεκπαιραίωση όλων των ομαδικών και μεγάλης κλίμακας αναγκαστικών απαλοτριώσεων που θα προηγηθούν της έναρξης εργασιών στο

2. Θα υπάρξει πιθανά τάση εγκατάλειψης των χωριών αυτών από τους κατοίκους τους λόγω της επικείμενης μεταλλευτικής δράσης δίπλα ή κάτω από τα σπίτια τους. Αυτό εξυπηρετεί αφάνταστα τον μελλοντικό μεταλλειοκτήτη ώστε να μείνει μόνος κύριος της περιοχής, ελεύθερος και ανεξέλεγκτος να επεκτείνει χωρίς περιορισμούς το αναπτυξιακό (υποτίθεται) αλλά πλήρως καταστροφικό για το περιβάλλον έργο του.

3. Η πιθανή εγκατάληψη των χωριών αυτών από τους σημερινούς τους κατοίκους και η τυχόν εποίκηση κάποιων από αυτά από εργάτες των μελλοντικών μεταλλείων, αφαιρεί από τις πλάτες του μεταλλειοκτήτη την κοινωνική πίεση και τη διαμαρτυρία για τη δέσμευση μεγάλων ποσοτήτων νερού και τις άλλες μορφές περιβαλλοντικής επιβάρυνσης (αποδάσωση, καταστροφή του αναγλύφου, καταστροφή καλλιεργειών, μόλυνση υπόγειων υδάτων, αέρια ρύπανση, ηχορύπανση, δημιουργία και επέκταση τελμάτων τοξικών αποβλήτων κ.α.)

Το ευτύχημα είναι ότι δώδεκα χωριά, έστω και αραιοκατηκημένα, είναι πολλά. Και αν είναι ανυπότακτα και δεν μπαίνουν εύκολα στο μαντρί, μπορουν να χαλάσουν τα καταστροφικά σχέδια που οι χρυσοθήρες εκμεταλλευτές βάλθηκαν να πραγματοποιήσουν στο ακριτικό Κιλκίς, όπου θεώρησαν ότι θα έχουν τη μικρότερη αντίσταση και θα τους ανοιχτεί τελικά η κερκόπορτα. Οι κάτοικοι των χωριών αυτών, μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια τους που ίσως έφυγαν για το Κιλκίς, τη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα, ας ξανασμίξουν όλοι μαζί και ας αντισταθούν με όλες τους τις δυνάμεις για να ακυρώσουν τα σχέδια αυτά.

Κανένας αγώνας δεν χάνεται παρά εκείνος που δεν γίνεται.
Η μάχη του Κιλκίς τώρα αρχίζει και θα είναι σκληρή, όπως όλες οι μάχες στον τόπο αυτό.
Σαράντης Δημτριάδης.
Ομότιμος καθηγητής,
Τμήμα Γεωλογίας, ΑΠΘ.
Πηγη papaioannou

Σε δυσθεώρητα ύψη τα τιμολόγια της ΔΕΗ

Σε εφιάλτη μετατρέπονται οι λογαριασμοί της ΔΕΗ για νοικοκυριά και μικρομεσαίους, καθώς θα διαμορφωθούν σε δυσθεώρητα ύψη, αφού στον φοροεισπρακτικό τους χαρακτήρα θα προστεθεί πλέον σειρά άμεσων και έμμεσων αυξήσεων από την τιμολόγηση του ρεύματος, που θα ισχύσουν από το 2012, ενώ παράλληλα θα μετακυλισθούν στους τελικούς καταναλωτές και επιβαρύνσεις των παικτών της αγοράς.
Από τις άμεσες κι έμμεσες αυξήσεις
Και ενώ οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης θα επικεντρωθούν στην “επίσημη” αύξηση των τιμολογίων που θα ανακοινωθεί αυτές τις μέρες, ο χορός των χρεώσεων έχει ανοίξει κι αναμένεται, στην πραγματικότητα, σωρρευτικά, να ξεπεράσει αισθητά το όποιο ποσοστό ανακοινωθεί.

Το “ντόμινο” των αυξήσεων ξεκίνησε από την εισήγηση της ΡΑΕ για τον τριπλασιασμό του ειδικού τέλους Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Ακολούθησε η ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ για επιβολή έκτακτου ειδικού τέλους καύσης λιγνίτη, ύψους 2 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Αμέσως μετά η ΡΑΕ δημοσιοποίησε την εισήγησή της για αύξηση κατά 12,7% κατά μέσο όρο των τιμολογίων του 2012. Η τελική απόφαση του ΥΠΕΚΑ για το ύψος των ανατιμήσεων αναμένεται και κυκλοφορεί ότι θα είναι γύρω στο 10%, ενδεχομένως και λίγο χαμηλότερη.

Παράλληλα όμως, η ΡΑΕ εισηγείται την (αυτόματη) αναπροσαρμογή των τιμολογίων κάθε εξάμηνο με βάση το κόστος της χονδρεμπορικής αγοράς εφόσον υπάρχουν αποκλίσεις από το μέσο κόστος που είχε χρησιμοποιηθεί για τον προηγούμενο καθορισμό των τιμολογίων.

 Επιπλέον ζητείται απελευθέρωση των τιμολογίων μέσης τάσης, αλλά και κατάργηση της διαφοροποίησης μεταξύ τιμολογίων γενικής και βιομηχανικής χρήσης στη χαμηλή τάση, καθώς και κατηγοριοποίηση των οικιακών τιμολογίων βάσει της συνολικής κατανάλωσης και διατήρηση της διαφοροποίησης των χρεώσεων ανάλογα με την ώρα κατανάλωσης. Όπως άλλωστε υπολόγισε η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, την τελευταία διετία οι λογαριασμοί της ΔΕΗ έχουν ήδη χρεωθεί με 10 αυξήσεις.

Υπενθυμίζεται ότι, πέραν των ανωτέρω, στις “πλάτες” των νοικοκυριών θα φορτωθεί και η επιβολή φόρου κατανάλωσης στο φυσικό αέριο ηλεκτροπαραγωγής, προκειμένου να μην επιβαρυνθούν οι επιχειρηματίες-παραγωγοί και η αγορά από τον νέο φόρο.

Όλα αυτά εντάσσονται στον περίφημο “εξορθολογισμό” της αγοράς και των τιμολογίων ώστε να γίνουν “κοστοβαρή”, δηλαδή να αντανακλούν το κόστος παραγωγής, αλλά και να διαφυλαχθεί ο ανταγωνισμός στις συνθήκες της απελευθερωμένης αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.



Οι καταναλωτές ουσιαστικά επιβαρύνονται με πολλαπλές χρεώσεις για να περιοριστεί ο επιχειρηματικός κίνδυνος, καθώς το ρεύμα δεν αντιμετωπίζεται ως κοινωνικό αγαθό, αλλά ως “πεδίο δόξης λαμπρό” για ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια.

Μέλημα των αρμόδιων αρχών και της κυβέρνησης είναι να στρώσουν τον δρόμο για τους ιδιώτες φροντίζοντας κατά βάση για την ανοιχτή αγορά, διασφαλίζοντας τον ανταγωνισμό για τους παίκτες, συρρικνώνοντας τη δημόσια ΔΕΗ -για όσο παραμένει κρατική-, πριμοδοτώντας την περίφημη “πράσινη ανάπτυξη”, με όποιο κόστος για τα νοικοκυριά που ήδη πλήττονται από τις περικοπές, την ανεργία και την επιβολή αλλεπάλληλων φόρων-τελών.

Την ίδια στιγμή και πάλι προς όφελος των ιδιωτών βρίσκονται προ των πυλών οι αποφάσεις για το ξεπούλημα λιγντικών μονάδων της ΔΕΗ, ενώ έπεται και η αποκρατικοποίηση της επιχείρησης, που ήδη έχει υποτιμηθεί η χρηματιστηριακή της αξία.
Πηγη Αυγη 

Δείξτε μας ρε τι περιουσία έχετε αποκτήσει ΟΛΟΙ σας τόσα χρόνια που δεν δουλεύετε και σας μισθοδοτούμε. Δείξτε μας.

από anarmodios
Τη δημοκρατία πολύ συχνά την πιάνετε στο στόμα σας, κύριοι και κυρίες του κομματικού πολιτικού συστήματος, αλλά ελάχιστα την τιμάτε.
Καθόλου δηλαδή δεν την τιμάτε την δημοκρατία.

Κι όχι μόνο δεν την τιμάτε επειδή μας έχετε αφαιρέσει ως λαό την παραμικρή ΘΕΣΜΙΚΗ δυνατότητα να παίρνουμε μέρος στην εξουσία που εσείς θέλετε να ασκείτε ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΑ μόνοι σας. Αλλά δεν την τιμάτε την δημοκρατία ακόμα και σε ζητήματα που εκ πρώτης όψεως φαίνονται λιγώτερο σημαντικά από την ισονομία και την ισοκρατία. Οπως για παράδειγμα την λογοδοσία σας.

Προσωπικά δεν θυμάμαι ποτέ να λογοδότησε κάποιος πολιτικός στον λαό με κάποιο τρόπο. Ούτε κάποιος βουλευτής-νομοθέτης. Ούτε κάποιος δικαστικός. (Και η δικαστική εξουσία, πολιτική εξουσία είναι για όσους ξέχασαν τι είναι δημοκρατία, και επιεικώς μεταξεταστέοι).

Και δεν θυμάμαι επίσης να έχει λογοδοτήσει στον λαό και κανένας από όλους εκείνους που διορίζετε διοικητές και προέδρους και παραπροέδρους και συμβούλους σε δεκάδες θέσεις κάθε που αλλάζει η κυβέρνησή σας. Από το ΣΔΟΕ και τις ΔΟΥ μέχρι τα ΙΚΑ τα ΣΥΚΑ και τις γιαλαντζί “ανεξάρτητες” αρχές σας, ο θεός να τις κάνει.

Δεν λογοδότησε ποτέ και κανένας σας στον λαό.

Ξέρω, δεν “προβλέπεται” θα μου πείτε. Τι ωραία! Και σε ποιο εγχειρίδιο της δημοκρατίας “το λέει”
αυτό το “δεν προβλέπεται να λογοδοτούν οι εκλεγμένοι στον λαό” ωρέ δημοκράταροι λεβέντες μου;
Λέει ωρέ θεοί της δημοκρατίας το εγχειρίδιο να ασκείτε εσείς την εξουσία οι ίδιοι και οι ίδιοι και μάλιστα χωρίς λογοδοσία στο λαό; Και το αντίστοιχο εγχειρίδιο της Χούντας και της ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ, τι λέει ω! διαπρεπή μου παλληκάρια εσείς και κόρες λαμπρές;

Εχουμε μερικούς από σας που τους αρέσει να παινεύονται και μπροστά στις κάμερες: “τριάντα χρόνια με τιμά ο λαός με την ψήφο του”. Ρε παλληκάρι, ποιους να διάλεγε ο λαός δηλαδή; Αφού όποτε πήγαινε να ψηφίσει ο λαός στις εκλογές, ο αρχηγός σου ΕΣΕΝΑ και κάτι παρόμοια φυντάνια έβαζε στο μενού, ε, στο ψηφοδέλτιο. Ολο το μενού κατεβάσαμε ως λαός κι αλλαγή και προκοπή δεν είδαμε. Τιμή θα ήταν να διαλέγαμε ΕΜΕΙΣ τους υποψηφίους.
 Οχι ο αρχηγός σου. Φανταστικέ μου δημοκράτη!

Κι αφού ΔΕΝ δουλέψατε 30 και 40 χρόνια ορισμένοι (κι ο δήμαρχός μας ο προηγούμενος 17, και του βρίσκουνε και “ορφανές καταθέσεις” τώρα) κι ήσασταν όλο στην εξουσία κι αρχόντοι μας, δεν δικαιούμαστε εμείς ως λαός μετά από αυτή την λεηλασία, να σας ελέγξουμε; Να δούμε τι αποχτήσατε όλα αυτά τα χρόνια καμάρια μας που σας μισθοδοτούμε και πως το αποκτήσατε; Κι εσείς και οι μέχρι και τρίτου βαθμού συγγενείς σας;

Ανοίξτε αφού είσαστε σίγουροι για την εντιμότητά σας (εμείς είμαστε ως λαός σίγουροι για το αντίθετο, πολύ σίγουροι δηλαδή) τους τραπεζικούς σας λογαριασμούς και δημοσιεύστε το πόθεν έσχες σας όλων αυτών των ετών. Να δούμε και τις περιουσίες τις δικές σας και του μπατζανάκη και του κουμπάρου σας.

Σας φαίνεται άδικη η διαφάνεια και η δημοσιότητα των περιουσιακών σας στοιχείων μετά από τόσες καταστροφικές αποφάσεις που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις σας;

Σας φαίνεται άδικη η διαφάνεια και η δημοσιότητα των περιουσιακών σας στοιχείων μετά από τόσους νόμους ξεπουλήματος και εκποίησης και παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας που νομοθέτησε η βουλή;

Σας φαίνεται άδικη η διαφάνεια και η δημοσιότητα των περιουσιακών σας στοιχείων μετά από τόσες και τόσες δικαστικές αποφάσεις-σκάνδαλα όπως εκείνη που έβγαλε συνταγματικό το Μνημόνιο;

(Οι Γερμανοί του αΡεοδρομίου, Αρειε Πάγε μου, θα πλερώ ΦΠΑ, ή μπα…;)
Δείξτε μας ρε τι περιουσία έχετε αποκτήσει ΟΛΟΙ σας τόσα χρόνια που δεν δουλεύετε και σας μισθοδοτούμε. Δείξτε μας.
Που μου θέλετε κι αναδρομικά!

Θραξ Αναρμόδιος
 Σ.Χ.Σ  http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2011/12/19/1-198/

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Αγωνιστική αλληλεγγύη, όχι «εθελοντικός» εξευτελισμός

Ένα αγωνιστικό μέτωπο αντίστασης, ρήξης και ανατροπής θα «μας σώσει από την πείνα»

Ευθέως ανάλογα της εξαθλίωσης αναπτύσσεται και ο «βομβαρδισμός αλληλεγγύης», που κορυφώνεται με το εμπόριο των «αγίων ημερών».

 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις «αλληλεγγύης» και «ανθρωπιάς» φυτρώνουν επιχορηγούμενες από το κράτος.
 Η Διαμαντοπούλου καλεί σε εθελοντισμό για να αντιμετωπιστούν ιδιωτικά τα προβλήματα που η ίδια με την πολιτική της δημιούργησε στα σχολεία.

 Όσο καταστρέφονται οι «πανκοινωνικές λειτουργίες» του αστικού κράτους σε όφελος των στενά ταξικών αναγκών του κεφαλαίου, τόσο πυκνώνουν οι οργανωμένες «δράσεις εθελοντισμού» του μιντιακού επιχειρηματικού συμπλέγματος, με ιεραποστόλους τον Αλαφούζο του Σκάι και τον Ψυχάρη του Βήμα FΜ.

 Οι φιλάνθρωποι αυτοί κύριοι και οι όμοιοί τους, ταϊζουν ανέργους τη στιγμή που απολύουν εργαζόμενους. Με το αζημίωτο φυσικά: οι μεγάλοι επιχειρηματίες αποφεύγουν τη φορολογία με φιλανθρωπικές χορηγίες και οι μικροί διαφημίζουν δωρεάν το μαγαζί τους. Δήμαρχοι που κλείνουν βρεφονηπιακούς σταθμούς και απολύουν υπαλλήλους, την ίδια στιγμή, οργανώνουν «κοινωνικά σούπερ μάρκετ», συγκεντρώνοντας μουχλιασμένα φασόλια και ληγμένες κονσέρβες για τους ανέργους, τους φτωχούς και τους πεινασμένους.



Εδώ και χρόνια, επίσης, η Ελλάδα του ευρώ έμαθε να οργανώνει, αντί για «ανατολίτικα» παζάρια, «μπαζάρ» κάθε είδους, για κάθε ανάγκη, για κάθε γούστο και κάθε βαλάντιο από κάθε είδους φιλανθρωπικές οργανώσεις, συλλόγους και ομάδες εθελοντών. Τα λαϊκά μπαζάρ πήραν την εκδίκησή τους από τα αριστοκρατικά φιλανθρωπικά γκαλά της Αγάπης και της Μαριάνας.

Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις αγνές προθέσεις πολλών απλών ανθρώπων του λαού, οι οποίοι συγκλονίζονται από τις εικόνες της σύγχρονης πείνας και αναζητούν δρόμους έμπρακτης βοήθειας. Χιλιάδες είναι αυτοί που παίρνουν μέρος σε ανάλογες «δράσεις», μαθημένοι στην ιδιωτική στάση επί χρόνια νεοφιλελευθερισμού, ελλείψει σταθερών δικτύων του μαζικού κινήματος.

 Οι κομμουνιστές και οι αριστεροί, όσο πρέπει να αποκαλύπτουν την αστική φιλανθρωπική υποκρισία, άλλο τόσο πρέπει να κατανοούν τη λαϊκή αυθεντική ευαισθησία που αναζητά δρόμους αντιμετώπισης του σύγχρονου κοινωνικού ζητήματος. Και ταυτόχρονα, να αναδεικνύουν αυτούς τους δρόμους.


Η «ατομική αλληλεγγύη», ιδιωτικά ή κρατικά οργανωμένη, είναι πολύ λιγότερο πλατιά και τελικά μη αποτελεσματική σε σχέση με την αγωνιστική αλληλεγγύη ενός μαζικού κινήματος που διεκδικεί μέτρα πανκοινωνικής ισχύος από το κράτος, την κυβέρνηση, την τρόικα και τους συνασπισμένους εργοδότες, που αγωνίζεται με την προπτική της ανατροπής και μιας νέας κοινωνίας.

 Κανένας Σκάι, κανένας ιδιώτης επιχειρηματίας, καμία ΜΚΟ, κανένας παπάς αλλά και κανένας μαζικός φορέας, κανένας σύλλογος και συνδικάτο δεν μπορεί να αντικαταστήσει την πανκοινωνική λειτουργία του κράτους. Όσα σκουπίδια και αν μαζέψει ο Προτοσάλτε με τις σακουλίτσες του, δεν θα μπορέσει ποτέ να αντικαταστήσει τα αποριμματοφόρα των δήμων. Πιο αποτελεσματική είναι η διεκδίκηση να μην ιδιωτικοποιηθεί η αποκομιδή σκουπιδιών.


Μπορεί να βοηθήσεις με ένα ευρώ έναν άνεργο, αλλά δεν μπορεί να σώσεις ένα εκατομμύριο ανέργους. Είναι πολύ πιο μαζικά αποτελεσματική η διεκδίκηση επιδόματος ανεργίας, για παράδειγμα, 900 ευρώ, για κάθε άνεργο και για όσο χρονικό διάστημα δεν δουλεύει, παρά ένα «κοινωνικό σούπερ μάρκετ» αθλιότητας του Δήμου.

 Μπορεί να αφαιρέσεις ένα ευρώ για βοήθεια από τη μισοάδεια τσέπη σου, αλλά για να ζήσουν αξιοπρεπώς οι άνεργοι και οι οικογένειές τους, πρέπει να αγωνιστείς για να αφαιρέσεις κάποια δισεκατομμύρια ευρώ από το 52% του κρατικού προϋπολογισμού που πάει σε τόκους και τοκοχρεολύσια για τους δανειστές ή από τα 115 δις που πήραν οι τραπεζίτες.

Πολλοί συναγωνιστές, όμως, αναρωτιούνται: Και μέχρι να τα κατακτήσουμε όλα αυτά, τι κάνουμε; Δεν πρέπει να οργανώνουμε έμπρακτα την κοινωνική αλληλεγγύη; Φυσικά και πρέπει. Και μάλιστα, η αλληλεγγύη του μαζικού κινήματος, δηλαδή, η αλληλεγγύη ανθρώπων που αγωνίζονται για να λυθεί το «κοινωνικό ζήτημα», είναι πολύ πιο αυθεντική.

 Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έμπρακτη λαϊκή αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους χαλυβουργούς (για τους οποίους δεν οργανώθηκε κανένα τηλεοπτικό μπαζάρ).


Χρειάζεται, όμως, προσοχή: Η «έμπρακτη αλληλεγγύη» δεν πρέπει να υποκαθιστά την «έμπρακτη διεκδίκηση» από το κράτος, την «έμπρακτη σύγκρουση» με την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ, με τον εργοδότη. Δεν μπορεί να οργανωθεί αποτελεσματικά μέσα σε «αντιεμπορευματικές νησίδες», πίσω από την πλάτη του κράτους και κάτω από τη μύτη του κεφαλαίου, στα κρυφά και στα μουλωχτά.

Έτσι, η αγωνιστική αλληλεγγύη μπορεί να καταντήσει «αριστερή» φιλανθρωπία ή «αντιεξουσιαστικός» εθελοντισμός.


Πολλοί συναγωνιστές, επίσης, για να δικαιολογήσουν τέτοιες πλευρές «αυτοδιαχείρισης», προσφεύγουν στο παράδειγμα του ΕΑΜ που «μας έσωσε απ’ την πείνα» στην Κατοχή, όπως έλεγε ο ύμνος του. Πράγματι, η οργανωμένη λαϊκή κινητοποίηση, με την τότε πρωτοπόρα δράση του ΚΚΕ και των άλλων αριστερών δυνάμεων, γέννησε την «Εργατική Αλληλεγγύη», που βοηθούσε τους εργάτες στα εργοστάσια και τα μικρομάγαζα, ενώ ο ΕΛΑΣ οργάνωσε τη συγκομιδή της σοδειάς, αργότερα.

Μόνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η λαϊκή αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια του ΕΑΜ συπλήρωνε την κύρια πλευρά του αγώνα, που χωρίς αυτήν, η αλληλεγγύη δεν θα μπορούσε να υπάρξει σε τέτοια έκταση: Συμπλήρωνε την ένοπλη μαζική πάλη για την ανατροπή, για το διώξιμο των κατακτητών και των συνεργατών τους και για μια νέα κοινωνία.

 Αυτή τροφοδοτούσε και τον μαζικό διεκδικητικό αγώνα, τις απεργίες και διαδηλώσεις, που απαιτούσε από το κράτος των κατακτητών και των συνεργατών του αυξήσεις και μέτρα για τους ανέργους. Μαζικός αγώνας που είχε, μάλιστα, και ορισμένες κατακτήσεις.


Πολύ περισσότερο στην εποχή μας, η τεραστίων διαστάσεων εξαθλίωση που έρχεται λόγω της κρίσης, απαιτεί τον επαναστατικό αγώνα για «να πάρεις από ένα κεφάλαιο που δεν δίνει». Απαιτεί τον μαζικό, «έμπρακτο εκβιασμό» του κεφαλαίου με την αντικαπιταλιστική ανατροπή, για να επιβιώσεις.

Απαιτεί ένα αγωνιστικό μέτωπο αντίστασης, κατακτήσεων και ανατροπής που «θα μας σώσει» από τη σύγχρονη πείνα της οικονομικής κατοχής και της κοινοβουλευτικής χούντας.
πηγή: Εφημερίδα ΠΡΙΝ

Τη σπάθα σήκωσε και πάλι...

 

 

Ο ελληνικός λαός καθώς και η πλειοψηφία των λαών της Ευρώπης βρίσκονται σήμερα κάτω από την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ και ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ του παγκόσμιου κεφαλαίου, που συγκροτημένα και μεθοδικά σχεδίασε, δρομολόγησε και υλοποίησε την εξαθλίωση και την καταστροφή κάθε κοινωνικής χειραφέτησης και εργασιακής κατάκτησης όλων των προηγούμενων ετών στη χώρα μας.

 Εδώ και 37 χρόνια έχουμε βαρεθεί να δημιουργούμε, να συντηρούμε και να διασώζουμε ένα καθεστώς διαπλεκόμενων συμφερόντων μιας μικρής μειοψηφίας, η οποία με καλπονοθευτικούς εκλογικούς νόμους εναλλάσσει στην εξουσία τους διαχειριστές του μόνο και μόνο για να διατηρήσει, να εξελίξει και να ενδυναμώσει τις ίδιες ταξικές του επιλογές προς όφελος του κεφαλαίου και μόνο.

Εμπρός για ένα νέο πολιτικό, πατριωτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό, μορφωτικό και ανεξάρτητο παλλαϊκό κίνημα πολιτών.
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΛΤΑΣ" 1976

Στίχοι: Παύλος Μάτεσης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΛΟΥΜΕ 

 Κινηση Ανεξαρτητων Πολιτων Αγρινιου

Άγια Νύχτα θα φύγετε

Υπό Γεωργίου Κυρίτσεως και Άγγελου Τσεκέρεως.


Για τις 15 Ιανουαρίου μετατίθεται η σφαγή των νηπίων, λόγω των διαφωνιών που προέκυψαν στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Ωστόσο ο βασιλεύς Ηρώδης επεσήμανε ότι η καθυστέρηση στην εφαρμογή του μέτρου θα δημιουργήσει πρόβλημα στην εκταμίευση της επόμενης δόσης του ρωμαϊκού δανείου.
Και ενδεχομένως αποβολή της Ιουδαίας από το Δηνάριο.

Και αποκλεισμό από τα διεθνή σκλαβοπάζαρα.
Και έθεσε το ερώτημα αν αξίζει να υποθηκεύσουμε την τύχη της χώρας, προκειμένου να διασφαλίσουμε τα σκανδαλώδη προνόμια των νηπίων.

Οι αντιδράσεις προήλθαν από την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία είπε ότι συζητά σφαγή των νηπίων μόνο στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης απογραφής του πληθυσμού της χώρας.
Και ότι πρέπει να αλλάξει το μείγμα της σφαγής, ώστε να μπει η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.

Από την πλευρά της, η Άννα Διαμαντοπούλου είπε ότι η εφαρμογή του μέτρου συνδέεται με την αξιοπιστία της χώρας απέναντι στους δανειστές της.
Και ότι στην Ιουδαία υπάρχει υπερβολικός αριθμός νηπίων, ως αποτέλεσμα της πελατειακής πολιτικής των προηγούμενων χρόνων.

Ο Καρατζαφέρης ήταν ο μόνος που κράτησε σταθερή στάση. Ή να τα σφάξουμε τώρα ή να τα λατρέψουμε.
Σε θέματα αρχών ο πρόεδρος είναι αδάμας.

Κατά της οριζόντιας σφαγής των νηπίων τάχθηκε και η Δημοκρατική Αριστερά υποστηρίζοντας ότι πρέπει η πολιτεία να στηρίξει τους χαροκαμένους γονείς με ένα δίκτυ προστασίας για να μην πηδάνε από τα μπαλκόνια.
Τελικώς συμφώνησαν να ξανασυζητήσουν το θέμα μετά τις γιορτές και να τα σφάξουν αναδρομικά.

Το πρόβλημα με την κυβέρνηση Παπαδήμου είναι ότι στο θέμα των μεταρρυθμίσεων δεν επιδεικνύει τη βούληση και την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης Πινοσέτ.
Τι να κάνουμε, δεν αρκεί μόνο η πρόθεση. Χρειάζονται και οι αναγκαίες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα.

Ελπίζουμε, στις συναντήσεις του Παπαδήμου με τους πολιτικούς αρχηγούς, να βρεθεί κάποια
διέξοδος προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο Πινοσέτ λ.χ., πριν κόψει τις επικουρικές συντάξεις, τσιμέντωσε καμιά εικοσαριά χιλιάδες διαφωνούντες.

Και έτσι ξεπέρασε το πρόβλημα της πολυφωνίας, που υπονόμευε το κυβερνητικό έργο.
Πάντως ο Παπαδήμος δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις κοινωνικές ομάδες που ζουν μέσα στην ανασφάλεια και την αγωνία για το μέλλον.

Δεν ξεκαθάρισε αν αναφέρεται στους τραπεζίτες ή στους καταθέτες της Ελβετίας, αλλά, σε κάθε περίπτωση, το εκτιμάμε.
Καμιά εξηνταριά εκατομμύρια μίζες είχαν δώσει οι Γερμανοί, για να σπρώξουν τα υποβρύχιά τους σε Ελλάδα και Πορτογαλία.

Στην Ελλάδα η διαλεύκανση της υπόθεσης είναι αδύνατη, διότι, όπως δήλωσαν αρμόδιες πηγές, η διαδρομή του πολιτικού χρήματος είναι πολύπλοκη.
Φάνηκε άλλωστε και από τη Siemens. Tα πήρε κατά δήλωσίν του ο Τσουκάτος από τη Siemens, τα έβαλε σε μια σακούλα και τα πήγε στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Με τέτοια πολυπλοκότητα διαδρομής, πώς να βρεθεί άκρη;

Δεν πάνε όλα άσχημα σε αυτή τη χώρα. Βελτιώσαμε σημαντικά το πόθεν έσχες των βουλευτών μας.
Περισσότερα θα ξέραμε αν μπορούσαμε να το συγκρίνουμε με τα προηγούμενα, αλλά κάτι τέτοιο θεωρείται λαϊκισμός και απαγορεύεται ρητά από το Σύνταγμα.

Το θετικό είναι ότι κανένας βουλευτής δεν έχει βγάλει λεφτά στην Ελβετία.
Αν είχανε βγάλει, δεν θα το λέγανε;
Πηγη Αυγη

Αυτή είναι η ζωή στη σύγχρονη Ελλάδα, όπως την κατάντησε ο κ. Παπανδρέου

Αυτή είναι η ζωή στη σύγχρονη Ελλάδα, όπως την κατάντησε ο κ. Παπανδρέου, που, μέχρι να απολυθεί, την είχε σώσει 6 με 7 φορές. Φώτα που δεν φωτίζουν τις ψυχές μας.
 Σε κάθε βήμα στην πόλη συναντάς την οδύνη ενός ανήμπορου και ανυπεράσπιστου ανθρώπου.

Οι εξουσιαστές καμώνονται πως συμπονούν, μα δεν είναι σε θέση να νιώσουν την απελπισία.
 Η αλληλεγγύη κρατάει ζωντανά τα αισθήματα και την ψυχή μας.

 Η ανατροπή των ανδρεικέλων που μας κυβερνούν είναι πλέον απαίτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.
Πηγη Aυγη

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Τα Χριστούγεννα της χρεοκοπίας του 1893

Σ' αντίθεση με την τάση επιστροφής τις μέρες μας στους... παλιούς, καλούς καιρούς, ας γυρίσουμε πίσω στον Δεκέμβριο του 1893. Τη χρονιά, τον μήνα και τις γιορτές, που σημαδεύει το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Τυπικά, η χρεοκοπία εξαγγέλθηκε την πρώτη Δεκεμβρίου (13 με το νέο ημερολόγιο) με την κατάθεση νομοσχεδίου. Μέσα σε 10 ημέρες, αυτό και άλλα 2 νομοσχέδια είχαν γίνει νόμοι του κράτους (9-10 Δεκεμβρίου).

Στις 28 Δεκεμβρίου κατατέθηκε και ο πρώτος προϋπολογισμός της χρεοκοπίας, που θα ψηφισθεί, όμως, μετά 3 μήνες.Ειπωμένη ή όχι από τον Τρικούπη, στις εισηγητικές ομιλίες του για το πρώτο νομοσχέδιο ή τον προϋπολογισμό, μ' αυτές ακριβώς τις λέξεις, η εμβληματική νεοελληνική φράση σήμαινε επισήμως τον «προσωρινό διακανονισμό του χρέους» - αυτός ήταν ο τίτλος του νόμου (ΒΡ-ΣΤ/93). Στην πράξη συνεπαγόταν την άμεση αναστολή καταβολής των χρεολυσίων στους διεθνείς δανειστές του Δημοσίου και τη δραστική περικοπή (κατά 70%) των τόκων στους κατόχους ελληνικών ομολογιών.



Διαμαρτυρίες
Οσα διαδραματίστηκαν τότε έχουν γίνει τελευταία πολύ γνωστά, αλλά ας θυμηθούμε μερικά ακόμη για ν' αποτυπωθεί καλύτερα ο χαρακτηρισμός «γιορτές φτώχειας». Ξέσπασε θύελλα διαμαρτυριών κατά του Τρικούπη σε Λονδίνο, Παρίσι και Βερολίνο, που αξίωσαν την επιβολή διεθνούς ελέγχου στις εισπράξεις του Δημοσίου. Αλλά και στην Ελλάδα από την αντιπολίτευση.

Αυτό που συνήθως δεν αναφέρεται με σαφήνεια είναι ότι ο Τρικούπης δεν τράπηκε σε φυγή. Εμεινε στην κυβέρνηση μετά τη χρεοκοπία και προσπάθησε να πετύχει τον «διακανονισμό». Οι προσπάθειες δεν είχαν αποτελέσματα. Οπως άλλωστε και των διαδόχων του. Θα χρειαστεί ένας πόλεμος για να υποταγεί η Ελλάδα στις απαιτήσεις των δανειστών και να επιβληθεί ο Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος (1898).

Πώς όμως βίωνε τη χρεοκοπία η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών. Οδηγός μας ο αντιτρικουπικός Τύπος, καθώς οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες αποφεύγουν τις περιγραφές. Παρά το γεγονός ότι οι δημοσιογραφικοί κανόνες της εποχής επιτάσσουν αναλυτικά ρεπορτάζ για την κίνηση στην εορταστική αγορά και τις τιμές των ειδών πλατιάς κατανάλωσης.
Σε μια μάλιστα απ' αυτές ο ρεπόρτερ της παρακάμπτει τον σχετικό σκόπελο μ' ευφάνταστο τρόπο: «-Πώς πήγε εφέτος η δουλειά; ρωτά τον κρεοπώλη.
-Καλά, δόξα τω Θεώ! Ο κόσμος λεπτά δεν έχει λένε και λεπτά ξοδεύει. Μυστήριον...».

Ο αντικυβερνητικός Τύπος εκπέμπει με διαφορετικούς τρόπους, σ' άλλο μήκος κύματος:
-«Πάντες (στην αγορά) με κεκλιμένας τας κεφαλάς και την κατήφειαν εις το πρόσωπο εζωγραφισμένην... Η εξοικονόμησις του άρτου είνε το μόνον μέλημα πάντων των οικογενειαρχών...».
-«Πανταχού ερείπια. Αι εορταί προκαλούσαι συγκρίσεις θλιβεράς παρουσιάζωσι την κατάστασιν του τόπου υπό πάσαν αυτής αλγεινότητα. Και πονούσιν οι πολλοί και σκέπτονται και ζητούσι το αίτιον της δυσπραγίας...

Παρά τις συνηθισμένες αντιπολιτευτικές υπερβολές η συγκεκριμένη διαπίστωση δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Στα σατιρικά κείμενα χρησιμοποιούνται πολύ σκληρότερες εκφράσεις: «Ευθύς τραπέζι στρώσετε, βάλτε το φαγητό σας/ κι αν άλλο τι δεν έχετε να φάτε τ' απ' αυτό σας». Ενώ ένα άλλο μπροστά στις γενικές περικοπές σαρκάζει: «Απεφασίσθη υπό της Κυβερνήσεως να ψαλιδισθή και η σημαία μας...».

Εκείνα τα «Χριστούγεννα ήτο πένθιμα δια την κοινωνίαν». Κατά γενική ομολογία, τα έκανε δυσβάσταχτα ο «εξευτελισμός» της χώρας στα μάτια των Ευρωπαίων από το «κανόνι» της χρεοκοπίας.
Ολοι, όμως, προσβλέπανε σε καλύτερο μέλλον. Υπήρχε κάποια αισιοδοξία...

Πλήθη φτωχών και ζητιάνων
Ιδού ένα σταχυολόγημα από «σκέψεις που υπαγορεύουν τα Χριστούγεννα εις τους εκ των Ορθοδόξων ελευθέρους Ελληνας, τους οποίους κατέστησε πτωχούς και εξηυτελισμένους η εν τη Πολιτεία επικράτησις ανθρώπων αναξίων»: «Δεν ήρκεσε εις την Ελλάδα το ότι εκ των πραγμάτων απεδείχθη μη έχουσα τας δυνάμεις ν' ανταποκριθή εις τας επιπολαίους, τας αλογίστως αναληφθείσας υποχρεώσεις ως Κράτους. Ηθέλησεν εις την απόδειξιν της οικονομικής αδυναμίας της να προσθέση την απόδειξιν της ηθικής αναξιότητος...».

«Δεν είναι τοιούτος ο λαός της και το αποδεικνύει η Ιστορία του ολόκληρος και δη η των τελευταίων ετών... Υπεβλήθη στερήσεις και θυσίας, όπως επαρκέση εις πάσας τας υποχρεώσεις προς τους δανειστάς του...».

«Πλήθος άπειρον επαιτών. Μη φαινόμενον εις τον πολύν κόσμον, πλήθος στερούμενον του άρτου και γυμνητεύον ανεφάνη. Δεν είχομεν φαντασθή ποτέ τας Αθήνας περικλειούσας τοσαύτην δυστυχίαν, ουδέ τόσον αριθμόν πτωχών...». Ο μόνος πλούτος, έγραφε μελαγχολικά χρονογράφος των ημερών, «ο διαχυθείς εις τας Αθήνας ήτο ο πλουσιοπαρόχως λούσας αυτάς ήλιος και ο μόνος κυκλοφορήσας χρυσός αι ακτίναι αυτού. Το μόνον το οποίον δεν φοβούμεθα μη χάσωμεν...».

Δεν ήταν απολύτως ακριβής. Αφενός μεν επειδή στα σαλόνια των ημερών έρρεε πλούτος. Αφετέρου ακολούθησαν καταρρακτώδεις βροχές και πλημμύρες. Μαζί με τα νερά ερχόταν κι ο νέος χρόνος «όστις βρίσκει την Ελλάδα σε κακό και μαύρο χάλι/και τα άμοιρα παιδιά της πάντα γυμνά και πεινασμένα/κι απ' όλη την Ευρώπη τα πτωχά αδικημένα.../κι είμεθα μικροί μεγάλοι διά το φρενοκομείον/κι η πατρίς η καϋμένη εις τους Φράγκους πωλημένη...».

(Τ' αποσπάσματα προέρχονται από τις εφημερίδες ΑΣΤΥ, ΕΦΗΜΕΡΙΣ, ΠΡΩΪΑ, ΡΩΜΗΟΣ, ΝΕΟΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, ΚΑΙΡΟΙ και ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ)

«ΑΣ ΜΕΛΕΤΗΣΩΜΕΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ»
Οι επιπτώσεις της χρεοκοπίας, εκτός των άλλων, ωθούσαν και σε σκέψεις για να γίνουν τα παθήματα του παρόντος μαθήματα για το μέλλον. «Ολαι αι περιουσίαι, όλα τα κεφάλαια, όλαι οι πρόσοδοι, όλα της εργασίας τα ανταλλάγματα εμειώθησαν», σημειώνουν οικονομολόγοι και οικονομολογούντες.

Αλλοι αποδίδουν την ευθύνη στις τράπεζες και στους «χρυσοκάνθαρους», στους «Φράγκους» (ξένους) πιστωτές, στην κυβερνητική αβουλία. «Εν τη ειρήνη της οικογενειακής εστίας, ας μελετήσωμεν επί των παθημάτων», προτρέπουν πολλοί...

ΒΑΘΙΕΣ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Σε καιρούς γενικευμένης φτώχειας και ανυπαρξίας δομών κοινωνικής πρόνοιας η αλληλεγγύη βρίσκεται διαχρονικά στην ημερήσια διάταξη. Το φαινόμενο έχει βαθιές ελληνικές ρίζες. Εκκληση κάνουν εφημερίδες όπως και πολλοί φορείς στα φιλάνθρωπα αισθήματα των εχόντων: «Εάν εις άλλους χρόνους απόλυτος παρίστατο η ανάγκη της συνδρομής των δυναμένων υπέρ των ενδεών, το έτος τούτο η ανάγκη αύτη παρίσταται επιτακτικωτέρα...». Οι εκκλήσεις δεν μένουν χωρίς αντίκρισμα.

Τ. Κατσιμάρδος
Πηγή: Έθνος 

Κορνήλιος Καστοριάδης (1922 – 1998)

Έλληνας φιλόσοφος, οικονομολόγος και ψυχαναλυτής, που έδρασε και δημιούργησε στη Γαλλία.

 Από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα, συνένωσε στο έργο του την πολιτική, τη φιλοσοφία και την ψυχανάλυση. Αποκλήθηκε «φιλόσοφος της αυτονομίας», υπήρξε συγγραφέας του σημαντικού βιβλίου «Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας» και συνιδρυτής του περιοδικού «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα».


Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 11 Μαρτίου 1922 και λίγο μετά τη Μικρασιατική καταστροφή βρέθηκε στην Αθήνα με την οικογένειά του. Αρκετά νωρίς, από τα 13 του, αναμίχθηκε στην πολιτική και κοινωνική δράση. Μέλος παράνομης κομμουνιστικής οργάνωσης την περίοδο της δικτατορίας Μεταξά, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Σπουδάζει νομικά και οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1941 εντάσσεται στο ΚΚΕ. Θα το εγκαταλείψει ένα χρόνο αργότερα για να ενταχθεί στην τροτσκιστική ομάδα του Σπύρου Στίνα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια να βρεθεί ανάμεσα σε δύο πυρά, των Γερμανών και των ορθόδοξων κομμουνιστών.

Το 1944 δημοσιεύει το πρώτο του δοκίμιο για τον Μαξ Βέμπερ, που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Αρχείο Κοινωνιολογίας και Ηθικής». Στα «Δεκεμβριανά» θα βιώσει ως τροτσκιστή την τρομοκρατία του ΕΛΑΣ και θα αποδοκιμάσει τις μεθόδους του ΚΚΕ. Το 1945 εγκαθίσταται στο Παρίσι με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης, μαζί με τους Κώστα Αξελό, Κώστα Παπαϊωάννου, Ιάννη Ξενάκη, Μιμίκα Κρανάκη, Μέμο Μακρή κ.ά. Έκτοτε, η γαλλική πρωτεύουσα θα αποτελέσει το επίκεντρο της ζωής και των δραστηριοτήτων του. Την Ελλάδα θα την επισκέπτεται μόνο τα καλοκαίρια και μετά τη μεταπολίτευση.

Στο Παρίσι, παράλληλα με τις σπουδές του, δημιουργεί την ομάδα «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» που ιδεολογικά και πολιτικά ασκεί δριμύτατη κριτική στο σοβιετικό μαρξιστικό μοντέλο, το οποίο χαρακτηρίζει «γραφειοκρατικό καπιταλισμό». Είναι η ψυχή της ομάδας και αυτός, που κυρίως επεξεργάζεται τις θέσεις και γράφει τα σημαντικότερα κείμενα στο ομότιτλο περιοδικό.

Τότε είναι που αρχίζει να διαμορφώνει την έννοια της αυτονομίας, ως «αυτονομία του προλεταριάτου». Εκκινώντας από την εκτίμηση ότι το εργατικό κίνημα έχει υποστεί πολύμορφες διαστρεβλώσεις που αλλοίωσαν τον ιστορικό ρόλο του προλεταριάτου, θεωρεί ως βασικό όρο για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μιαν αυτόνομη δράση του προλεταριάτου, που θα έχει ως αντικειμενικό σκοπό την κατάλυση του γραφειοκρατικού δημόσιου μηχανισμού και τη μεταβίβαση της εξουσίας σε μαζικούς οργανισμούς των παραγωγικών τάξεων.

Το 1966 η ομάδα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» και το περιοδικό παύει να εκδίδεται. Ωστόσο, δύο χρόνια αργότερα, τα κείμενα και η σκέψη της ομάδας και κυρίως του Καστοριάδη αποτελούν βασική πηγή έμπνευσης των εξεγερμένων φοιτητών του Μάη του '68. Το διάστημα αυτό εργάζεται ως οικονομολόγος στον ΟΟΣΑ και το 1970 αποκτά τη γαλλική υπηκοότητα. Έτσι θα πάψει να αρθρογραφεί με ψευδώνυμο (Πιερ Σολιέ, Πολ Καρντάν κ.ά.), υπό τον φόβο της απέλασης και θα γίνει ευρύτερα γνωστός.

Η βαθιά κριτική του μαρξισμού συνοδεύεται από μια άνευ προηγουμένου πνευματική περιέργεια και παραγωγικότητα. Ο Καστοριάδης ασχολείται με τα μαθηματικά, την οικονομία και την ψυχανάλυση, την οποία και εξασκεί επαγγελματικά το 1974. Αυτή η στροφή προς την ψυχανάλυση χαρακτηρίζει πλέον το σύνολο της σκέψης του, που τον οδηγεί σε μια καινούργια φιλοσοφική κατανόηση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του ανθρώπου, η οποία αποτυπώνεται στο κλασικό, πλέον, έργο του «Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας» (1975).

 Γύρω από αυτό το σύγγραμμα ο Καστοριάδης θα δομήσει το φιλοσοφικό του σύστημα. Ξαναφέρνοντας στο φως τις απαρχές της δημοκρατικής συγκρότησης της αθηναϊκής κοινωνίας του 5ου π.Χ. Αιώνα, όσο και όλες τις άλλες μεγάλες δημιουργικές στιγμές του ευρωπαϊκού πολιτισμού, η σκέψη του Κορνήλιου Καστοριάδη δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να δει τον εαυτό του ως αυτόνομο υποκείμενο και δημιουργό της Ιστορίας του.

Ο Καστοριάδης αρνείται την ύπαρξη οποιασδήποτε προδιαγεγραμμένης πορείας της κοινωνίας (ντετερμινισμού), καθώς αυτή είναι συνεχής δημιουργία που γεννιέται και νοηματοδοτείται μέσω του «Κοινωνικού Φαντασιακού». Σύμφωνα με τον Καστοριάδη, αν και όλες οι κοινωνίες δημιουργούν, οι ίδιες τις φαντασιακές σημασίες τους (δηλαδή τους θεσμούς, τους κανόνες, τις πεποιθήσεις, τις αντιλήψεις κ.λ.π.) δεν έχουν όλες συνείδηση του γεγονότος αυτού.

 Πολλές κοινωνίες συγκαλύπτουν τον κοινωνικό χαρακτήρα της θέσμισης των φαντασιακών σημασιών τους, αποδίδοντας τη θέσμιση και τη θεμελίωσή τους σε εξωκοινωνικούς παράγοντες (π.χ. το Θεό, την παράδοση, το νόμο, την ιστορία). Με βάση αυτή την συνείδηση της αυτοθέσμισης των φαντασιακών σημασιών από κάθε κοινωνία, ο Καστοριάδης διέκρινε μεταξύ των αυτόνομων κοινωνιών, αυτών δηλαδή που είχαν συνείδηση της αυτοθέσμισης αυτής, και των ετερόνομων κοινωνιών, στις οποίες η θέσμιση αποδιδόταν σε κάποια εξωκοινωνική αυθεντία.

Το 1979 γίνεται διευθυντής σπουδών στην «Ανωτάτη Σχολή για τις Κοινωνικές Επιστήμες» (Ecoles des Hautes Etudes en Sciences Sociales). Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επισκέφθηκε αρκετές φορές την Ελλάδα, δίνοντας σειρά διαλέξεων στη Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο, τον Βόλο, το Ρέθυμνο κ.α. Το 1989 αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Πέθανε στο Παρίσι στις 26 Δεκεμβρίου 1997, από επιπλοκές μετά από εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, σε ηλικία 75 ετών
.Πηγη sansimera