Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

ΕΝΑ ΚΥΜΑ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ…... ΣΤΟ ΠΕΡΟΥ !!!

ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ

Φιλοι και αδελφοι μου απο Καστελοριζο:
Μολίς τώρα έμαθα τα νεα απο εκεί. Με λένε η Ταρα και μένω πολύ μακριά, στην Λιμα, Περού, νοτιος Αμερική, γι!αυτό δεν ήξερα εύκαιρα ολα τα προβλήματα, ολλοι οι πονοι που έχουν.

Εγώ αγαπώ την Ελλάδα από ήμουνα μικρή. Πάντα λεγω: δε με πειράζει που είναι το σωμμα μου
τώρα,μόνο ξέρω οτι το πνεύμα μου, περιπλανιέτε πάντα σε μια κυανόλευκη χώρα…η Ελλάδα.
Λυπάμαι πάρα πολύ για την θέση σας αλλα…ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ!! δεν έχω ένα πολιβόλο, αλλα ευτιχώς έχω χέρια, αισ8ήματα κι ενα μολίβι μαζί ένα χαρτί για να γράφω.

Τώρα που έμασα απο σας, ένιωθα οτι το αίμα μου βράζεται και ήθελα να σας θυμάμαι τα λόγια
της μητέρας του θαρραλεο Λεωνίδας: “εδώ έχεις μια ασπίδα νικητής, απαγορεύεται οτι την πετάξεις, καλύτερα να σε φέρουν νέκρο αντι να πούνε που έφυγες σαν ένα δείλο”

Θέλω να σας αφήσω μια φράση που έμαθα απο μικρή: “δεν λέγεται γενναίος ο ανθρώπος που συνεχίζει τον αγώνα στην πορεία της ζωής, αλλά εκείνος που όταν πέσει συκόνεται με την δυναμή και ξαναρχίζει απο την αρχή”

ΝΑ ΖΕΙ ΕΛΛΑΔΑ! Ελλάδα είναι σαν το πτινό Φοινικά!! που χιλιάδες φορές πέθανε στην φωλλιά του και χιλιαδες φορές, από τισ σταχτες του, ανναγενιεται!!!
Με πολϋ στοργή,
η ΤαΡα
Το εγραψε η TaRa στις 4:43 μ.μ.
Lima, Peru
Γεννήθηκα για να αγαπήσω μια κυανόλευκη χώρα γεμάτη, σοφία, γνώση και ομορφιά. Όταν ήμουν μικρή, πήγα μαζί με την νοικοκυρά μου σε μια τσιγγάνικη κατασκήνωση για να παίξω με τα άλλα παιδιά. Εκεί έμενε ο Σπύρος, ένας μεγάλος στην ηλικία τσιγγάνος από τη Θεσσαλονίκη.
Αυτός ήταν ο πρώτος δάσκαλός μου. Με έμαθε πώς να γράφω, πώς να διαβάζω, πως να ομιλώ (με πολλά λάθη βέβαια). Μου μιλούσε για τη μυθολογία της Ελλάδας, για την ομορφιά της. Δυο χρόνια μετά έφυγαν οι τσιγγάνοι ως τη Χιλή… Πάλι μόνη, δεν είχα με ποιόν να εξασκήσω τα Ελληνικά μου, μιλούσα μόνη μου και μαζί με τις κούκλες μου που είχαν Ελληνικό όνομα… Δεν βρήκα κανένα για να εξασκώ τα Ελληνικά μου. 
Εδώ και 13 χρόνια περίπου έμαθα ότι είχε έρθει από την Ελλάδα, ένας δάσκαλος για να διδάξει ελληνικά, αλλά αυτός ήταν ήδη τρία χρόνια εδώ!!! Είχαμε μόνο δύο χρόνια περιθώριο για να τα τελειώσω! Σε ενάμιση χρόνο τα τελείωσα όλα… Έφυγε ο Δάσκαλος μου μαζί με την οικογένεια του. Έφυγε στο Αγρίνιο. Πολύ αγάπησα εκείνη την οικογένεια… Το όνομά του Θεόδωρος Ταρναράς. Του χρωστάω πολλά! 
Το 2002 ταξίδεψα στην Ελλάδα χωρίς άδεια, εκείνη η αγάπη μου για την Ελλάδα μου έχει κοστίσει πολύ… αλλά… την αγαπάω!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου